Husqvarna EE5: Η πρώτη ηλεκτρική της εταιρείας

Μικρή στο μάτι αλλά με πολλά προσόντα
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

28/6/2019

Την εισαγωγή της στο κόσμο των ηλεκτρικών μοτοσυκλετών έκανε η Husqvarna, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο μέσα απ’ την ΕΕ5. Μπορεί η Husqvarna να ανήκει πλέον στην KTM και πολλά μοντέλα της χρησιμοποιούν τους κινητήρες και τα πλαίσια της πορτοκαλί εταιρείας, με την Kiska Design να επιμελείται του καμοφλαρίσματός τους, όμως οι δύο εταιρείες έχουν αρκετές διαφορές μεταξύ τους.

Μια απ’ αυτές είναι και η ΕΕ5 καθώς υπάρχει μόνο στη γκάμα της Husqvarna και όχι της KTM μέχρι στιγμής… Προς το παρόν η γκάμα της KTM διαθέτει μόνο το Freeride E-XC, μια ηλεκτρική enduro. Η ΕΕ5 όμως δεν έχει τις ίδιες διαστάσεις και συνεπώς απευθύνεται σε μια άλλη μερίδα αναβατών. Για την ακρίβεια στοχεύει στη νέα γενιά, αφού είναι μια minicycle και σκοπός της δεν είναι μόνο να εισάγει τους πιτσιρικάδες στο κόσμο των χωμάτινων μοτοσυκλετών, αλλά απευθύνεται παράλληλα και στην δημιουργία μιας οικολογικής συνείδησης σε αυτούς (και τους γονείς τους που θα την αγοράσουν), όντας ηλεκτρική. Ο κινητήρας παράγει 5Kw με αποτέλεσμα η ΕΕ5 να έχει αντίστοιχες επιδόσεις με μια μοτοσυκλέτα 50cc. Η αυτονομία που προσφέρει η μπαταρία ιόντων-λιθίου χωρητικότητας 907Wh κυμαίνεται από 25 λεπτά έως δύο ώρες ανάλογα του ρυθμού και κατ’ επέκταση των ικανοτήτων του αναβάτη.

Ακόμη, η ΕΕ5 διαθέτει έξι διαφορετικά riding modes που διαφοροποιούν την απόδοση του κινητήρα και η εναλλαγή τους γίνεται πολύ εύκολα βάσει των όσων ανακοινώνει η Husqvarna. Επίσης, το καλό είναι πως για την πλήρη φόρτισή της απαιτούνται μόλις 70’, ενώ συγκριτικά με μια αντίστοιχη μοτοσυκλέτα της ίδιας κατηγορίας, αλλά με κινητήρα εσωτερικής καύσης, έχει προφανώς πολύ μικρότερο κόστος συντήρησης που περιορίζεται στην αλλαγή υγρών φρένων, τακακιών και ελαστικών. Το XCAT πιρούνι αέρος της WP έχει διαδρομή 205mm και διάμετρο 35mm, ενώ πίσω υπάρχει το πλήρως ρυθμιζόμενο αμορτισέρ της ίδιας εταιρείας. Τέλος, η Husqvarna φρόντισε να συνοδέψει την ΕΕ5 με μια ολόκληρη σειρά ρούχων αφιερωμένη σε αυτή, όπως συνηθίζει να κάνει σε πολλά μοντέλα της.

SYM Arctic Route 2025 - Στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού ο Κωνσταντίνος Μητσάκης [Gallery]

Με το SYM ADXTG 400 ο Μητσάκης έφτασε στο τελικό του στόχο
Sym Arctic Route 2025 - Alaska
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/7/2025

Το SYM Arctic Route 2025 φτάνει στον τελικό του στόχο, με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το ADXTG 400 να κατακτούν τη βορειότερη οδική άκρη της Αλάσκας και της αμερικανικής ηπείρου.

Το τελευταίο σκέλος πάνω στον Dalton Highway ολοκληρώνεται στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού και ακολοθουθεί η τελευταία ανταπόκριση του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Ήταν 06:30 όταν πατούσα τη μίζα του SYM ADXTG 400 και ξεκινούσα για την βόρεια εσχατιά της Αλάσκας. Μόλις 410 χλμ. με χώριζαν από την κορύφωση του  SYM ARCTIC ROUTE 2025 – το τρελό όνειρό μου είχε όνομα και λεγόταν...Αρκτικός Ωκεανός! Το μακρινό Deadhorse / Prudhoe Bay ήταν εκεί και με καρτερούσε...

Το τελευταίο ετάπ του Dalton Highway απαιτούσε σωστή οργάνωση και πληροφόρηση. Καθοδόν δεν υπήρχε κανένα σημείο ανεφοδιασμού, κανένας οικισμός, κανένα ίχνος ανθρώπινης παρουσίας. Έπρεπε λοιπόν να μεριμνήσω για νερό και φαγητό, ενώ ένα εφεδρικό ντεπόζιτο βενζίνης (5lt) ήταν απαραίτητο για την απροβλημάτιστη προσέγγιση του τελικού προορισμού μου… 

Καθώς τα χιλιόμετρα περνούσαν, η μεταμόρφωση της τοπικής φύσης ήταν εμφανέστατη, με τις δασοσκέπαστες εκτάσεις να δίνουν σταδιακά την θέση τους σε μια εκτεταμένη βλάστηση τούνδρας – τυπικό αρκτικό τοπίο! Σημείο αναφοράς της διαδρομής Coldfoot–Deadhorse αποτέλεσε το θεαματικό ορεινό πέρασμα Atigun Pass (1.470 m), ενώ ο χωμάτινος Dalton Highway (για τουλάχιστον 80 χλμ.) με προβλημάτισε και με κούρασε αρκετά. Αποζημιώθηκα όμως στα τελευταία 100 χλμ., αφού ένας νεότευκτος ασφάλτινος δρόμος φρόντισε να οδηγήσει γρήγορα και ξεκούραστα το SYM ADXTG 400 στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού…  

Με τα συναισθήματα να κάνουν “πάρτυ”, φωτογραφήθηκα στο καθιερωμένο σημείο άφιξης των οδικών ταξιδευτών, έκανα μια βόλτα στους χωμάτινους δρόμους του βιομηχανικού οικισμού Deadhorse (αποτελεί την έδρα ποικίλων εταιριών που δραστηριοποιούνται στην εξόρυξη του μαύρου χρυσού) και γιόρτασα την άφιξη στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού μ’ ένα λουκούλλειο γεύμα στο εστιατόριο του ξενοδοχείου Aurora (τιμή δωματίου $295)… 

Ώρες αργότερα, αφού έστησα την σκηνή μου, άφησα την παγωμένη αύρα του Αρκτικού Ωκεανού να χαϊδεύει το πρόσωπό μου και να ζεσταίνει την ταξιδιάρικη ψυχή μου. Με όραμα, επιμονή και δύναμη ψυχής, είχα καταφέρει να φτάσω στον Αρκτικό Ωκεανό. Πιο βόρεια, δεν γίνεται..."

Δείτε και τις φωτογραφίες στη συλλογή που ακολουθεί: