MV Agusta Turismo Veloce RC - Άλλη μία σπέσιαλ έκδοση

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

4/11/2016

Η MV παρουσίασε ακόμη μια μοτοσυκλέτα της γκάμας της με το λογότυπο RC, θέλοντας να εκμεταλλευτεί στο έπακρο την επένδυσή της στα παγκόσμια πρωταθλήματα SBK και SS 600, με την ομάδα της Reparto Corse. Μετά λοιπόν τα F4, F3 και Brutale, σειρά είχε το Turismo Veloce να αποκτήσει έκδοση RC, η οποία θα διατίθεται με ένα σπέσιαλ κιτ και επί μέρους βελτιώσεις σε σύγκριση με την βασική έκδοση, φιλοδοξώντας να γίνει σημείο αναφοράς για την sport touring κατηγορία. Η ειδική αυτή έκδοση θα είναι περιορισμένης παραγωγής, με μόλις 250 μοτοσυκλέτες να φέρουν τα χρώματα της αγωνιστικής ομάδας της MV Agusta, όπως και οι υπόλοιπες RC εκδόσεις του εργοστασίου.

Πέρα όμως από τα αγωνιστικά χρώματα και τον αριθμό "37" που συμβολίζει τα παγκόσμια πρωταθλήματα που έχει πάρει στην Ιστορία της η MV, διαθέτει μια carbon αεροτομή πάνω από το μπροστινό φτερό και νέους τροχούς, ελαφρύτερους, ίδιους με αυτούς του F4RC. Διαθέτει επίσης διαφορετικό γρανάζι για την τελική μετάδοση, ενώ η σέλα του συνεπιβάτη έχει επανασχεδιαστεί με στόχο την βελτίωση της εργονομίας και της άνεσης στο ταξίδι. Μια από τις λιγότερο εμφανείς, αλλά περισσότερο ουσιαστικές διαφοροποιήσεις, είναι οι νέες μπροστινές βάσεις του κινητήρα στο πλαίσιο οι οποίες έχουν αυξήσει την διαμήκη ακαμψία του, με ανάλογα οφέλη στην συνολική συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας.

Ο τρικύλινδρος εν σειρά κινητήρας με τον στρόφαλο που γυρίζει αντίρροπα απ' ό,τι συνήθως, έχει δεχθεί κι αυτός αρκετές και σημαντικές αναβαθμίσεις, όπως ο επανασχεδιασμός των οδηγών των βαλβίδων στην κεφαλή με στόχο την αύξηση της αντοχής και της αξιοπιστίας. Ομοίως νέας σχεδίασης είναι ο τεντωτήρας της καδένας και ο αντικραδασμικός άξονας, προκειμένου να μειωθούν οι μηχανικοί θόρυβοι, παράλληλα με το κιβώτιο που έχει βελτιωθεί με καινούργια γρανάζια κι έναν ελαφρώς διαφορετικό σχεδιασμό προκειμένου να γίνονται οι αλλαγές με ακόμη μεγαλύτερη ακρίβεια και ταχύτητα. Τέλος, βελτιωμένα είναι και η μίζα με το κόμπλερ ώστε να αυξηθεί η αντοχή τους.

Σε ό,τι αφορά τον ηλεκτρονικό εξοπλισμό, όπως και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας RC έτσι και το Turismo Veloce διαθέτει τη νέα γενιά του πακέτου MVICS 2.0, που σε συνδυασμό με το EAS 2.0 (quick shifter για ανεβάσματα και κατεβάσματα) προσφέρουν στην sport tourer της MV ένα ολοκληρωμένο πακέτο ηλεκτρονικών βοηθημάτων.
Η ECU είναι επαναπρογραμματισμένη, προκειμένου να γίνει ακόμη καλύτερη η κατανομή της δύναμης σε όλο το φάσμα των στροφών και κατ' επέκταση οι τέσσερις χαρτογραφήσεις που έχει στη διάθεσή του ο αναβάτης για την απόδοση του κινητήρα (Turism, Full Power, Sport και Rain με περιορισμό της ιπποδύναμης στους 80 ίππους)) έχουν διαφορετικό σετάρισμα.

Οι βελτιώσεις δεν περιορίζονται όμως μόνο στο software αλλά επεκτείνονται και στο hardware του συστήματος ελέγχου τροφοδοσίας, καθώς το TV RC διαθέτει επανασχεδιασμένα εξαρτήματα για την ride-by-wire- διαχείριση του γκαζιού που προσφέρουν, σύμφωνα με την εταιρεία, περισσότερη ευαισθησία, καλύτερη απόκριση και καλύτερο έλεγχο.
Το Turismo Veloce RC διαθέτει ακόμη ημι-ενεργητικές αναρτήσεις που ελέγχονται από την πλατφόρμα του MVICS, η οποία χρησιμοποιεί μεν τους αλγόριθμους του "Skyhook", αλλά επεξεργασμένους από την MV προκειμένου να ανταποκριθούν στον χαρακτήρα της μοτοσυκλέτας.

Στον στάνταρ εξοπλισμό της μοτοσυκλέτας συμπεριλαμβάνονται το GPS της Garmin, οι πλαϊνές βαλίτσες χωρητικότητας 30 λίτρων, το κεντρικό σταντ, η ρυθμιζόμενη ζελατίνα, τα θερμαινόμενα γκριπ και το cruise control.

https://bit.ly/MOTO_673

Επικαιρότητα

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Η εταιρεία που κάποτε ίδρυσε η οικογένεια Μαμιδάκη είχε περάσει στον Murtaza Lakhani

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/12/2025

Ο πακιστανοκαναδός, όπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας που ελέγχει την JETOIL, δεν είναι κάποιος αχυράνθρωπος, ούτε αυτοφοράκιας, αλλά ο άνθρωπος που εδώ και δεκαετίες διακινεί στα ίσια, το πετρέλαιο που δεν μπορεί να διακινηθεί από τους υπόλοιπους. Ο 63χρονος δισεκατομμυριούχος Murtaza Ali Lakhani (κεντρική φωτογραφία) έχει υπηκοότητα Μ. Βρετανίας και Καναδά με τα διαβατήριά του να γίνονται δεκτά σε κάθε χώρα του κόσμου και τον περασμένο Ιούλιο κατονομάστηκε από το Αγγλικό περιοδικό Business Matters, το Ν1 στον κλάδο των επιχειρήσεων, ως ο μεγαλύτερος διακινητής Ρωσικού πετρελαίου.

Αυτό σήμαινε πως κάποιος άναψε ένα προβολέα πάνω του, κάτι που είχε αποφευχθεί όταν ο ίδιος άνθρωπος διακινούσε το πετρέλαιο του Ιράκ σε καιρό πολέμου με τις ΗΠΑ, έπειτα το Κουρδικό πετρέλαιο επί εποχής πολέμου επίσης και πλέον και το πετρέλαιο της Βενεζουέλας, επί εποχής που όλοι ελπίζουν να μην καταλήξει σε πόλεμο, όπως υπάρχει η απειλή να γίνει.

Ο επικεφαλής του γκρουπ Mercantile Maritime απέκτησε την JETOIL από την οικογένεια Μαμιδάκη μετά την πτώχευση της μέσα στην πανδημία και την αυτοκτονία που επέφερε η ένταξη το άρθρο 99, ενός εκ των ιδρυτών της. Ξεκινώντας το 1968 ενώ είχαν ήδη την Mamidoil την οποία ένωσαν με την JETOIL, οι οικογένεια Μαμιδάκη δημιούργηε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εμπορίας καυσίμων στα Βαλκάνια.

Παρόλο που κατά την περίοδο της πτώχευσης η εταιρεία έχασε σχεδόν το 80% του δικτύου πρατηρίων ο Lakhani επένδυσε σε αυτή έχοντας ως στόχο τις τεράστιες εγκαταστάσεις αποθήκευσης πετρελαίου στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης που αγγίζουν τους 300.000 τόνους, ενώ αντίστοιχα υπάρχει εγκατάσταση και στο Κόσσοβο. Παραμένει επίσης δίκτυο χονδρικής πώλησης εκτός της Ελλάδας σε Αλβανία, Βουλγαρία, Σκόπια και Σερβία ώστε ο Βαρόνος αυτός να στρέψει την προσοχή του στην περιοχή.

Για τον ίδιο τον Lakhani, όπως και για τον Etibar Eyyub από το Αζερμπαϊτζάν που μπαινοβγαίνει στις λίστες από πέρσι, αυτή είναι μάλλον μία αναμενόμενη εξέλιξη κι αυτό γιατί είχαν γίνει κινήσεις πριν την ανακοίνωση του κ. Χαραλαμπου Βουρλιώτη, της Αρχής Καταπολέμησης κατά της Νομιμοποίησης Εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες για δέσμευση περιουσιακών στοιχείων συνολικά 5 εταιρειών εμπορίας πετρελαίου στην Ελλάδα, με την JETOIL να είναι αυτή που απασχολεί το κοινό καθώς θα βλέπει από αύριο τα πρατήρια να αλλάζουν όνομα ή να κλείνουν.

Είναι ενδιαφέρον να δούμε τι θα γίνουν οι εγκαταστάσεις στο Καλοχώρι ιδιαίτερα τώρα, δύο μόλις μήνες πριν συμπληρωθούν 30 χρόνια από την μεγάλη πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει στις εγκαστάσεις αυτές, επί αυτοκρατορίας Μαμιδάκιδων.

Ήταν μεσημέρι, 24 Φεβρουαρίου 1986 όταν ξέσπασε φωτιά η οποία έκαιγε για επτά μέρες πνίγοντας την Θεσσαλονίκη σε τοξικά αέρια, ιδιαίτερα μετά την έκρηξη της τρίτης ημέρας που συμπληρώθηκε από δεκάδες επόμενες. Από τις 12 δεξαμενές τότε καταστράφηκαν οι 8, ενώ κλιμάκια από την Γιουγκοσλαβία κατέβηκαν να συνδράμουν το έργο της ελληνικής πυροσβεστικής που μετρούσε ήδη 25 τραυματίες. Η Θεσσαλονίκη γλίτωσε τότε γιατί άντεξε η δεξαμενή υγρής αμμωνίας. Αν είχε εκραγεί, τότε η πόλη θα έπρεπε να εκκενωθεί και θα μιλούσαμε για μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορία της Ευρώπης, δύο ημέρες και δύο μήνες πριν το πυρηνικό δυστύχημα του Τσερνόμπιλ.