Aprilia ETV1000 Caponord 2001-2007

Από το

Μαύρο Σκύλο

26/8/2010

Το Βόρειο Σέλας έχει κάνει την εμφάνισή του στον ελληνικό ουρανό μόλις τέσσερις φορές, τα τελευταία διακόσια πενήντα χρόνια. Στατιστικά είναι μάταιο να περιμένετε να δείτε πάνω από το σπίτι σας αυτό το μοναδικό θέαμα, αλλά στο Βόρειο Ακρωτήρι οι πιθανότητες αυξάνονται κατακόρυφα. Η ιδανικότερη μοτοσυκλέτα για τέτοιου είδους αναζητήσεις, είναι αυτή που το φωνάζει με το όνομα της: Capo (Ακρωτήρι) Nord (Βόρειο)... [blockquote]Ναι
Για τα περιθώρια κλίσης
για την άνεση αναβάτη και συνεπιβάτη
Για τον πληθωρικό χαρακτήρα του
Όχι
Στην περιορισμένη δυνατότητα κίνησης εκτός δρόμου
Στα μικρά αλλά πολλά ηλεκτρικά προβλήματα
Γιατί
Τρέφει και συντηρεί τα όνειρα φυγής και εξερεύνησης, έτοιμη ανά πάσα στιγμή για δέκα ή για δέκα χιλιάδες χιλιόμετρα
Τι πρέπει να προσέξετε
Ελέγξτε για τυχόν σφάλματα ενώνοντας τα δύο φις κάτω από τη σέλα και πατώντας τα δύο μπουτόν στον πίνακα οργάνων. Αν υπάρχει σφάλμα θα αναγραφεί ο κωδικός του στην οθόνη. Σε μοντέλα πριν το 2004, ρωτήστε αν έχουν αντικατασταθεί οι πλαστικοί σύνδεσμοι του συστήματος τροφοδοσίας βενζίνης. Τέλος, ρίξτε μια ματιά στην τρόμπα του συμπλέκτη για τυχόν διαρροές, καθώς αυτό ήταν ένα συχνό πρόβλημα ανεξαρτήτως χρονολογίας.[/blockquote]
Οι Ιταλοί ήθελαν μια μοτοσυκλέτα που να σε ταξιδεύει όσο πιο μακριά γίνεται -και για να προϊδεάσουν τους υποψήφιους αναβάτες, της έδωσαν το όνομα του βορειότερου άκρου της Ευρώπης. Όσο μακρύτερα δηλαδή μπορείς να φτάσεις οδικώς. Στη Νορβηγία, η άσφαλτος τελειώνει ακριβώς εκεί που αρχίζει το υδάτινο στοιχείο, ανεβάζοντάς σε όσο πιο βόρεια μπορείς να ταξιδέψεις, χωρίς να χρειαστεί να πατήσεις καθόλου χώμα. Άλλωστε, αυτό το τελευταίο δεν το συμπαθεί ιδιαίτερα, το μεγάλο οn-off της Aprilia, που αρέσκεται να κυλά τους τροχούς του σε συμπαγές οδόστρωμα.
Κατά τη διάρκεια των δοκιμών μας στο περιοδικό όλα αυτά τα χρόνια, το Caponord συμμετείχε σε δύο Mega Test και έχει διανύσει πολλά “χωμάτινα” έως και κακοτράχαλα χιλιόμετρα, ακολουθώντας από κοντά πιο “off” μοτοσυκλέτες. Δεν θα κοντοσταθεί στη θέα ενός χωματόδρομου, και τα 215 κιλά του θα μπορέσουν να κρατηθούν ακόμα και από αναβάτες μικρότερου αναστήματος. Ωστόσο δεν είναι τόσο διασκεδαστική στο χώμα, όσο άλλες ανταγωνίστριες της. Τελικά, εσείς είναι που θα προτιμάτε απόλυτα ασφάλτινους προορισμούς, μόλις βρεθείτε στην άνετη σέλα και ξεκινήσετε για την πρώτη γρήγορη βόλτα.
Τα περιθώρια κλίσης και το κράτημα που θα γνωρίσετε, θα σας κάνουν να ξεχάσετε ότι οδηγείτε οn-off -και αν αυτή είναι η πρώτη σας επαφή με την κατηγορία, τότε θα έχετε ένα πολύ υψηλό πρότυπο για τις μετέπειτα συγκρίσεις σας. Η συνταγή δεν “έδεσε” τυχαία τόσο καλά. Η Aprilia προίκισε το Caponord με ένα αλουμινένιο περιμετρικό πλαίσιο με supersport καταβολές, μοναδικό για την κατηγορία, και ανώτερο από οτιδήποτε κυκλοφορούσε το 2001 που πρωτοπαρουσιάστηκε. Η ιδιαιτερότητα του πλαισίου με τις πολλές γωνίες, επέτρεψε τη χαμηλή τοποθέτηση του κινητήρα, ενώ ταυτόχρονα δημιούργησε έναν καλά προστατευόμενο χώρο για τα πόδια του αναβάτη.
Με τον κινητήρα μέσα στο πλαίσιο και τοποθετημένο χαμηλά, το κέντρο βάρους βρίσκεται στην ιδανική θέση για γρήγορες αλλαγές κλίσης. Αυτός είναι ο λόγος άλλωστε που το Caponord μπορεί να ξύσει με ασφάλεια τα μαρσπιέ του στην ελληνική άσφαλτο. Την ακαμψία που παρουσιάζει το πλαίσιο στη γρήγορη οδήγηση, αντιμετωπίζοντας τις μεγάλες δυνάμεις που ασκούνται σε τέτοιου είδους μοτοσυκλέτες, καταφέρνουν να διαχειριστούν και οι αναρτήσεις. Το αλουμινένιο ψαλίδι, εκτός από το ότι δείχνει ακόμα σύγχρονο, φέρει σε πέρας την αποστολή του με αξιώσεις, και το πενήντα  χιλιοστών πιρούνι της Marzocchi είναι αρκετά μεγάλο ώστε να μην προδώσει το υπόλοιπο σύνολο.
Τα ταξίδια για αυτή τη μοτοσυκλέτα είναι η εκπλήρωση του λόγου ύπαρξής της, καθώς σκοπός της είναι να προσφέρει τη μέγιστη άνεση στον αναβάτη και τον συνεπιβάτη, με τη μείζονα ενεργητική ασφάλεια. Χώροι που παραμένουν από τους μεγαλύτερους της κατηγορίας, εργονομικά τοποθετημένα χειριστήρια και χειρολαβές και επαρκέστατα φρένα, σημαίνουν πως η μόνη σας έγνοια είναι να επιλέξετε τον προορισμό, και όχι το πώς θα φτάσετε εκεί ή το πώς θα πείσετε τον συνεπιβάτη να ακολουθήσει. Μέσα στην πόλη θα είναι πιο άνετη από οποιαδήποτε αποκλειστικά τουριστική μοτοσυκλέτα, αλλά οι μανούβρες με μικρή ταχύτητα θέλουν εξοικείωση και γυμνασμένους τετρακέφαλους. Ο όγκος του προκαλεί μόνο οπτικά, γιατί στην πραγματικότητα μόλις το γκάζι ανοίξει λίγο, η άρτια κατανομή μαζών και η σωστή γεωμετρία, θα κάνουν τις μανούβρες ανάμεσα στα αυτοκίνητα τρομακτικές μόνο γι’ αυτούς που το κοιτούν από μακριά.
Από αισθητική πλευρά, το γεγονός ότι δεν μοιάζει με οτιδήποτε άλλο, βοηθά ώστε να κρυφτεί η ηλικία του και να δείχνει σύγχρονο. Οι πολλές γωνίες και η απουσία καμπυλών, του προσδίδουν έναν επιβλητικό χαρακτήρα και είναι υπεύθυνες για την οπτική ψευδαίσθηση του όγκου. Αυτό που δυστυχώς δεν αποτελεί ψευδαίσθηση, είναι τα διάφορα ηλεκτρικά μικροπροβλήματα που αντιμετώπισε, ακόμα και έπειτα από την προσθήκη του ABS και τις αλλαγές που αυτή έφερε. Στατιστικά, από ηλεκτρολογικής απόψεως, ο ανορθωτής ήταν η αχίλλειος πτέρνα του -αλλά το νεότερο ανταλλακτικό αποδείχτηκε αξιόπιστο.
Για να έχετε μια πρώτη εντύπωση για τα ηλεκτρικά του ETV που σκοπεύετε να αγοράσετε, ενώστε μεταξύ τους τα δύο φις που υπάρχουν κάτω από τη σέλα, και αφού γυρίσετε το κλειδί στη θέση ON, πατήστε ταυτόχρονα τα δύο μπουτόν του πίνακα οργάνων. Στην οθόνη θα αναγραφεί, αν υπάρχει, ο κωδικός λάθους και με μια γρήγορη αναφορά στο εγχειρίδιο χρήσης, θα μάθετε αμέσως ποιο είναι το πρόβλημα. Πέρα από τα ηλεκτρολογικά, τα πρώτα Caponord υπέφεραν από τους πλαστικούς συνδέσμους του συστήματος τροφοδοσίας βενζίνης. Μέσα στο 2003 και για όλα τα μοντέλα από τότε, οι σύνδεσμοι αυτοί έχουν αντικατασταθεί με μεταλλικούς. Εκτός από το ότι είναι γρήγορη η αντικατάσταση, η ιδιαίτερα χαμηλή τιμή τους καθιστά οικονομικά συμφέρουσα ακόμα και την προληπτική αλλαγή τους. Προσοχή επίσης θα πρέπει να δοθεί στην τρόμπα του υδραυλικού συμπλέκτη και στα ρουλεμάν τροχού -δύο σημεία που καλό θα ήταν να εξετάσετε διεξοδικά.
Ο δικύλινδρος τετραβάλβιδος κινητήρας δεν παρουσίασε κανένα κατασκευαστικό πρόβλημα, και η ποιότητα κατασκευής ήταν πάντα πάνω από τον μέσο όρο. Ωστόσο, τα λίγα αυτά προβλήματα επισκίασαν τη λάμψη του Caponord, καθώς η δυσχερής οικονομικά θέση της Aprilia εκείνη την εποχή, δημιουργούσε σημαντικές καθυστερήσεις όχι μόνο στην παράδοση των ανταλλακτικών αλλά και των ίδιων των μοτοσυκλετών. Αυτό είναι ένα γεγονός που ανήκει πλέον στην ιστορία και ίσως μπορεί να εξηγήσει τις χαμηλές πωλήσεις μιας από τις καλύτερες οn-οff που σχεδιάστηκαν.


ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Δικύλινδρος V60ο, τετράχρονος, με 2 ΕΕΚ και 4 βαλβίδες
Χωρητικότητα (cc): 997,6
Σχέση συμπίεσης: 10,4:1
Ανάφλεξη: Ψηφιακή
Τροφοδοσία: Ψεκασμός
Σύστημα εξαγωγής: 2 σε 1 σε 2
Σύστημα λίπανσης: Ξηρό κάρτερ
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος
Πρωτεύουσα μετάδοση / σχέση: Γρανάζια / 1,935
Σχέσεις ταχυτήτων: 1: 2,500 2: 1,750 3: 1,370 4: 1,090 5: 0,960 6: 0,850
Τελική μετάδοση / σχέση: Αλυσίδα / 2,647
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Περιμετρικό, με δύο δοκούς αλουμινίου μεταβλητού προφίλ
Βάρος κενή (kg): 215
Ρεζερβουάρ / Ρεζέρβα (l): 25 / 5
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός
Τύπος: Τηλεσκοπικό πιρούνι Marzocchi
Διάμετρος (mm): 50
Ρυθμίσεις: Καμία
Πίσω
Τύπος: Ένα αμορτισέρ με μοχλικό και Aprilia Progressive System
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση επαναφοράς
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δύο δίσκοι 300 χιλιοστών, με δαγκάνες δύο εμβόλων (ABS)
Πίσω: Δίσκος 270 χιλιοστών, με δαγκάνα δύο εμβόλων
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 110/80-19
Πίσω
Ελαστικό: 150/70-17
Διάγραμμα
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 90,8 / 8.300
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 8,5 / 6.500
Απόδοση που σε απόλυτα νούμερα κινείται στα ανώτερα όρια του ανταγωνισμού, αλλά ο τρόπος που καταλήγει στον δρόμο υπολείπεται νεύρου. Μέχρι τις 4.000 στροφές υπάρχει αρκετή δύναμη για εκτός νομιμότητας παιχνίδια, αλλά από εκεί και μέχρι τις 6.000 υπάρχει μια μικρή απροθυμία, που εξαφανίζεται 500 στροφές αργότερα, αποδίδοντας απότομα τη μέγιστη ροπή.

ΚΤΜ 250 EXC-F / Six Days 2008-2010

Από το

Μαύρο Σκύλο

7/2/2011

Έχει περάσει μια δεκαετία από την καθιέρωση και ανάπτυξη των σύγχρονων enduro με τετράχρονους κινητήρες 250 κυβικών. Από το 2001, όπου εμφανίστηκε η υγρόψυκτη WR250F από τη Yamaha, τα αερόψυκτα TT-R και XR άρχισαν να χάνονται από τις αγωνιστικές εκδηλώσεις. Η ΚΤΜ σε αυτή την κατηγορία έχει αναπτύξει την EXC-F και την έχει φθάσει σε κορυφαίο επίπεδο
Σε οποιαδήποτε κατηγορία αγωνιστικών μοτοσυκλετών, όπως και η Enduro E1 με τετράχρονους κινητήρες 250 κυβικών που ανήκει το 250 EXC-F, οι κανονισμοί που διέπουν τους αγώνες είναι αυτοί που καθορίζουν αρχικά την εξέλιξή τους. Συνήθως όταν αλλάζουν, οι κατασκευαστές δείχνουν ανέτοιμοι να προσφέρουν εξειδικευμένες λύσεις για κάθε κατηγορία κυβισμού, έχοντας έναν κινητήρα σε διαφορετικούς κυβισμούς, για να εκπροσωπούνται στις αντίστοιχες κατηγορίες. Αυτό έκανε και η KTM αρχικά για να εκπροσωπηθεί στην κατηγορία. Συγκεκριμένα, το 2003 έβαλε σε παραγωγή την πρώτη EXC-F με τον κινητήρα της να είναι όμοιος σχεδιαστικά με των μεγάλων τετράχρονων 400/450/520, φυσικά με λιγότερα κυβικά. Γρήγορα όμως φανερώθηκε η ανάγκη για την ανάπτυξη εξειδικευμένου κινητήρα για αυτόν τον κυβισμό και η εταιρεία το έκανε. Η εξέλιξη του κινητήρα με τους δυο εκκεντροφόρους στην κεφαλή εξελίχθηκε μέσα από τη συμμετοχή του στο παγκόσμιο πρωτάθλημα κατακτώντας το μάλιστα –με τον Ivan Cervantes το 2005- πριν περάσει τελικά σε μοτοσυκλέτα παραγωγής το 2007. Αυτή ήταν και η πρώτη χρονιά της μοτοσυκλέτας με αυτόν τον κινητήρα.
Την επόμενη χρονιά η KTM τοποθέτησε το νέο της πλαίσιο και το 2009 η 250 EXC-F απέκτησε τη νεώτερη έκδοση του ανεστραμμένου πιρουνιού της WP με τα καλάμια των 48 χιλιοστών και τις πλήρεις ρυθμίσεις. Και στον κινητήρα έγιναν αλλαγές, με τις περισσότερες στην κεφαλή, με στόχο την καλύτερη απόδοση στις χαμηλομεσαίες στροφές, ενώ βελτιώθηκαν και τα γρανάζια της τρίτης και τέταρτης ταχύτητας. Έκτοτε, στα μοντέλα του 2009, του 2010 ακόμη και για το 2011 δεν έγιναν σημαντικές αλλαγές πέρα από τις αλλαγές που κάνει κάθε χρόνο η ΚΤΜ εξελίσσοντας επίμονα τις μοτοσυκλέτες της. Ας σημειώσουμε εδώ ότι η αυστριακή εταιρεία αρχίζει αμέσως μετά το καλοκαίρι την παραγωγή των αγωνιστικών μοτοσυκλετών της επόμενης χρονιάς και έτσι από το μέσο της σεζόν τα μοντέλα της επόμενης βρίσκονται στις αγορές.
Στην κεφαλή του EXC-F υπάρχει ανεξάρτητο κοκοράκι για κάθε μια από τις τέσσερις βαλβίδες από τιτάνιο. Αυτή η διάταξη κρίθηκε απαραίτητη -ενώ οι μεγαλύτερου κυβισμού κινητήρες αρκούνται σε έναν εκκεντροφόρο- γιατί πολύ απλά οι τετράχρονοι των 250 κυβικών χρειάζονται να ανεβάζουν πολλές έως πάρα πολλές στροφές για να αποδίδουν ανταγωνιστική ισχύ με τους δίχρονους των 125 κυβικών που συναγωνίζονται. Η απόδοση του κινητήρα χαρακτηρίζεται από τη μεγάλη περιοχή όπου η απόδοσή του μένει πρακτικά σταθερή, καταφέρνοντας να γυρνάει και πάνω από τις 13.000 στροφές χωρίς να κρεμάει. Με μικρές εξωτερικές διαστάσεις, μανιβέλα και μίζα, κιβώτιο έξι ταχυτήτων και με τον υδραυλικό συμπλέκτη να είναι “πούπουλο” στη μανέτα και άμεσος, ο αναβάτης της EXC-F έχει στην υπηρεσία του ένα σύγχρονο και αποδοτικό σύνολο. Ο κινητήρας είναι τοποθετημένος στο τελευταίας γενιάς ατσάλινο πλαίσιο της KTM με τους οβάλ κεντρικούς σωλήνες και με αυτούς που κλείνουν το πλαίσιο στο κάτω μέρος του να έχουν πενταγωνική διατομή.
Η λεπτή, ψηλή και μικροκαμωμένη μοτοσυκλέτα έχει κορυφαίο εξοπλισμό, όσον αφορά αναρτήσεις και φρένα. Από την θυγατρική WP έρχεται το ανεστραμμένο πιρούνι, όπως και το PDS αμορτισέρ, που δίνει τη μεγάλη διαδρομή των 335 χιλιοστών στον πίσω τροχό, χωρίς τη χρήση μοχλικού. Ελαφρύ και γρήγορο, το 250 EX-F είναι ένα κορυφαίο σύνολο ακόμη και σαν μεταχειρισμένο για όσους έχουν επιλέξει αυτή την κατηγορία για χόμπι ή αγωνιστική εμπλοκή. Χρειάζεται επιμελέστερη συντήρηση από κάθε δίχρονο κινητήρα για να διατηρείται η απόδοση και η ακεραιότητα των ακριβών εξαρτημάτων του. Παράλληλα, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η ΚΤΜ υποστηρίζει με πληθώρα αξεσουάρ και εξαρτημάτων αναβάθμισης της μοτοσυκλέτες της, προσφέροντας έτοιμες και δοκιμασμένες λύσεις
[blockquote]Ναι...
Για όσους θέλουν πληρότητα στην κατηγορία των τετράχρονων 250
Όχι...
Εάν είστε από αυτούς που λένε “άσε μωρέ” για την συντήρησή της
Γιατί...
Είναι σταθερότερη από ποτέ
Τι να προσέχετε
Κοιτάξτε αρχικά τους κάτω σωλήνες του πλαισίου και εάν είναι τσακισμένοι, αναζητήστε άλλη υποψήφια. Η συνολική κατάσταση και η αρτιότητα των εξαρτημάτων, όπως και η κατάσταση των αναλώσιμων - ελαστικά, γρανάζια, αλυσίδα, φρένα - δείχνουν το πόσο τη φρόντιζε ο προηγούμενος ιδιοκτήτης. Αναζητήστε διάγνωση από επαγγελματία γα την κατάσταση του κινητήρα. Είναι αξιόπιστος όταν συντηρείται, ενώ ένας μεταλλικός θόρυβος που ακούγεται συχνά οφείλεται στον τεντωτήρα της καδένας, όπου η ΚΤΜ διαθέτει βελτιωμένο ανταλλακτικό.[/blockquote]



ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Tετράχρονος, υγρόψυκτος, μονοκύλινδρος 2 EEK/4 βαλβίδες
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 76 x 54,8
Κυβικά (cc): 248,6
Σχέση συμπίεσης: 12,8
Ανάφλεξη: Ψηφιακή
Τροφοδοσία: Καρμπυρατέρ Keihin FCR-MX 39
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα και μανιβέλα
Σύστημα εξαγωγής: 1 σε 1


ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη: Υγρός , πολύδισκος, υδραυλικός
Σχέσεις ταχυτήτων: 6
Tελική μετάδοση: Αλυσίδα, γρανάζια


ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Ατσάλινο κλειστό σωληνωτό με κεντρική δοκό, και οβάλ σωλήνες, αλουμινένιο αφαιρούμενο υποπλαίσιο
Γωνία κάστερ (o): 26,5
Ίχνος (mm): -
Μεταξόνιο (mm): 1475
Ύψος σέλας (mm): 985
Βάρος κατασκευαστή κενή/γεμάτη (kg): 105,7/
Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 9,2/
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: Ανεστραμμένο πιρούνι WP
Διάμετρος (mm): 48
Διαδρομή (mm): 300
Ρυθμίσεις: Πλήρεις
Πίσω: Ένα αμορτισέρ, WP PDS
Διαδρομή (mm): 335
Ρυθμίσεις: Πλήρεις (απόσβεση συμπίεσης σε δυο ταχύτητες)


ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δίσκος 260mm, Brembo, δαγκάνα με δύο έμβολα
Πίσω: Δίσκος 220mm, δαγκάνα με ένα έμβολο


ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 90/90 - 21
Ζάντα:
Πίσω 1,6 x 21
Ελαστικό: 120/90 - 18
Ζάντα: 2,15 x 18


ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (HP/rpm): -
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm): -


ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗΣ
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 31,6/12.100
Ροπή στον τροχό (Kg.m/rpm): 2,4/7.800