Bajaj η εταιρεία με την μεγαλύτερη αξία!

Ξεπέρασε τα 11 δις ευρώ
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

4/1/2021

Αν σας ρωτούσαν ποια εταιρεία μοτοσυκλετών πιστεύετε πως κοστίζει τα περισσότερα χρήματα για να την αγοράσετε, τι θα απαντούσατε; Μήπως κάποια από τους τέσσερεις Ιαπωνικούς “κολοσσούς” ή μήπως κάποια κινέζικη εταιρεία που πουλά δισεκατομμύρια παπιά και scooter στις αγορές της Ασίας; Η σωστή απάντηση είναι η Ινδική Bajaj, η οποία δεν φτιάχνει ούτε ένα παπί και το μοναδικό scooter που κατασκευάζει είναι ένα ηλεκτρικό “αντίγραφο” της Vespa που ονομάζει Chetac και έχει πουλήσει μόλις 1000 αντίτυπα. Η Bajaj που γιορτάζει φέτος 75 χρόνια ζωής, είναι μια γνήσια “μοτοσυκλετάδικη” εταιρεία, που όπως είναι γνωστό έχει το 49,5% των μετοχών της ΚΤΜ και έχει ξεκινήσει μια στενή συνεργασία με την Triumph για την κατασκευή μικρο-μεσαίου κυβισμού μοτοσυκλετών της βρετανικής εταιρείας. Φέτος, η αξία της Bajaj ως εταιρείας έφτασε τα 11 δις ευρώ και είναι πλέον με διαφορά πρώτη.

;Exei eξάγει 2.000.000 δίκυκλα σε 70 χώρες του κόσμου – όχι όμως στην αγορά των ΗΠΑ – και ετοιμάζει ένα νέο υπερσύγχρονο εργοστάσιο αξίας 72 εκατομμυρίων ευρώ, το οποίο θα είναι το τέταρτο που θα έχει στην Ινδία. 

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 9ο - Στον δρόμο της επιστροφής [Gallery]

Κωνσταντίνος Μητσάκης και SYM ADXTG 400 κατευθύνονται προς Montreal
SYM Arctic Route 2025 - Κωνσταντίνος Μητσάκης - SYM ADXTG 400
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

29/7/2025

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης βρίσκεται στην επιστροφή του SYM Arctic Route 2025, αυτή τη φορά με κατεύθυνση ανατολικά στον δρόμο προς το Montreal.


Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την όγδοη του ανταπόκριση:

“Αποχαιρετώντας την Dawson City, το αξιόπιστο SYM ADXTG 400 ξεκινούσε τη μεγάλη επιστροφή για Montreal. Για να φτάσω όμως στην ανατολική πλευρά της τεράστιας βορειοαμερικανικής χώρας είχα να διανύσω περί τα 6.200 χλμ., με την κόκκινη διαδρομή του χάρτη να ακολουθεί – σε αντίθετη όμως κατεύθυνση – την ίδια ακριβώς πορεία που είχα υιοθετήσει για να φτάσω ως εδώ. Πάμε τώρα ανατολικά…

Μέσα στις επόμενες ημέρες, ταξιδεύοντας κάτω από άστατες καιρικές συνθήκες κατά μήκος της διαδρομής Dawson City – Whitehorse – Edmonton – Regina – Winnipeg – Thunder Bay – Toronto, βρέθηκα σχετικά ξεκούραστα στον προθάλαμο του Ανατολικού Καναδά. Καθοδόν, τα εξαίσια ορεινά τοπία των Rocky Mountains ομόρφυναν τη ματιά μου, αλλά οι βασανιστικές ευθείες των απέραντων πεδιάδων δοκίμασαν τις αντοχές μου…

Στην πόλη Regina, η αξιολάτρευτη οικογένεια του Γιώργου και της Λίτσας Ντούλια μού ξανάνοιξε την φιλόξενη αγκαλιά της, ενώ στη διάρκεια της διήμερης παραμονής μου δεν έπληξα διόλου: απόλαυσα έναν εξαιρετικό φραπέ στο κατάστημα MIKEL COFFEE (το δεύτερο της αλυσίδας MIKEL COFFEE που λειτουργεί στην Regina), θαύμασα στο μουσείο Royal Saskatchewan Museum τον Τυραννόσαυρο Scotty (τον μεγαλύτερο και γηραιότερο Τυραννόσαυρο του κόσμου), επισκέφθηκα την ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Παύλου, συνευρέθηκα με αρκετούς Έλληνες της τοπικής ομογένειας και άλλαξα (μετά από 14.300 χλμ.) το πίσω ελαστικό του SYM ADXTG 400. Παρεμπιπτόντως, το ελαστικό μού στάλθηκε από το Montreal και ήταν δώρο του επιστήθιου φίλου Νίκο Μανούσο! Nik σε ευχαριστώ πολύ, είσαι αρχηγός…    
 
Η ξαδέλφη μου Αθανασία Ντάνου εκτέλεσε (και πάλι) χρέη οικοδεσπότη στην πόλη Winnipeg. Έχοντας για συνδαιτυμόνες αγαπημένους συγγενείς και φίλους, γιορτάσαμε την επιστροφή μου από την Αλάσκα με ένα κλασικό ελληνικότατο τραπέζωμα. Και μετά τη Winnipeg, ο χρόνος και ο δρόμος “μ’ έσπρωξαν” στο Τορόντο, που απλώνει τις πολυπολιτισμικές γειτονιές του στη βορινή ακτή της λίμνης Οντάριο.

Το SYM ARCTIC ROUTE 2025 είχε μπει πλέον στην τελική φάση του, η οποία προβλεπόταν άκρως συναρπαστική…”