Κλοπές, ατυχήματα και παραβάσεις στην Ελλάδα το 2019

Τα στατιστικά της τροχαίας
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

6/4/2020

Η ΕΛ.ΑΣ δημοσιοποίησε τα ετήσια στατιστικά στοιχεία του 2019 που αφορούν τις κλοπές και τα ατυχήματα στους ελληνικούς δρόμους τη χρονιά που μας πέρασε, μαζί με τα αντίστοιχα του 2018 για σύγκριση.

Οι αριθμοί σε απόλυτα μεγέθη έχουν μικρές διαφορές, δείχνοντας μια σταθερότητα. Δυστυχώς όμως εκείνοι που αφορούν θανάτους και βαριά τραυματισμένους παραμένουν ψηλά, ειδικά αυτή την εποχή που λόγω κορωνοϊού μάθαμε να δίνουμε λίγο παραπάνω αξία στην ανθρώπινη ζωή…

Ξεκινώντας από τις κλοπές δικύκλων, το 2019 η αστυνομία κατέγραψε 7.124 που αφορούν δίκυκλα άνω των 50cc και 1.841 που αφορούν 50άρια. Το 2018 είχαμε 8.859 κλοπές δίκυκλων άνω των 50cc και 2.367 σε 50άρια. Βλέπουμε δηλαδή μια σημαντική μείωση των κλοπών στα δίκυκλα, όταν στα αυτοκίνητα η δραστηριότητα των “καλόπαιδων” συνεχίστηκε αμείωτη με 10.642 κλεμμένα αυτοκίνητα το 2019, έναντι 10.644 το 2018.

Στα ατυχήματα όμως τα πράγματα παραμένουν  άσχημα και παρά τη μείωση της κίνησης στους δρόμους την τελευταία πενταετία λόγω της οικονομικής κρίσης, αλλά και τον περιορισμό του μέσου όρου διανυθέντων χιλιομέτρων που κάνουμε πλέον όλοι μας λόγω της χυδαίας τιμής της βενζίνης, οι νεκροί έφτασαν τους 701 το 2019, έναντι 709 το 2018. Απλά σκεφτείτε τί έχει να γίνει αν έχουμε πάνω από 200 νεκρούς από τον COVID-19 και πόσο αδιάφορα ακούμε πλέον τον θάνατο 701 συνανθρώπων μας μέσα σε μόλις έναν χρόνο από ατυχήματα.

Σε αυτά θα πρέπει να προσθέσουμε και τους 642 βαριά τραυματισμένους (το 2018 ήταν 701), δηλαδή ανθρώπους που πιθανόν δεν θα έχουν ποτέ ξανά μια φυσιολογική ζωή… Σύμφωνα με την τροχαία, τα περισσότερα θανατηφόρα ατυχήματα αφορούσε σύγκρουση οχήματος με πεζό (44). Από αυτά τα ατυχήματα 155 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και θα πρέπει κάποια στιγμή η τροχαία και οι εισαγγελείς να εφαρμόσουν το γράμμα και το πνεύμα του άρθρου 38 του Κ.Ο.Κ. αλλά και τα δικαστήρια να μοιράζουν ακριβοδίκαια τις ευθύνες (π.χ. σε δήμους για κακή σήμανση/κατάσταση των δρόμων κ.τ.λ.).

Δεύτερη κατά σειρά αιτία είναι η κίνηση στο αντίθετο ρεύμα (39). Εδώ προφανώς αναφέρονται στις προσπεράσεις και στις μετωπικές/πλαγιομετωπικές συγκρούσεις (τις νόμιμες όχι τις παράνομες που αναφέρονται ξεχωριστά και είχαμε μόλις μία καταγεγραμμένη). Θυμάται κανείς να του έμαθε κάποιος να προσπερνά σωστά και με ασφάλεια πριν πάρει το δίπλωμα; Διότι κάτι μας λέει πως όλοι είμαστε αυτοδίδακτοι.

Τρίτη αιτία με (31 περιπτώσεις) ήταν η “απόσπαση προσοχής” και όλοι ξέρουμε με τι ασχολείται ο έλληνας οδηγός όταν οδηγεί. Τέταρτη κατατάσσεται η υπερβολική ταχύτητα (26 συμβάντα), ενώ το “σφάξιμο” του κόκκινου σηματοδότη (13 συμβάντα) και του STOP (24 συμβάντα) είναι από τις βασικές αιτίες θανατηφόρων ατυχημάτων εντός πόλης.

Βλέπουμε δηλαδή πως τα περισσότερα θανατηφόρα ατυχήματα σχετίζονται με την οδήγηση μέσα στην πόλη και σε επαρχιακούς δρόμους. Υπάρχει και ένας τεράστιος αριθμός με 487 καταγεγραμμένα θανατηφόρα συμβάντα, όπου βασική αιτία εδώ είναι η μέθη. Από τους 701 νεκρούς, τους 369 τους είχαμε από σύγκρουση δύο ή περισσοτέρων οχημάτων και από σύγκρουση με πεζούς (155 θάνατοι). Τα υπόλοιπα 332 θύματα, είτε έφυγαν μόνοι τους από το δρόμο (πρόσκρουση , ανατροπή, εκτροπή), είτε τους “έστειλε” ο δήμαρχός και ο νομάρχης που έχει ευθύνη για το επίπεδο ασφάλειας των δρόμων της περιοχής του.

Πέραν όμως των ατυχημάτων, που φαίνεται πως αν φτάσουμε στο επίπεδο να έχουν τριπλάσιους νεκρούς απ’ ότι η πανδημία του COVID-19 θα πανηγυρίζουμε… η τροχαία κατέγραψε και 492.338 παραβάσεις του Κ.Ο.Κ. Κάποια από αυτά τα στοιχεία είναι πραγματικά ανατριχιαστικά! Όσο κι αν ακουστεί εξωφρενικό 50.456 οδηγούσαν χωρίς δίπλωμα!!!! Δηλαδή χωρίς ασφαλιστική κάλυψη. Θυμίζουμε πως ο αριθμός αυτός αφορά όσους έπιασε η τροχαία, όχι το σύνολο… Σε αυτόν το αριθμό προσθέστε και όσους είχαν δίπλωμα αλλά όχι ασφάλεια (22.156 οχήματα). Αν αναρωτιέστε γιατί την κοπανάνε μετά το ατύχημα, φαίνεται πως αιτία δεν είναι μόνο η ελληνική ευθυνοφοβία.

Θα είχε ενδιαφέρον να βλέπαμε και τα στατιστικά με τις εγκαταλείψεις θυμάτων τροχαίου τα τελευταία χρόνια. Πάντως για το τέλος αφήσαμε και κάποια ευχάριστα, που αφορούν την αλλαγή νοοτροπίας της τροχαίας. Τέτοια ευχάριστα στοιχεία είναι οι 458 κλήσεις που έκοψαν σε όσους οδηγούν αργά στην αριστερή λωρίδα των εθνικών, οι 1.048 κλήσεις που έκοψαν στις μανάδες που κρατάνε αγκαλιά το παιδί ανάμεσα στο στήθος τους και τον αερόσακο ή τους στοργικούς πατεράδες που αφήνουν τα παιδιά να παίζουν μπάλα στα πίσω καθίσματα χωρίς να κάθονται σε παιδικά καθισματάκια. Στα θετικά είναι τα 5.998 πρόστιμα για φθαρμένα ελαστικά και τα 15.746 πρόστιμα για χρήση κινητού τηλεφώνου.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”