Ηonda Collection Hall, Τwin Ring Motegi: Τα αστέρια τραγουδάνε ακόμα: Videos!

Από τον

Βασίλη Καραχάλιο

10/10/2014

“Oι μηχανές δεν λένε ποτέ ψέματα.

Αν είναι πραγματικά καλές, η επιτυχία πάντα θα έρχεται.
Ας δείξουμε λοιπόν στον κόσμο τι έχουμε κάνει.
Έτσι θα μπορούν να δουν την πραγματική Honda!”

- Soichiro Honda, στα εγκαίνια του Honda Collection Hall στη Suzuka.

Φτάνω στην πίστα της Suzuka Παρασκευή απόγευμα. Ούτε συζήτηση για ξενοδοχείο. Οι τιμές ήταν το ένα θέμα, οι αποστάσεις το μεγαλύτερο. Δεν υπήρχε κρεβάτι ούτε για δείγμα σε ακτίνα 150 χιλιομέτρων, καθώς είχε αγώνα F1. Ήταν η πρώτη φορά που θα έβλεπα F1 από κοντά, αλλά είχα κι άλλο καημό: Στην Suzuka, πίστα που ανήκει στην Honda, στεγαζόταν και το μουσείο της Honda, με τα περισσότερα από τα αγωνιστικά της αλλά και πολλά μηχανάκια παραγωγής. Μπαίνουμε στο μουσείο, και μου πέφτουν τα σαγόνια. Ό,τι πιο σημαντικό για την Ηonda είναι εδώ. Aπό εργοστασιακό XR500R Pro Link φτιαγμένο για το Dakar, μέχρι το πρώτο αγωνιστικό τετρακύλινδρό της, ως τις NR500, τις ΝS και NSR, αλλά και RC motocross, και RTL trial, και το δικύλινδρο ΜΧ 125 με το πιρούνι Ribi, τα δικύλινδρα πενηντάρια, τα πεντακύλινδρα 125, τα εξακύλινδρα 250...

Η ονείρωξη διακόπτεται βίαια, καθώς μια ευγενική κοπέλα μας πληροφορεί πως το μουσείο κλείνει σε λίγο, κι εδώ είναι Ιαπωνία, τα ωράρια τηρούνται. Μου έρχεται όμως η σκέψη να μιλήσω στον διευθυντή του μουσείου, αναβάτη της Honda στα GP την δεκαετία του ’60, τον Itoh-san. Τον χαιρετώ, μαθαίνει πως είμαι από Ελλάδα, κάνει μια μικρή υπόκλιση λέγοντας ταυτόχρονα "Οοοοοο". Σε ελεύθερη μετάφραση, αυτό σήμαινε "Γνωρίζω την χώρα σας και εκτιμώ την ιστορία της και την προσφορά της στον σύγχρονο πολιτισμό. Μου κάνει εντύπωση που ταξιδέψατε από την Ελλάδα ως εδώ για να μας επισκεφθείτε." Περιεκτική γλώσσα τα Ιαπωνικά. Του λέω πως είναι τιμή μου να βρίσκομαι στην Ιαπωνία, την Suzuka και ειδικότερα στο Honda Collection Hall, αλλά δεν πρόλαβα να φωτογραφήσω και να περιεργαστώ όλες τις μοτοσυκλέτες όπως θα ήθελα. Προφέρει ένα πιο σύντομο "Ο!", δείχνοντάς μου και με τα δύο χέρια την είσοδο της κεντρικής αίθουσας του μουσείου. Οι υπάλληλοι σχόλασαν, ο διευθυντής έκλεισε την κεντρική είσοδο από μέσα και μου είπε μέσω της Yuko που μετέφραζε, πως μπορούσα να κάτσω όσο ήθελα, δεν ήταν κανένα πρόβλημα για κείνον να περιμένει. Κάπως έτσι, είχα για κάποιες ώρες όλο το Honda Collection Hall στην διάθεσή μου, φωτογραφίζοντας με τρίποδο και τηλεφακό χωρίς φλας. Και φυσικά, καθόλου δεν με πείραξε που κοιμήθηκα ακριβώς απ’ έξω, στο parking, μέσα στο αυτοκίνητο, όπως και το επόμενο βράδυ.

Ο σεβασμός όμως της Honda στα δημιουργήματα των ανθρώπων της πηγαίνει πολύ πιο πέρα από το να τα μαζέψει σε μια αίθουσα. Το Honda Collection Hall διατηρεί όλες αυτές τις μοναδικές κυριολεκτικά μοτοσυκλέτες σε λειτουργική κατάσταση, με μια μεγάλη ομάδα τεχνικών, με επικεφαλής τους τότε μηχανικούς και αναβάτες. Κοντά τους έχουν και νέους μηχανολόγους που μαθαίνουν από πρώτο χέρι την ιστορία, τις ιστορίες και τις ιδιοτροπίες των αγωνιστικών μοτοσυκλετών. Όλοι τους με άσπρες φόρμες συντηρούν αυτά τα μηχανουργικά κομψοτεχνήματα, αλλά και τα οδηγούν με κάθε ευκαιρία. Η επόμενη φορά που τους συνάντησα ήταν μια αυγή στον χώρο της εκκίνησης του Isle of Man, με τα ανοιχτά μεγάφωνα των RC να σκίζουν την ομίχλη, γυρίζοντάς μας δεκαετίες πίσω, όταν οι ίδιες μοτοσυκλέτες έγραφαν ιστορία, βάζοντας την Honda στις νίκες. Ένα ακόμα όνειρο του Soichiro γινόταν πραγματικότητα.

Tο Honda Collection Hall βρίσκεται πια στην πιο νέα πίστα της Honda, το Twin Ring Motegi, απ’ όπου και τα video που βρήκαμε για σας, με τους τεχνικούς και τους αναβάτες να αφήνουν αυτά τα μηχανάκια να ξεμουδιάσουν λίγο. Μπορείς να μην τους ζηλέψεις;

https://bit.ly/MOTO_665

Από το

motomag

30/4/2025

Αυτό το ακραίο δίχρονο project που βασίζεται σε ένα Simson επονομαζόμενο και ως “Holy Bastard” του Tony Mοckel ζυγίζει λιγότερο από 100 κιλά και έχει στόχο να παράγει 50 ίππους!

Ο Tony Mοckel μας εντυπωσίασε το 2024 με το “Orange Monster” του που βασίστηκε σε ένα 40 ετών Simson S 51. Ο δίχρονος αερόψυκτος κινητήρας του απέδιδε 32 ίππους και οι λάτρεις των δίχρονων κινητήρων δήλωναν ενθουσιασμένοι. Το 2025, ο Tony ξεκίνησε το δεύτερο project του, αυτή τη φορά σε ματ κίτρινο χρώμα και σχεδόν δύο φορές πιο δυνατό.

Η βάση για το Holy Bastard του Mοckel είναι επίσης ένα Simson S 51, βέβαια ελάχιστα μέρη του δεν έχουν πειραχτεί. Με το λογότυπο Hoonigan και number plate το 43, αυτό το project είναι αφιερωμένο στον θρυλικό οδηγό αγώνων και stuntman Ken Block.

Το Holy Bastard φέρει έναν δίχρονο κινητήρα 125 κυβικών, το αλουμίνιο περίβλημα του κινητήρα είναι σκαλισμένο σε CNC και ο κύλινδρος είναι τύπου Rotax dd2. Ο κινητήρας ψύχεται από δύο διαφορετικά ψυγεία και η ηλεκτρική αντλία νερού προέρχεται από ένα VW T6 ενώ την τροφοδοσία αναλαμβάνει ένα καρμπυρατέρ Smartcarb 38 χλστ. Το σύστημα εξαγωγής είναι της SA-Tuning.

Η μοτοσυκλέτα φέρει ένα κιβώτιο ταχυτήτων 5 σχέσεων με υδραυλικά υποβοηθούμενο συμπλέκτη. Όμως η τελική μετάδοση δεν γίνεται με τη συνηθισμένη αλυσίδα αλλά με έναν οδοντωτό ιμάντα τύπου Gates με ειδικά σχεδιασμένες τροχαλίες.

Ο ιδιοκτήτης του Holy Bastard αναφέρει πως η τελική του ταχύτητα υπολογίζεται σε 150 πραγματικά χλμ./ώρα ή και λίγο παραπάνω. Όπως είναι αντιληπτό για να επιτευχθεί η συγκεκριμένη τελική με ασφάλεια, το πλαίσιο, οι αναρτήσεις και τα φρένα έχουν τροποποιηθεί καταλλήλως. Το πλαίσιο είναι Simson GP με πρόσθετα ενισχυτικά. Τα φρένα αναλαμβάνουν τρεις δίσκοι της Brembo – δύο μπροστά και ένας πίσω - διαμέτρου 320 χιλιοστών ο καθένας. Όσον αφορά τις αναρτήσεις, μπροστά, το ανάποδο τηλεσκοπικό πιρούνι της WP είναι από KTM 1290 Super Duke R και πίσω συναντάμε δύο ρυθμιζόμενα αμορτισέρ από την YSS.

Οι τροχοί της μοτοσυκλέτας έχουν διαστάσεις 90/90-17 εμπρός και 110/70-17 πίσω και τα ελαστικά που καλούνται να διαχειριστούν την αυξημένη ιπποδύναμη είναι τα Continental Race Attack 2 Street. Οι στενοί τροχοί βοηθούν στο να κρατηθεί το βάρος σε χαμηλά επίπεδα καθώς σύμφωνα με τον Tony Möckel, η μοτοσυκλέτα χωρίς καύσιμα ζυγίζει ακριβώς 92 κιλά.

Το ντεπόζιτο είναι ειδική παραγγελία και προέρχεται από ένα Simson S 50. Ιδιαίτερη είναι επίσης και η σέλα του Holy Bastard που προέρχεται από το κάθισμα Recaro Podium, με πλάκα βάσης από άνθρακα. Η μάσκα προβολέων του Holy Bastard περιέχει δύο LED σώματα για μεσαία και μεγάλη σκάλα που είναι τοποθετημένα το ένα πάνω από το άλλο.