Η πιο εντυπωσιακή συλλογή κλασσικών BMW βρίσκεται στις ΗΠΑ

Το σπίτι του Peter Netteshaim είναι ένα πολύτιμο μουσείο
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

30/12/2021

Από τις φωτογραφίες αυτού του άρθρου νομίζεις πως πρόκειται για κάποιο μουσείο της BMW στη Γερμανία, όμως στην πραγματικότητα είναι το σπίτι που ζει ο Peter Netteshaim στην Νέα Υόρκη των ΗΠΑ και έχει σίγουρα την πιο εντυπωσιακή ιδιωτική συλλογή κλασσικών μοτοσυκλετών της BMW που έχουμε δει έως σήμερα.

Σύμφωνα με το CNET.com πρόκειται για την μεγαλύτερη ιδιωτική συλλογή μοτοσυκλετών της BMW στον κόσμο, αλλά επειδή οι Αμερικάνοι είναι λίγο επιρρεπείς στη μεγαλομανία (ονομάζουν τα περισσότερα πρωταθλήματά τους “World Championship”…) θα αρκεστούμε να πούμε πως είναι σίγουρα η πιο εντυπωσιακή, αφού όχι μόνο έχει στο κήπο του την R32, δηλαδή την πρώτη μοτοσυκλέτα της BMW, αλλά διαθέτει οκτώ R 32!!!!! Θυμίζουμε πως το εργοστάσιο έχει φτιάξει συνολικά 3000 αντίτυπα της R32, εκ των οποίων έχουν επιζήσει μόλις τα 110 και τα οκτώ από αυτά είναι στο σπίτι του Peter.

Άλλο ένα διαμάντι της συλλογής είναι η αγωνιστική μοτοσυκλέτα R90S με την οποία ο Reg Pridmore κέρδισε τον πρώτο επίσημο αγώνα του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Superbike. Μάλιστα για την ανακατασκευή της συγκεκριμένης μοτοσυκλέτας, ο Peter έψαξε και βρήκε τον μηχανικό που είχε φτιάξει αυτή τη συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα και του ανέθεσε τη δουλειά.

Όμως ο Peter Netteshaim δεν είναι απλώς ένας πλούσιος συλλέκτης που μοιράζει άφθονο χρήμα για να κάνει επίδειξη. Τις περισσότερες ανακατασκευές των μοτοσυκλετών του τις κάνει ο ίδιος μέσα στο σπίτι του, όπως της λευκής μονοκύλινδρης R25 που ετοιμάζει αυτή την περίοδο.


 

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”