Aprilia ETV1000 Caponord 2001-2007

Από το

Μαύρο Σκύλο

26/8/2010

Το Βόρειο Σέλας έχει κάνει την εμφάνισή του στον ελληνικό ουρανό μόλις τέσσερις φορές, τα τελευταία διακόσια πενήντα χρόνια. Στατιστικά είναι μάταιο να περιμένετε να δείτε πάνω από το σπίτι σας αυτό το μοναδικό θέαμα, αλλά στο Βόρειο Ακρωτήρι οι πιθανότητες αυξάνονται κατακόρυφα. Η ιδανικότερη μοτοσυκλέτα για τέτοιου είδους αναζητήσεις, είναι αυτή που το φωνάζει με το όνομα της: Capo (Ακρωτήρι) Nord (Βόρειο)... [blockquote]Ναι
Για τα περιθώρια κλίσης
για την άνεση αναβάτη και συνεπιβάτη
Για τον πληθωρικό χαρακτήρα του
Όχι
Στην περιορισμένη δυνατότητα κίνησης εκτός δρόμου
Στα μικρά αλλά πολλά ηλεκτρικά προβλήματα
Γιατί
Τρέφει και συντηρεί τα όνειρα φυγής και εξερεύνησης, έτοιμη ανά πάσα στιγμή για δέκα ή για δέκα χιλιάδες χιλιόμετρα
Τι πρέπει να προσέξετε
Ελέγξτε για τυχόν σφάλματα ενώνοντας τα δύο φις κάτω από τη σέλα και πατώντας τα δύο μπουτόν στον πίνακα οργάνων. Αν υπάρχει σφάλμα θα αναγραφεί ο κωδικός του στην οθόνη. Σε μοντέλα πριν το 2004, ρωτήστε αν έχουν αντικατασταθεί οι πλαστικοί σύνδεσμοι του συστήματος τροφοδοσίας βενζίνης. Τέλος, ρίξτε μια ματιά στην τρόμπα του συμπλέκτη για τυχόν διαρροές, καθώς αυτό ήταν ένα συχνό πρόβλημα ανεξαρτήτως χρονολογίας.[/blockquote]
Οι Ιταλοί ήθελαν μια μοτοσυκλέτα που να σε ταξιδεύει όσο πιο μακριά γίνεται -και για να προϊδεάσουν τους υποψήφιους αναβάτες, της έδωσαν το όνομα του βορειότερου άκρου της Ευρώπης. Όσο μακρύτερα δηλαδή μπορείς να φτάσεις οδικώς. Στη Νορβηγία, η άσφαλτος τελειώνει ακριβώς εκεί που αρχίζει το υδάτινο στοιχείο, ανεβάζοντάς σε όσο πιο βόρεια μπορείς να ταξιδέψεις, χωρίς να χρειαστεί να πατήσεις καθόλου χώμα. Άλλωστε, αυτό το τελευταίο δεν το συμπαθεί ιδιαίτερα, το μεγάλο οn-off της Aprilia, που αρέσκεται να κυλά τους τροχούς του σε συμπαγές οδόστρωμα.
Κατά τη διάρκεια των δοκιμών μας στο περιοδικό όλα αυτά τα χρόνια, το Caponord συμμετείχε σε δύο Mega Test και έχει διανύσει πολλά “χωμάτινα” έως και κακοτράχαλα χιλιόμετρα, ακολουθώντας από κοντά πιο “off” μοτοσυκλέτες. Δεν θα κοντοσταθεί στη θέα ενός χωματόδρομου, και τα 215 κιλά του θα μπορέσουν να κρατηθούν ακόμα και από αναβάτες μικρότερου αναστήματος. Ωστόσο δεν είναι τόσο διασκεδαστική στο χώμα, όσο άλλες ανταγωνίστριες της. Τελικά, εσείς είναι που θα προτιμάτε απόλυτα ασφάλτινους προορισμούς, μόλις βρεθείτε στην άνετη σέλα και ξεκινήσετε για την πρώτη γρήγορη βόλτα.
Τα περιθώρια κλίσης και το κράτημα που θα γνωρίσετε, θα σας κάνουν να ξεχάσετε ότι οδηγείτε οn-off -και αν αυτή είναι η πρώτη σας επαφή με την κατηγορία, τότε θα έχετε ένα πολύ υψηλό πρότυπο για τις μετέπειτα συγκρίσεις σας. Η συνταγή δεν “έδεσε” τυχαία τόσο καλά. Η Aprilia προίκισε το Caponord με ένα αλουμινένιο περιμετρικό πλαίσιο με supersport καταβολές, μοναδικό για την κατηγορία, και ανώτερο από οτιδήποτε κυκλοφορούσε το 2001 που πρωτοπαρουσιάστηκε. Η ιδιαιτερότητα του πλαισίου με τις πολλές γωνίες, επέτρεψε τη χαμηλή τοποθέτηση του κινητήρα, ενώ ταυτόχρονα δημιούργησε έναν καλά προστατευόμενο χώρο για τα πόδια του αναβάτη.
Με τον κινητήρα μέσα στο πλαίσιο και τοποθετημένο χαμηλά, το κέντρο βάρους βρίσκεται στην ιδανική θέση για γρήγορες αλλαγές κλίσης. Αυτός είναι ο λόγος άλλωστε που το Caponord μπορεί να ξύσει με ασφάλεια τα μαρσπιέ του στην ελληνική άσφαλτο. Την ακαμψία που παρουσιάζει το πλαίσιο στη γρήγορη οδήγηση, αντιμετωπίζοντας τις μεγάλες δυνάμεις που ασκούνται σε τέτοιου είδους μοτοσυκλέτες, καταφέρνουν να διαχειριστούν και οι αναρτήσεις. Το αλουμινένιο ψαλίδι, εκτός από το ότι δείχνει ακόμα σύγχρονο, φέρει σε πέρας την αποστολή του με αξιώσεις, και το πενήντα  χιλιοστών πιρούνι της Marzocchi είναι αρκετά μεγάλο ώστε να μην προδώσει το υπόλοιπο σύνολο.
Τα ταξίδια για αυτή τη μοτοσυκλέτα είναι η εκπλήρωση του λόγου ύπαρξής της, καθώς σκοπός της είναι να προσφέρει τη μέγιστη άνεση στον αναβάτη και τον συνεπιβάτη, με τη μείζονα ενεργητική ασφάλεια. Χώροι που παραμένουν από τους μεγαλύτερους της κατηγορίας, εργονομικά τοποθετημένα χειριστήρια και χειρολαβές και επαρκέστατα φρένα, σημαίνουν πως η μόνη σας έγνοια είναι να επιλέξετε τον προορισμό, και όχι το πώς θα φτάσετε εκεί ή το πώς θα πείσετε τον συνεπιβάτη να ακολουθήσει. Μέσα στην πόλη θα είναι πιο άνετη από οποιαδήποτε αποκλειστικά τουριστική μοτοσυκλέτα, αλλά οι μανούβρες με μικρή ταχύτητα θέλουν εξοικείωση και γυμνασμένους τετρακέφαλους. Ο όγκος του προκαλεί μόνο οπτικά, γιατί στην πραγματικότητα μόλις το γκάζι ανοίξει λίγο, η άρτια κατανομή μαζών και η σωστή γεωμετρία, θα κάνουν τις μανούβρες ανάμεσα στα αυτοκίνητα τρομακτικές μόνο γι’ αυτούς που το κοιτούν από μακριά.
Από αισθητική πλευρά, το γεγονός ότι δεν μοιάζει με οτιδήποτε άλλο, βοηθά ώστε να κρυφτεί η ηλικία του και να δείχνει σύγχρονο. Οι πολλές γωνίες και η απουσία καμπυλών, του προσδίδουν έναν επιβλητικό χαρακτήρα και είναι υπεύθυνες για την οπτική ψευδαίσθηση του όγκου. Αυτό που δυστυχώς δεν αποτελεί ψευδαίσθηση, είναι τα διάφορα ηλεκτρικά μικροπροβλήματα που αντιμετώπισε, ακόμα και έπειτα από την προσθήκη του ABS και τις αλλαγές που αυτή έφερε. Στατιστικά, από ηλεκτρολογικής απόψεως, ο ανορθωτής ήταν η αχίλλειος πτέρνα του -αλλά το νεότερο ανταλλακτικό αποδείχτηκε αξιόπιστο.
Για να έχετε μια πρώτη εντύπωση για τα ηλεκτρικά του ETV που σκοπεύετε να αγοράσετε, ενώστε μεταξύ τους τα δύο φις που υπάρχουν κάτω από τη σέλα, και αφού γυρίσετε το κλειδί στη θέση ON, πατήστε ταυτόχρονα τα δύο μπουτόν του πίνακα οργάνων. Στην οθόνη θα αναγραφεί, αν υπάρχει, ο κωδικός λάθους και με μια γρήγορη αναφορά στο εγχειρίδιο χρήσης, θα μάθετε αμέσως ποιο είναι το πρόβλημα. Πέρα από τα ηλεκτρολογικά, τα πρώτα Caponord υπέφεραν από τους πλαστικούς συνδέσμους του συστήματος τροφοδοσίας βενζίνης. Μέσα στο 2003 και για όλα τα μοντέλα από τότε, οι σύνδεσμοι αυτοί έχουν αντικατασταθεί με μεταλλικούς. Εκτός από το ότι είναι γρήγορη η αντικατάσταση, η ιδιαίτερα χαμηλή τιμή τους καθιστά οικονομικά συμφέρουσα ακόμα και την προληπτική αλλαγή τους. Προσοχή επίσης θα πρέπει να δοθεί στην τρόμπα του υδραυλικού συμπλέκτη και στα ρουλεμάν τροχού -δύο σημεία που καλό θα ήταν να εξετάσετε διεξοδικά.
Ο δικύλινδρος τετραβάλβιδος κινητήρας δεν παρουσίασε κανένα κατασκευαστικό πρόβλημα, και η ποιότητα κατασκευής ήταν πάντα πάνω από τον μέσο όρο. Ωστόσο, τα λίγα αυτά προβλήματα επισκίασαν τη λάμψη του Caponord, καθώς η δυσχερής οικονομικά θέση της Aprilia εκείνη την εποχή, δημιουργούσε σημαντικές καθυστερήσεις όχι μόνο στην παράδοση των ανταλλακτικών αλλά και των ίδιων των μοτοσυκλετών. Αυτό είναι ένα γεγονός που ανήκει πλέον στην ιστορία και ίσως μπορεί να εξηγήσει τις χαμηλές πωλήσεις μιας από τις καλύτερες οn-οff που σχεδιάστηκαν.


ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Δικύλινδρος V60ο, τετράχρονος, με 2 ΕΕΚ και 4 βαλβίδες
Χωρητικότητα (cc): 997,6
Σχέση συμπίεσης: 10,4:1
Ανάφλεξη: Ψηφιακή
Τροφοδοσία: Ψεκασμός
Σύστημα εξαγωγής: 2 σε 1 σε 2
Σύστημα λίπανσης: Ξηρό κάρτερ
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος
Πρωτεύουσα μετάδοση / σχέση: Γρανάζια / 1,935
Σχέσεις ταχυτήτων: 1: 2,500 2: 1,750 3: 1,370 4: 1,090 5: 0,960 6: 0,850
Τελική μετάδοση / σχέση: Αλυσίδα / 2,647
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Περιμετρικό, με δύο δοκούς αλουμινίου μεταβλητού προφίλ
Βάρος κενή (kg): 215
Ρεζερβουάρ / Ρεζέρβα (l): 25 / 5
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός
Τύπος: Τηλεσκοπικό πιρούνι Marzocchi
Διάμετρος (mm): 50
Ρυθμίσεις: Καμία
Πίσω
Τύπος: Ένα αμορτισέρ με μοχλικό και Aprilia Progressive System
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση επαναφοράς
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δύο δίσκοι 300 χιλιοστών, με δαγκάνες δύο εμβόλων (ABS)
Πίσω: Δίσκος 270 χιλιοστών, με δαγκάνα δύο εμβόλων
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 110/80-19
Πίσω
Ελαστικό: 150/70-17
Διάγραμμα
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 90,8 / 8.300
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 8,5 / 6.500
Απόδοση που σε απόλυτα νούμερα κινείται στα ανώτερα όρια του ανταγωνισμού, αλλά ο τρόπος που καταλήγει στον δρόμο υπολείπεται νεύρου. Μέχρι τις 4.000 στροφές υπάρχει αρκετή δύναμη για εκτός νομιμότητας παιχνίδια, αλλά από εκεί και μέχρι τις 6.000 υπάρχει μια μικρή απροθυμία, που εξαφανίζεται 500 στροφές αργότερα, αποδίδοντας απότομα τη μέγιστη ροπή.

Kawasaki ZR7S 2001 - 2006

Από το

Μαύρο Σκύλο

25/8/2010

Η παραγωγή του ZR7S άρχισε το 2001 και τέλειωσε το 2006. Είχε βασιστεί στην προγενέστερη έκδοση, τη δίχως φέρινγκ ZR7, ήδη από το 1999 [blockquote]Ναι...
Για τους πιστούς της εταιρείας του Akashi που νοσταλγούν τα Z και τα GPZ
Όχι...
Για όσους χρειάζονται κάτι πιο σύγχρονο και λειτουργικό
Γιατί...
Eίναι μια παλιότερης τεχνολογίας μοτοσυκλέτα, αξιόπιστη και κατά κανόνα καλοφτιαγμένη
Τι πρέπει να προσέξετε
Πιθανές διαρροές λαδιού από το καπάκι των εκκεντροφόρων, η βαφή του ψαλιδιού και η στήριξη του προβολέα, χρειάζονται μια ματιά παραπάνω.[/blockquote]
Το ZR7S, μια μεσαία -προς μεγάλη- μοτοσυκλέτα γενικής χρήσης, δεν ήταν ποτέ κάτι άλλο. Η Kawasaki, για να δημιουργήσει μια σύγχρονη, για την εποχή της, μοτοσυκλέτα χαμηλού κόστους, βασίστηκε σε έτοιμες λύσεις. Ο αερόψυκτος τετρακύλινδρος είχε ήδη την ιστορία του, προερχόμενος από αυτόν του Ζ650 του 1976. Έχοντας κινήσει γενιές και κυβισμούς στις σειρές των Ζ, GPZ και Zephyr, φορέθηκε βαμμένος μαύρος στο ZR7 και στο ZR7S. Ο μακρύς κινητήρας με τους σχεδόν ολότελα κάθετους κυλίνδρους, κρύβει μέσα του την καδένα της πρωτεύουσας μετάδοσης, ενώ τα βουρτσισμένα αλουμινένια καπάκια υποδεικνύουν τους δυο εκκεντροφόρους του. Είναι βιδωμένος στο -βαμμένο μαύρο- διπλό ατσάλινο πλαίσιο. Αντίθεση προσφέρουν οι τέσσερις χρωμιωμένοι σωλήνες των εξατμίσεων,που κατεβαίνουν μπροστά, ενώνονται σε μια και καταλήγουν στο εμπνευσμένο από το ZX9R του 1998, κυλινδρικό τελικό στη δεξιά πλευρά.
Ο κινητήρας, εκτός από τη πληθωρική παρουσία του στη δημιουργία της εικόνας του ZR7S, είχε και τη τεχνολογική προσθήκη του. Το Κ-TRIC (Kawasaki’s Throttle Responsive Ignition Control) συνέδεσε την ανάφλεξη με τη θέση των slide στα καρμπιρατέρ, δίνοντας άλλα χαρακτηριστικά απόδοσης. Η φιλικότητα και η ήρεμη, συνεχής απόδοση ήρθαν, αφήνοντας μόνο τους υψίσυχνους κραδασμούς στις ψηλές στροφές, να μαρτυρούν τη σχεδιαστική του ηλικία. Για τη φτωχή του απόδοση στις χαμηλές στροφές, σε αποζημιώνει από τις 3.500 και πάνω. “Εύστροφος” και εύηχος, δίνει στο ZR7S τη δυνατότητα για κάθε χρήση με σχετική επάρκεια επιδόσεων, για την κατηγορία της μοτοσυκλέτας.
Παράλληλα με τη τοποθέτηση του μισού φέρινγκ, το ZR7 δέχτηκε και άλλες αλλαγές, με το σκληρότερο πιρούνι να δίνει βελτιωμένη συμπεριφορά στην έκδοση S. O αναβάτης κάθεται άνετα και δίχως να σκύβει, με το μεγάλο ρεζερβουάρ να τον στέλνει... προς τα πίσω. Στενό τιμόνι, τρία στρογγυλά λευκά όργανα και 22 λίτρα χωρητικότητα, αρκετά για να σε πάνε τριακόσια χιλιόμετρα μακριά. Το σταθερό φέρινγκ προστατεύει από τον αέρα, δίνοντας τουριστικές αρετές στο γενικής χρήσης ZR7S. Οι εξήντα και κάτι ίπποι που φτάνουν στο πίσω λάστιχο, δίνουν τελική πάνω από διακόσια χιλιόμετρα ανά ώρα, με το ταχύμετρο να προσθέτει καμιά εικοσαριά στα πραγματικά.
Οι κραδασμοί από τον κινητήρα και ο αέρας που χτυπά τα πόδια, κάνουν αυτή την κατάσταση όχι ιδιαίτερα ευχάριστη ή άνετη. Το να ταξιδεύει όμως μεταξύ 160 και 180, είναι κάτι που το ZR7S μπορεί να το κάνει, μεταφέροντας με καλή άνεση και συνεπιβάτη. Το μαλακό εξαρχής αμορτισέρ, δηλώνει από νωρίς τα όρια και τις δυνατότητες της μοτοσυκλέτας.
Στην κυκλοφορία των πόλεων είναι ευχάριστα ευέλικτη, με το βάρος της όμως να υπάρχει και να εμφανίζεται. Οι καθρέφτες είναι μπροστά τοποθετημένοι και σε ύψος που συναντούν τους αντίστοιχους των αυτοκινήτων. Σίγουρα δεν έχει δυνατότητες διαφυγής παπιού ή μικρού σκούτερ, μα συνάμα δεν ακινητοποιείται με το παραμικρό εμπόδιο. Η αερόψυξη κάποτε γίνεται ευχάριστη, στέλνοντας… ζεστούλα στα πόδια, και άλλοτε θυμίζει... την Ιστορία και το τραχύ, άρρυθμο δούλεμα στην προθέρμανση, την απαραίτητη για να ζεσταθούν και να αρχίσουν να δουλεύουν σωστά οι θάλαμοι με τις δυο βαλβίδες.
Η ZR7S έχει κατασκευαστεί με καλή ποιότητα, όπως δείχνουν το κεντρικό σταντ, οι καλές χειρολαβές για τον συνεπιβάτη, η βαφή της και κυρίως ο κινητήρας. Αυτός ο κλασικός τετρακύλινδρος, είναι βασικό στοιχείο για την αναζήτηση ενός ZR7S. Ποτέ δεν ήταν πολύ μοντέρνα και ούτε έχει την αισθητική αρτιότητα των Zephyr. Έχει όμως τον ίδιο κινητήρα και πιο σύγχρονο πλαίσιο, με ανάρτηση μοχλισμού. Συνυπήρξε για λίγο με τον αντικαταστάτη του, το υγρόψυκτο, σύγχρονο Z750, αλλά παραμένει από τα τελευταία αερόψυκτα. Πριν ξεκινήσετε την αναζήτησή του, πρέπει να είναι ξεκάθαρη η επιλογή σας για το είδος της μοτοσυκλέτας: Μια προηγούμενης γενιάς μοτοσυκλέτα γενικής χρήσης, με… ιστορικό κινητήρα.


ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ (2007)
Τύπος: Tετράχρονος, τετρακύλινδρος σε σειρά, αερόψυκτος, με 2 EEK και δύο βαλβίδες
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 66x54
Κυβικά (cc): 738
Σχέση συμπίεσης: 9,5:1
Ανάφλεξη: Ψηφιακή
Τροφοδοσία: 4 καρμπιρατέρ Keihin CVK32 με K-Tric
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
Σύστημα εξαγωγής: 4 σε 1
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος, υδραυλικός
Σχέσεις ταχυτήτων: 5
Τελική Μετάδοση: Αλυσίδα, γρανάζια / 2,25:1
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Ατσάλινo, διπλό κλειστό, σωληνωτό
Γωνία κάστερ (o): 25,5
Ίχνος (mm): 93
Μεταξόνιο (mm): 1.455
Ύψος σέλας (mm): 805
Βάρος κενή / γεμάτη (kg): 210/
Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 22
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: Tηλεσκοπικό πιρούνι Kayaba
Διάμετρος (mm): 41
Διαδρομή (mm): 130
Ρυθμίσεις: Καμία
Πίσω: Ένα αμορτισέρ Kayaba με μοχλικό
Διαδρομή (mm): 130
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δύο δίσκοι 300 χιλιοστών, δαγκάνες με δύο παράλληλα έμβολα, ABS
Πίσω: Δίσκος 240mm, δαγκάνα με δυο αντικριστά έμβολα
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 120/70-17
Ζάντα: 3,50x17''
Πίσω
Ελαστικό: 160/60-17
Ζάντα: 4,50 x17''
ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Ταχύμετρο, στροφόμετρο, δείκτης καυσίμου, ενδεικτικές λυχνίες για ρεζέρβα / νεκρά / φλας / μεγάλη σκάλα φώτων / πίεση λαδιού, χώρος κάτω από τη σέλα, γαντζάκια για χταπόδια
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (HP/rpm): 76 / 9.500
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm): 6,4 / 7.500
ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗΣ
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 65,7 / 9.300
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 5,8 / 6.100
Κινητήρας “εύστροφος”, με τον καλύτερο εαυτό του πάνω από τις 5.000 στροφές. Με ελαστική λειτουργία από πολύ χαμηλά, αξιόπιστος και οικονομικός. Και με ευχάριστο ήχο!
ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)
Μέση: 7,3
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)
Μέση: 301