Honda PCX Hybrid

Μπαίνει εύκολα στην παραγωγή
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

16/10/2017

Με την τεχνολογία των μπαταριών να είναι ακόμα σε μη ικανοποιητικό επίπεδο για να προσφέρει μεγάλη αυτονομία και γρήγορη επαναφόρτιση, το ενδιάμεσο στάδιο που λέγεται Υβριδική Τεχνολογία, θα μπορούσε να έχει πιο άμεση εφαρμογή. Ήδη τα υβριδικά αυτοκίνητα χρησιμοποιούνται σε μεγάλη κλίμακα, αφού ο κινητήρας εσωτερικής καύσης που έχουν, τους επιτρέπει να κινούνται ακόμα κι όταν οι μπαταρίες δεν έχουν αποθέματα ενέργειας. Στους δύο τροχούς έχουμε ήδη αρκετές ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει εμφανιστεί κάποια με υβριδική τεχνολογία. Κι αυτό είναι αρκετά παράξενο για να πούμε την αλήθεια, διότι η υβριδική τεχνολογία έχει μια σειρά πλεονεκτήματα που θα ήταν χρήσιμα σε κάποιες κατηγορίες δικύκλων. Οπότε το γεγονός ότι η Honda έχει σε μορφή concept ένα PCX με τεχνολογία Hybrid, μάλλον δεν πρέπει να μας προκαλεί εντύπωση. Το λογικό θα ήταν να υπήρχε ήδη στην παραγωγή μια ολόκληρη κατηγορία υβριδικών scooter, από όλες τις εταιρείες.

Αυτή τη στιγμή τα υβριδικά αυτοκίνητα χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες. Τα light-hybrid με τους μικρούς ηλεκτροκινητήρες και τις μικρές, ελαφριές μπαταρίες. Εδώ ο ηλεκτροκινητήρας επεμβαίνει στις επιταχύνσεις και βοηθάει τον κινητήρα εσωτερικής καύσης να επιταχύνει το όχημα χωρίς να χρειάζεται να πατήσεις τέρμα το γκάζι. Η φόρτιση των μπαταριών γίνεται κατά το φρενάρισμα και όταν ο οδηγός σηκώνει το πόδι του από το γκάζι. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο ηλεκτροκινητήρας κάνει την δουλειά ενός μικρού turbo, αλλά αντί να αυξάνει την κατανάλωση, την μειώνει.

Τα full-hybrid έχουν ισχυρότερους ηλεκτροκινητήρες και μεγάλες μπαταρίες. Μπορούν να κινήσουν το αυτοκίνητο χωρίς να είναι σε λειτουργία ο κινητήρας εσωτερικής καύσης έως και τα 50km/h. Οι μπαταρίες τους φορτίζονται αποκλειστικά από τον κινητήρα εσωτερικής καύσης και όποτε το όχημα επιβραδύνει.

Τα Plug-In Hybrid που έχουν πάρα πολύ ισχυρούς ηλεκτροκινητήρες και οι μπαταρίες τους χρειάζονται εξωτερική φόρτιση για να γεμίσουν. Μπορούν να κινούνται αποκλειστικά με τον ηλεκτροκινητήρα έως και τα 140km/h και να διανύουν απόσταση έως και τα 90 χιλιόμετρα. Τις περισσότερες φορές, ο κινητήρας εσωτερικής καύσης που διαθέτουν χρησιμεύει ως γεννήτρια ή για να βελτιώσει τις επιταχύνσεις και για μεγάλα διαστήματα παραμένει σβηστός.  

Στην περίπτωση των δίκυκλων, η πρώτη κατηγορία των Light-hybrid θα ήταν ιδανική για τα scooter. Το επιπλέον βάρος είναι μικρό και θα μπορούσε να αντικαταστήσει πλήρως το σύστημα αυτόματης μετάδοσης CVT. Στα αυτοκίνητά της η Honda ακολουθεί περισσότερο τη φιλοσοφία των Light-Hybrid και στο πιο εξελιγμένο δημιούργημά της που αποκαλεί NSX, ο κύριος ηλεκτροκινητήρας (διαθέτει συνολικά τρεις) είναι ουσιαστικά “ενσωματωμένος” στο στρόφαλο του κινητήρα εσωτερικής καύσης και έχει ταυτόχρονα το ρόλο γεννήτριας στις επιβραδύνσεις. Αυτός ο διπλός ρόλος, απλοποιεί την κατασκευή, μειώνει το βάρος, μειώνει τις απώλειες ενέργειας και φυσικά μειώνει τον όγκο, που είναι ο μεγαλύτερος εχθρός για την εφαρμογή της υβριδικής τεχνολογίας στα δίκυκλα.

Ετικέτες

Και όμως - Μια Moto Guzzi χωρίς V2 κινητήρα!

Νέο entry-level μοντέλο με δικύλινδρο σε σειρά, βασισμένο στην Aprilia RS457
New Model Inline Moto Guzzi
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

1/8/2025

Η Moto Guzzi ετοιμάζει το μεγαλύτερο τεχνολογικό άλμα εκτός παράδοσης εδώ και δεκαετίες. Αντί για τον κλασικό εγκάρσια τοποθετημένο V2, η νέα της μικρή μοτοσυκλέτα θα χρησιμοποιεί δικύλινδρο σε σειρά 457 κ.εκ., προερχόμενο από την Aprilia, με στόχο την παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα την Ασιατική

Το καλοκαίρι του 2023 η Aprilia παρουσίασε την RS457, εξοπλισμένη με νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα. Το μοτέρ αυτό γρήγορα έγινε η βάση για ολόκληρη οικογένεια μοντέλων, την RS457, την Tuono 457 και σύντομα την Tuareg 457. Όλα παράγονται στο εργοστάσιο της Piaggio στην Ινδία, διασφαλίζοντας χαμηλότερο κόστος και άμεση πρόσβαση σε αναδυόμενες αγορές.

Η Moto Guzzi, μέλος του ίδιου ομίλου (Piaggio) από το 2004, αποφάσισε να υιοθετήσει τον κινητήρα, φέρνοντας για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν έναν αιώνα έναν δικύλινδρο σε σειρά σε μοντέλο παραγωγής της. Αν και η Guzzi είχε φτιάξει εν σειρά κινητήρες τη δεκαετία του ’30, αυτοί περιορίζονταν σε αγωνιστικές εφαρμογές. Από το 1967 και μετά, η εταιρική ταυτότητα της, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εγκάρσιο αερόψυκτο V2. Η εισαγωγή της υδρόψυξης με το V100 Mandello ήταν ήδη μεγάλο βήμα αλλά η εγκατάλειψη του V2 αποτελεί πραγματική επανάσταση.

New Model Inline Moto Guzzi

Η νέα naked της Guzzi θα μοιράζεται τον κινητήρα και ορισμένα περιφερειακά με την Tuono 457, αλλά θα έχει ολοκληρωτικά δική της αρχιτεκτονική στηριζόμενη σε σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο αντί για αλουμινίου, με στόχο να προσδώσει διαφορετική γεωμετρία αναβάτη για μια πιο άνετη θέση οδήγησης αλλά και μια μια πιο παραδοσιακή σχεδίαση ρεζερβουάρ και φωτιστικών σωμάτων.

Η κατηγορία 350-500 κ.εκ. αναπτύσσεται ραγδαία, ιδιαίτερα στην Ασία. Για μικρές εταιρείες όπως η Guzzi (15.000 μονάδες ετησίως), η διείσδυση σε αυτές τις αγορές είναι ζήτημα επιβίωσης. Η παραγωγή στην Ινδία, όπως ήδη γίνεται με την Aprilia, ανοίγει τον δρόμο για οικονομικά προσιτά μοντέλα που θα μπορούν να πωλούνται τόσο σε Ασία όσο και σε Ευρώπη.

New Model Inline Moto Guzzi

Παράλληλα, η Moto Guzzi ακολουθεί το παράδειγμα άλλων κατασκευαστών: KTM- Bajaj, Triumph-Bajaj και εργοστάσια στην Ταϊλάνδη, BMW-TVS. Όλοι προσαρμόζουν την παραγωγή τους σε μικρότερες και πιο οικονομικές μοτοσυκλέτες για να κερδίσουν μερίδιο αγοράς σε χώρες με εκρηκτική ζήτηση.

Αν και είχε ακουστεί ότι η Guzzi θα επαναφέρει το όνομα “Eldorado”, αυτό φαίνεται απίθανο, καθώς ιστορικά αφορούσε μεγάλες cruiser. Μια πιο ταιριαστή επιλογή θα ήταν ίσως το “Airone”, το πρώτο μεταπολεμικό Guzzi μαζικής παραγωγής που έφερε την ελευθερία ταξιδιού σε χιλιάδες αναβάτες, ακριβώς όπως στοχεύει να κάνει και η νέα, μικρή Moto Guzzi.

New Model Inline Moto Guzzi