Kawasaki KZ2300 V12: Η μοτοσυκλέτα του Frankenstein [video]

Το Frankenbike!

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

5/2/2019

Μπορεί το όνομα του Allen Millyard να μην σας λέει τίποτε μέχρι τώρα, όμως όταν τελειώσετε την ανάγνωση αυτού του άρθρου θα βλέπετε εφιάλτες μ' αυτόν! Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο Millyard είναι ένας πυρηνικός μηχανολόγος (ξεκινάμε καλά…), ένας ειδικός στους πυραύλους που ζει στην Αγγλία, και ο οποίος είχε μια ιδιαίτερη φαντασίωση: να φτιάξει τις πιο τρελές, τις πιο καταπληκτικές custom μοτοσυκλέτες. Αυτό το έργο ζωής τον στοίχειωσε από πολύ νωρίς και μέχρι στιγμή το καταφέρνει με το να… στριμώχνει όσο πιο πολλά έμβολα μπορεί μέσα σε κινητήρες μοτοσυκλετών, χρησιμοποιώντας μόνο τα μαθηματικά, μερικά εργαλεία και μερικά σκόρπια σχέδια στον εγκέφαλό του. Στην γκάμα περιλαμβάνονται τρικύλινδρα, δίχρονα παλιά Kawasaki και Yamaha, που τα κάνει να πηγαίνουν πολύ, ΠΟΛΥ γρήγορα.
Σίγουρα η φράση " όσο πιο πολλά έμβολα μπορεί μέσα σε κινητήρες μοτοσυκλετών" σας έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον, οπότε οφείλουμε να το εξηγήσουμε. Ο Allen μετατρέπει μονοκύλινδρα σε δικύλινδρα V, τρικύλινδρα σε πεντακύλινδρα ή σε V6 και τετρακύλινδρα εν σειρά σε V8! Φτιάχνει επίσης και πολλές εξωφρενικές κατασκευές, όπως δικύλινδρους κινητήρες 5.000cc και V10 κινητήρες που τους τοποθετεί σε custom πλαίσια, απλά για να δει πόσο γρήγορα μπορούν να πάνε. Είναι η κλασική περίπτωση τρελού επιστήμονα, ο οποίος όμως διαθέτει ουσιαστικό, επιστημονικό υπόβαθρο και μηχανολογικές γνώσεις.
Ένα από τα πιο εξωφρενικά του δημιουργήματα, είναι αυτό που οδήγησαν πρόσφατα οι Αμερικάνοι συνάδελφοι του Ride Apart, ένα ΚΖ 2300 V12. Ναι, σωστά διαβάσατε, τόσο το "V12" όσο και το "2300" που αναφέρεται στον κυβισμό του. Προφανώς το εξακύλινδρο εν σειρά της Kawasaki δεν ήταν αρκετό για τον Millyard, ο οποίος το περιποιήθηκε στο γκαράζ του και έφτασε στο συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Το επίπεδο της κατασκευής είναι αρκετό υψηλό κι αν το συγκρίνει κανείς δίπλα-δίπλα με ένα αυθεντικό Ζ1300, δύσκολα θα παρατηρούσε κάτι παράταιρο, τουλάχιστον μέχρι να συνειδητοποιήσει ο εγκέφαλος τι είναι αυτό που βλέπει.

Η μοτοσυκλέτα, όπως είπαμε πιο πριν, ξεκίνησε την καριέρα της ως ένα στάνταρ Ζ1300, το οποίο ο Allen το τεμάχισε, το γύρισε ανάποδα, το τρύπησε, το σφυρηλάτησε και το έφερε εκεί που ήθελε. Χρειάστηκε αρκετή δουλειά, μιας και οι κινητήρες δεν ήταν εσωτερικά συμμετρικοί και σίγουρα δεν είχαν σχεδιαστεί για έναν τέτοιο σκοπό… Όπως λέει ο Millyard, οι αρχικοί κύλινδροι έχουν μια μικρή κλίση πέντε μοιρών, αλλά ο ίδιος ήθελε να κάνει τον κινητήρα συμμετρικό οπότε τους έδωσε κλίση 35° για να δημιουργήσει περιεχόμενη γωνία 70 μοιρών στον V12 που προέκυψε. Η πίσω κεφαλή είναι κομμένη και ανεστραμμένη με αντίθετη φορά, αλλά αυτό ήταν ένας εφιάλτης για τον Allen διότι οι εκκεντροφόροι του 1300 και τα γρανάζια δεν βρίσκονται στο κέντρο του κινητήρα, όπως ήταν στο Ζ1000 (το άλλο μισό του V12...). Οι εκκεντροφόροι έχουν ένα μικρό offset, οπότε έπρεπε να φτιάξει από την αρχή τις διόδους του ψυκτικού και του λαδιού, όπως έκανε με τον τεντωτήρα της καδένας αλλά και την ίδια την καδένα. Μάλιστα, για την τελευταία φτιάχτηκε από τη συγκόλληση δύο βαρέως τύπου καδενών Hyvo, με συνολικό μήκος πάνω από 1,80μ!

Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα, ήταν το να βρει πώς θα έκανε να δουλέψουν μαζί όλα τα έμβολα και οι στρόφαλοι. Τελικά κατέληξε σε μια ιδέα, παίρνοντας έμπνευση από τους περιστροφικούς κινητήρες των αεροσκαφών. Κάθε έμβολο στο μπροστινό μπλοκ είναι συνδεδεμένο σε μια κύρια μπιέλα, ενώ τα έμβολα του πίσω μπλοκ είναι συνδεδεμένα σε μικρότερες, δευτερεύουσες μπιέλες, που συνδέονται με την σειρά τους στις κύριες οι οποίες πιάνουν πάνω σε έναν στρόφαλο. Αυτό είναι και το μοναδικό σχέδιο που έβαλε σε χαρτί ο Millyard από ολόκληρη την μοτοσυκλέτα, καθώς οι μπιέλες ήταν το πιο δύσκολο εξάρτημα στον κινητήρα. Τα πάντα είναι πολύ στριμωγμένα και δεν υπάρχει πολύς χώρος για κουζινέτα, οπότε έπρεπε να επιλέξει το πιο ανθεκτικό υλικό που μπορούσε. Έτσι, προμηθεύτηκε χρωμομολυβδαινιούχους σωλήνες διαμέτρου πέντε ιντσών και στην συνέχεια τους επεξεργάστηκε μηχανουργικά σε CNC προκειμένου να αποκτήσουν πάχος 20mm, κάτι που σημαίνει ότι το 90% του υλικού πήγε υπέρ πίστεως…
Άλλες πατέντες συμπεριλαμβάνουν ένα custom πλαίσιο που δημιουργήθηκε έχοντας ως βάση το πλαίσιο του Voyager 1300, τις εξαπίστονες δαγκάνες της Pretech για μπροστά, τον ψεκασμό του Voyager με αλλαγές που επιτρέπουν την ρύθμισή του εν κινήσει, το βελτιωμένο κύκλωμα του λαδιού, διαφορετικές αναρτήσεις κι ένα σωρό λεπτομέρειες οι οποίες κάνουν πιο εύκολη την συμβίωση με το τέρας. Το συνολικό βάρος ανέρχεται στα 350 κιλά (!) και η απόδοσή του στους 250 ίππους, κάτι που κάνει τα ελαστικά να αλλάζουν πιο γρήγορα κι από εσώρουχα.
Αυτή τη στιγμή, η μοτοσυκλέτα βρίσκεται στο μουσείο Barber, ενώ στο παρακάτω βίντεο μπορείτε να πάρετε μια γεύση από το πώς ακούγεται το Κτήνος:

https://bit.ly/MOTO_654

Νέα Μοντέλα

Επικαιρότητα

Yamaha YZF-R7 - Νέες πατέντες προμηνύουν ανανέωση

Αλλαγές στο φαίρινγκ και νέο σύστημα ψύξης

Από τον

Αλέξανδρο Λαμπράκη

16/5/2024

Η Yamaha κατέθεσε δύο πατέντες, οι οποίες αφορούν το YZF-R7, προμηνύοντας μία επερχόμενη αλλαγή στο supersport μοντέλο της, ενώ κρίνοντας από τα έγγραφα και τις εικόνες που περιέχονται στον φάκελο, οι αναβαθμίσεις θα αφορούν ένα επανασχεδιασμένο φαίρινγκ, το οποίο θα φιλοξενεί στο εσωτερικό ένα νέο σύστημα ψύξης.

Με το YZF-R7 να μετρά ήδη δύο χρόνια εμπορικής πορείας, χωρίς να έχει δεχθεί κάποια ανανέωση, ταυτόχρονα, το YZF-R9 βρίσκεται ήδη στα σκαριά και αναμένεται να αντικαταστήσει το YZF-R6, η χρονική στιγμή μοιάζει σωστή για μία ανανέωση.

Οι δύο πατέντες μοιράζονται μία κοινή ιδέα, ακολουθώντας διαφορετικούς τρόπους εφαρμογής. Στην ουσία επικεντρώνονται γύρω από τον ανεμιστήρα του ψυγείου, ο οποίος όπως φαίνεται στα σχέδια, θα ανακατευθύνει τον ζεστό αέρα προς τα πάνω, δεξιά και αριστερά, διώχνοντάς τον μακριά από την κεφαλή των κυλίνδρων. Σημαντικό στοιχείο, καθώς η διατήρηση όσο το δυνατόν πιο σταθερής θερμοκρασίας στα μέταλλα του κινητήρα, βοηθά στην καλύτερη απόδοση, ενώ αυξάνει την αξιοπιστία. Τα δύο έγγραφα μοιράζονται πολλά κοινά στοιχεία, όπου περιλαμβάνεται και ένα σχέδιο της αριστερής πλευράς της μοτοσυκλέτας, το οποίο θυμίζει το YZF-R7.

Yamaha YZF-R7 – Νέες πατέντες προμηνύουν ανανέωση

Αλλαγές στο σύστημα ψύξης -και ειδικότερα σε μεγάλα τμήματα όπως είναι ο ανεμιστήρας- μπορεί να υποδηλώνουν και ανασχεδιασμό των φαίρινγκ, όταν μιλάμε για μία supersport μοτοσυκλέτα. Βάζοντας το YZF-R7 του 2024 πάνω από τα σχέδια της πατέντας, βλέπουμε ότι εδώ έχουμε μία τέτοια περίπτωση. Αν και πολλές λεπτομέρειες μοιάζουν κοινές, όπως το φαίρινγκ, το ρεζερβουάρ, η ουρά, τα κινούμενα μέρη του κινητήρα και το σύστημα μετάδοσης, βλέπουμε ότι υπάρχει μία ειδοποιός διαφορά. Τα πλαϊνά τμήματα του φαίρινγκ εκτείνονται πολύ πιο πίσω στα σχέδια, πλησιάζοντας το άνω σημείο έδρασης του πίσω μονού αμορτισέρ.

Επιστρέφοντας τώρα στο βασικό στοιχείο των πατεντών, βλέπουμε ότι και οι δύο υιοθετούν τον ίδιο ανεμιστήρα, ο οποίος διαφέρει από αυτόν που χρησιμοποιεί αυτή την στιγμή το YZF-R7. Η διαφορά τους επαφίεται στο σχέδιο του καλύμματος του ανεμιστήρα, ενώ όπως βλέπουμε η θέση των σωληνώσεων αλλά και του ρεζερβουάρ του ψυκτικού βρίσκονται εκατέρωθεν του ψυγείου. Η διάταξη αυτή, διαφέρει από αυτή που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα, η οποία έχει όλα τα στοιχεία τοποθετημένα πάνω και κάτω από το κυρίως σώμα.

Στην πρώτη περίπτωση, βλέπουμε ότι το κάλυμμα του ανεμιστήρα έχει πολυάριθμους αεραγωγούς σε κάθε πλευρά, όλοι σχεδιασμένοι με τέτοιο τρόπο ώστε να κατευθύνουν τον ζεστό αέρα προς τα έξω και προς τα πάνω. Ένας μεγαλύτερος αεραγωγός στην πίσω πλευρά του καλύμματος φροντίζει να στέλνει όση θερμότητα περάσει από τους υπόλοιπους, προς τα αριστερά, μακριά από την κεφαλή. Ένας οδηγός ακριβώς μπροστά από την οπή, φροντίζει να στέλνει τον αέρα κάτω.

Περνώντας στα σχέδια της δεύτερης πατέντας, βλέπουμε μία πιο ευθεία και άμεση προσέγγιση του θέματος. Ο πίσω αεραγωγός έχει βγει από το πλάνο, αφήνοντας μόνο αυτούς που βρίσκονται δεξιά και αριστερά να ανακατευθύνουν τον ζεστό αέρα μακριά από τον κινητήρα.

Όπως γίνεται φανερό, όλες αυτές οι αλλαγές στη ροή του αέρα αλλά και σε δομικά στοιχεία του ψυγείου, κάνουν αναγκαστική και τη σχεδίαση εκ νέου του φαίρινγκ, μεγαλώνοντας τα ανοίγματα στα πλαϊνά. Έτσι, ο ζεστός αέρας θα μπορεί να περάσει ταχύτερα και σε μεγαλύτερη ποσότητα, σε σύγκριση με τον τρέχων σχεδιασμό. Ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι το νέας σχεδίασης φαίρινγκ θυμίζει περισσότερο αυτό των YZF-R6, παρά το “κοστούμι” που χρησιμοποιεί τώρα το YZF-R7.

Το ζήτημα είναι γιατί η Yamaha να θέλει να αλλάξει το σύστημα ψύξης, από την στιγμή που δεν έχει παρατηρηθεί κάποιο ζήτημα σε αυτόν τον τομέα. Μία λογική εξήγηση θα ήταν ότι πιθανότατα το εργοστάσιο της Iwata έχει σκοπό να αυξήσει την ιπποδύναμη του YZF-R7, θέλοντας να το φέρει πιο κοντά στον υπόλοιπο ανταγωνισμό. Αυτή την στιγμή, οι 73,4 ονομαστικοί ίπποι, τοποθετούν την πρόταση της Yamaha στο κάτω όριο της κατηγορίας, με το ανώτατο να βρίσκεται πιο κοντά στους 100 ίππους.

Όπως συμβαίνει με κάθε πατέντα, έτσι κι εδώ, το γεγονός ότι η Yamaha κατέθεσε ορισμένα έγγραφα και μερικές φωτογραφίες δεν σημαίνει ότι θα δούμε άμεσα και κάποια αλλαγή στην πράξη. Μόνο και μόνο το γεγονός ότι η ιαπωνική εταιρεία έχει δύο διαφορετικές πατέντες που αφορούν το ίδιο πράγμα, εγείρει αμφιβολίες, αν θα το δούμε -και μάλιστα σύντομα- στο μοντέλο παραγωγής. Αν όμως αποφασίσει να κρατήσει το ένα από τα δύο, τότε πιθανότατα η Yamaha να θελήσει να προχωρήσει σε ανανέωση, ίσως κοντά στη χρονική στιγμή που θα έρθει και το YZF-R9, το οποίο αναμένεται να αντικαταστήσει το YZF-R6 στην κατηγορία WSSP των Motul WSBK.