Australian tour 2015: Στο μεγάλο νησί του Νότου

19/8/2015

Στο νότο της Αυστραλίας

Στην πόλη Perth παρέμεινα τρεις ολόκληρες μέρες. Εκτός από μια σύντομη γνωριμία με την πρωτεύουσα της πολιτείας Western Australia, ήθελα να αποτινάξω μακριά την κούραση των χιλιομέτρων της δυτικής ακτογραμμής και να ετοιμαστώ για το επόμενο σκέλος του "Australian tour 2015", την οριζόντια διάσχιση της Αυστραλίας – από την Perth που ήμουν, είχα να οδηγήσω 3.000 χιλιόμετρα ως την Adelaide.
Παράλληλα, ρίχνοντας μια πρόχειρη ματιά στην μαύρη ΚΤΜ, διαπίστωσα πως δεν χρειαζόταν κάποια "φροντίδα" μετά από 11.150 χλμ. ταξιδιού. Έτσι, με ξεκούραστο κορμί, ανεβασμένη ψυχολογία και ετοιμοπόλεμη μοτοσυκλέτα, ξεκίνησα να ενώσω οδικά την δυτική με την ανατολική Αυστραλία, οδηγώντας πάνω στην διαδρομή που είχε ακολουθήσει πρώτος το 1841 ο τολμηρός Άγγλος εξερευνητής Edward John Eyre. Όπως καταλαβαίνετε, στον συγκεκριμένο οδικό άξονα δόθηκε τιμητικά το όνομα του πρωτοπόρου εξερευνητή (Eyre Hwy).

Πέντε υπήρξαν τα δυνατά περιστατικά που κατέγραψα στο "ημερολόγιο καταστρώματος" του Eyre Hwy. Το απρόσμενο κύμα ψύχους που έφτασε στα νότια παράλια της Αυστραλίας από την Ανταρκτική –για μια ολόκληρη μέρα οδηγούσα με θερμοκρασίες κάτω από το μηδέν. Η διάσχιση της μεγαλύτερης ασφαλτοστρωμένης ευθείας της αυστραλιανής ηπείρου: είχε μήκος 146,6 χιλιόμετρα και βρισκόταν στη διαδρομή Balladonia – Caiguna. Η κωμόπολη Kimba, που ήταν ακριβώς στα μέσα της οριζόντιας διάσχισης της Αυστραλίας – δεν παρέλειψα να φωτογραφηθώ μπροστά στην σχετική ενημερωτική πινακίδα. Τα πανύψηλα βράχια Bunda Cliffs, που γκρεμίζονταν απότομα από ύψος 90 μέτρα μέσα στα νερά του Νότιου Παγωμένου Ωκεανού. Και φυσικά, η διάσχιση της άνυδρης περιοχής Nullarbor Plan – η λέξη "nulla arbor" σημαίνει στα λατινικά "κανένα δέντρο" και δικαιολογημένα δόθηκε στην περιοχή, αφού δέντρο δεν υπήρχαν ούτε για δείγμα…

Με την άφιξή μου στην πόλη Port Augusta (300 χλμ. βόρεια της Adelaide), η τρομερή αυστραλιανή έρημος αποτελούσε πια παρελθόν. Ναι, τα δύσκολα χιλιόμετρα στο μεγάλο νησί του Νότου είχαν περάσει. Από εδώ και πέρα, όλα θα ήταν αρκετά πιο εύκολα και ξεκούραστα…

Ο μεγάλος του ωκεανού δρόμος

Προσεγγίζοντας την Adelaide, την πρωτεύουσα της πολιτείας South Australia, τα ατελείωτα χιλιόμετρα της περιπλάνησής μου στην καρδιά της Αυστραλίας είχαν τελειώσει. Τρία μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας (Adelaide, Μελβούρνη, Καμπέρα) ήταν οι επόμενοι -και καθοριστικότεροι- σταθμοί στο "Australian tour 2015", που μετρούσε πλέον τα τελευταία του χιλιόμετρα.

Η Adelaide, που ιδρύθηκε το 1836 με σκοπό να αποτελέσει το διοικητικό κέντρο όλης της νότιας Αυστραλίας, χαρακτηριζόταν από ένα αρκετά σύγχρονο αστικό προφίλ, ενώ η φίλη Ελένη Βάσσου έμελλε να μου χαρίσει τις καλύτερες αναμνήσεις από την πόλη της.
Ταξιδεύοντας από την Adelaide στην Μελβούρνη, την σκυτάλη του ταξιδιού πήρε κατόπιν ο παραθαλάσσιος οδικός άξονας "Great Ocean Road" (G.O.R.). Μετά την εμπειρία της αυστραλιανής ερήμου, σειρά είχε ο Νότιος Ωκεανός να καλωσορίσει τον δίτροχο ταξιδιώτη του κόκκινου νησιού. Απολύτως σίγουρη για την ομορφιά και τη γοητεία της, η μεγάλη θάλασσα του νότου βάλθηκε εδώ να με αποπλανήσει με δαντελωτές ακτογραμμές, κλειστούς απάνεμους κόλπους, βατές και άγριες παραλίες, βραχώδεις σχηματισμούς (Loch Ard Gorge, London Bridge, Twelve Apostles) και έναν καταπράσινο μανδύα που κυλούσε μέχρι τα κύματα.

Με σήμα κατατεθέν τους φημισμένους βραχώδεις σχηματισμούς Twelve Apostles, ο G.O.R. αντιπροσώπευε έναν περίτεχνο πίνακα ζωγραφικής με έντονες πινελιές πρασίνου, αρμονικά συνδυασμένες με το απέραντο γαλάζιο του ωκεανού. Δικαίως χαρακτηρίζεται ως η θεαματικότερη παραθαλάσσια διαδρομή της Αυστραλίας.
Στην Μελβούρνη, τα πάντα "μύριζαν" Ελλάδα. Και όχι άδικα, αφού στην δεύτερη πολυπληθέστερη πόλη της Αυστραλίας βρίσκεται η μεγαλύτερη ελληνική κοινότητα της χώρας, με περισσότερους από 350.000 ομογενείς, σε σύνολο περίπου 700.000 Ελλήνων που υπάρχουν σ’ όλη την Αυστραλία.

Θερμή όσο και αξέχαστη υπήρξε η υποδοχή που έτυχα από τον Παναρκαδικό Σύλλογο της Μελβούρνης "Κολοκοτρώνης", αλλά και απ’ όλη γενικά την τοπική ομογενειακή κοινότητα. Ζεστές αγκαλιές, λουκούλλεια τραπεζώματα στην ελληνική συνοικία Oakleigh, συνεντεύξεις σε ραδιόφωνα, δημοσιεύματα σε εφημερίδες και συνάντηση με την Ελληνίδα Πρόξενο της Μελβούρνης ήταν τα γεγονότα που γέμισαν τις τέσσερεις μέρες που παρέμεινα στην "Marvelous Melboune", μια πόλη που δικαίως καυχιέται για την υψηλή ποιότητα ζωής που προσφέρει στους 4.500.000 κατοίκους της…

Συνέχεια στην Νέα Ζηλανδία

Κτισμένη 580 χιλιόμετρα μακριά από την Μελβούρνη –και μόλις 280 χλμ. νοτιοδυτικά του Σύδνεϋ– η Καμπέρα, η πρωτεύουσα της Αυστραλίας, ήταν το τελευταίο αστικό κέντρο που έμελλε να επισκεφθώ πριν ολοκληρώσω το "Australian tour 2015". Αποχαιρετώντας την Μελβούρνη, το κοντέρ της ΚΤΜ 1050 είχε καταγράψει περισσότερα από 17.200 χιλιόμετρα, ενώ το ημερολόγιο του ταξιδιού πλησίαζε στην 40η σελίδα του.

Ο ευθυτενής οδικός άξονας Hume Hwy που ανέλαβε να με μεταφέρει στην διοικητική καρδιά της χώρας, κυριολεκτικά με κοίμισε. Σωτήριες στάθηκαν ευτυχώς οι φιλότιμες προσπάθειες της τοπικής φύσης, που με τα απεριόριστα χρώματα της παλέτας της, κατάφερε να ομορφύνει λίγο το σκηνικό της διαδρομής και να μετριάσει -εν μέρει- την ανία της οδήγησης.

Όπως στα άλλα αστικά κέντρα της Αυστραλίας, έτσι και στην Καμπέρα, ο τοπικός ομογενειακός πληθυσμός με αγκάλιασε με θέρμη και φρόντισε να μου χαρίσει όμορφες αναμνήσεις από παρουσία μου στην πόλη. Με ξεναγό τον αντιπρόεδρο της τοπικής ελληνικής κοινότητας κ. Πωλ Λεβεντή, έμαθα και γνώρισα ενδιαφέροντα πράγματα και καταστάσεις από την πολύχρονη παρουσία των Ελλήνων της αυστραλιανής πρωτεύουσας.

Ο ελληνορθόδοξος ναός του Αγίου Νικολάου και η λέσχη "HELLENIC CLUB", εκτός από ύψιστα σημεία αναφοράς της τοπικής ελληνικής κοινότητας, αποτελούν παράλληλα κι έναν ισχυρό συνδετικό κρίκο μεταξύ των 8.000 Ελλήνων της Καμπέρα.
Και φυσικά, η μαύρη ΚΤΜ δεν παρέλειψε να με οδηγήσει στο Παλαιό Κοινοβούλιο, στο μνημείο "Australian Memorial War", στη Νέα Βουλή και στην Εθνική Βιβλιοθήκη, στα πιο φημισμένα αξιοθέατα της αυστραλιανής μητρόπολης…

Μπορεί η τελευταία μέρα του ταξιδιού να μην είχε πολλά χιλιόμετρα, μου επιφύλασσε όμως δυνατά συναισθήματα, όμορφες εικόνες και ανεξίτηλες αναμνήσεις. Με την επιστροφή μου στο Σύδνεϋ, έπεφταν οι τίτλοι της ταξιδιωτικής ταινίας δρόμου "Australian tour 2015", αυτό όμως δεν σήμαινε ότι η παρουσία μου στην ήπειρο της Ωκεανίας είχε τελειώσει.
Το αεροπορικό εισιτήριο Σύδνεϋ-Auckland που κρατούσα στα χέρια, σε λίγες μέρες θα με μετέφερε στους δρόμους της Νέας Ζηλανδίας. Εκεί, στην σέλα μιας απαστράπτουσας Harley Davidson, θα ξεκινήσω το "New Zealand Tour". Και το ταξίδι στους μακρινούς αντίποδες της γης συνεχίζεται…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

https://bit.ly/MOTO_673

Επικαιρότητα

ΕΕ-Κινητήρας εσωτερικής καύσης: Παράταση ζωής και μετά το 2035 με θεαματική αναδίπλωση

Αλλάζει τα σχέδιά της η Ευρώπη για τα ηλεκτρικά που δεν έβγαιναν από την αρχή

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

15/12/2025

Τελικά και εν μέσω πιέσεων κυρίως από Γερμανούς κατασκευαστές αλλά και από τον κατακλυσμό των ευρωπαϊκών αγορών από πιο προσιτά κινέζικα ηλεκτρικά η ΕΕ κάνει πίσω στην απαγόρευση πώλησης καινούργιων οχημάτων με θερμικούς κινητήρες από το 2035, σε ένα πλάνο που δεν έβγαινε από την αρχή.

Είχαμε πει αρκετές φορές πως το πλάνο της Ευρωπαϊκής Ένωσης της μείωσης του περιβαλλοντικού αντίκτυπου από τις μεταφορές δεν ήταν ρεαλιστικό αναφορικά με τα επιβατικά και ελαφριά επαγγελματικά οχήματα παρά τα δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ που έχουν ξοδέψει, ειδικά την τελευταία πενταετία, οι κατασκευαστές για την εξέλιξη τεχνολογιών σχετικών με τους ηλεκτρικούς κινητήρες και τις μπαταρίες και σε πολύ μικρότερο βαθμό οι κυβερνήσεις για τη δημιουργία των κατάλληλων υποδομών -δεν επαρκούν σε καμία περίπτωση. Δεν ήταν επίσης ρεαλιστικό αναφορικά με το στρατηγική που ακολουθήθηκε όπου όλο το βάρος έπεφτε σε μία τεχνολογία, την ηλεκτροκίνηση, ενώ ο θερμικός κινητήρας, ο οποίος μπορεί να αποτελέσει μέρος της λύσης -με την εξέλιξη ουδέτερων ανθρακικά καυσίμων-, αντιμετωπιζόταν εχθρικά.

Η αλλαγή αντικαθιστά τον αρχικά προτεινόμενο στόχο μείωσης CO₂ κατά 100% με έναν πιο ήπιο στόχο 90%, μειώνοντας την άμεση πίεση στις πωλήσεις νέων οχημάτων με κινητήρες βενζίνης και πετρελαίου, συμπεριλαμβανομένων και των μοτοσυκλετών, με την εξέλιξη να επιβεβαιώνεται σε γερμανικά έντυπα από τον Manfred Weber, πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

"Για τις νέες ταξινομήσεις από το 2035 και μετά, θα ισχύει πλέον υποχρεωτική μείωση CO₂ κατά 90% στους στόχους στόλου των κατασκευαστών αυτοκινήτων, αντί για 100%", δήλωσε ο Βέμπερ στην εφημερίδα. "Επίσης, δεν θα υπάρχει στόχος στο 100%, ούτε από το 2040 και μετά. Αυτό σημαίνει ότι η απαγόρευση των κινητήρων εσωτερικής καύσης, ουσιαστικά βγαίνει από το τραπέζι."

Παρότι οι κανονισμοί είναι διατυπωμένοι σε σχέση με τους μέσους όρους εκπομπών στόλου, για αυτοκίνητα και βαν, οποιαδήποτε απομάκρυνση από ένα σκληρό τέλος στους κινητήρες εσωτερικής καύσης επηρεάζει αναπόφευκτα και τις μοτοσυκλέτες. Τα τελευταία χρόνια, οι ρυθμιστικές αρχές της ΕΕ άφηναν να εννοηθεί ότι τα οχήματα κατηγορίας L (δίκυκλα) θα εντάσσονταν σταδιακά στο ίδιο νομικό πλαίσιο με τα τετράτροχα. Αυτή όμως η θεαματική αναδίπλωση δείχνει ότι οι Βρυξέλλες αναγνωρίζουν έστω και αργά, και έπειτα από πολλή πίεση, τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι κατασκευαστές και από τον κινέζικο ανταγωνισμό που κατακλύζει τις ευρωπαϊκές αγορές αλλά και την αδυναμία του κοινού να ανταπεξέλθει οικονομικά στα σαφώς ακριβότερα ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Σε συνδυασμό με τις γεωπολιτικές εξελίξεις -και την πανδημία- τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα έχουν συμπαρασύρει και τις τιμές των συμβατικών μοντέλων -όχι μόνο στα αυτοκίνητα αλλά ειδικά εκεί- τα οποία έχουν ακριβύνει κατά 15%-30% σε σχέση με πριν από μία 5ετία.

Ο Weber τόνισε επίσης ότι η αλλαγή στέλνει ένα σημαντικό μήνυμα "σε ολόκληρη την αυτοκινητοβιομηχανία και διασφαλίζει δεκάδες χιλιάδες βιομηχανικές θέσεις εργασίας", μετά από μήνες αντιδράσεων από πολλούς κατασκευαστές, μεταξύ των οποίων οι Volkswagen, Stellantis, Renault, Mercedes-Benz και BMW, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι οι καταναλωτές θα πρέπει να καθορίσουν τελικά τον ρυθμό μετάβασης στην ηλεκτροκίνηση.

Για τη βιομηχανία της μοτοσυκλέτας, η κίνηση αυτή μειώνει αισθητά την πίεση προς τους κατασκευαστές να προωθήσουν άμεσα τον πλήρη εξηλεκτρισμό στις εκθέσεις, πριν η τεχνολογία είναι πραγματικά έτοιμη και ώριμη για μαζική υιοθέτηση, ειδικά σε μια αγορά που συνεχίζει να δείχνει σχεδόν μηδενική ζήτηση για ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες.

Η ευρωπαϊκή αυτή αναδίπλωση ενδέχεται να παρασύρει και άλλες αγορές με πρώτο το Ηνωμένο Βασίλειο που τυπικά δεν δεσμεύεται από τις αποφάσεις των Βρυξελλών αλλά είχε εναρμονιστεί με τις πολιτικές τους. Μια τόσο μεγάλη αλλαγή όμως ασκεί αναπόφευκτα έντονη πίεση στη βρετανική κυβέρνηση να ακολουθήσει, ενδεχομένως βάζοντας στο στόχαστρο και την απαγόρευση των θερμικών κινητήρων το 2030 που είχε θέσει η ίδια , η οποία έτσι κι αλλιώς δεν κάλυπτε τις μοτοσυκλέτες. Και εκεί αναμένονται αντιδράσεις γιατί οι εγχώριοι κατασκευαστές είχαν επενδύσει δισεκατομμύρια ευρώ προς αυτή την κατεύθυνση και τώρα βλέπουν ότι αυτές οι επενδύσεις απαξιώνονται.

Ο Peter Golding, CEO της βρετανικής FleetCheck, συμφωνεί ότι η επικείμενη κίνηση της ΕΕ μπορεί γρήγορα να εξελιχθεί σε πονοκέφαλο για την βρετανική κυβέρνηση: "Οποιαδήποτε μέτρα, φυσικά, θα ασκήσουν τεράστια πίεση στη κυβέρνηση να ευθυγραμμιστεί", δήλωσε ο Γκόλντινγκ. "Η ΕΕ είναι η μαζική αγορά δίπλα μας και είναι δύσκολο να αντισταθείς στην ευθυγράμμιση πολιτικών σε βασικούς τομείς, ειδικά όταν πρόκειται για έναν κρίσιμο κλάδο της οικονομίας όπως η κατασκευή οχημάτων."

Προσθέτει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο ήδη δυσκολεύεται να πετύχει τα ορόσημα της εντολής ZEV (Zero Emission Vehicle), χαρακτηρίζοντας τις χαμηλές επιδόσεις των ηλεκτρικών αυτοκινήτων, βαν και μοτοσυκλετών ως προειδοποιητικό σημάδι. "Αποτυγχάνουμε να πιάσουμε τα ενδιάμεσα στάδια που έχουν τεθεί για την ηλεκτροκίνηση με τον ρυθμό που θα ήθελε η κυβέρνηση", ανέφερε, δείχνοντας ως βασικά εμπόδια την πρόσβαση σε φόρτιση και τις πρόσφατες φορολογικές αλλαγές."Ο στόχος του 2030 στο Ηνωμένο Βασίλειο αποδείχθηκε μη ρεαλιστικός και η αναθεώρηση του 2035 για τα υβριδικά δείχνει ήδη πως ίσως και αυτή να είναι ανέφικτη."

Με τη μοτοσυκλέτα να αποτελεί για πολύ κόσμο ένα βαθιά συναισθηματικό καταναλωτικό προϊόν, η αγορά ηλεκτρικών μοτοσυκλετών φανερώνει ότι ο κλάδος δεν είναι έτοιμος για μια μαζική μετάβαση στην μπαταρία. Παρά την σειρά πλεονεκτημάτων της ηλεκτροκίνησης, ανά περιπτώσεις, όπως η αθόρυβη αστική κινητικότητα μηδενικών εκπομπών, η μοτοσυκλέτα αποτελεί έναν πολυδιάστατο κόσμο και ελπίζουμε ότι η βενζίνη θα παραμείνει μαζί μας για όσο το δυνατόν περισσότερο, για να συνεχίσει να τον τροφοδοτεί και να τον αρωματίζει.