Ο ρομποτικός γκαζοφονιάς της Akrapovič

Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

17/8/2018

Η Akrapovič μπορεί να είναι μια σχετικά νεαρής ηλικίας εταιρία στο κόσμο των εξατμίσεων αν σκεφτεί κανείς ότι ιδρύθηκε το 1992, όμως αυτό δεν την εμπόδισε να βρίσκεται στη λίστα με τους κορυφαίους κατασκευαστές εξατμίσεων. Φυσικά τίποτα δεν είναι τυχαίο σε αυτή τη ζωή και η επιτυχία οφείλεται κατά κύριο λόγο στη δίψα του Igor Akrapovič (ιδρυτή της φίρμας) για τους αγώνες, καθώς από το 1970 έως το έτος ίδρυσης της εταιρείας είχε άμεση εμπλοκή σε αυτούς, ως αγωνιζόμενος. Η αστείρευτη αυτή δίψα για τους αγώνες, σε συνδυασμό με την εμμονή για διαρκή τεχνολογική εξέλιξη, έκανε την εταιρία να μπει δυναμικά στους αγώνες του πρωταθλήματος SBK και μόλις πέντε χρόνια μετά την ίδρυση της να πάρει τη πρώτη της νίκη. Έκτοτε δεν σταμάτησε το κυνήγι της επιτυχίας, φέρνοντας συνέχεια καινοτομίες στο τομέα των εξατμίσεων, μέσω των νέων εγκαταστάσεων που ανανέωνε ανά τα χρόνια.Τώρα έρχεται να ταράξει τα νερά, καθώς εκτός από το νέο ειδικά διαμορφωμένο χώρο δοκιμών που ετοίμασε, το ρόλο του δοκιμαστή αναλαμβάνει ένα ανθρωποειδές ρομπότ.

Ειδικά για εσάς, τους αναγνώστες του ΜΟΤΟ, ετοιμάζουμε μια δυνατή αποκλειστικότητα για την Akrapovič.

Η δουλειά του είναι να δοκιμάζει ακούραστα τις εξατμίσεις που ετοιμάζει η εταιρία πάνω στο δυναμόμετρο για ατελείωτες ώρες, κάτι που είναι δύσκολο να κάνει ένας άνθρωπος, όχι μόνο για λόγους σωματικής κούρασης, όσο κυρίως για λόγους υγείας, αφού η έκθεση των αυτιών μας για μεγάλα χρονικά διαστήματα σε υψηλά επίπεδα θορύβου, προκαλούν μόνιμες βλάβες. Μάλιστα σε αρκετές χώρες, υπάρχουν νόμοι που απαγορεύουν την πολύωρη έκθεση των εργατών σε συνθήκες υψηλού θορύβου. Πρόκειται κυρίως για ένα τεστ δομικής αντοχής, όπου η κάθε εξάτμιση δοκιμάζεται πάνω στην ίδια την μοτοσυκλέτα για την οποία προορίζεται. Το ρομπότ όπως θα παρακολουθήσετε και στο βίντεο τοποθετείτε πάνω στη μοτοσυκλέτα και το μηχανικό πόδι δένεται στο λεβιέ ταχυτήτων, ενώ τα “χέρια” είναι κατασκευασμένα να εκτελούν τις απαραίτητες κινήσεις. Ο υπόλοιπος χώρος των δοκιμών είναι κατασκευασμένος με τέτοιο τρόπο ώστε ο ανεφοδιασμός της μοτοσυκλέτας να γίνεται αυτόματα χωρίς να επέμβει ανθρώπινο χέρι, αυτό είναι εφικτό χάρη στους αισθητήρες και τις κάμερες που είναι εξοπλισμένο, καθιστώντας έτσι τη δοκιμή μοτοσυκλετών αδιάκοπη σε ένα ελεγχόμενο περιβάλλον.

https://bit.ly/MOTO_669

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

28/7/2025

Στην κορυφή της δεύτερης απαιτητικότερης κατηγορίας, Silver, του Red Bull Romaniacs 2025 βρέθηκε ο Σουηδός αναβάτης τερματίζοντας πρώτος, επάνω σε μια ηλεκτρική Stark Varg.

Αντιδρούμε και έτσι πρέπει σε έναν εξηλεκτρισμό που προσπαθεί να μας επιβληθεί εδώ στην Ευρώπη ως μια αναγκαιότητα, με μεγαλεπήβολα σχέδια απόσυρσης του υπάρχοντος στόλου οχημάτων και σταδιακό εξηλεκτρισμό με μακρινούς ορίζοντες που ευτυχώς όλο και ξεμακραίνουν.

Την ίδια στιγμή όμως, υπάρχουν συγκεκριμένες κατηγορίες και λύσεις που έχουν αρκετά πλεονεκτήματα, τα σκούτερ για αυστηρά αστική μετακίνηση είναι μία τέτοια περίπτωση, η εξειδικευμένη αγωνιστική χρήση στο χώμα, μία άλλη επίσης.

Πέρα από τον ήχο του θερμικού κινητήρα που συνδέεται άρρηκτα με τις μοτοσυκλέτες και τα συναισθήματα που αυτός γεννά, το Stark Varg έχει ορισμένα δυνατά πλεονεκτήματα τα οποία έκαναν την διαφορά στον σκληρότερο αγώνα, το Red Bull Romaniacs και έδειξε πως έχει θέση εκεί έξω, συνυπάρχοντας μαζί με δίχρονα και τετράχρονα Enduro και Motocross. Δεν χρειάζεται στο τέλος "να μείνει μόνο ένας", όπως συνέβη με τα δίχρονα που μόνο στο χώμα συνεχίζουν, έτσι και εδώ, υπάρχει χώρος για όλους.

Οι ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες αγωνίστηκαν σε ξεχωριστές κατηγορίες στον σκληρότερο αγώνα hard enduro, το Red Bull Romaniacs που ακολουθώντας τα σημεία των καιρών, εισήγαγε πέρα από δύο κατηγορίες adventure μοτοσυκλετών (Ultimate και Lite) και δύο κατηγορίες ηλεκτρικών μοτοσυκλετών τις, eMoto Expert και eMoto Hobby, διατηρώντας παράλληλα τις “παραδοσιακές” πέντε κατηγορίες δυσκολίας (Gold, Silver, Bronze, Iron, Atom).

Όλα καλά μέχρι εδώ θα λέγαμε, μέχρι που η Stark Future Racing αποφάσισε να συμμετάσχει με αναβάτη τον Eddie Karlsson επάνω σε μια EX, όχι όμως σε κάποια από τις δυο ηλεκτρικές κατηγορίες, αλλά στην Silver, την δεύτερη απαιτητικότερη από τις συνολικά εννέα κατηγορίες.

Από τον πρόλογο ακόμα στους δρόμους του Sibiu έγινε εμφανής η ανταγωνιστικότητα μοτοσυκλέτας και αναβάτη, κατακτώντας την πρώτη θέση. Η πρώτη off-road ημέρα βρήκε τον Σουηδό στην έκτη θέση με σχεδόν 12 λεπτά διαφορά από την κορυφή. Αλλά με νίκες τόσο στην δεύτερη όσο και στην τέταρτη ημέρα και μια τέταρτη θέση (3^η ημέρα) κατέκτησε την νίκη στην κατηγορία του απέναντι σε αγωνιστικά enduro (με κινητήρες εσωτερικής καύσης) χωρίς καμία ανάγκη συντήρησης του κινητήρα. Χωρίς ανάγκη αλλαγής λαδιών και φίλτρων. Αναπόφευκτη προφανώς η συντήρηση των αναρτήσεων και η αλλαγή/φόρτιση των μπαταριών, σημαντική όμως διευκόλυνση η ελαχιστοποίηση των διαδικασιών συντήρησης και σαφές το πλεονέκτημα που αυτή δίνει.

H εταιρεία με βάση την Βαρκελώνη πέτυχε κάτι πραγματικά αξιόλογο στον διάσημο αυτό αγώνα με την κατάκτηση αυτής της πρώτης θέσης. Το εάν πρόκειται για μια φωτοβολίδα ή εάν η τεχνολογική ψαλίδα μεταξύ συμβατικών και ηλεκτρικών δικύκλων κλείνει ταχύτερα από όσο είχαμε αντιληφθεί, θα το δείξει το μέλλον, προς το παρόν γίναμε μάρτυρες πολλών μηχανικών που σχολίαζαν πως η μοτοσυκλέτα αυτή ήταν έτοιμη να συνεχίσει με 20 λεπτά συντήρησης και αλλαγής μπαταρίας, έναντι του δικού τους κόπου...