Ρεκόρ σούζας με Indian FTR 1200

Με 209km/h!
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

26/8/2019

Ο Αμερικάνος αναβάτης Cecil "Bubba" Myers κατάφερε να καταρρίψει το ρεκόρ ταχύτητας σούζας στα 1.600 μέτρα (ένα μίλι) με μοτοσυκλέτα παραγωγής, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Σούζας (οι Αμερικάνοι έχουν μια τάση οτιδήποτε που διοργανώνουν να το ονομάζουν παγκόσμιο), πάνω στη σέλα μιας στάνταρ Indian FTR 1200, με τα όργανα μετρήσεων να δείχνουν 131mph (209km/h). Δεν ήταν όμως μόνο αυτό το ρεκόρ που πέτυχε, καθώς αργότερα έσπασε το ρεκόρ ταχύτητας με σούζα εν κινήσει στα 400 μέτρα και το ρεκόρ ταχύτητας με σούζα από στάση στο ένα μίλι (232,8km/h και 233km/h αντίστοιχα) στην κατηγορία V2 παραγωγής μέχρι 1.350cc.

Η μοτοσυκλέτα του ήταν στην στάνταρ μορφή, με μοναδική παρέμβαση την αφαίρεση του hugger που παίζει και το ρόλο της βάσης της πινακίδας. Ο Bubba είπε πως αυτό αποτελεί την καλύτερη παρουσίαση του FTR στο κοινό, έχοντας πετύχει το συγκεκριμένο κατόρθωμα νικώντας αντιπάλους που είχαν κινητήρες με turbo. "Η μοτοσυκλέτα είναι σε μεγάλο βαθμό στην στάνταρ μορφή της, συγκριτικά με τις υπόλοιπες μοτοσυκλέτες του διαγωνισμού, οπότε το να πετύχει αυτά τα ρεκόρ ταχύτητας δείχνει ότι διαθέτει μεγάλη δυναμική", είπε σε δηλώσεις του ο Myers και συνέχισε λέγοντας: "Το ζύγισμα της μοτοσυκλέτας είναι πραγματικά καλό, αλλά εντυπωσιάστηκα περισσότερο από τον κινητήρα. Η ροπή του είναι πραγματικά εντυπωσιακή και μέσα σε δύο περάσματα ένιωσα απόλυτα άνετα μαζί του."

SYM Arctic Route 2025 - Στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού ο Κωνσταντίνος Μητσάκης [Gallery]

Με το SYM ADXTG 400 ο Μητσάκης έφτασε στο τελικό του στόχο
Sym Arctic Route 2025 - Alaska
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/7/2025

Το SYM Arctic Route 2025 φτάνει στον τελικό του στόχο, με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το ADXTG 400 να κατακτούν τη βορειότερη οδική άκρη της Αλάσκας και της αμερικανικής ηπείρου.

Το τελευταίο σκέλος πάνω στον Dalton Highway ολοκληρώνεται στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού και ακολοθουθεί η τελευταία ανταπόκριση του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Ήταν 06:30 όταν πατούσα τη μίζα του SYM ADXTG 400 και ξεκινούσα για την βόρεια εσχατιά της Αλάσκας. Μόλις 410 χλμ. με χώριζαν από την κορύφωση του  SYM ARCTIC ROUTE 2025 – το τρελό όνειρό μου είχε όνομα και λεγόταν...Αρκτικός Ωκεανός! Το μακρινό Deadhorse / Prudhoe Bay ήταν εκεί και με καρτερούσε...

Το τελευταίο ετάπ του Dalton Highway απαιτούσε σωστή οργάνωση και πληροφόρηση. Καθοδόν δεν υπήρχε κανένα σημείο ανεφοδιασμού, κανένας οικισμός, κανένα ίχνος ανθρώπινης παρουσίας. Έπρεπε λοιπόν να μεριμνήσω για νερό και φαγητό, ενώ ένα εφεδρικό ντεπόζιτο βενζίνης (5lt) ήταν απαραίτητο για την απροβλημάτιστη προσέγγιση του τελικού προορισμού μου… 

Καθώς τα χιλιόμετρα περνούσαν, η μεταμόρφωση της τοπικής φύσης ήταν εμφανέστατη, με τις δασοσκέπαστες εκτάσεις να δίνουν σταδιακά την θέση τους σε μια εκτεταμένη βλάστηση τούνδρας – τυπικό αρκτικό τοπίο! Σημείο αναφοράς της διαδρομής Coldfoot–Deadhorse αποτέλεσε το θεαματικό ορεινό πέρασμα Atigun Pass (1.470 m), ενώ ο χωμάτινος Dalton Highway (για τουλάχιστον 80 χλμ.) με προβλημάτισε και με κούρασε αρκετά. Αποζημιώθηκα όμως στα τελευταία 100 χλμ., αφού ένας νεότευκτος ασφάλτινος δρόμος φρόντισε να οδηγήσει γρήγορα και ξεκούραστα το SYM ADXTG 400 στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού…  

Με τα συναισθήματα να κάνουν “πάρτυ”, φωτογραφήθηκα στο καθιερωμένο σημείο άφιξης των οδικών ταξιδευτών, έκανα μια βόλτα στους χωμάτινους δρόμους του βιομηχανικού οικισμού Deadhorse (αποτελεί την έδρα ποικίλων εταιριών που δραστηριοποιούνται στην εξόρυξη του μαύρου χρυσού) και γιόρτασα την άφιξη στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού μ’ ένα λουκούλλειο γεύμα στο εστιατόριο του ξενοδοχείου Aurora (τιμή δωματίου $295)… 

Ώρες αργότερα, αφού έστησα την σκηνή μου, άφησα την παγωμένη αύρα του Αρκτικού Ωκεανού να χαϊδεύει το πρόσωπό μου και να ζεσταίνει την ταξιδιάρικη ψυχή μου. Με όραμα, επιμονή και δύναμη ψυχής, είχα καταφέρει να φτάσω στον Αρκτικό Ωκεανό. Πιο βόρεια, δεν γίνεται..."

Δείτε και τις φωτογραφίες στη συλλογή που ακολουθεί: