Ducati εκτός Ιταλίας;

Από το

Μαύρο Σκύλο

17/1/2011

Η εμπνευσμένη απόφαση του John Bloor πριν από μια δεκαετία για τη δημιουργία πλήρως ελεγχόμενης από αυτόν επιχείρησης κατασκευής Triumph στην Ταϊλάνδη θα βρει μιμητές. Το πρώτο εργοστάσιο άνοιξε το 2002, 60 χιλιόμετρα από τη Μπανγκόκ στη Chonburi, κατασκευάζοντας ρεζερβουάρ, πλαίσια, ψαλίδια και εξατμίσεις. Ελέγχοντας πλήρως την ποιότητα, την τιμή και το χρόνο παράδοσης ήταν ένας βασικός παράγοντας που επέτρεψε στη Triumph να προσφέρει τις μοτοσυκλέτες της σε ανταγωνιστικές τιμές παρά τον μικρό όγκο της παραγωγής της, σε σχέση με τους Ιάπωνες κατασκευαστές. Ακολούθησε ένα δεύτερο εργοστάσιο το 2006 με δυνατότητα βαφής και γραμμής συναρμολόγησης που άρχισε να βγάζει αρχικά τη σειρά των Bonneville. Αμέσως μετά, το 2007, προστίθεται και τρίτο εργοστάσιο με δυνατότητες χύτευσης και μηχανουργικών κατεργασιών. Φθάνοντας έτσι να απασχολεί οκτακόσιους εργαζόμενους η Triumph στην Ταϊλάνδη και να παράγει πλήρεις μοτοσυκλέτες κατασκευάζοντας και τα περισσότερα μέρη τους.
Ακολουθώντας την Triumph, τώρα η Ducati, υπό την διεύθυνση του Mirko Bordiga -διευθύνων σύμβουλος της Ducati Asia- έχει βρει το σημείο για ένα νέο εργοστάσιο στη βιομηχανική ζώνη της Amata, 120 χιλιόμετρα από την Μπαγκόκ. Η περιοχή βρίσκεται κοντά στο τουριστικό θέρετρο Pattaya Beach και έχει χαρακτηριστεί σαν “Το Ντιτρόιτ της Ανατολής ” χάρη στις εγκαταστάσεις προμηθευτών της αυτοκινητοβιομηχανίας, όπου κατασκευάζονται ακόμη και αυτοκίνητα της σειράς 7 της BMW. Εκεί θα εγκατασταθεί τον Μάρτιο μια νέα εταιρεία ιδιοκτησίας της Ducati Café. Όπως έκανε και η Triumph, αναμένεται από τα μέσα του 2011 να αρχίσει αρχικά με την κατασκευή εξαρτημάτων και στο μέλλον ολόκληρων μοτοσυκλετών χαμηλότερης τεχνολογίας, όπως αυτών με τους διβάλβιδους κινητήρες π.χ. Monster και Hypermotard, σε αντιστοιχία με τις Bonneville της Triumph. Αυτό θα επιτρέψει στην ιταλική φίρμα για να είναι πιο ανταγωνιστική στις αγορές της Ασίας -η Ταϊλάνδη έχει υπογράψει συμφωνίες ελεύθερων συναλλαγών με τις χώρες σε όλη την περιοχή- να έχει χαμηλότερες τιμές από αυτές των μοτοσυκλετών που κατασκευάζονται στην Ιταλία. Ενώ όμως στην Triumph δεν υπάρχει σωματείο εργαζομένων, το αντίθετο συμβαίνει με την Ducati, που εδρεύει στη “κόκκινη” Μπολόνια” με την ισχυρή παρουσία των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Η Ducati έχει υπογράψει από τον Απρίλιο του 2009 ήδη συμφωνία με τα συνδικάτα που εκπροσωπούν τους 950 εργαζόμενους στο εργοστάσιό της στο Borgo Panigale με έκταση 115.000τ.μ., για τη μετακίνηση του συνόλου των εγκαταστάσεων σε ένα νέο που χτίζεται σε απόσταση ενός χιλιομέτρου και θα έχει έκταση 165.000τ.μ.
Ωστόσο, μια ρήτρα στη συμφωνία με το εργατικό δυναμικό που αφορά στη κίνηση αυτή προβλέπει ότι “το νέο εργοστάσιο πρέπει να περιέχει όλα τα στοιχεία των υφιστάμενων παραγωγικών δραστηριοτήτων" - μια δέσμευση που είναι αυτονόητο σε αντίθεση με την απόφαση να μετακομίσει, τουλάχιστον ορισμένες από αυτές εκτός Ιταλίας. Ο Giancarlo Muzzarelli, υπουργός της τοπικής περιοχής Emilia Romagna για τις παραγωγικές δραστηριότητες και το συνδικαλισμό, συναντήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου με τον διευθύνοντα σύμβουλο της Ducati, Gabriele del Torchio για να συζητήσουν την κατάσταση και μετά δήλωσε ότι “η Ducati δεν θα μειώσει τη δραστηριότητα στο κύριο εργοστάσιο - ό,τι κάνει σήμερα στην Μπολόνια, θα συνεχίσει να το κάνει”. Αλλά οι εργαζόμενοι απαιτούν μια σαφή, συγκεκριμένη και ρητή συμφωνία με εγγυήσεις ότι όλα τα στάδια της του κύκλου παραγωγής θα παραμείνουν στην Μπολόνια. Η κρίση θα έρθει αργότερα αυτό το μήνα, όταν ο Del Torchio και ο Muzzarelli θα πραγματοποιήσουν μια αποφασιστική συνάντηση με τους εργαζόμενους, προκειμένου να εξηγήσει το έργο της Ταϊλάνδης με μεγαλύτερη λεπτομέρεια. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να παρακολουθήσουμε.

ΕΕ-Κινητήρας εσωτερικής καύσης: Παράταση ζωής και μετά το 2035 με θεαματική αναδίπλωση

Αλλάζει τα σχέδιά της η Ευρώπη για τα ηλεκτρικά που δεν έβγαιναν από την αρχή
EU 2035 ICE Ban unrealistic
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

15/12/2025

Τελικά και εν μέσω πιέσεων κυρίως από Γερμανούς κατασκευαστές αλλά και από τον κατακλυσμό των ευρωπαϊκών αγορών από πιο προσιτά κινέζικα ηλεκτρικά η ΕΕ κάνει πίσω στην απαγόρευση πώλησης καινούργιων οχημάτων με θερμικούς κινητήρες από το 2035, σε ένα πλάνο που δεν έβγαινε από την αρχή.

Είχαμε πει αρκετές φορές πως το πλάνο της Ευρωπαϊκής Ένωσης της μείωσης του περιβαλλοντικού αντίκτυπου από τις μεταφορές δεν ήταν ρεαλιστικό αναφορικά με τα επιβατικά και ελαφριά επαγγελματικά οχήματα παρά τα δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ που έχουν ξοδέψει, ειδικά την τελευταία πενταετία, οι κατασκευαστές για την εξέλιξη τεχνολογιών σχετικών με τους ηλεκτρικούς κινητήρες και τις μπαταρίες και σε πολύ μικρότερο βαθμό οι κυβερνήσεις για τη δημιουργία των κατάλληλων υποδομών -δεν επαρκούν σε καμία περίπτωση. Δεν ήταν επίσης ρεαλιστικό αναφορικά με το στρατηγική που ακολουθήθηκε όπου όλο το βάρος έπεφτε σε μία τεχνολογία, την ηλεκτροκίνηση, ενώ ο θερμικός κινητήρας, ο οποίος μπορεί να αποτελέσει μέρος της λύσης -με την εξέλιξη ουδέτερων ανθρακικά καυσίμων-, αντιμετωπιζόταν εχθρικά.

Η αλλαγή αντικαθιστά τον αρχικά προτεινόμενο στόχο μείωσης CO₂ κατά 100% με έναν πιο ήπιο στόχο 90%, μειώνοντας την άμεση πίεση στις πωλήσεις νέων οχημάτων με κινητήρες βενζίνης και πετρελαίου, συμπεριλαμβανομένων και των μοτοσυκλετών, με την εξέλιξη να επιβεβαιώνεται σε γερμανικά έντυπα από τον Manfred Weber, πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

"Για τις νέες ταξινομήσεις από το 2035 και μετά, θα ισχύει πλέον υποχρεωτική μείωση CO₂ κατά 90% στους στόχους στόλου των κατασκευαστών αυτοκινήτων, αντί για 100%", δήλωσε ο Βέμπερ στην εφημερίδα. "Επίσης, δεν θα υπάρχει στόχος στο 100%, ούτε από το 2040 και μετά. Αυτό σημαίνει ότι η απαγόρευση των κινητήρων εσωτερικής καύσης, ουσιαστικά βγαίνει από το τραπέζι."

EU 2035 ICE ban unrealistic

Παρότι οι κανονισμοί είναι διατυπωμένοι σε σχέση με τους μέσους όρους εκπομπών στόλου, για αυτοκίνητα και βαν, οποιαδήποτε απομάκρυνση από ένα σκληρό τέλος στους κινητήρες εσωτερικής καύσης επηρεάζει αναπόφευκτα και τις μοτοσυκλέτες. Τα τελευταία χρόνια, οι ρυθμιστικές αρχές της ΕΕ άφηναν να εννοηθεί ότι τα οχήματα κατηγορίας L (δίκυκλα) θα εντάσσονταν σταδιακά στο ίδιο νομικό πλαίσιο με τα τετράτροχα. Αυτή όμως η θεαματική αναδίπλωση δείχνει ότι οι Βρυξέλλες αναγνωρίζουν έστω και αργά, και έπειτα από πολλή πίεση, τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι κατασκευαστές και από τον κινέζικο ανταγωνισμό που κατακλύζει τις ευρωπαϊκές αγορές αλλά και την αδυναμία του κοινού να ανταπεξέλθει οικονομικά στα σαφώς ακριβότερα ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Σε συνδυασμό με τις γεωπολιτικές εξελίξεις -και την πανδημία- τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα έχουν συμπαρασύρει και τις τιμές των συμβατικών μοντέλων -όχι μόνο στα αυτοκίνητα αλλά ειδικά εκεί- τα οποία έχουν ακριβύνει κατά 15%-30% σε σχέση με πριν από μία 5ετία. 

Ο Weber τόνισε επίσης ότι η αλλαγή στέλνει ένα σημαντικό μήνυμα "σε ολόκληρη την αυτοκινητοβιομηχανία και διασφαλίζει δεκάδες χιλιάδες βιομηχανικές θέσεις εργασίας", μετά από μήνες αντιδράσεων από πολλούς κατασκευαστές, μεταξύ των οποίων οι Volkswagen, Stellantis, Renault, Mercedes-Benz και BMW, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι οι καταναλωτές θα πρέπει να καθορίσουν τελικά τον ρυθμό μετάβασης στην ηλεκτροκίνηση.

EU 2035 ICE ban unrealistic

Για τη βιομηχανία της μοτοσυκλέτας, η κίνηση αυτή μειώνει αισθητά την πίεση προς τους κατασκευαστές να προωθήσουν άμεσα τον πλήρη εξηλεκτρισμό στις εκθέσεις, πριν η τεχνολογία είναι πραγματικά έτοιμη και ώριμη για μαζική υιοθέτηση, ειδικά σε μια αγορά που συνεχίζει να δείχνει σχεδόν μηδενική ζήτηση για ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες.

Η ευρωπαϊκή αυτή αναδίπλωση ενδέχεται να παρασύρει και άλλες αγορές με πρώτο το Ηνωμένο Βασίλειο που τυπικά δεν δεσμεύεται από τις αποφάσεις των Βρυξελλών αλλά είχε εναρμονιστεί με τις πολιτικές τους. Μια τόσο μεγάλη αλλαγή όμως ασκεί αναπόφευκτα έντονη πίεση στη βρετανική κυβέρνηση να ακολουθήσει, ενδεχομένως βάζοντας στο στόχαστρο και την απαγόρευση των θερμικών κινητήρων το 2030 που είχε θέσει η ίδια , η οποία έτσι κι αλλιώς δεν κάλυπτε τις μοτοσυκλέτες. Και εκεί αναμένονται αντιδράσεις γιατί οι εγχώριοι κατασκευαστές είχαν επενδύσει δισεκατομμύρια ευρώ προς αυτή την κατεύθυνση και τώρα βλέπουν ότι αυτές οι επενδύσεις απαξιώνονται.

Ο  Peter Golding, CEO της βρετανικής FleetCheck, συμφωνεί ότι η επικείμενη κίνηση της ΕΕ μπορεί γρήγορα να εξελιχθεί σε πονοκέφαλο για την βρετανική κυβέρνηση: "Οποιαδήποτε μέτρα, φυσικά, θα ασκήσουν τεράστια πίεση στη κυβέρνηση να ευθυγραμμιστεί", δήλωσε ο Γκόλντινγκ. "Η ΕΕ είναι η μαζική αγορά δίπλα μας και είναι δύσκολο να αντισταθείς στην ευθυγράμμιση πολιτικών σε βασικούς τομείς, ειδικά όταν πρόκειται για έναν κρίσιμο κλάδο της οικονομίας όπως η κατασκευή οχημάτων."

EU 2035 ICE ban unrealistic

Προσθέτει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο ήδη δυσκολεύεται να πετύχει τα ορόσημα της εντολής ZEV (Zero Emission Vehicle), χαρακτηρίζοντας τις χαμηλές επιδόσεις των ηλεκτρικών αυτοκινήτων, βαν και μοτοσυκλετών ως προειδοποιητικό σημάδι. "Αποτυγχάνουμε να πιάσουμε τα ενδιάμεσα στάδια που έχουν τεθεί για την ηλεκτροκίνηση με τον ρυθμό που θα ήθελε η κυβέρνηση", ανέφερε, δείχνοντας ως βασικά εμπόδια την πρόσβαση σε φόρτιση και τις πρόσφατες φορολογικές αλλαγές."Ο στόχος του 2030 στο Ηνωμένο Βασίλειο αποδείχθηκε μη ρεαλιστικός και η αναθεώρηση του 2035 για τα υβριδικά δείχνει ήδη πως ίσως και αυτή να είναι ανέφικτη."

EU 2035 ICE ban unrealistic

Με τη μοτοσυκλέτα να αποτελεί για πολύ κόσμο ένα βαθιά συναισθηματικό καταναλωτικό προϊόν, η αγορά ηλεκτρικών μοτοσυκλετών φανερώνει ότι ο κλάδος δεν είναι έτοιμος για μια μαζική μετάβαση στην μπαταρία. Παρά την σειρά πλεονεκτημάτων της ηλεκτροκίνησης, ανά περιπτώσεις, όπως η αθόρυβη αστική κινητικότητα μηδενικών εκπομπών, η μοτοσυκλέτα αποτελεί έναν πολυδιάστατο κόσμο και ελπίζουμε ότι η βενζίνη θα παραμείνει μαζί μας για όσο το δυνατόν περισσότερο, για να συνεχίσει να τον τροφοδοτεί και να τον αρωματίζει.

EU 2035 ICE ban unrealistic