"Έφυγε" από τη ζωή ο Chris Pfeiffer!

Έδωσε τέλος στη ζωή του εξαιτίας της κατάθλιψης
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

15/3/2022

Ένας από τους πιο γνωστούς stunt riders παγκοσμίως και από τις πιο δημοφιλής προσωπικότητες στο χώρο, ο Chris Pfiffer, "έφυγε" απρόσμενα δίνοντας τέλος στη ζωή του το περασμένο Σαββατοκύριακο. Η είδηση ήταν ένα σοκ για σύσσωμο το μοτοσυκλετιστικό στερέωμα, πολλώ δε μάλλον και για εμάς εδώ στο ΜΟΤΟ που είχαμε συνεργαστεί αρκετές φορές με τον Chris τόσο με την συμμετοχή του σε δικά μας τεστ, όσο και με ρεπορτάζ και μαθήματα stunt riding που είχαμε κάνει μαζί του, έχοντας την τύχη να γνωρίσουμε αυτόν τον υπέροχο άνθρωπο. Ένας πραγματικός σταρ που ήταν ανοιχτός και προσιτός σε όλους.

Μέσα από τις πολλές συνεργασίες μας με τον Chris Pfeiffer, βιώσαμε από... πρώτο χέρι τις εκπληκτικές ικανότητές στο stunt riding!

 

Ο 51 ετών Pfeiffer ξεκίνησε την καριέρα του στο trial σε ηλικία 15 ετών, όπου και χρίστηκε Junior Champion στην Γερμανία. Τρία χρόνια αργότερα κατέκτησε το κύπελλο OMK, που είναι το γερμανικό πρωτάθλημα για κατόζους διπλωμάτων κατηγορίας Β. Το 1996, το 1997, το 2000 και το 2004, ο αναβάτης από το Schongau της Γερμανίας κατέκτησε το Red Bull Hare Scramble στο Eisenerz, έναν από τους πιο σκληρούς αγώνες extreme enduro στον κόσμο.

Πέρα από αυτά όμως, ο Chris είχε αφοσιωθεί στα θεαματικά stunts που έκανε με την μοτοσυκλέτα του. Κέρδισε πολλούς τίτλους όλα αυτά τα χρόνια και αποτέλεσε την βασική πηγή θεάματος σε πολλά από τα μεγαλύτερα events στον κόσμο. Κι εμείς γνωρίζουμε από πρώτο χέρι το τι μπορούσε να κάνει ο Chris με μια μοτοσυκλέτα, γοητεύοντας κάθε κοινό που είχε την τύχη να τον παρακολουθήσει.

Ο Pfeiffer όμως πάλευε παράλληλα και με τους δικούς του "δαίμονες", καθώς σύμφωνα με την σύζυγό του Renate, ήταν αντιμέτωπος εδώ και πάρα πολύ καιρό με την κατάθλιψη, με σοβαρές υποτροπές τους τελευταίους μήνες. Το περασμένο σαββατοκύριακο, ο Chris είδε σαν μόνη διέξοδό του –δυστυχώς- την αυτοκτονία και αφαίρεσε την ζωή του. Η κηδεία του θα γίνει στις 26 Μαρτίου στο Trauchgau και οι σκέψεις μας, μαζί με τα θερμότερα συλλυπητήριά μας, είναι με την οικογένεια και τους οικείους του. Καλό ταξίδι Chris…

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”