BMW R1150R 2001 - 2003

Από το

Μαύρο Σκύλο

25/8/2010

Η BMW πάντοτε είχε και έχει στη γκάμα της μοτοσυκλέτες roadster. Εκεί οφείλεται και το R μετά τον κυβισμό στην ονομασία και αυτού του μοντέλου. Μια από αυτές τις απλές στην όψη και με έμφαση στη λειτουργικότητα μοτοσυκλέτες, είναι και η R1150R [blockquote]Ναι...
Για τους θαυμαστές της γερμανικής ποιότητας στην κατασκευή και του κλασικού σχήματος της R
Όχι...
Για αυτούς που δεν διαθέτουν ανάστημα επαρκές για τον πλήρη έλεγχο της ευρύχωρης μοτοσυκλέτας, ή που δεν θέλουν να αποκτήσουν νέες συνήθειες
Γιατί...
Είναι μια μοτοσυκλέτα με διαχρονικό σχήμα, καλοφτιαγμένη και ικανή να ζήσει για πολύ
Τι πρέπει να προσέξετε
Η γενική κατάσταση της μοτοσυκλέτας πρέπει να ελεγχθεί για φθορές ή χτυπήματα. Ιδιαίτερη έμφαση αξίζει να δοθεί στη λειτουργία των φρένων (ABS και EVO) με την οδήγηση της μοτοσυκλέτας, αφού η αποκατάσταση πιθανής βλάβης σε αυτά τα συστήματα έχει ιδιαίτερα υψηλό κόστος. Τα γνήσια αξεσουάρ της BMW ανεβάζουν τις δυνατότητες χρήσης.
14.eps[/blockquote]
Η συγκεκριμένη αντικατέστησε την προηγούμενη R, την 1100, το 2001. Εκτός από τα περισσότερα κυβικά, η μοτοσυκλέτα ήταν ένα πραγματικά νέο μοντέλο. O δικύλινδρος boxer δεν είναι μόνο το σήμα κατατεθέν της R1150R, αλλά αποτελεί κυριολεκτικά τη βάση πάνω στην οποία χτίστηκε αυτή η μοτοσυκλέτα. Η απλή στην όψη R1150R, κρύβει και τεχνολογία και την εναλλακτική άποψη του γερμανού κατασκευαστή. Βασικό χαρακτηριστικό της μοτοσυκλέτας, από αυτά που δεν φανερώνονται στην πρώτη παρατήρηση, αποτελεί η ουσιαστική έλλειψη πλαισίου. Τον ρόλο του έχει αναλάβει ο κινητήρας και το σύνολο της μετάδοσης. Πάνω από αυτόν, ένα ατσάλινο χωροδικτύωμα στο εμπρός μέρος στηρίζει το μπροστινό Telelever και το ίδιο στο πίσω μέρος (στηριζόμενο στο κέλυφος του κιβωτίου) στηρίζει τη σέλλα και το άνω άκρο του αμορτισέρ.
Ο δεύτερος τομέας όπου ξεχωρίζει η R1150R είναι αυτός των φρένων. Η γερμανική εταιρεία ήταν η πρώτη από τους κατασκευαστές μοτοσυκλετών που διέθετε ευρέως στη γκάμα της επιλογές μοντέλων με ABS. Και η R1150R ακολουθούσε αυτή τη τακτική, επιπρόσθετα όμως είχε και υποβοήθηση. Το σύστημα ονομάστηκε EVO και αυτό που κατάφερνε ήταν η μείωση της απαιτούμενης πίεσης από τον αναβάτη στη μανέτα. Ένα 20% της απαιτούμενης πίεσης, προερχόταν από τη συνεργασία της κεντρικής μονάδας διαχείρισης, με τους ηλεκτρικούς κινητήρες της μονάδας υποβοήθησης της πίεσης των φρένων. Το σύστημα είχε και ένα έμμεσο πλεονέκτημα: Κατά τη διάρκεια λειτουργίας του ABS, οι αυξομειώσεις της πίεσης δεν γίνονταν έντονα αντιληπτές από τον αναβάτη.
Άλλο χαρακτηριστικό του EVO ήταν το ότι λειτουργούσε με ρεύμα. Οπότε, με κλειστό διακόπτη τα φρένα δεν έχουν υποβοήθηση, και αν η μοτοσυκλέτα είναι παρκαρισμένη σε κατηφόρα, η μανέτα χρειάζεται μεγάλη πίεση. Τα ηλεκτρονικά συστήματα της μοτοσυκλέτας κάνουν έντονη την παρουσία τους, μόλις γυρίσει το κλειδί του κεντρικού διακόπτη. Οι απαραίτητοι έλεγχοι του ψεκασμού και του συστήματος υποβοήθησης διαρκούν αρκετά δευτερόλεπτα, και αφού ολοκληρωθούν ο κινητήρας μπορεί να ξεκινήσει. Η R1150R είναι μια ευρύχωρη μοτοσυκλέτα με πλατύ ρεζερβουάρ και αντίστοιχο τιμόνι, στο ίδιο πλάτος με αυτό των κυλίνδρων. Όπου περνάει το τιμόνι, περνούν και οι κύλινδροι.
Μπροστά από το ρεζερβουάρ είναι τοποθετημένο ένα ψυγείο λαδιού, οι αεραγωγοί του οποίου εκτός από το να στέλνουν αέρα σε αυτό, τον διώχνουν από το πάνω μέρος των ποδιών του αναβάτη. Τα πόδια χαμηλότερα προστατεύονται από τους… κυλίνδρους, με αποτέλεσμα η γυμνή μοτοσυκλέτα να είναι πολύ άνετη και ευχάριστη μέχρι τα 150 χιλιόμετρα ανά ώρα. Ιδιαίτερη βοήθεια σε αυτόν το τομέα προσφέρει η μικρή διάφανη ζελατίνα που φορά η μοτοσυκλέτα, που ανήκει στον προαιρετικό εξοπλισμό. Ο κινητήρας, αφού περάσει μια ”δύσκολη” περιοχή που διαρκεί μέχρι τις 2.500 στροφές, με την απόκριση στο άνοιγμα και το κλείσιμο του γκαζιού να είναι απότομη, γίνεται βελούδινος και ευχάριστος. Λατρεύει να λειτουργεί στις μεσαίες στροφές, ψιθυρίζοντας. Ο διαμήκης στρόφαλος δίνει ανάλαφρη αίσθηση στη σχετικά βαριά R1150R, κάνοντάς την ιδιαίτερα ευχάριστη και εύκολη στις συνεχείς εναλλαγές κλίσης, όπως γίνεται στις ορεινές διαδρομές.
Η R1150R είναι ευχάριστη σε όλες τις συνθήκες οδήγησης για τις οποίες προορίζεται, από τη πόλη έως το ταξίδι με χαλαρές ταχύτητες. Φτιαγμένη με υψηλά ποιοτικά δεδομένα, δεν επηρεάζεται έντονα από τα χιλιόμετρα που έχει διανύσει ή τα χρόνια που πέρασαν από την κατασκευή της. Με έντονες τις ιδιαιτερότητες της κατασκευής της, όπως τους διακόπτες με την ιδιότυπη εργονομία και τα χαρακτηριστικά αντιβύθισης του Telelever που απαιτούν εξοικείωση, αναζητά αγοραστές κυρίως στους οπαδούς της γερμανικής εταιρείας. Με σύνηθες χαρακτηριστικό την καλή χρήση από τους κατόχους της, παραμένει για χρόνια σε καλή συνολική κατάσταση, ενώ από εμάς προτείνεται η επιλογή της έκδοσης με το ABS.


ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Tετράχρονος, δικύλινδρος επίπεδος, αερόψυκτος με 1EEK και τέσσερις βαλβίδες
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 101x70,5
Κυβικά (cc): 1.130
Σχέση συμπίεσης: 10,3:1
Ανάφλεξη: Ψηφιακή
Τροφοδοσία: Ψεκασμός Bosch
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
Σύστημα εξαγωγής: 2 σε 1
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος Συμπλέκτη: Ξηρός, μονόδισκος
Σχέσεις ταχυτήτων: 6
Τελική Μετάδοση: Άξονας, γρανάζια / 2,82
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Ατσάλινo, με τον κινητήρα ενεργό μέρος του, σωληνωτό
Γωνία κάστερ (o): 26
Ίχνος (mm): 127
Μεταξόνιο (mm): 1.487
Ύψος σέλας (mm): 800
Βάρος κενή / γεμάτη (kg): 223 / 238
Ρεζερβουάρ / ρεζέρβα (L): 20,4 / 5
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: Telelever με ένα αμορτισέρ
Διάμετρος (mm): 35
Διαδρομή (mm): 120
Ρυθμίσεις: Απόσβεση επαναφοράς
Πίσω: Μονόμπρατσο ψαλίδι, Paralever με ένα αμορτισέρ Kayaba με μοχλικό
Διαδρομή (mm): 135
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση επαναφοράς
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δύο δίσκοι 320 χιλιοστών, δαγκάνες με τέσσερα έμβολα, ABS, EVO
Πίσω: Δίσκος 276mm, δαγκάνα με δυο αντικριστά έμβολα, ABS
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 120/70-17
Ζάντα: 3,50x17''
Πίσω
Ελαστικό: 170/60-17
Ζάντα: 5,00 x17''
ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Αναλογικό ταχύμετρο, στροφόμετρο, ρολόι, ενδεικτικές λυχνίες για ρεζέρβα /  ABS / νεκρά / φλας / μπαταρία / μεγάλη σκάλα φώτων / πίεση λαδιού, δείκτης καυσίμου, τοποθέτηση σέλας σε δυο ύψη, πλαϊνό και κεντρικό σταντ
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (HP/rpm): 85 / 6.750
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm): 10 / 5.250
ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗΣ
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 80,4/6.400
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 9,9/5.400
Κινητήρας σήμα κατατεθέν. Με απόδοση χωρίς υστερίες και ευχάριστο ήχο. Αραιή η συντήρησή του (λάδια και βαλβίδες κάθε 10.000 χιλιόμετρα), ικανός να διανύσει πολλά - πολλά χιλιόμετρα.
ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (L/100km)
Μέση: 8,1
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)
Μέση: 252

Gilera Runner VXR 200 2006-2007

Από το

Μαύρο Σκύλο

26/8/2010

Στην τρυφερή ηλικία του πρώτου διπλώµατος, τότε που τα µόνα προβλήµατα είναι πώς θα πετύχει το σκονάκι ή αν θα ανταποκριθεί θετικά στα βλέµµατα η συµµαθήτρια, οι συµβουλές, και κυρίως αυτές περί οδήγησης, περνούν σε δεύτερη µοίρα. Αν πάρεις το µάθηµα χωρίς πάθηµα, τότε µεγαλώνοντας θα είσαι λιγότερο... Iνδιάνος και αρκετά έµπειρος. Το Runner είναι εκεί για να σε βοηθήσει να το καταφέρεις
[blockquote]Ναι
για τις δυνατότητες γρήγορης οδήγησης
για τη διαχρονικότητά του
για την αξιοπιστία του
Οχι
για τις µικρές δυνατότητες φόρτωσης
για τον περιορισµένο αποθηκευτικό χώρο
Γιατί
σας αρέσει να είστε σπορ σε οτιδήποτε οδηγείτε, ακόµα και αν αυτό είναι σκούτερ, και θέλετε ένα µεταχειρισµένο που να δείχνει καινούριο
Τι να προσέξετε
σέρβις, ρωτήστε  αν και πότε έχει γίνει αλλαγή του ιµάντα -αν η αλλαγή του πλησιάζει, ζητήστε µείωση τιµής. Αν είναι από τα πρώτα µοντέλα του 2006, κοιτάξτε για τυχόν διαρροή νερού. Στα πρώτα µοντέλα υπήρχε πρόβληµα µε την τρόµπα νερού, αλλά καθώς αλλαζόταν δωρεάν από την αντιπροσωπεία, αν ο ιδιοκτήτης είχε πρόβληµα και δεν την άλλαξε, τότε σίγουρα θα έχει κάνει και άλλες σοβαρότερες παραλήψεις[/blockquote]
Λίγα σκούτερ αυτής της κατηγορίας έχουν να επιδείξουν τόσο µεγάλο παρελθόν. Από τον δίχρονο, 180 κυβικών πρόγονο µε το ανεστραµµένο πιρούνι και τις πολλές δυνατότητες “πειράγµατος”, πέρασε στα 200 τετράχρονα κυβικά και την πολιτισµένη CVT µετάδοση. Ο κινητήρας του Piaggio Leader 200 µε τους 14,2 ίππους, το ακολουθούσε ήδη για σχεδόν τρία χρόνια, και οι δύο τους είχαν τον απαραίτητο χρόνο για να εδραιώσουν µια άψογη συνεργασία. Η υδρόψυξη, η τετραβάλβιδη κεφαλή και το καρµπιρατέρ, παραµένουν και στη νέα έκδοση του 2008, µε µικρές αλλαγές λόγω προδιαγραφών.
Οι βασικές αλλαγές που δέχτηκε το Runner τότε, ήταν ο σχεδιασµός του πλαισίου και το µέγεθος των τροχών. Από τις δώδεκα ίντσες που ήταν µέχρι τότε, ο µπροστά έγινε δεκατέσσερις και ο πίσω δεκατρείς. Αυτό, σε συνδυασµό µε το λιγότερο ελαστικό πλαίσιο, το έκανε πιο σταθερό στις ευθείες σε υψηλές ταχύτητες και στο εσωτερικό των στροφών. Ωστόσο, η µία και µόνη τιµονόπλακα του πιρουνιού και οι ελαστικοί σύνδεσµοι κινητήρα-πλαισίου, αναιρούσαν κάποια από τα παραπάνω. Οι περισσότεροι πάντως αγοραστές του Runner, δεν ενδιαφέρονταν τόσο για τις επιδόσεις του, όσο για τη µοντέρνα και προκλητική του παρουσία. Δικαιολογεί το όνοµά του απλώς και µόνο µε την εµφάνισή του, η οποία έχει αποδείξει πλέον τη διαχρονικότητά της.
Ακόµα και το νέο µοντέλο τού 2008, κινείται στα ίδια πλαίσια, ακολουθώντας τη γνωστή σχεδιαστική γραµµή, οπότε το παλιό δεν υπάρχει φόβος να δείχνει απαρχαιωµένο. Τα πλαστικά, η σέλα και τα χειριστήρια δικαιολογούν τα σχόλια για προσεγµένη ποιότητα, αφού πλέον δύσκολα θα βρεθεί κάποιο που θα δείχνει τα χρόνια του. Ένας τοµέας όπου έπασχαν τα πρώτα γρήγορα δίχρονα, κατεχόµενα από εφηβική τρέλα, Runner, ήταν οι αναρτήσεις και τα φρένα. Όσο οξύµωρο και αν ακούγεται αυτό, δεν παύει να είναι αδιαµφισβήτητο γεγονός, µε το ανεστραµµένο πιρούνι να χάνει συχνά γράσο από την τσιµούχα και τα φρένα να έχουν µειωµένη αίσθηση.
Στο τετράχρονο VXR µε το συµβατικό πιρούνι, τα πράγµατα ήταν καλύτερα και στο µοντέλο του 2006 σηµαντικά αναβαθµισµένα. Το πιρούνι είχε πλέον καλύτερη πληροφόρηση και οι αποσβέσεις του έρχονταν γρήγορα, αλλά χωρίς ταλαντώσεις. Οι δύο δίσκοι, 240 χιλιοστών µπροστά και 220 χιλιοστών πίσω, κρίνονται αρκετοί για ένα δυνατό φρενάρισµα, ενώ ιδιαίτερα µπροστά υπήρχε καλύτερη πληροφόρηση ως προς το µπλοκάρισµα. Τα δύο αµορτισέρ εστιάζουν περισσότερο στην άνεση, αλλά δεν υστερούν στη γρήγορη οδήγηση. Ακόµα και µε δεύτερο άτοµο, δεν χάνουν την απόσβεσή τους και δεν τερµατίζουν εύκολα.
Η µεγάλη σέλα είναι άνετη και για τους δύο και ο συνεπιβάτης απολαµβάνει πρακτικές χειρολαβές, ωστόσο απουσιάζει κάποια σχάρα -ίσως βέβαια γιατί θα χαλούσε τη σπορτίφ εµφάνιση. Η εµφάνιση άλλωστε δέχτηκε τότε ιδιαίτερη φροντίδα, αφού οι αλλαγές σε σχέση µε το προηγούµενο µοντέλο, εκτός από το µέγεθος των τροχών και το πλαίσιο, ήταν τα χρώµατα, τα γραφικά, τα φωτιστικά σώµατα και τα όργανα. Η γρήγορη οδήγηση για την οποία ήταν ανέκαθεν φτιαγµένο το Runner, το έχει προικίσει όχι µόνο µε ένα στιβαρό πλαίσιο, αλλά και συνολικά µε µια “συµπαγή” κατασκευή και σωστή κατανοµή των µαζών.
Η χρήση που τα περισσότερα αντιµετώπισαν, ήταν σκληρή. Θα περίµενε λοιπόν κανείς ότι θα υπήρχαν αρκετά µηχανικά προβλήµατα, ωστόσο τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν άλλα. Έχουµε καταγράψει αρκετά παραδείγµατα όπου τα διαστήµατα σέρβις δεν τηρούνταν, χωρίς ωστόσο να δηµιουργούνται σηµαντικά προβλήµατα. Ο ιµάντας κίνησης, σύµφωνα µε τη Gilera πρέπει να ελέγχεται στα 6.000 χιλιόµετρα και να αλλάζεται στα 12.000. Ιδιαίτερα όµως µε έναν αναβαθµισµένο ιµάντα που έβγαλε το εργοστάσιο λίγο αργότερα, το διάστηµα αλλαγής ανέβηκε στα 18.000 χιλιόµετρα, µε αρκετούς να αλλάζουν ακόµα και στις 24.000 χωρίς προβλήµατα. Στα πρώτα σκούτερ που πωλήθηκαν στη χώρα µας, παρατηρήθηκε ένα µικρό πρόβληµα στην τρόµπα νερού, αλλά το ανταλλακτικό που στάλθηκε από το εργοστάσιο ήταν διαφορετικό και δεν έπασχε.
Με µηδενικά εργοστασιακά προβλήµατα και µεγάλα διαστήµατα σέρβις, το Runner είναι µια καλή πρόταση µεταχειρισµένου σκούτερ. Αν αποφασίσετε να το αποκτήσετε, για το µεγάλο σέρβις, µαζί δηλαδή µε αλλαγή ιµάντα κίνησης, των αναλώσιµων και µε όλους τους ελέγχους, η συνήθης τιµή είναι διακόσια ευρώ µαζί µε τα εργατικά. Για σκούτερ της κατηγορίας κρίνεται πολύ ικανοποιητική, ιδιαίτερα όταν για τα επόµενα περίπου 20.000 χιλιόµετρα, το µόνο που θα χρειαστεί είναι αλλαγές λαδιών. Μια πρόταση λοιπόν που παραµένει επίκαιρη, τόσο από άποψη δυνατοτήτων όσο και από εξοπλισµό και εµφάνιση. Το Runner έχει κερδίσει τη διαχρονικότητά του από το 1997 που βρίσκεται στη γκάµα της Gilera, και η απόδειξη της αξίας του βρίσκεται στην ιστορία του.


ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Μονοκύλινδρος, τετράχρονος, υδρόψυκτος µε 1ΕΕΚ, 4 βαλβίδες
Διάµετρος επί διαδροµή (mm): 72x48,6
Κυβικά (cc): 198
Σχέση συµπίεσης: 11,5:1
Τροφοδοσία: Καρµπιρατέρ Keihin CVK 30
Σύστηµα εκκίνησης: Μίζα
Σύστηµα εξαγωγής: 1 σε 1
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος Συµπλέκτη:  Αυτόµατος, ξηρός, φυγοκεντρικός
Τελική µετάδοση: Τροχαλίες µεταβαλλόµενης διαµέτρου, ιµάντας
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Ατσάλινο, διπλό, σωληνωτό
Μεταξόνιο (mm): 1.340
Μήκος (mm): 1.840
Πλάτος (mm): 750
Ύψος σέλας (mm): 815
Βάρος κενή / γεµάτη (kg): 144 / 137,5
Ρεζερβουάρ / ρεζέρβα (l):  8,7 / 1,7
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εµπρός: Τηλεσκοπικό πιρούνι
Διάµετρος (mm): 35
Διαδροµή (mm): 85
Ρυθµίσεις: Καµία
Πίσω: Αιωρούµενος βραχίονας µε δύο αµορτισέρ
Διαδροµή (mm): 70
Ρυθµίσεις: Προφόρτιση
ΦΡΕΝΑ
Εµπρός: Ένας δίσκος 240mm µε δαγκάνα δύο εµβόλων και γλίστρα
Πίσω: Δίσκος 220mm µε δαγκάνα ενός εµβόλου και γλίστρα
ΤΡΟΧΟΙ
ΕΜΠΡΟΣ
Ελαστικό / Διάσταση: 120/70-14’’
ΠΙΣΩ
Ελαστικό / Διάσταση: 140/60-13’’
ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Αναλογικό στροφόµετρο, οθόνη LCD µε ενδείξεις ταχύµετρου / ολικού και µερικού χιλιοµετρητή / στάθµης καυσίµου / θερµοκρασίας ψυκτικού υγρού, λυχνίες για µεσαία και µεγάλη σκάλα φώτων / πίεση λαδιού / φλας / ρεζέρβα /, πλαϊνό και κεντρικό σταντ, αεραγωγοί θερµού αέρα, χυτές ζάντες αλουµινίου
ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ
Ρύθµιση βαλβίδων (km): Στις 6.000 και κάθε 24.000
Έλεγχος / Αλλαγή λαδιού κινητήρα (km): Κάθε 6.000
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (ΗΡ/rpm):  19 / 8.750
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm): 1,7 / 7.250
Ειδική ισχύς (ΗΡ/l): 96
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)
Μέση:  215,16