Kawasaki Z: 40 χρόνια

Από το

Μαύρο Σκύλο

2/5/2012

H Kawasaki άρχισε να μας υπενθυμίζει ότι σύντομα θα συμπληρωθούν 40 χρόνια από την πρώτη της μοτοσυκλέτα με τον κωδικό "Z". H πρώτη ήταν η Z900 που παρουσιάστηκε τον Σεπτέμβριο του 1972 στην IFMA, την διεθνή έκθεση μοτοσυκλετών που γινόταν στην Κολωνία. Εκείνο, το πρώτο Z1 του 1972, είναι κοινό μυστικό ότι αρχικά είχε σχεδιαστεί με την χωρητικότητά του στα 750 κυβικά. Όμως πρόλαβε η Honda που έδειξε το 1969 την τετρακύλινδρη CB750, κάνοντας τον κόσμο να παραμιλάει και την ιστορία της μοτοσυκλέτας να μπαίνει σε νέο κεφάλαιο. Η Kawasaki κέρδισε τις εντυπώσεις το 1972 με την Ζ900, τα 903 κυβικά της και την τεχνολογική υπεροχή των δυο εκκεντροφόρων. Με απόδοση 82 ίππων η Z1 ήταν τότε η ισχυρότερη μοτοσυκλέτα που μπορούσε να αγοράσει κάποιος. Η τελική των 210 χιλιομέτρων έβαλε νέα δεδομένα στον “πόλεμο” των επιδόσεων, που η εταιρεία συνεχίζει ακόμη με την καινούργια ZZR1400.
Η Kawasaki χρησιμοποίησε το γράμμα Ζ για δεκαετίες, έχοντας μοτοσυκλέτες με τετράχρονους κινητήρες, με δυο κυλίνδρους και με τέσσερις κυλίνδρους, από 250, 400, 650, 750, 900 και 1000 κυβικά, και φυσικά την ναυαρχίδα των Ζ, την Ζ1300, με τον υγρόψυκτο, εξακύλινδρο σε σειρά κινητήρα του. Το γράμμα Ζ επανήλθε στην γκάμα της το 2003 με την παρουσίαση του Z1000. Οι χαρακτηριστικές τέσσερις εξατμίσεις του, η διάταξη που είχε και το πρώτο Ζ1, συνέδεαν το 1972 με το 2003.
Για το 2012 η Kawasaki υποσχέθηκε μια σειρά από δραστηριότητες που σχεδιάζει στα πλαίσια του εορτασμού της επετείου, ανάμεσά τους και μια σειρά μοντέλων Z που θα εκτεθεί στην Intermot φέτος τον Οκτώβριο.

SYM Arctic Route 2025, μέρος 4ο - The Way to the North Pole [Gallery]

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα με το SYM ADXTG 400
Μητσάκης
Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”

 

Motorin