Aprilia RS 125 2006 - 2010

Από το

Μαύρο Σκύλο

31/1/2011

Το RS 125 της Aprilia είναι μια σπάνια περίπτωση μοντέλου, που παρά τον μικρό του κυβισμό, χαίρει μεγάλης εκτίμησης και αποδοχής ανάμεσα σε αυτούς που έχουν το “μικρόβιο” και θαυμάζουν τους αγώνες ταχύτητας και τους αναβάτες τους
Στην γκάμα της εταιρείας υπάρχει από το 1999, ενώ και πριν από αυτό η Arpilia έφτιαχνε τρομερά δίχρονα supersport, όπως τα AF - 1 στις διάφορες εκδόσεις τους. Το RS 125 με το “φουσκωτό” και γεμάτο καμπύλες κοστούμι του έμοιαζε πολύ με τις εργοστασιακές μοτοσυκλέτες που αγωνίζονταν κυριαρχώντας στο πρωτάθλημα των GP125. Η ομοιότητα με αυτές δεν ήταν μόνο οπτική. Στην κατασκευή του έχει ενσωματωθεί μεγάλο μέρος από την πλούσια αγωνιστική εμπειρία της εταιρείας και αυτή είναι απλωμένη παντού πάνω στο RS125. Το 2006 το RS άλλαξε αισθητική και ακολούθησε αυτήν της RSV1000R, της superbike μοτοσυκλέτας της Aprilia εκείνης της χρονικής περιόδου. Μαζί με το αιχμηρό φαίρινγκ με τους δυο προβολείς και την ουρά, η Aprilia τοποθέτησε νέες ελαφρύτερες ζάντες με την εμφάνισή τους να αντιγράφει αυτές της RSV 1000R. Αλλαγμένα ήταν τα όργανα, νέο το οβάλ αλουμινένιο τελικό της εξάτμισης, ενώ αναβαθμίστηκε και στα φρένα αποκτώντας μια κορυφαία δαγκάνα, την ακτινικά βιδωμένη τετραέμβολη της Brembo. Το ξεχωριστό για την κατηγορία αυτού του κυβισμού περιμετρικό αλουμινένιο πλαίσιο και το ασύμμετρο ψαλίδι παρέμειναν και πολύ καλά έκαναν. Το άκαμπτο πλαίσιο του RS125, εκτός από την κύρια αποστολή του που έχει να κάνει με την οδηγική συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας, καταφέρνει να είναι και χάρμα οφθαλμών, αφού είναι βουρτσισμένο και γυαλιστερό. Το RS 125 είναι ιδιαίτερα καλοφτιαγμένο με την ποιότητα της κατασκευής του και του φινιρίσματος να βρίσκεται σε πολύ υψηλό επίπεδο. H πάνω πλάκα του πιρουνιού είναι σφυρήλατη, τα σωληνάκια των φρένων έχουν ατσάλινο πλέγμα, ενώ όταν το συντηρείς απολαμβάνεις την ανάκληση του ρεζερβουάρ που δίνει εύκολη και γρήγορη πρόσβαση. Εκεί από κάτω βρίσκεται ο κινητήρας της Rotax που έχει αποδεδειγμένη δυνατότητα να βγάζει περισσότερους από 30 ίππους στον πίσω τροχό, όχι όμως με τις εργοστασιακές ρυθμίσεις. Για να φθάσει τόσο ψηλά χρειάζεται ρυθμίσεις στο καρμπυρατέρ και αγωνιστική εξάτμιση, όπως έχει γίνει στο παρελθόν στους αγώνες ενιαίου που έγιναν και στη χώρα μας με RS125. Από το 2006 η απόδοσή του μειώθηκε στους 28,5 ίππους χάρη στη συμμόρφωσή του με τις Euro 2, ενώ από το 2008 ακολούθησαν οι Euro 3 με την απόδοση να περιορίζεται στους 24,5 έχοντας διαφορετικό καρμπυρατέρ και ηλεκτρονική της Piaggio και όχι της Nippon Denso που είχαν μέχρι τότε.
Από εδώ κρατάμε ότι τα μοντέλα έως το 2008 είναι ισχυρότερα στη μορφή που βγήκαν από το εργοστάσιο, και επομένως είναι προτιμότερα για όποιον θέλει την μεγαλύτερη απόδοση και με το RS του να είναι εντός προδιαγραφών και επομένως να μην ανησυχεί για όποιους ελέγχους γίνονται. Εάν δεν τον ενδιαφέρει αυτό το θέμα ακόμη και στα μετά το 2008 μοντέλα με ρυθμίσεις στο καρμπυρατέρ και στην ηλεκτρονική που μπορούν να κάνουν τα εξειδικευμένα συνεργεία, η απόδοση μπορεί να αυξηθεί, με σχετικά μικρό κόστος, μικρότερο των εκατό ευρώ. Ανεξάρτητα από πόσους ακριβώς ίππους αποδίδει ο κινητήρας του αυτοί είναι διπλάσιοι από όσους έχει ένας τετράχρονος κινητήρας 125 κυβικών, όπως και αυτός που θα κινεί τον αντικαταστάτη του RS125, το RS4 από το 2011. Ο δίχρονος του RS125 είναι και δύστροπος, με την απόδοσή του κάθε άλλο παρά ομαλή να είναι. Χρειάζεται προθέρμανση, καλό λάδι καύσης και φροντίδα, για να συνεχίζει να αποδίδει την ισχύ του. Και την αντίστοιχη φροντίδα οφείλει να δίνει ο αναβάτης του σε όλα τα σημεία και όχι μόνο στον κινητήρα.
Το RS 125 είναι μια supersport μοτοσυκλέτα με κινητήρα μικρού κυβισμού. Όπως κάθε μοτοσυκλέτα αυτής της χρήσης πρέπει να είναι πάντοτε σε άριστη κατάσταση από τα φρένα και τις αναρτήσεις της έως τα ελαστικά της. Γιατί μόνο τότε μπορείς να την ευχαριστηθείς όταν βρεθείς στις κατάλληλες συνθήκες. Τις συνθήκες που επικρατούν στις - λιγοστές δυστυχώς στην Ελλάδα - πίστες είτε σε διαδρομές σε δημόσιους δρόμους με καλή χάραξη, με ελάχιστη κίνηση και καλή πρόσφυση. Το RS125 έχει κορυφαία συμπεριφορά με το στιβαρό του πλαίσιο να μπορεί να διαχειριστεί και πολλαπλάσια ισχύ από αυτήν που θα βγάλει ο κινητήρας του, όσες βελτιώσεις και να δεχτεί. Αποτελεί ένα μεγάλο “σχολείο” για τη μάθηση και εμβάθυνση της γρήγορης οδήγησης σε άσφαλτο, αφού έχει κατασκευαστεί για να τα καταφέρνει καλά σε αυτό και μόνο. Από τη θέση οδήγησης, έως το σχήμα του ρεζερβουάρ, την αμεσότητα στις αλλαγές κλίσεων έως τη σταθερότητα μέσα στη στροφή και το πλήθος των πληροφοριών που φθάνουν από το πλαίσιο και τις αναρτήσεις στον αναβάτη, το RS125 έχει μεγάλες δυνατότητες. Αξίζει να “κολλήσεις” μαζί του εάν τα όνειρά σου σε οδηγούν εκεί, ξέροντας ότι αυτό που είναι και κάνει δεν θα υπάρχει στο μέλλον σε αυτή τη μορφή.

[blockquote]Ναι...
Γιατί είναι ένα μεγάλο “σχολείο”, ικανό αν φτιάξει μελλοντικούς πρωταθλητές
Όχι...
Εάν θέλεις να “κάνεις τη δουλειά σου” και να “έχεις το κεφάλι σου ήσυχο”
Γιατί…
Όσοι και όποτε “έμπλεξαν” μαζί του το θυμούνται με νοσταλγία

Τι να προσέχετε
Σαν αυστηρή μοτοσυκλέτα που είναι θέλει αρκετό ψάξιμο, υπομονή και τη συμβουλή ενός εξουσιοδοτημένου συνεργείου που ξέρουν καλύτερα τα RS. Η αρτιότητα και η ακεραιότητα της υποψήφιας πρέπει να φθάνει μέχρι και τα αναλώσιμα - αλυσίδα, γρανάζια, ελαστικά, τακάκια - γιατί το κόστος αντικατάστασης είναι αρκετά υψηλό.[/blockquote]



ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος:
Δίχρονος, μονοκύλινδρος, υγρόψυκτος εισαγωγή με Reed
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 54 x 54,5
Κυβικά (cc): 124,8
Σχέση συμπίεσης: 12,5:1
Ανάφλεξη:
Ηλεκτρονική
Τροφοδοσία: Καρμπυρατέρ Dell’ Orto PHBH 28mm
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
Σύστημα εξαγωγής: Βαλβίδα μεταβολής ύψος “Rave”, εξάτμιση 1 σε 1
ΜΕΤΑΔΟΣΗ Τύπος συμπλέκτη : Υγρός , πολύδισκος, με ντίζα
Σχέσεις ταχυτήτων:
6
Tελική μετάδοση:
Αλυσίδα, γρανάζια


ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος:
Αλουμινένιο, δύο δοκών
Γωνία κάστερ (o): -
Ίχνος (mm): 102
Μεταξόνιο (mm): 1345
Ύψος σέλας (mm): 790
Βάρος γεμάτη (ζυγισμένο από το ΜΟΤΟ) (kg): 141
Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 14/3,5
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός:
Ανεστραμμένο πιρούνι
Διάμετρος (mm): 40
Διαδρομή (mm): 120
Ρυθμίσεις: Καμία
Πίσω: Ένα αμορτισέρ, μοχλικό
Διαδρομή (mm): 120
Ρυθμίσεις:
Προφόρτιση ελατηρίου


ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δίσκος 320mm, ακτινική δαγκάνα με 4 έμβολα, Brembo
Πίσω: Δίσκος 220mm, δαγκάνα με δυο έμβολα Nissin


ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 110/70-17
Ζάντα: 3,0 x 17
Πίσω
Ελαστικό: 150/60-17
Ζάντα: 4 x 17


ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ Αναλογικό στροφόμετρο, οθόνη LCD με ενδείξεις ταχύτητας, ολικό και δύο μερικούς χιλιομετρητές / χρονόμετρο/ θερμοκρασία ψυκτικού / στάθμη καυσίμου / ρολόι / ενδεικτικές λυχνίες για νεκρά / φλας / μεγάλη σκάλα φώτων / διάστημα service


ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (HP/rpm): -
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm):


ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗΣ
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm):
25,6/9.700
Ροπή στον τροχό (Kg.m/rpm):
1,9/9.600


ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (L/100Κm)
Μέση: 6,6
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (Km)
Μέση : 227

Gilera Runner VXR 200 2006-2007

Από το

Μαύρο Σκύλο

26/8/2010

Στην τρυφερή ηλικία του πρώτου διπλώµατος, τότε που τα µόνα προβλήµατα είναι πώς θα πετύχει το σκονάκι ή αν θα ανταποκριθεί θετικά στα βλέµµατα η συµµαθήτρια, οι συµβουλές, και κυρίως αυτές περί οδήγησης, περνούν σε δεύτερη µοίρα. Αν πάρεις το µάθηµα χωρίς πάθηµα, τότε µεγαλώνοντας θα είσαι λιγότερο... Iνδιάνος και αρκετά έµπειρος. Το Runner είναι εκεί για να σε βοηθήσει να το καταφέρεις
[blockquote]Ναι
για τις δυνατότητες γρήγορης οδήγησης
για τη διαχρονικότητά του
για την αξιοπιστία του
Οχι
για τις µικρές δυνατότητες φόρτωσης
για τον περιορισµένο αποθηκευτικό χώρο
Γιατί
σας αρέσει να είστε σπορ σε οτιδήποτε οδηγείτε, ακόµα και αν αυτό είναι σκούτερ, και θέλετε ένα µεταχειρισµένο που να δείχνει καινούριο
Τι να προσέξετε
σέρβις, ρωτήστε  αν και πότε έχει γίνει αλλαγή του ιµάντα -αν η αλλαγή του πλησιάζει, ζητήστε µείωση τιµής. Αν είναι από τα πρώτα µοντέλα του 2006, κοιτάξτε για τυχόν διαρροή νερού. Στα πρώτα µοντέλα υπήρχε πρόβληµα µε την τρόµπα νερού, αλλά καθώς αλλαζόταν δωρεάν από την αντιπροσωπεία, αν ο ιδιοκτήτης είχε πρόβληµα και δεν την άλλαξε, τότε σίγουρα θα έχει κάνει και άλλες σοβαρότερες παραλήψεις[/blockquote]
Λίγα σκούτερ αυτής της κατηγορίας έχουν να επιδείξουν τόσο µεγάλο παρελθόν. Από τον δίχρονο, 180 κυβικών πρόγονο µε το ανεστραµµένο πιρούνι και τις πολλές δυνατότητες “πειράγµατος”, πέρασε στα 200 τετράχρονα κυβικά και την πολιτισµένη CVT µετάδοση. Ο κινητήρας του Piaggio Leader 200 µε τους 14,2 ίππους, το ακολουθούσε ήδη για σχεδόν τρία χρόνια, και οι δύο τους είχαν τον απαραίτητο χρόνο για να εδραιώσουν µια άψογη συνεργασία. Η υδρόψυξη, η τετραβάλβιδη κεφαλή και το καρµπιρατέρ, παραµένουν και στη νέα έκδοση του 2008, µε µικρές αλλαγές λόγω προδιαγραφών.
Οι βασικές αλλαγές που δέχτηκε το Runner τότε, ήταν ο σχεδιασµός του πλαισίου και το µέγεθος των τροχών. Από τις δώδεκα ίντσες που ήταν µέχρι τότε, ο µπροστά έγινε δεκατέσσερις και ο πίσω δεκατρείς. Αυτό, σε συνδυασµό µε το λιγότερο ελαστικό πλαίσιο, το έκανε πιο σταθερό στις ευθείες σε υψηλές ταχύτητες και στο εσωτερικό των στροφών. Ωστόσο, η µία και µόνη τιµονόπλακα του πιρουνιού και οι ελαστικοί σύνδεσµοι κινητήρα-πλαισίου, αναιρούσαν κάποια από τα παραπάνω. Οι περισσότεροι πάντως αγοραστές του Runner, δεν ενδιαφέρονταν τόσο για τις επιδόσεις του, όσο για τη µοντέρνα και προκλητική του παρουσία. Δικαιολογεί το όνοµά του απλώς και µόνο µε την εµφάνισή του, η οποία έχει αποδείξει πλέον τη διαχρονικότητά της.
Ακόµα και το νέο µοντέλο τού 2008, κινείται στα ίδια πλαίσια, ακολουθώντας τη γνωστή σχεδιαστική γραµµή, οπότε το παλιό δεν υπάρχει φόβος να δείχνει απαρχαιωµένο. Τα πλαστικά, η σέλα και τα χειριστήρια δικαιολογούν τα σχόλια για προσεγµένη ποιότητα, αφού πλέον δύσκολα θα βρεθεί κάποιο που θα δείχνει τα χρόνια του. Ένας τοµέας όπου έπασχαν τα πρώτα γρήγορα δίχρονα, κατεχόµενα από εφηβική τρέλα, Runner, ήταν οι αναρτήσεις και τα φρένα. Όσο οξύµωρο και αν ακούγεται αυτό, δεν παύει να είναι αδιαµφισβήτητο γεγονός, µε το ανεστραµµένο πιρούνι να χάνει συχνά γράσο από την τσιµούχα και τα φρένα να έχουν µειωµένη αίσθηση.
Στο τετράχρονο VXR µε το συµβατικό πιρούνι, τα πράγµατα ήταν καλύτερα και στο µοντέλο του 2006 σηµαντικά αναβαθµισµένα. Το πιρούνι είχε πλέον καλύτερη πληροφόρηση και οι αποσβέσεις του έρχονταν γρήγορα, αλλά χωρίς ταλαντώσεις. Οι δύο δίσκοι, 240 χιλιοστών µπροστά και 220 χιλιοστών πίσω, κρίνονται αρκετοί για ένα δυνατό φρενάρισµα, ενώ ιδιαίτερα µπροστά υπήρχε καλύτερη πληροφόρηση ως προς το µπλοκάρισµα. Τα δύο αµορτισέρ εστιάζουν περισσότερο στην άνεση, αλλά δεν υστερούν στη γρήγορη οδήγηση. Ακόµα και µε δεύτερο άτοµο, δεν χάνουν την απόσβεσή τους και δεν τερµατίζουν εύκολα.
Η µεγάλη σέλα είναι άνετη και για τους δύο και ο συνεπιβάτης απολαµβάνει πρακτικές χειρολαβές, ωστόσο απουσιάζει κάποια σχάρα -ίσως βέβαια γιατί θα χαλούσε τη σπορτίφ εµφάνιση. Η εµφάνιση άλλωστε δέχτηκε τότε ιδιαίτερη φροντίδα, αφού οι αλλαγές σε σχέση µε το προηγούµενο µοντέλο, εκτός από το µέγεθος των τροχών και το πλαίσιο, ήταν τα χρώµατα, τα γραφικά, τα φωτιστικά σώµατα και τα όργανα. Η γρήγορη οδήγηση για την οποία ήταν ανέκαθεν φτιαγµένο το Runner, το έχει προικίσει όχι µόνο µε ένα στιβαρό πλαίσιο, αλλά και συνολικά µε µια “συµπαγή” κατασκευή και σωστή κατανοµή των µαζών.
Η χρήση που τα περισσότερα αντιµετώπισαν, ήταν σκληρή. Θα περίµενε λοιπόν κανείς ότι θα υπήρχαν αρκετά µηχανικά προβλήµατα, ωστόσο τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν άλλα. Έχουµε καταγράψει αρκετά παραδείγµατα όπου τα διαστήµατα σέρβις δεν τηρούνταν, χωρίς ωστόσο να δηµιουργούνται σηµαντικά προβλήµατα. Ο ιµάντας κίνησης, σύµφωνα µε τη Gilera πρέπει να ελέγχεται στα 6.000 χιλιόµετρα και να αλλάζεται στα 12.000. Ιδιαίτερα όµως µε έναν αναβαθµισµένο ιµάντα που έβγαλε το εργοστάσιο λίγο αργότερα, το διάστηµα αλλαγής ανέβηκε στα 18.000 χιλιόµετρα, µε αρκετούς να αλλάζουν ακόµα και στις 24.000 χωρίς προβλήµατα. Στα πρώτα σκούτερ που πωλήθηκαν στη χώρα µας, παρατηρήθηκε ένα µικρό πρόβληµα στην τρόµπα νερού, αλλά το ανταλλακτικό που στάλθηκε από το εργοστάσιο ήταν διαφορετικό και δεν έπασχε.
Με µηδενικά εργοστασιακά προβλήµατα και µεγάλα διαστήµατα σέρβις, το Runner είναι µια καλή πρόταση µεταχειρισµένου σκούτερ. Αν αποφασίσετε να το αποκτήσετε, για το µεγάλο σέρβις, µαζί δηλαδή µε αλλαγή ιµάντα κίνησης, των αναλώσιµων και µε όλους τους ελέγχους, η συνήθης τιµή είναι διακόσια ευρώ µαζί µε τα εργατικά. Για σκούτερ της κατηγορίας κρίνεται πολύ ικανοποιητική, ιδιαίτερα όταν για τα επόµενα περίπου 20.000 χιλιόµετρα, το µόνο που θα χρειαστεί είναι αλλαγές λαδιών. Μια πρόταση λοιπόν που παραµένει επίκαιρη, τόσο από άποψη δυνατοτήτων όσο και από εξοπλισµό και εµφάνιση. Το Runner έχει κερδίσει τη διαχρονικότητά του από το 1997 που βρίσκεται στη γκάµα της Gilera, και η απόδειξη της αξίας του βρίσκεται στην ιστορία του.


ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Μονοκύλινδρος, τετράχρονος, υδρόψυκτος µε 1ΕΕΚ, 4 βαλβίδες
Διάµετρος επί διαδροµή (mm): 72x48,6
Κυβικά (cc): 198
Σχέση συµπίεσης: 11,5:1
Τροφοδοσία: Καρµπιρατέρ Keihin CVK 30
Σύστηµα εκκίνησης: Μίζα
Σύστηµα εξαγωγής: 1 σε 1
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος Συµπλέκτη:  Αυτόµατος, ξηρός, φυγοκεντρικός
Τελική µετάδοση: Τροχαλίες µεταβαλλόµενης διαµέτρου, ιµάντας
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Ατσάλινο, διπλό, σωληνωτό
Μεταξόνιο (mm): 1.340
Μήκος (mm): 1.840
Πλάτος (mm): 750
Ύψος σέλας (mm): 815
Βάρος κενή / γεµάτη (kg): 144 / 137,5
Ρεζερβουάρ / ρεζέρβα (l):  8,7 / 1,7
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εµπρός: Τηλεσκοπικό πιρούνι
Διάµετρος (mm): 35
Διαδροµή (mm): 85
Ρυθµίσεις: Καµία
Πίσω: Αιωρούµενος βραχίονας µε δύο αµορτισέρ
Διαδροµή (mm): 70
Ρυθµίσεις: Προφόρτιση
ΦΡΕΝΑ
Εµπρός: Ένας δίσκος 240mm µε δαγκάνα δύο εµβόλων και γλίστρα
Πίσω: Δίσκος 220mm µε δαγκάνα ενός εµβόλου και γλίστρα
ΤΡΟΧΟΙ
ΕΜΠΡΟΣ
Ελαστικό / Διάσταση: 120/70-14’’
ΠΙΣΩ
Ελαστικό / Διάσταση: 140/60-13’’
ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Αναλογικό στροφόµετρο, οθόνη LCD µε ενδείξεις ταχύµετρου / ολικού και µερικού χιλιοµετρητή / στάθµης καυσίµου / θερµοκρασίας ψυκτικού υγρού, λυχνίες για µεσαία και µεγάλη σκάλα φώτων / πίεση λαδιού / φλας / ρεζέρβα /, πλαϊνό και κεντρικό σταντ, αεραγωγοί θερµού αέρα, χυτές ζάντες αλουµινίου
ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ
Ρύθµιση βαλβίδων (km): Στις 6.000 και κάθε 24.000
Έλεγχος / Αλλαγή λαδιού κινητήρα (km): Κάθε 6.000
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (ΗΡ/rpm):  19 / 8.750
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm): 1,7 / 7.250
Ειδική ισχύς (ΗΡ/l): 96
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)
Μέση:  215,16