24η Συγκέντρωση Κλασσικών Μοτοσυκλετών & 18ες Μελωδικές Εξατμίσεις

Μίξη γενεών
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

13/9/2017

Ο τόπος συνάντησης είναι γνωστός σε όλους εδώ και πολλά χρόνια. Η παραλία του Δρέπανου και τα παραλιακά camping γεμίζουν για τρεις ημέρες με τον ήχο μοτοσυκλετών, που οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουν ξαναδεί ποτέ στη ζωή τους, ούτε σε φωτογραφία.

Το συναρπαστικό σε αυτή την εκδήλωση δεν είναι ότι βλέπεις σπάνιες μοτοσυκλέτες. Είναι ότι  τις ακούς, τις μυρίζεις, τις αγγίζεις και τις βλέπεις να κινούνται στους δρόμους. Οι άνθρωποι που τις έχουν δεν είναι επιδειξίες συλλέκτες, επενδυτές, καιροσκόποι του κέρδους. Πάνω απ’ όλα είναι γνήσιοι μοτοσυκλετιστές. Οδηγούν τις μοτοσυκλέτες τους, τις γκαζώνουν και τις ταξιδεύουν, χωρίς να τους νοιάζει αν μετά πρέπει να ψάξουν σε όλο τον κόσμο και να δώσουν μια περιουσία για να βρουν μια βίδα που κλώτσησε.

Αυτοί οι άνθρωποι είναι που δημιουργούν και την διαφορετική ατμόσφαιρα της εκδήλωσης. BMW R 100 παρκαρισμένο δίπλα σε ολοκαίνουριο R1200RT, που σχεδόν ακουμπάει στο δίχρονο πενηντάρι του ’60, το οποίο με τη σειρά του είναι μια ανάσα από το εξατμισμένο Ducati 1098, που βρίσκεται απέναντι από τα Moto Guzzi και Harley, με ένα Victory να κόβει βόλτες, λίγο πριν σταματήσει για να ακούσει τον ήχο της εξάτμισης του τετρακύλινδρου εν σειρά Henderson του 1927… Νομίζω πήρατε μια ιδέα από την ατμόσφαιρα που επικρατούσε εκεί.

 

Μίξη γενεών

Οι σπάνιες μοτοσυκλέτες, οι ήχοι και οι μυρωδιές τους δεν ήταν το πιο σημαντικό γεγονός εκείνου του τριημέρου στην παραλία του Δρέπανου. Αυτά είναι απλώς η αφορμή για να πας. Λόγω της δουλειάς ως συντάκτες του ΜΟΤΟ, έχουμε βρεθεί σε πολλές μοτοσυκλετιστικές συγκεντρώσεις  όλα αυτά τα χρόνια. Τούτη τη φορά όμως μας δημιουργήθηκε μετά από πολύ καιρό ένα αίσθημα αισιοδοξίας. Όχι επειδή είχε κάτι διαφορετικό σε επίπεδο εκδηλώσεων ή σε επίπεδο παρουσίας εντυπωσιακών εκθεμάτων. Εκείνο που μας έκανε να χαμογελάσουμε, ήταν η εικόνα των ανθρώπων που βλέπαμε γύρω μας. Ήταν η τέλεια μείξη ετερόκλητων ομάδων και εντελώς διαφορετικών προσωπικοτήτων.

Ήταν η απουσία διαχωριστικών γραμμών ανάμεσα σε “φραγκάτους” και “παιδιά του λαού”, σε “παλιούς” και “νέους”, σε αστούς και χωριάτες. Με το μάτι ενός περαστικού θα σε έτρωγε η περιέργεια να μάθεις  τί στο διάολο συζητάνε τόση ώρα ένας επαρχιώτης κάγκουρας και ένας κολωνακιώτης συλλέκτης. Τι στο καλό έχουν να μοιραστούν ένας εβδομηντάχρονος  και ένας δεκαοκτάχρονος; Αυτό το παζλ αταίριαστων κομματιών έβγαλε μια πανέμορφη τελική εικόνα στα μάτια μας.

Η πιο αγαπημένη μας, ήταν των πατεράδων και των παιδιών τους. Των μεγάλης ηλικίας μοτοσυκλετιστών και των πιτσιρικάδων. Όταν το χάσμα των γενεών γίνεται πιο λεπτό κι από τρίχα. Λατρεύαμε να βλέπουμε τέτοιες εικόνες. Λατρεύουμε να βλέπουμε η ανακατασκευή μιας παλιάς μοτοσυκλέτας να γίνεται αφορμή για να μοιραστούν ποιοτικό χρόνο οι γονείς με τα παιδιά τους. Η ικανότητα που έχει η μοτοσυκλέτα να σπάει τους κοινωνικούς, οικονομικούς και ηλικιακούς φράκτες είναι μοναδική. Το είχαμε χάσει αυτό τα τελευταία χρόνια. Είχαμε μετατρέψει τις μοτοσυκλέτες μας σε αξεσουάρ της προσωπικότητάς μας και είχαμε ξεχάσει εντελώς πόσο μεγάλη δύναμη έχουν στο να ενώνουν τους ανθρώπους.

Τα Highlights

Σε επίπεδο μοτοσυκλετών, την παράσταση αυτή τη φορά την έκλεψε το Henderson του κυρίου… Henderson! Δεν γνωρίζουμε αν όντως αυτό ήταν το πραγματικό0 όνομα του βρετανού ιδιοκτήτη της ή αν αγόρασε αυτή τη μοτοσυκλέτα επειδή έχει το ίδιο όνομα με εκείνον. Αυτού που σίγουρα ξέρουμε είναι ότι  πρόκειται για μια πολύ σπάνια τετρακύλινδρη σε σειρά αμερικάνικη μοτοσυκλέτα, η οποία έχει τιμή που ξεκινά από τα 100.000 δολάρια σε κατάσταση “χρέπι” και μπορεί να ξεπεράσει τα 350.000 δολάρια αν έχει αγωνιστικό παρελθόν ή διάσημο πρώην ιδιοκτήτη. Η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα ήταν σε κατάσταση για μουσείο, δούλευε κανονικά και έκοβε βόλτες γύρω από το κάμπινγκ.

Εννοείται ότι ήταν χύμα παρκαρισμένη στην είσοδο του κάμπινγκ και μπορούσε ο καθένας να την αγγίξει και να την περιεργαστεί. Ούτε “Μην Αγγίζετε”, ούτε τίποτα! Μάλιστα την Κυριακή το πρωί, στην πρώτη της εξόρμηση παραλίγο να γίνει το μοιραίο, αφού το ρελαντί ήταν κάπως ψηλά, οι δίσκοι του συμπλέκτη κάπως… κολλημένοι…  και ο κόσμος αρκετός γύρω της! Είχαμε μια καλή εικόνα γιατί τους συμπλέκτες των μοτοσυκλετών με τις ταχύτητες στο χέρι και τον συμπλέκτη στο πόδι, τους αποκαλούν Suicide Clutch!

Μας άρεσαν επίσης τα δίδυμα δίχρονα Zundapp, όπου το ένα ήταν πλήρως ανακαινισμένο (στην τρίχα που λένε και στο χωριό μου…) και το άλλο είχε πάνω του όλα τα σημάδια του χρόνου. Φυσικά και τα δύο ήταν λειτουργικότατα και έκαναν τις βόλτες τους στην περιοχή.

 

Στο δελτίο τύπου της οργανωτικής επιτροπής που ακολουθεί, θα βρείτε τις απονομές των βραβείων ανά κατηγορία συμμετοχής: 

 

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 

 24η ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΛΑΣΙΚΗΣ ΜΟΤΟΣIΚΛΕΤΑΣ

18ες ΜΕΛΩΔΙΚΕΣ ΕΞΑΤΜΙΣΕΙΣ

ΔΡΕΠΑΝΟ 8-9-10 ΣΕΠ. 2017

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 

 Αγαπητοί φίλοι

 

Έχοντας ακόμα έντονη τη “γεύση” από το  το τριήμερο και τις όμορφες

στιγμές του φυλαγμένες στο μυαλό και τη καρδιά μας, θέλουμε να

ευχαριστήσουμε όλα τα μέλη μας αλλά και όλους τους φίλους

μοτοσυκλετιστές που μας τίμησαν με την παρουσία τους και τη συμμετοχή

τους.

 

Για την ιστορία να αναφέρουμε τους νικητές των διαγωνισμών αλλά και

όλους όσους βραβεύθηκαν

 

Διαγωνισμός “Καλλιστεία Μοτοσυκλετών”

 

Κατηγορία Kλασικές Mοτοσυκλέτες

1. Βικτωράτος Ανδρέας                                  Laverda 750 SF

2. Παπαδημητρόπουλος Γιώργος               Zundapp KS 600

3. Δευτεραίος Νίκος                                        BSA M20 side car

 

Κατηγορία Ducati

1. Χρήστου Μάρκος                                                             Ducati 250

2. Ματσανίκας Γιώργος                                 Ducati 851

3. Μαραγκάκης Δημήτρης                            Ducati 750 sport

 

Κατηγορία Moto Guzzi

1. Τσερνίκας Δημήτρης                                  Moto Guzzi 1100 s

2. Λυμπερόπουλος Βασίλης                         Moto Guzzi Le Mans III

3. Ορφανός Δημήτρης                                    Moto Guzzi

 

Κατηγορία Σύγχρονες Μοτοσυκλέτες

1. Αναστασιάδης Δημήτρης                         Triumph Truxton RS

2. Παπαδόπουλος Βίκτωρ                             ΒΜW R90 Scrambler

3. Πικουλάς Αθανάσιος                                  BMW R Nine T

 

Κατηγορία μοτοσυκλέτες Cafe Racer

1. Μαμάσης Γιώργος                                       Honda CX500

2. Μέρμηγκας Δημήτρης                               ΒΜW R69S

3. Καλαμάκης Γιώργος                                    ΒΜW R69S

 

 

 

Διαγωνισμός “Μελωδικές εξατμίσεις”

 

Κατηγορία Kλασικές Mοτοσυκλέτες

1. Ράσκας Θωμάς                                              Suzuki RG-Γ 500

2. Μέρμηγκας Δημήτρης                               ΒΜW R69S

3. Σκαρπέτσος Δημήτρης                               Zundapp KS 50

 

Κατηγορία Ducati

1. Λαγογιάννης Πάνος                                    Ducati 1098s

2. Μάρκος Χρήστου                                                             Ducati 250

3. Γκόνης Τάκης                                                 Ducati 860 GTE

 

Κατηγορία Moto Guzzi

1. Τσερνίκας Δημήτρης                                  Moto Guzzi 1100 s

2. Λυμπερόπουλος Βασίλης     Moto Guzzi Le Man III

3. Σαρκύρης Παναγιώτης                              Moto Guzzi V65

 

Κατηγορία Σύγχρονες Μοτοσικλέτες

1. Οικονομόπουλος Κων/νος   H/D Night Train

2. Κικιδόπουλος                                                 H/D Sported

3. Χάλαρης Ιωάννης                                        Victory  Las Vegas

 

 

Μοτο-πένταθλο

1. Κλίωσης Σάκης              BSA M20

2. Μέρμηγκας Δημήτρης                               ΒΜW R69S

3. Σταματελάτος Τίμος                                   Yamaha SR500

 

 

 

 Επίσης στις ειδικές κατηγορίες βραβεύθηκαν :

 

Best of Show: Neville Henderson               Henderson KJ 1929

 

Mrs Biker: Δριλάκη - Τσούρτη Τίνα           Ducati Monster

 

Bετεράνος αναβάτης: κ. Δευτεραίος Νίκος (85 ετών!!!!)     BSA M20

side car

 

Παλαιότερη μοτοσυκλέτα: Χρυσανθακόπουλος Θωμάς           Ariel 1942

 

Μικρότερη μοτοσυκλέτα: Τσιρβούλης Πέτρος                              Zundapp KS 50

 

Μακρινή απόσταση: Παργινός Χάρης                 Cagiva Elephant 900

 

Μικρότερος αναβάτης: Γκίνης Νίκος                 Yamaha XS250

 

Λέσχη με την μεγαλύτερη συμμετοχή:    V-Strom Hellas Club Καλαμάτας

 

Καλά φθινοπωρινά χιλιόμετρα

η Οργ. Επιτροπή

 

 

 

 

 

 

BSB - Ο Shane Byrne διεκδικεί 1 εκατομμύριο λίρες από τη διοργάνωση!

Αιτία της αγωγής του είναι το ατύχημα που τερμάτισε την καριέρα του στην πίστα του Snetterton το 2018
motomagBSB – Ο Shane Byrne διεκδικεί 1 εκατομμύριο λίρες από την διοργάνωση
Από τον

Αλέξανδρο Λαμπράκη

17/5/2024

Ο Βρετανός θρύλος του BSB, Shane “Shakey” Byrne, μετά το ατύχημα που τον ανάγκασε να αποσυρθεί από τους αγώνες, προχώρησε σε μήνυση της διοργανώτριας αρχής των BSB διεκδικώντας αποζημίωση ύψους 1 εκατομμυρίου λιρών, καθώς σύμφωνα με τον ίδιο ο λόγος του σοβαρού τραυματισμού του ήταν ότι δεν είχαν ληφθεί όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας.

Ο Byrne, 47 ετών σήμερα, είχε πριν από 6 χρόνια, το 2018, ένα πολύ άσχημο ατύχημα στην πίστα του Snetterton. Η πτώση του ήρθε κατά την διάρκεια των δοκιμαστικών, με αποτέλεσμα ο έξι φορές Πρωταθλητής των Βρετανικών SBK -έχοντας συμμετάσχει και σε MotoGP & WorldSBK στην καριέρα του- να υποστεί πολλαπλά τραύματα στην σπονδυλική του στήλη, αφού χτύπησε πάνω στα προστατευτικά ελαστικά που υπάρχουν στα εξωτερικά όρια της πίστας. Η σφοδρότητα της σύγκρουσης ήταν τέτοια, που ο Byrne αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την αγωνιστική δράση, για να εργαστεί ως σχολιαστής σε αθλητικές εκπομπές στην τηλεόραση και στο youtube, ενώ παράλληλα έγινε και μάνατζερ του Bradley Ray.

BSB – Ο Shane Byrne διεκδικεί 1 εκατομμύριο λίρες από την διοργάνωση

Τώρα, αρκετά χρόνια μετά το ατύχημά του, ο Βρετανός αποφάσισε να προχωρήσει σε αγωγή εναντίον της Motorsport Vision Racing, ιδιοκτήτρια της πίστας και υπεύθυνης για τη διεξαγωγή αγώνων εκεί, και απέναντι στο Motorcycle Circuit Racing Board of Control, τη διοργανώτρια αρχή του Βρετανικού Πρωταθλήματος SBK (BSB). Στην αναφορά του υποστηρίζει ότι θα έπρεπε να έχουν ληφθεί καλύτερα μέτρα προστασία στο γρήγορο κομμάτι, εκεί δηλαδή που έλαβε χώρα και το ατύχημά του.

BSB – Ο Shane Byrne διεκδικεί 1 εκατομμύριο λίρες από την διοργάνωση

Η νομική ομάδα του Byrne υποστηρίζει ότι μπροστά από τα λάστιχα, που χρησιμοποιούνται ως ανάχωμα πριν από τα τσιμεντένια στηθαία, θα έπρεπε να έχουν τοποθετηθεί αεροφράχτες (“air fences”) -όπως βλέπουμε στην άνω φωτογραφία. Μιλάμε στην ουσία για ένα τμήμα σκληρού υφάσματος, το οποίο γεμίζει με αέρα, απορροφώντας μεγάλο μέρος των δυνάμεων που αναπτύσσονται κατά την κρούση. Η σωτήρια λειτουργία των “φουσκωτών φραχτών” έχει αποδειχθεί πολλές φορές στους υψηλότερου επιπέδου αγώνες, όπως τα MotoGP, παρέχοντας κορυφαία επίπεδα ασφάλειας σε σύγκριση με τα παραδοσιακά λάστιχα και τις αχυρόμπαλες, ιδιαίτερα σε σημεία όπου αναπτύσσονται υψηλές ταχύτητες, καθώς οι φράχτες αυτοί λειτουργούν σαν μαξιλάρι. Η απουσία αυτών, σύμφωνα με τον Byrne και την νομική του ομάδα, ήταν που συντέλεσε στον τόσο σοβαρό τραυματισμό του Βρετανού. Όπως ισχυρίζονται, οι διοργανωτές απέτυχαν να εξασφαλίσουν την μέγιστη δυνατή ασφάλεια για τους αγωνιζόμενους, ιδιαίτερα στα επικίνδυνα τμήματα της πίστας.

Από τη μεριά τους οι εναγόμενοι, Motorsport Vision Racing και Motorcycle Circuit Racing Board of Control, δηλώνουν ότι το ατύχημα του Byrne δεν μπορούσε να προβλεφθεί, ενώ οι τραυματισμοί του οφείλονται κυρίως στην ίδια την πτώση και όχι τα προστατευτικά. Σύμφωνα με τους ίδιους, είχαν ακολουθήσει όλα τα μέτρα που απαιτεί το πρωτόκολλο, χωρίς να μπορούν να προβλέψουν ότι θα μπορούσε να συμβεί ένα ατύχημα όπως αυτό του Byrne -αν και σε τέτοιου είδους αγώνες πρέπει πάντα να είσαι προετοιμασμένος για το χειρότερο σενάριο, ώστε να το αποφύγεις. Η υπερασπιστική τους γραμμή κλείνει με την διαβεβαίωση ότι ακόμα και αν υπήρχαν σε εκείνο το σημείο στρώματα αέρα, δεν θα έπαιζαν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο, εξαιτίας της φύσης της σύγκρουσης.

BSB – Ο Shane Byrne διεκδικεί 1 εκατομμύριο λίρες από την διοργάνωση

Τώρα, ο δικαστής Bruce Blair είναι αυτός που θα αποφασίσει αν ο Byrne θα δικαιωθεί και αν θα πάρει τα χρήματα -ή μέρος αυτών- που ζητά. Η απόφασή του, ωστόσο, κρύβει και μία ακόμα συνθήκη, καθώς θα δημιουργήσει ιστορικό, ως προς το πώς αξιολογούνται και εφαρμόζονται τα μέτρα προστασίας σε αγώνες μηχανοκίνητου αθλητισμού. Η δικαστική αυτή διαμάχη έρχεται να τονίσει τη συνεχιζόμενη κουβέντα στη Βρετανία, που έχει να κάνει με τις ευθύνες των διοργανωτών για την προστασία των αναβατών, αλλά και για το αν τα υπάρχοντα μέτρα ασφαλείας είναι επαρκή.

Η υπόθεση του Byrne έχει τραβήξει τα βλέμματα της μοτοσυκλετιστικής, και όχι μόνο, κοινότητας, πάνω της, αναδεικνύοντας τα ρίσκα που έχουν να αντιμετωπίσουν οι αναβάτες και πόσο σημαντική είναι η διαρκής εξέλιξη, όσον αφορά την ασφάλεια. Οι θαυμαστές του, αλλά και άλλοι αναβάτες έχουν δείξει την υποστήριξή τους στον Byrne, τονίζοντας την ανάγκη που υπάρχει για αυστηρότερα μέτρα ασφαλείας, προκειμένου να αποφευχθούν στο μέλλον τέτοιου είδους ατυχήματα. Το Βρετανικό Πρωτάθλημα SBK αποτελεί ένα από τα πιο προβεβλημένα Πρωταθλήματα στον κόσμο, όμως ταυτόχρονα είναι και ένα από τα πιο επικίνδυνα, μετρώντας σχεδόν κάθε χρόνο τουλάχιστον έναν άσχημο τραυματισμό αναβάτη ή ακόμη και θάνατο.

Ετικέτες