Ρούχα από το διάστημα

Από το

Μαύρο Σκύλο

22/3/2011

Μια πρωτοποριακή γαλλική εταιρεία έχει αποδείξει με την επιτυχία της πόσο σημαντική ήταν η ανάμειξη της υψηλής τεχνολογίας ινών που διαθέτει η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία για τις διαστημικές αποστολές με το παλιομοδίτικο παντελόνι τζιν/denim από βαμβάκι και να δημιουργήσει ένα νέο άνετο και κομψό ρούχο για την προστατευτική ένδυση των μοτοσυκλετιστών.
Όπως συνηθίζει το 75% των αναβατών στην Ευρώπη, ο Pierre-Henry Servajean φορούσε ένα συνηθισμένο τζιν από βαμβάκι όταν είχε μια πτώση με τη μοτοσυκλέτα του το 1995. “Μετά από αυτό συνειδητοποίησα ότι όλα όσα φόραγα, όπως κράνος, γάντια, μπουφάν ήταν αποτελεσματικά, εκτός από τo τζιν παντελόνι”, δήλωσε. "Είχα προστατευτικό εξοπλισμό για κάθε μέρος του σώματός μου, εκτός από τα πόδια μου." Η συνειδητοποίηση αυτή τον οδήγησε τελικά να ιδρύσει την ESquad, μια φίρμα στην μοντέρνα ένδυση, αφιερωμένη στην έρευνα και την κατασκευή πολύ ανθεκτικών τζιν για μοτοσυκλετιστές, αναζητώντας για περισσότερο από μια δεκαετία το κατάλληλο ύφασμα. Ένα ύφασμα που θα συνδύαζε την άνεση και τη διαπνοή του κλασικού denim μαζί με την αντοχή στην τριβή των δερμάτινων. Ο Servajean ήδη γνώριζε διάφορες ίνες από άλλα υλικά που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν, όπως το Kevlar, το οποίο είναι διάσημο για την σκληρότητά του και χρησιμοποιείται στην κατασκευή κρανών. Έχει όμως αδυναμίες όσον αφορά στη χρήση του σε ρούχα, αφού δεν επιτρέπει τη διαπνοή κάνοντας το σώμα να ιδρώνει, είναι πολύ σκληρό για να φοριέται με άνεση, ενώ επηρεάζεται από τις υπεριώδεις ακτινοβολίες του ήλιου.
Για να βρει μια πιο κατάλληλη ίνα από το Kevlar, ο Servajean έψαξε περισσότερο και μετά από την εκτεταμένη έρευνα ανακάλυψε την UHMWPE, μια ίνα από πολυαιθυλένιο εξαιρετικά μεγάλου μοριακού βάρους. Το πολυαιθυλένιο είναι από τα πιο συνηθισμένα πλαστικά του κόσμου, αλλά η ίνα αυτή με τη συγκεκριμένη μορφή του πολυαιθυλενίου είναι δυο φορές ισχυρότερη από του Kevlar και εκατό φορές ισχυρότερη από μια ατσάλινη. Η UHMWPE είναι τόσο ισχυρή και συγχρόνως πολύ ελαφριά και χρησιμοποιήθηκε στην διαστημική αποστολή Foton-M3 το 2007, όπου ένα “σχοινί” από τέτοια ίνα μήκους τριάντα χιλιομέτρων και πάχους μισού χιλιοστού, επανέφερε σε δορυφόρο μια ερευνητική κάψουλα. Με αυτές τις ίνες τυλιγμένες με βαμβάκι ο Pierre-Henry Servajean κατάφερε να δημιουργήσει ένα ύφασμα που ονόμασε Armalith, που έμοιαζε στην όψη με το τζιν, έχοντας τις ιδιότητές του συνδυασμένες με την υψηλή αντοχή της UHMWPE. Το ύφασμα αυτό προσφέρει έναν ιδανικό συνδυασμό αντοχής στην τριβή και άνεση, ενώ δοκιμαζόμενο με ευρωπαϊκά πρότυπα, έχει δείξει καλύτερα αποτελέσματα από τα δερμάτινα ρούχα, στην προστασία από πτώση. Για να επιδείξει την ισχύ του υφάσματος Armalith, ο Pierre-Henry Servajean χρησιμοποίησε ένα τζιν ESquad και από αυτό κρεμάστηκε ένα Hummer που ζυγίζει 2.700 κιλά. Τα ESquad τζιν πωλούνται σε όλη την Ευρώπη, και έχουν κερδίσει θετικές κριτικές από περιοδικά μοτοσυκλέτας στη Γαλλία και στη Γερμανία, ενώ κάποιοι έχουν μάθει με επώδυνο τρόπο ότι τα ρούχα με διαστημική τεχνολογία προστατεύουν καλύτερα από ότι τα τζιν από επώνυμες φίρμες.

https://bit.ly/MOTO_665

Από το

motomag

30/4/2025

Αυτό το ακραίο δίχρονο project που βασίζεται σε ένα Simson επονομαζόμενο και ως “Holy Bastard” του Tony Mοckel ζυγίζει λιγότερο από 100 κιλά και έχει στόχο να παράγει 50 ίππους!

Ο Tony Mοckel μας εντυπωσίασε το 2024 με το “Orange Monster” του που βασίστηκε σε ένα 40 ετών Simson S 51. Ο δίχρονος αερόψυκτος κινητήρας του απέδιδε 32 ίππους και οι λάτρεις των δίχρονων κινητήρων δήλωναν ενθουσιασμένοι. Το 2025, ο Tony ξεκίνησε το δεύτερο project του, αυτή τη φορά σε ματ κίτρινο χρώμα και σχεδόν δύο φορές πιο δυνατό.

Η βάση για το Holy Bastard του Mοckel είναι επίσης ένα Simson S 51, βέβαια ελάχιστα μέρη του δεν έχουν πειραχτεί. Με το λογότυπο Hoonigan και number plate το 43, αυτό το project είναι αφιερωμένο στον θρυλικό οδηγό αγώνων και stuntman Ken Block.

Το Holy Bastard φέρει έναν δίχρονο κινητήρα 125 κυβικών, το αλουμίνιο περίβλημα του κινητήρα είναι σκαλισμένο σε CNC και ο κύλινδρος είναι τύπου Rotax dd2. Ο κινητήρας ψύχεται από δύο διαφορετικά ψυγεία και η ηλεκτρική αντλία νερού προέρχεται από ένα VW T6 ενώ την τροφοδοσία αναλαμβάνει ένα καρμπυρατέρ Smartcarb 38 χλστ. Το σύστημα εξαγωγής είναι της SA-Tuning.

Η μοτοσυκλέτα φέρει ένα κιβώτιο ταχυτήτων 5 σχέσεων με υδραυλικά υποβοηθούμενο συμπλέκτη. Όμως η τελική μετάδοση δεν γίνεται με τη συνηθισμένη αλυσίδα αλλά με έναν οδοντωτό ιμάντα τύπου Gates με ειδικά σχεδιασμένες τροχαλίες.

Ο ιδιοκτήτης του Holy Bastard αναφέρει πως η τελική του ταχύτητα υπολογίζεται σε 150 πραγματικά χλμ./ώρα ή και λίγο παραπάνω. Όπως είναι αντιληπτό για να επιτευχθεί η συγκεκριμένη τελική με ασφάλεια, το πλαίσιο, οι αναρτήσεις και τα φρένα έχουν τροποποιηθεί καταλλήλως. Το πλαίσιο είναι Simson GP με πρόσθετα ενισχυτικά. Τα φρένα αναλαμβάνουν τρεις δίσκοι της Brembo – δύο μπροστά και ένας πίσω - διαμέτρου 320 χιλιοστών ο καθένας. Όσον αφορά τις αναρτήσεις, μπροστά, το ανάποδο τηλεσκοπικό πιρούνι της WP είναι από KTM 1290 Super Duke R και πίσω συναντάμε δύο ρυθμιζόμενα αμορτισέρ από την YSS.

Οι τροχοί της μοτοσυκλέτας έχουν διαστάσεις 90/90-17 εμπρός και 110/70-17 πίσω και τα ελαστικά που καλούνται να διαχειριστούν την αυξημένη ιπποδύναμη είναι τα Continental Race Attack 2 Street. Οι στενοί τροχοί βοηθούν στο να κρατηθεί το βάρος σε χαμηλά επίπεδα καθώς σύμφωνα με τον Tony Möckel, η μοτοσυκλέτα χωρίς καύσιμα ζυγίζει ακριβώς 92 κιλά.

Το ντεπόζιτο είναι ειδική παραγγελία και προέρχεται από ένα Simson S 50. Ιδιαίτερη είναι επίσης και η σέλα του Holy Bastard που προέρχεται από το κάθισμα Recaro Podium, με πλάκα βάσης από άνθρακα. Η μάσκα προβολέων του Holy Bastard περιέχει δύο LED σώματα για μεσαία και μεγάλη σκάλα που είναι τοποθετημένα το ένα πάνω από το άλλο.