Scott Redding: “Θα μπορούσα να τρέχω με BMW!”

Οι λόγοι που δεν υπέγραψε
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

15/4/2020

Η καριέρα του Scott Redding είναι γεμάτη σκαμπανεβάσματα με τη μεγαλύτερη κατρακύλα να σημειώνεται πριν από δύο χρόνια. Η πορεία του ξεκίνησε φανταστικά και ήταν γεμάτη επιτυχίες καθώς αποτελεί τον μικρότερο σε ηλικία αναβάτη που στέφθηκε νικητής σε έναν αγώνα της GP125 το 2008. Αργότερα, το 2014, έκανε το ντεμπούτο του στα MotoGP φορώντας τα χρώματα της Gresini, πάνω στη σέλα της Honda και το 2015 στο Misano σημείωσε τον πρώτο του τερματισμό εντός βάθρου. Ένα χρόνο αργότερα, με τα χρώματα της Octo Pramac Racing πλέον, κατέκτησε άλλο ένα βάθρο στο Assen με τη μοτοσυκλέτα της Ducati. Ωστόσο, το 2018 επέστρεψε στην Gresini, η οποία αυτή τη φορά χρησιμοποιούσε τη μοτοσυκλέτα της Aprilia και οι επιδόσεις τους δεν ήταν αρκετά καλές ώστε να συνεχίσει στα MotoGP.

Προς το τέλος του πρωταθλήματος του 2018, ο Scott Reding είχε απασχολήσει τον ειδικό Τύπο με τη συμπεριφορά του εκτός αγώνων, η οποία είχε επηρεαστεί απ’ την επικείμενη αποχώρησή του απ’ τα MotoGP. Όλοι θυμόμαστε το video που o Redding είχε κοινοποιήσει στα social media ραπάρωντας σε μια όχι και τόσο συνειδητή κατάσταση, ενώ αργότερα υπήρξε φυσικός αυτουργός (κατά λάθος) στην εξάρθρωση του ώμου του Marc Marquez όταν ο Ισπανός πανηγύριζε τον έβδομο τίτλο του. Όπως αποδεικνύεται πλέον, η ψυχολογία του Redding είχε κλονιστεί όταν είδε την καριέρα του να οδηγείται σε αδιέξοδο και σε συνδυασμό με τον χαρακτήρα του – θυμίζει λίγο Barry Sheene, πάντα ετοιμόλογος και γυναικάς – πήρε αρκετές λάθος αποφάσεις. Σε αυτό το σημείο να τονίσουμε πώς η συμπεριφορά του δεν είναι αδικαιολόγητη, αφού και η ψυχολογία του Johann Zarco επηρεάστηκε απ’ τον ίδιο λόγο, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που να παλεύει με την κατάθλιψή…

O Redding πανηγυρίζει τον τίτλο του στα BSB το 2019

 

Πλέον όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν και ο Redding δείχνει ότι έχει πάρει τον ίσιο δρόμο και είναι πιο αφοσιωμένος από ποτέ στο σκοπό του, που δεν είναι άλλος απ’ το να γίνει παγκόσμιος πρωταθλητής. Αυτό φάνηκε τόσο απ’ τον τίτλο στα BSB (το βρετανικό πρωτάθλημα των Superbike) πάνω στη σέλα Ducati V4R, που ήταν αρκετό για να του αυξήσει το ηθικό κατακόρυφα αλλά και απ’ τις αμέτρητες ώρες που επενδύει στην προπόνηση. Τώρα, έχει επιστρέψει στη παγκόσμια σκηνή με ένα εκρηκτικό ντεμπούτο στα Motul WSBK, όμως τα πράγματα θα μπορούσαν να ήταν πολύ διαφορετικά αν είχε επιλέξει να συνεργαστεί με τη BMW το 2018. Πριν πάρει μέρος στα BSB, η Shaun Muir Racing, που είναι η εργοστασιακή ομάδα της BMW πλέον, του έκανε πρόταση να γίνει ο teammate του Tom Sykes. “Ήμουν πολύ κοντά στο να υπογράψω,” ανέφερε στο speedweek ο πλέον εργοστασιακός αναβάτης της Ducati στα Superbikes. Παράλληλα αποκάλυψε πώς ο λόγος που δεν το έκανε ήταν επειδή κανένας αναβάτης δεν έχει κερδίσει αγώνα με την S1000RR – κάτι που ισχύει μέχρι και σήμερα, αν και ο Sykes έχει τερματίσει συνολικά τέσσερις φορές είτε δεύτερος είτε τρίτος με τα χρώματα της BMW. “Ήθελα να είμαι σίγουρος ότι η μοτοσυκλέτα που θα οδηγούσα, θα ήταν αρκετά ανταγωνιστική ώστε να μπορέσω να παλέψω για τον τίτλο. Ήξερα πως η μοτοσυκλέτα της Ducati είχε αυτή τη δυνατότητα και αυτό είναι κάτι που βοηθά την ψυχολογία σου, επειδή έχεις λιγότερα θέματα να σε προβληματίζουν σε ό,τι αφορά τις επιδόσεις της μοτοσυκλέτας. Έτσι πήρα το ρίσκο και δεν υπέγραψα με τη BMW,” ανέφερε ο Redding.

Το ντεπούτο του Scott Redding ήταν εντυπωσιακό με τρεις τερματισμούς στη τρίτη θέση στον πρώτο αγώνα των Superbikes για το 2020  

 

Οι πλανήτες ευθυγραμμίστηκαν ή καλύτερα τα μηδενικά που προσέφερε η Honda ήταν περισσότερα από αυτά που έδινε η Ducati στον Alvaro Bautista κι έτσι η σέλα της V4R στην Aruba.it – Racing Ducati έμεινε κενή, δημιουργώντας τις κατάλληλες συγκυρίες για την επιστροφή του Redding στη παγκόσμια σκηνή. Μια θέση που του αξίζει και με το παραπάνω, αφού απέδειξε πως έχει το πνεύμα του πρωταθλητή, κερδίζοντας τον τίτλο στα BSB, ενώ αν κρίνουμε απ’ το Phillip Island έχει και τη σταθερότητα που απαιτείται για να είσαι πάντοτε έτοιμος να διεκδικήσεις τη νίκη όταν έχεις την ευκαιρία. Τέλος, ένας απ’ τους λόγους που είναι πολύ πιθανό να απέρριψε τη BMW ο Βρετανός αναβάτης είναι ότι η γερμανική εταιρεία δεν συμμετέχει στα MotoGP, καθώς σε περίπτωση που ο Redding θα ήθελε να επιστρέψει στο κορυφαίο επίπεδο αγώνων, θα ήταν αδύνατο να το κάνει μέσα απ’ αυτήν.

Ετικέτες

Motul WSBK & MotoGP – Το θρυλικό Assen θα συνεχίσει να γράφει ιστορία

Παραμένει ως γύρος του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, μέχρι και το 2031 τουλάχιστον
motomagMotul WSBK – Το θρυλικό Assen θα συνεχίσει να γράφει ιστορία
Από τον

Αλέξανδρο Λαμπράκη

2/5/2024

Τα Motul WSBK ανακοίνωσαν την ανανέωση του συμβολαίου με την θρυλική πίστα του Assen, η οποία θα συνεχίσει να αποτελεί μέρος του προγράμματος τουλάχιστον μέχρι και το 2031, ενώ αντίστοιχη επέκταση θα ισχύσει και στα MotoGP.

Μετά την ολοκλήρωση του ολλανδικού γύρου για το 2024, η πίστα TT του Assen και τα Motul WSBK, όπου έδωσαν το παρόν 56.734 θεατές κατά την διάρκεια του τριημέρου, οι δύο πλευρές ανακοίνωσαν την συνέχιση της συνεργασίας τους. Εξασφαλίζεται έτσι, ότι o “Καθεδρικός Ναός της Ταχύτητας”, ο οποίος μετρά ήδη πάνω από 30 χρόνια συνεχούς παρουσίας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα SBK, θα συνεχίσει να γράφει την δική του ιστορία.

Η πίστα του Assen φιλοξενεί τα Motul WSBK από το 1992, με την μόνη χρονιά που δεν έλαβε χώρα αγώνας εκεί να είναι το 2020, που ο COVID είχε επιβάλει τους δικούς του κανόνες. Αποτελεί μάλιστα την έδρα μερικών εκ των αναβατών που αυτή τη στιγμή αγωνίζονται στην μεγάλη κατηγορία, όπως των Michael van der Mark και Jeffrey Buis, αλλά και ανερχόμενων ταλέντων όπως οι Loris Veneman και Glenn van Straalen. Ο τελευταίος μάλιστα, σημείωσε φέτος την πρώτη του νίκη στην κατηγορία WSSP.

Η ανανέωση αυτή, αφορά και τα MotoGP, για τα οποία η πίστα TT αποτελεί έναν κομβικό σταθμό στην ιστορία τους, από το 1949 όταν ο θεσμός ξεκίνησε την πορεία του, με μόνη χρονιά που τα εργοστασιακά πρωτότυπα δεν ταξίδεψαν μέχρι εκεί να είναι… καλά το μαντέψατε, το 2020. Αρχικά, οι αναβάτες των GP αγωνίζονταν στους δημόσιους δρόμους της ολλανδικής πόλης, στην ίδια χάραξη που χρησιμοποιούνταν ήδη από το 1926 για το Ολλανδικό TT. Το 1955 ήταν η χρονιά που η πίστα θα έπαιρνε εν μέρει την μορφή που γνωρίζουμε σήμερα, κρατώντας ένα τμήμα από τον δημόσιο δρόμο, δίνοντας όμως χώρο για πτώσεις.

Από τότε, πέρασαν τόνοι νερού από το αυλάκι, που το μετέτρεψαν σε ποτάμι. Όσες, όμως, αλλαγές και να έχουν γίνει στην πάροδο των χρόνων, ο “Καθεδρικός της Ταχύτητας” παραμένει ένας ιστορικός σταθμός για το Παγκόσμιο στερέωμα των αγώνων μοτοσυκλέτας, έχοντας γράψει τα δικά του ξεχωριστά κιτάπια, στις χρυσές σελίδες του αθλήματος.

Ετικέτες