Australian tour 2015: Στο μεγάλο νησί του Νότου

19/8/2015

Στο νότο της Αυστραλίας

Στην πόλη Perth παρέμεινα τρεις ολόκληρες μέρες. Εκτός από μια σύντομη γνωριμία με την πρωτεύουσα της πολιτείας Western Australia, ήθελα να αποτινάξω μακριά την κούραση των χιλιομέτρων της δυτικής ακτογραμμής και να ετοιμαστώ για το επόμενο σκέλος του "Australian tour 2015", την οριζόντια διάσχιση της Αυστραλίας – από την Perth που ήμουν, είχα να οδηγήσω 3.000 χιλιόμετρα ως την Adelaide.
Παράλληλα, ρίχνοντας μια πρόχειρη ματιά στην μαύρη ΚΤΜ, διαπίστωσα πως δεν χρειαζόταν κάποια "φροντίδα" μετά από 11.150 χλμ. ταξιδιού. Έτσι, με ξεκούραστο κορμί, ανεβασμένη ψυχολογία και ετοιμοπόλεμη μοτοσυκλέτα, ξεκίνησα να ενώσω οδικά την δυτική με την ανατολική Αυστραλία, οδηγώντας πάνω στην διαδρομή που είχε ακολουθήσει πρώτος το 1841 ο τολμηρός Άγγλος εξερευνητής Edward John Eyre. Όπως καταλαβαίνετε, στον συγκεκριμένο οδικό άξονα δόθηκε τιμητικά το όνομα του πρωτοπόρου εξερευνητή (Eyre Hwy).

Πέντε υπήρξαν τα δυνατά περιστατικά που κατέγραψα στο "ημερολόγιο καταστρώματος" του Eyre Hwy. Το απρόσμενο κύμα ψύχους που έφτασε στα νότια παράλια της Αυστραλίας από την Ανταρκτική –για μια ολόκληρη μέρα οδηγούσα με θερμοκρασίες κάτω από το μηδέν. Η διάσχιση της μεγαλύτερης ασφαλτοστρωμένης ευθείας της αυστραλιανής ηπείρου: είχε μήκος 146,6 χιλιόμετρα και βρισκόταν στη διαδρομή Balladonia – Caiguna. Η κωμόπολη Kimba, που ήταν ακριβώς στα μέσα της οριζόντιας διάσχισης της Αυστραλίας – δεν παρέλειψα να φωτογραφηθώ μπροστά στην σχετική ενημερωτική πινακίδα. Τα πανύψηλα βράχια Bunda Cliffs, που γκρεμίζονταν απότομα από ύψος 90 μέτρα μέσα στα νερά του Νότιου Παγωμένου Ωκεανού. Και φυσικά, η διάσχιση της άνυδρης περιοχής Nullarbor Plan – η λέξη "nulla arbor" σημαίνει στα λατινικά "κανένα δέντρο" και δικαιολογημένα δόθηκε στην περιοχή, αφού δέντρο δεν υπήρχαν ούτε για δείγμα…

Με την άφιξή μου στην πόλη Port Augusta (300 χλμ. βόρεια της Adelaide), η τρομερή αυστραλιανή έρημος αποτελούσε πια παρελθόν. Ναι, τα δύσκολα χιλιόμετρα στο μεγάλο νησί του Νότου είχαν περάσει. Από εδώ και πέρα, όλα θα ήταν αρκετά πιο εύκολα και ξεκούραστα…

Ο μεγάλος του ωκεανού δρόμος

Προσεγγίζοντας την Adelaide, την πρωτεύουσα της πολιτείας South Australia, τα ατελείωτα χιλιόμετρα της περιπλάνησής μου στην καρδιά της Αυστραλίας είχαν τελειώσει. Τρία μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας (Adelaide, Μελβούρνη, Καμπέρα) ήταν οι επόμενοι -και καθοριστικότεροι- σταθμοί στο "Australian tour 2015", που μετρούσε πλέον τα τελευταία του χιλιόμετρα.

Η Adelaide, που ιδρύθηκε το 1836 με σκοπό να αποτελέσει το διοικητικό κέντρο όλης της νότιας Αυστραλίας, χαρακτηριζόταν από ένα αρκετά σύγχρονο αστικό προφίλ, ενώ η φίλη Ελένη Βάσσου έμελλε να μου χαρίσει τις καλύτερες αναμνήσεις από την πόλη της.
Ταξιδεύοντας από την Adelaide στην Μελβούρνη, την σκυτάλη του ταξιδιού πήρε κατόπιν ο παραθαλάσσιος οδικός άξονας "Great Ocean Road" (G.O.R.). Μετά την εμπειρία της αυστραλιανής ερήμου, σειρά είχε ο Νότιος Ωκεανός να καλωσορίσει τον δίτροχο ταξιδιώτη του κόκκινου νησιού. Απολύτως σίγουρη για την ομορφιά και τη γοητεία της, η μεγάλη θάλασσα του νότου βάλθηκε εδώ να με αποπλανήσει με δαντελωτές ακτογραμμές, κλειστούς απάνεμους κόλπους, βατές και άγριες παραλίες, βραχώδεις σχηματισμούς (Loch Ard Gorge, London Bridge, Twelve Apostles) και έναν καταπράσινο μανδύα που κυλούσε μέχρι τα κύματα.

Με σήμα κατατεθέν τους φημισμένους βραχώδεις σχηματισμούς Twelve Apostles, ο G.O.R. αντιπροσώπευε έναν περίτεχνο πίνακα ζωγραφικής με έντονες πινελιές πρασίνου, αρμονικά συνδυασμένες με το απέραντο γαλάζιο του ωκεανού. Δικαίως χαρακτηρίζεται ως η θεαματικότερη παραθαλάσσια διαδρομή της Αυστραλίας.
Στην Μελβούρνη, τα πάντα "μύριζαν" Ελλάδα. Και όχι άδικα, αφού στην δεύτερη πολυπληθέστερη πόλη της Αυστραλίας βρίσκεται η μεγαλύτερη ελληνική κοινότητα της χώρας, με περισσότερους από 350.000 ομογενείς, σε σύνολο περίπου 700.000 Ελλήνων που υπάρχουν σ’ όλη την Αυστραλία.

Θερμή όσο και αξέχαστη υπήρξε η υποδοχή που έτυχα από τον Παναρκαδικό Σύλλογο της Μελβούρνης "Κολοκοτρώνης", αλλά και απ’ όλη γενικά την τοπική ομογενειακή κοινότητα. Ζεστές αγκαλιές, λουκούλλεια τραπεζώματα στην ελληνική συνοικία Oakleigh, συνεντεύξεις σε ραδιόφωνα, δημοσιεύματα σε εφημερίδες και συνάντηση με την Ελληνίδα Πρόξενο της Μελβούρνης ήταν τα γεγονότα που γέμισαν τις τέσσερεις μέρες που παρέμεινα στην "Marvelous Melboune", μια πόλη που δικαίως καυχιέται για την υψηλή ποιότητα ζωής που προσφέρει στους 4.500.000 κατοίκους της…

Συνέχεια στην Νέα Ζηλανδία

Κτισμένη 580 χιλιόμετρα μακριά από την Μελβούρνη –και μόλις 280 χλμ. νοτιοδυτικά του Σύδνεϋ– η Καμπέρα, η πρωτεύουσα της Αυστραλίας, ήταν το τελευταίο αστικό κέντρο που έμελλε να επισκεφθώ πριν ολοκληρώσω το "Australian tour 2015". Αποχαιρετώντας την Μελβούρνη, το κοντέρ της ΚΤΜ 1050 είχε καταγράψει περισσότερα από 17.200 χιλιόμετρα, ενώ το ημερολόγιο του ταξιδιού πλησίαζε στην 40η σελίδα του.

Ο ευθυτενής οδικός άξονας Hume Hwy που ανέλαβε να με μεταφέρει στην διοικητική καρδιά της χώρας, κυριολεκτικά με κοίμισε. Σωτήριες στάθηκαν ευτυχώς οι φιλότιμες προσπάθειες της τοπικής φύσης, που με τα απεριόριστα χρώματα της παλέτας της, κατάφερε να ομορφύνει λίγο το σκηνικό της διαδρομής και να μετριάσει -εν μέρει- την ανία της οδήγησης.

Όπως στα άλλα αστικά κέντρα της Αυστραλίας, έτσι και στην Καμπέρα, ο τοπικός ομογενειακός πληθυσμός με αγκάλιασε με θέρμη και φρόντισε να μου χαρίσει όμορφες αναμνήσεις από παρουσία μου στην πόλη. Με ξεναγό τον αντιπρόεδρο της τοπικής ελληνικής κοινότητας κ. Πωλ Λεβεντή, έμαθα και γνώρισα ενδιαφέροντα πράγματα και καταστάσεις από την πολύχρονη παρουσία των Ελλήνων της αυστραλιανής πρωτεύουσας.

Ο ελληνορθόδοξος ναός του Αγίου Νικολάου και η λέσχη "HELLENIC CLUB", εκτός από ύψιστα σημεία αναφοράς της τοπικής ελληνικής κοινότητας, αποτελούν παράλληλα κι έναν ισχυρό συνδετικό κρίκο μεταξύ των 8.000 Ελλήνων της Καμπέρα.
Και φυσικά, η μαύρη ΚΤΜ δεν παρέλειψε να με οδηγήσει στο Παλαιό Κοινοβούλιο, στο μνημείο "Australian Memorial War", στη Νέα Βουλή και στην Εθνική Βιβλιοθήκη, στα πιο φημισμένα αξιοθέατα της αυστραλιανής μητρόπολης…

Μπορεί η τελευταία μέρα του ταξιδιού να μην είχε πολλά χιλιόμετρα, μου επιφύλασσε όμως δυνατά συναισθήματα, όμορφες εικόνες και ανεξίτηλες αναμνήσεις. Με την επιστροφή μου στο Σύδνεϋ, έπεφταν οι τίτλοι της ταξιδιωτικής ταινίας δρόμου "Australian tour 2015", αυτό όμως δεν σήμαινε ότι η παρουσία μου στην ήπειρο της Ωκεανίας είχε τελειώσει.
Το αεροπορικό εισιτήριο Σύδνεϋ-Auckland που κρατούσα στα χέρια, σε λίγες μέρες θα με μετέφερε στους δρόμους της Νέας Ζηλανδίας. Εκεί, στην σέλα μιας απαστράπτουσας Harley Davidson, θα ξεκινήσω το "New Zealand Tour". Και το ταξίδι στους μακρινούς αντίποδες της γης συνεχίζεται…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

https://bit.ly/MOTO_654

Από τον

Αλέξανδρο Λαμπράκη

15/5/2024

Η CFMOTO παρουσίασε στην Κίνα το μικρότερο σε κυβισμό μοντέλο της cruiser οικογένειας CL-C, το οποίο εξοπλίζεται με την υγρόψυκτη μονοκύλινδρη μονάδα των 250 κυβικών που γνωρίζουμε μέσα από τα 250NK και 250CL-X.

Μετά το 450CL-C, η CFMOTO μεγαλώνει την γκάμα των cruiser μοντέλων της, με την είσοδο του μικρότερου αδελφού 250CL-C. Σχεδιαστικά ακολουθεί την ίδια φιλοσοφία με το δικύλινδρο μοντέλο, συνδυάζοντας την cruiser εμφάνιση με bobber χαρακτηριστικά, προσφέροντας ένα καλαίσθητο τελικό αποτέλεσμα. Ο κινητήρας είναι γνωστός και σε εμάς εδώ στην Ελλάδα, καθώς πρόκειται για τον υγρόψυκτο μονοκύλινδρο των 249 κυβικών με 2ΕΕΚ και 4 βαλβίδες στον κύλινδρο, ο οποίος εξοπλίζει τα 250NK και 250CL-X. Η απόδοσή του αγγίζει τους 25,1 ίππους στις 9.800 και τα 2,1 χιλιογραμμόμετρα ροπής στις 7.000 στροφές. Την μεταφορά της δύναμης στον δρόμο αναλαμβάνει ένα κιβώτιο 6 σχέσεων, το οποίο συνεργάζεται με συμπλέκτη περιορισμένης ολίσθησης με μηχανική λειτουργία. Η τελική μετάδοση ακολουθεί τα πρότυπα της κατηγορίας, καθώς γίνεται με ιμάντα, όπως και στο 450CL-C.

CFMOTO 250 CL-C – Νέο, μικρότερο σε κυβισμό, cruiser παρουσιάστηκε στην Κίνα

Σε αντίθεση με τον μεγαλύτερο σε κυβικά αδελφό, οι αναρτήσεις είναι διαφορετικές. Το τηλεσκοπικό πιρούνι εδώ είναι συμβατικό με διαδρομή 120 χιλιοστών, με τις φυσούνες στα καλάμια να δίνουν μία ρετρό νότα, προστατεύοντας ταυτόχρονα τις τσιμούχες από σκόνες και νερά. Πίσω, συναντάμε δύο αμορτισέρ, σε αντίθεση με το μονό του 450CL-C, προσφέροντας διαδρομή 76 χιλιοστών. Η τετραπίστονη ακτινικά τοποθετημένη δαγκάνα μπροστά, όμως, παραμένει, πιάνοντας πάνω σε δίσκο 300 χιλιοστών, ενώ πίσω βρίσκουμε έναν δίσκο 220 χιλιοστών με δαγκάνα ενός εμβόλου. Οι έξυπνα σχεδιασμένοι χυτοί τροχοί, με τα μπράτσα να θυμίζουν έντονα ακτίνες, είναι 16 ιντσών, ενώ εξοπλίζονται με ελαστικά υψηλού προφίλ, διαστάσεων 130/90-16 και 150/80-16.

Το πλαίσιο είναι ατσάλινο σωληνωτό, με το μεταξόνιο να φτάνει τα 1.470 χιλιοστά, με την σέλα να βρίσκεται χαμηλά στα 690 χιλιοστά από το έδαφος, σύνηθες χαρακτηριστικό για την κατηγορία. Η ελάχιστη απόσταση από το έδαφος φτάνει τα 150 χιλιοστά, με το βάρος να σταματάει στα 165 ονομαστικά κιλά με γεμάτο το ρεζερβουάρ των 13,5 λίτρων.

Ο πλούσιος εξοπλισμός που είδαμε στο 450CL-C, απαντάται και εδώ με το ABS και το Traction Control να ανήκουν στον βασικό εξοπλισμό. Τα φωτιστικά σώματα είναι όλα LED, ενώ το λογισμικό έχει λειτουργία OTA (over-the-air) για εύκολες ενημερώσεις. Αυτό που αλλάζει είναι τα όργανα, όπου στο 250CL-C η έγχρωμη TFT οθόνη έχει αντικατασταθεί από έναν συνδυασμό στρογγυλού αναλογικού ταχύμετρου και ψηφιακής LCD οθόνης, ενσωματωμένη στο κάτω δεξί τμήμα του, όπου μπορείς να δεις στροφές, επιλεγμένη σχέση, στάθμη καυσίμου κ.α.

Το 250CL-C είναι διαθέσιμο σε τρεις χρωματικές επιλογές, Nebula Black, Bordeaux Red και Teal Green, με την τιμή του στην αγορά της Κίνας να έχει ανακοινωθεί στα 14.980 γουάν (1.915,5€).