Η Akrapovič γιορτάζει: 30 χρόνια στην κορυφή!

Άνοιξη 2021 – Συμπληρώνει 30 χρόνια ζωής!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

15/4/2021

Την Άνοιξη του 1991, ο Igor Akrapovič ξεκινά τις εργασίες του σε ένα μηχανουργείο μόλις ένα χιλιόμετρο μακριά από τα σημερινά κεντρικά γραφεία της εταιρείας στην Ivančna Gorica. Είναι μία μαγευτική τοποθεσία, απόλυτα ήρεμη, που την ηρεμία διακόπτει ένας υπόκωφος ήχος που συχνά – πυκνά βγαίνει από το δυναμόμετρο όταν ανοίγει ο εξαερισμός για να αναπνεύσει ο τεράστιος θάλαμος. Στους δρόμους τριγύρω από το κτήριο του τμήματος έρευνας κι εξέλιξης θα ακούσεις επίσης το χαρακτηριστικό ουρλιαχτό μίας Akrapovič, από τις εκατοντάδες δοκιμές που πραγματοποιούνται κάπου κοντά. Πινακίδα δεν θα δεις, για να μην σταματούν όσοι κάνουν βόλτες στην περιοχή και ζητούν να μπουν στον χώρο για να βγάλουν μία φωτογραφία. Η μυστικοπάθεια είναι αρετή για την Akrapovič, προστατεύοντας τα μυστικά των μεγαλύτερων κατασκευαστών που τους στέλνουν τις μοτοσυκλέτες πριν βγουν στην παραγωγή, ή ακόμη καλύτερα τις αγωνιστικές τους μοτοσυκλέτες. Κι εμείς άλλωστε διοργανώναμε μήνες την διπλή επίσκεψή μας, την δεύτερη στην ιστορία του περιοδικού, τόσο στο R&D όσο και στο εργοστάσιο μαζί με την TECNO MOTO την ελληνική αντιπροσωπεία - που φέτος γιορτάζει 35 χρόνια ζωής, όπως και το ΜΟΤΟ άλλωστε. Μία σειρά άρθρων που αξίζει να αναζητήσετε.

Η Akrapovič αυτές τις ημέρες συμπληρώνει 30 χρόνια παρουσίας με την ιστορία του Igor να ξεκινά βέβαια πολύ πιο πριν από αυτό. Ο Igor ήταν ένας αγωνιζόμενος που ταυτόχρονα βελτίωνε αγωνιστικές μοτοσυκλέτες σε μία εποχή που το όριο των κινητήρων το ανακάλυπτε ο βελτιωτής και αποτελούσε μαγική συνταγή να ταιριάξεις αξιοπιστία και ιπποδύναμη. Η επιτυχία του Igor ήταν τέτοια που στο τέλος πήγαιναν σε εκείνον ακόμη και οι ανταγωνιστές του στο πρωτάθλημα! Αυτό ήταν και το έναυσμα να ξεκινήσει επαγγελματικά εκείνο με το οποίο ήταν περισσότερο παθιασμένος από όλα, την τεχνολογία και την εξέλιξη των μοτοσυκλετών.

Οι εξατμίσεις ήταν εκείνες στις οποίες ο Igor Akrapovič είδε την μεγαλύτερη ευκαιρία να αναδειχτεί καθώς ο ανταγωνισμός από άλλους κατασκευαστές ήταν σχεδόν ανύπαρκτος. Επικεντρώθηκε στις αγωνιστικές εφαρμογές και έχτισε την φήμη του μέσα από το σκληρότερο πεδίο, τους αγώνες. Η σχεδόν καθολική επικράτηση που γνώρισε εκεί, τον οδήγησε γρήγορα να επεκταθεί στις μοτοσυκλέτες παραγωγής αλλά και στα αυτοκίνητα.

Σήμερα, τρεις δεκαετίας μετά από όλα αυτά, η εταιρεία έχει δύο ξεχωριστές εγκαταστάσεις στην Σλοβενία απασχολώντας 1,300 εργαζομένους. Ανάμεσα σε όλα τα υπόλοιπα, οι κεντρικές εγκαταστάσεις στην Ivančna Gorica περιλαμβάνουν κι ένα από τα πλέον εξελιγμένα χυτήρια τιτανίου στον κόσμο. Η χύτευση τιτανίου δεν είναι εύκολη υπόθεση και το επίπεδο της Akrapovic είναι τέτοιο που έχει φτάσει σε σημείο να δημιουργεί υλικά ακόμη και για χειρουργικές επεμβάσεις, περισσότερο από την ανάγκη να βοηθήσει και όχι για επαγγελματικούς λόγους. Μία άγνωστη προς το ευρύ κοινό πρακτική του ιστορικού αυτού εργοστασίου. Υπάρχει επίσης δυναμόμετρο αυτοκινήτων και μοτοσυκλετών καθώς κι ένα ρομπότ που χρησιμοποιείται για να «οδηγεί» τις μοτοσυκλέτες στο δυναμόμετρο για ορισμένες πολύ συγκεκριμένες διαδικασίες που απαιτούν μεγάλο χρόνο παραμονής στην σέλα. Υπάρχει επίσης εργαστήριο μεταλλουργίας, το τμήμα R&D και το αγωνιστικό τμήμα που παράγει τις εξατμίσεις για τα MotoGP -για παράδειγμα- απευθείας εκεί. Η μαζική παραγωγή ξεκινώντας από την δημιουργία των σωλήνων σε μία πατέντα που είναι ένα από τα καλά κρυμμένα μυστικά της Akrapovic, γίνεται εξ ολοκλήρου στο μεγάλο εργοστάσιο στο Črnomelj.

Η αύξηση της ζήτησης αλλά και της τεράστιας γκάμας απαιτούσε την δημιουργία ενός νέου εργοστασίου, παράλληλα με την αύξηση των χώρων του R&D κι έτσι σχεδιάστηκε η επέκταση σε μία διαφορετική τοποθεσία που εξυπηρετεί και τις ανάγκες της εξαγωγικής δραστηριότητας. Η καρδιά της Akrapovič παραμένει πάντα το αγωνιστικό της τμήμα στο οποίο επενδύει αδιάκοπα, από την στιγμή που οι αγώνες είναι και το βασικό πεδίο όπου στηρίζει την εξέλιξή της. Όχι μόνο αυτό, αλλά πλέον οι αγώνες χρειάζονται την Akrapovič από την στιγμή που οι ομάδες στηρίζονται στην Σλοβένικη εταιρεία για την εξέλιξη του συγκεκριμένου τομέα των κινητήρων, που προσφέρεται ως μία κανονική υπηρεσία. Η πρώτη νίκη για την Akrapovič σε παγκόσμιο επίπεδο ήταν το 1997 στο WSBK με αναβάτη τον Akira Yanagawa (Kawasaki).

Λίγο αργότερα, το 2000, ήρθε και το πρώτο πρωτάθλημα με αναβάτη τον Colin Edwards σε Honda που φορούσε Akrapovič και οι επιτυχίες αυξήθηκαν από τότε φτάνοντας σε καθολικό σχεδόν βαθμό:

«Κάποτε βελτίωνα μοτοσυκλέτες και χρησιμοποιούσα τα χρήματα για να μπορέσω να πάρω μέρος σε αγώνες. Η βελτίωση ήταν για εμένα σχεδόν το ίδιο ενδιαφέρουσα με την αγωνιστική συμμετοχή κι έτσι ήταν φυσικό επακόλουθο να αγοράσω τον πρώτο κουμπαδόρο. Έτσι ξεκίνησαν όλα. Βλέπω την ιστορία της εταιρείας να απλώνεται σε τρεις δεκαετίας, ιδιαίτερα της αγωνιστικής μας πορείας, με μεγάλη περηφάνια, γιατί οι αγώνες είναι το πιο σκληρό πεδίο δοκιμών για ένα προϊόν» - τονίζει ο Igor Akrapovič, σε ένα σύντομο μήνυμα για την συμπλήρωση τριάντα ετών.

Σήμερα η εταιρεία έχει κερδίσει 140 τίτλους και έχει αποκλειστικές συνεργασίες με πολλές ομάδες σε FIM MotoGP, FIM WorldSBK, FIM MXGP, FIA WEC, και DTM, Isle of Man TT, 24 Hours Nürburgring, 24 Hours of Le Mans, 24 Hours of Daytona, στο Dakar Rally, και πολλά ακόμη.

Η μεγάλη αυτή αγωνιστική ενασχόληση έχει οδηγήσει και σε ορισμένες εκπληκτικές εξατμίσεις μαζικότερης παραγωγής, που με την σειρά τους έφεραν 14 βραβεία Red Dot με κορυφαία το best of the Best για τον σχεδιασμό της εξάτμισης τιτανίου της Ducati 1199 Panigale, το 2014.

«Από την πρώτη στιγμή το όραμα της εταιρείας και η φιλοσοφία της έχουν μείνει απαράβατα, συνεχίζουμε να επικεντρωνόμαστε στην εξέλιξη ενός άψογου αποτελέσματος, να εφαρμόζουμε καινοτομίες, έρευνα, και τις πλέον σύγχρονες τεχνικές και υλικά. Η έμφυτη περιέργεια και η ανάγκη για εξέλιξη μας δίνουν ώθηση να αναζητούμε λύσεις για συνεχή βελτίωση και αναβάθμιση. Η εξέλιξη δεν έχει όρια για η τεχνολογία μπορεί πάντα να πάει ένα βήμα πιο κάτω» συνεχίζει ο Igor στο μήνυμά του.

Για να γιορτάσουν τα τριάντα χρόνια, εξέλιξαν δύο ξεχωριστές εξατμίσεις της σειράς Evolution Line (Titanium) που θα υπάρχουν μόνο σε 30 κομμάτια: Για Kawasaki Ninja ZX-10RR / ZX-10R και την Ferrari F8 Tributo.

Παράλληλα έχουν δημιουργήσει και ένα microsite για τα 30 χρόνια Akrapovic που μπορείτε να βρείτε εδώ

Κομισιόν για ελληνικό ΦΠΑ: Προθεσμία δύο μηνών για τους συντελεστές – Γιατί δεν μπορεί να γίνει 0% στα κράνη

Σειρά να πάρει το ειδικό τέλος ταξινόμησης
Κομισιόν για ελληνικό ΦΠΑ: Προθεσμία δύο μηνών για τους συντελεστές – Γιατί δεν μπορεί να γίνει 0% στα κράνη
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

21/7/2025

Η Ελλάδα επιβάλει μία από τις υψηλότερες φορολογίες στα οχήματα με υψηλό ΦΠΑ και με πρόσθετο φόρο για τον οποίο κάποια στιγμή θα κληθεί να πληρώσει πρόστιμο από την ΕΕ.

Προς το παρόν έχουμε δύο μήνες προθεσμία για να γλιτώσουμε ένα άλλο πρόστιμο καθώς μαζί με Βέλγιο, Ρουμανία και Ισπανία, δεν έχουμε ενσωματώσει δύο βασικές οδηγίες, την 2022/542 και την 2020/285 που αφορούν τους συντελεστές ΦΠΑ.

Η προθεσμία για την ενσωμάτωση της 2022/542 έληξε στην αλλαγή του νέου έτους, οπότε είμαστε ήδη 7 μήνες εκπρόθεσμοι. Με την οδηγία αυτή επιτρέπεται στα κράτη-μέλη να έχουν μειωμένους συντελεστές ΦΠΑ σε ορισμένα αγαθά και μάλιστα ακόμη και μηδενικούς σε ορισμένα βασικά αγαθά, όπως τρόφιμα, νερό και φάρμακα.

Στην ίδια κατηγορία με τα φάρμακα που η ΕΕ επιτρέπει τον μηδενικό ΦΠΑ, ανήκουν και προστατευτικά μέσα όπως οι μάσκες και τεχνηέντως -σκέφτεται κανείς- πως θα μπορούσε να εφαρμοστεί το 0% και στα κράνη. Ωστόσο κάτι τέτοιο φαίνεται πως δεν είναι εφικτό. Θα ήταν αν η Ελλάδα είχε επιβάλλει μηδενικό ΦΠΑ το 1990-1991 όταν φωνάζαμε πως θα χαθεί η ευκαιρία.

Πώς το ξέραμε αυτό; Διότι τότε ξεκινούσε η εναρμόνιση σε ενιαίο πλαίσιο για τον ΦΠΑ στα κράτη μέλη όπου καθένας θα όριζε το ακριβές ύψος των συντελεστών, όχι όμως των μηδενικών ή των μειωμένων.

Για αυτό και πρόσφατα όταν η Πολιτεία θέλησε τελικά να μειώσει τον ΦΠΑ στα κράνη τον πήγε στο 13%, όπως ισχύει τώρα αντί του 24% και δεν κατέβηκε πιο κάτω.

Αντιθέτως η Αγγλία, όσο ακόμη βρισκόταν στην ΕΕ, ήταν η μοναδική χώρα που είχε μηδενικό ΦΠΑ στα κράνη καθώς είχε επιβάλει την εξαίρεση από παλιά, πριν την ένωση. Οι όροι τότε ήταν πιο ελαστικοί και όριζαν πως θα διατηρηθούν οι εξαιρέσεις κάθε κράτους. Τώρα προφανώς η Αγγλία μπορεί να επιβάλλει οποιονδήποτε ΦΠΑ θέλει στην αγορά του κράνους και φυσικά συνεχίζει να είναι μηδενικός, όπως ήταν πάντα.

Χάθηκε λοιπόν τότε μία μεγάλη ευκαιρία για την Ελλάδα, ακριβώς όπως εξηγούσε τότε πως θα γίνει. Για αυτό και κάθε φορά διαβάζουμε με πικρία τα σχόλια που ζητούν την κατάργηση του ΦΠΑ στα κράνη, γιατί είναι κάτι που κλείδωσε αρχές της δεκαετίας του ’90.

Τώρα υπάρχει μία νέα ευκαιρία ωστόσο, για μείωση του ΦΠΑ στα βασικά αγαθά, ακόμη και στον μηδενισμό τους.

Εξίσου σημαντικό το γεγονός πως οι μικρές επιχειρήσεις θα πρέπει να απαλλαγούν από την υποχρέωση επιβολής ΦΠΑ, σύμφωνα με την ΕΕ. Δεν έχει εφαρμοστεί στην Ελλάδα, προφανώς γιατί η Πολιτεία φοβάται πως την επόμενη ημέρα θα κατακερματιστούν πολλές επιχειρήσεις σε μικρότερες που θα έχουν κύκλο εργασιών στο όριο της απαλλαγής καταβολής ΦΠΑ.

Παράλληλα, είμαστε και εκπρόθεσμοι, σαν χώρα, στην προθεσμία σύνδεσης με το δίκτυο ProDriveNet ώστε όλες οι χώρες να μπορούν άμεσα να ελέγξουν τα στοιχεία κάθε επαγγελματία οδηγού, είτε μεταφέρει εμπορεύματα, είτε επιβάτες.

Η βασικότερη όμως προθεσμία που έχει λήξει, είναι σχετική με το ύψος των συντελεστών ΦΠΑ και δίνει την ευκαιρία στη χώρα να βάλει μηδενικό ΦΠΑ σε επτά (7) κατηγορίες. Αυτή την στιγμή ο ΦΠΑ είναι μηδενικός σε ελάχιστες περιπτώσεις και όχι σε βασικά αγαθά, όπως πλέον μπορεί να κάνει η χώρα, αλλά καθυστερεί.

Θα ήταν ευχής έργο να μπορέσει να εντάξει τα κράνη μοτοσυκλετών σε μία από αυτές τις κατηγορίες, ώστε να διορθώσει την χαμένη ευκαιρία του 1990. Η πάγια απάντηση του Υπουργείου σε ερώτηση του ΜΟΤΟ, την οποία επαναλαμβάνουμε κάθε φορά που αλλάζει ο Υπουργός, είναι πως ΘΑ ΗΘΕΛΑΝ να έχουν μηδενικό ΦΠΑ στα κράνη, αλλά δεν μπορούν εξαιτίας της ΕΕ.

Για αυτό στην Ελλάδα εφαρμόζεται το μικρότερο δυνατό που θα μπορούσαν χωρίς να μπαίνουν σε ειδικές διαδικασίες και αυτό θα πρέπει να είναι μεγαλύτερο του 12%, οπότε και καθιερώθηκε στο 13% τον Ιανουάριο του 2020.

Αν τώρα μηδενίσει ο ΦΠΑ σε τρόφιμα, νερό και φάρμακα και απαλλαγούν οι μικρές επιχειρήσεις από την καταβολή του, θα τολμούσαμε να πούμε πως δεν πειράζει αν το ΦΠΑ στα κράνη μείνει στο 13% γιατί το μηνιαίο κέρδος στο εισόδημα θα είναι πολλαπλάσιο. Μόνο να μην δούμε να μπαίνει πρόσθετη φορολογία στα οχήματα για να επέλθει η ισορροπία στα έσοδα του κράτους, καθώς επιβάλλουμε ήδη από τις υψηλότερες στην Ευρώπη, μαζί με χώρες που βρίσκονται στο άνω άκρο των ατομικών εισοδημάτων.