Kawasaki Z1000 2007 - 2009

Από το

Μαύρο Σκύλο

23/8/2010

Η προσαρμογή του Z1000 με τις προδιαγραφές Euro3 ήταν αναγκαστική για την Kawasaki και συνοδεύτηκε με σημαντικές αλλαγές στη μοτοσυκλέτα, δημιουργώντας αντικειμενικά ένα νέο μοντέλο
[blockquote]Ναι...
Γιατί με μικρότερο κόστος από το νέο μοντέλο αποκτάς μια μοτοσυκλέτα που χαίρεσαι να οδηγείς
Όχι...
Εάν θέλετε να έχετε τη νεώτερη
Γιατί...
Η γοητεία σπάνια διαρκεί για πάντα
ΤΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΕΤΕ
Με δείγματα να έχουν ξεπεράσει τα 80.000 χιλιόμετρα το συγκεκριμένο μοντέλο εύλογα χαρακτηρίζεται αξιόπιστο. Στα πρώτα μοντέλα είχε παρατηρηθεί διαρροή λαδιού από το καπάκι της κεφαλής που αντιμετωπίστηκε με βελτίωση του ελαστικού στεγανοποίησης. Σε αυτή τη κατηγορία μοτοσυκλετών οι αναβάτες τους αρέσκονται σε διάφορες επεμβάσεις. Εάν είστε μπροστά σε μια τέτοια μοτοσυκλέτα εξετάστε με προσοχή εάν οι επεμβάσεις είναι αναιρέσιμες και εάν υπάρχουν όλα τα εργοστασιακά εξαρτήματα. Εάν όχι μπορείτε να συνεχίσετε την αναζήτηση.[/blockquote]
Το πρώτο -σύγχρονο- Z1000 παρουσιάστηκε το 2003 και σηματοδότησε μια στροφή της Kawasaki σε πιο δυναμικές και μοντέρνες μοτοσυκλέτες. Εκείνο το Z1000 με τον υπερκυβισμένο κινητήρα του ZX9R έβαλε την σφραγίδα του στη διαμόρφωση των χαρακτηριστικών, αλλά και της εμφάνισης των σύγχρονων γυμνών μοτοσυκλετών από όποιον κατασκευαστή και εάν αυτές προέρχονται. Με τις χαρακτηριστικές τέσσερις ανοξείδωτες εξατμίσεις -φόρο τιμής στη σειρά των Z της δεκαετίας του ’70- περισσότερους από 120 ίππους, άκαμπτο πιρούνι και την επιθετική του εμφάνιση άρχισε να γυροφέρνει τη “γύμνια” του στους δρόμους της πόλης.
Το μοντέλο του 2007 είχε ακόμη πιο επιθετική και “περίεργη” εμφάνιση από το πρώτο. Εκτός από την εμφάνιση έντονα αλλαγμένη ήταν και η θέση οδήγησης που μετέφερε τον αναβάτη πιο μπροστά, ενώ το επανασχεδιασμένο ρεζερβουάρ άφηνε περισσότερο χώρο για τα πόδια του. Οι εξατμίσεις άλλαξαν ακόμη μια φορά, καταλήγοντας σε δυο τελικά με δυο απολήξεις το καθένα. Η εμφάνισή του δημιουργεί προσδοκίες για μια μοτοσυκλέτα φτιαγμένη για επιθετική οδήγηση και πλήρη έλεγχο σε ακραίες καταστάσεις. Οι αλλαγές που έκανε όμως η Kawasaki σε άλλους τομείς δεν στόχευαν σε αυτές τις καταστάσεις. Το μεταξόνιο μάκρυνε, η γεωμετρία του μπροστινού έγινε πιο αργή, τοποθετήθηκαν τρεις καταλύτες, ο στρόφαλος απέκτησε μεγαλύτερη μάζα, οι βαλβίδες στην κεφαλή και η διάμετρος των αυλών του ψεκασμού μειώθηκε. Οι επεμβάσεις αυτές έφεραν διαφορετικά χαρακτηριστικά απόδοσης από τον κινητήρα με την μέγιστη ισχύ να έχει μειωθεί αλλά στον αντίποδα ο αναβάτης απολάμβανε πλέον γραμμική και μεστή απόδοση από τον τετρακύλινδρο. Ο ήχος του δε παρέμεινε ερεθιστικός για τα αυτιά. Η “εξημέρωση” συνεχίστηκε και στο πλαίσιο, κάτι που καθόρισε και την συνολική οδηγική συμπεριφορά του Z. Το νέο πλαίσιο είχε μειωμένη ακαμψία και σε γενικές γραμμές ακολούθησε τη πεπατημένη οδό που άρχισε το 2003. Είναι φτιαγμένο από ατσάλινους σωλήνες με δυο τέτοιους να ξεκινούν από τον λαιμό και περνώντας πάνω από τον κινητήρα καταλήγουν στο πίσω μέρος του και δημιουργούν τις βάσεις για την έδραση του αλουμινένιου ψαλιδιού και του άνω άκρου του αμορτισέρ. Στο ανοικτό αυτό πλαίσιο βιδώνεται ο κινητήρας με νέες -και ελαστικές- βάσεις πίσω από το μπλοκ των κυλίνδρων αντί για το εμπρός μέρος του, όπως γινόταν στο προηγούμενο πλαίσιο. Η μικρότερη συνεισφορά της ακαμψίας του τετρακύλινδρου σε αυτήν του πλαισίου καθόρισε τη συμπεριφορά του. Αρχικά μειώθηκαν οι κραδασμοί που φθάνουν στο πλαίσιο και εν συνεχεία στον αναβάτη βελτιώνοντας την άνεση, αλλά συγχρόνως έφεραν την εμφάνιση των ορίων της μοτοσυκλέτας νωρίτερα. Το Ζ του 2007 έγινε σαφώς πιο ευκολοδήγητο, με γλυκύτερη απόδοση από τον κινητήρα δίνοντας έτσι περισσότερη άνεση και ευκολία στην καθημερινή οδήγησης και τις βόλτες του σαββατοκύριακου. Άλλωστε αυτός είναι και ένας από τους κυριότερους προορισμούς χρήσης μιας τέτοιας μοτοσυκλέτας. Μια μοτοσυκλέτα με εντυπωσιακή και σύγχρονη εμφάνιση και δυνατό κινητήρα με ευχάριστο ήχο, προορισμένη να ευχαριστεί και να διασκεδάζει τον αναβάτη της όποτε αυτός την οδηγεί ή την δείχνει. Για οριακή οδήγηση υπάρχουν οι Supersport και για τουρισμό με δυο αναβάτες και αποσκευές υπάρχουν άλλες καταλληλότερες. Αντί αυτών των αρετών το Z1000 - μαζί με τα εξειδικευμένα προϊόντα από πολλές εταιρίες δίνουν τη δυνατότητα στον ιδιοκτήτη της για μια μεγάλη σειρά επεμβάσεων, κυρίως αισθητικών που “αγριεύουν” την εμφάνιση και τις υποσχέσεις ακολουθώντας τη σύγχρονη τάση του μοτοσυκλετισμού των πόλεων.
Το Z1000 στέκεται στη θέση του έχοντας να επιδείξει την αξιοπιστία του και τη καλή του κατασκευή, μια θέση που την κρατάει έως ότου τη χάσει από την επόμενη εφήμερη και εντυπωσιακή μοτοσυκλέτα. Το μοντέλο αυτό προαιρετικά προσφερόταν και με ABS το οποίο όμως δεν μας δόθηκε η ευκαιρία να το οδηγήσουμε για να το προτείνουμε σαν καλύτερη επιλογή



ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Tετράχρονος, τετρακύλινδρος, υγρόψυκτος 2EEK/4 βαλβίδες
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 77,2 x 50,9
Κυβικά (cc): 953
Σχέση συμπίεσης: 11,2:1
Ανάφλεξη: Ηλεκτρονική
Τροφοδοσία: Ψεκασμός Keihin με αυλούς 36mm
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
Σύστημα εξαγωγής: 4 σε 2 σε 1 σε 2, τρεις καταλύτες


ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη : Υγρός πολύδισκος
Σχέσεις ταχυτήτων: 6
Tελική μετάδοση: Αλυσίδα, γρανάζια (40/15)
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Ατσάλινο ανοικτό
Γωνία κάστερ (o): 24,5
Ίχνος (mm): 103
Μεταξόνιο (mm): 1.445
Ύψος σέλας (mm): 820
Βάρος κατασκευαστή γεμάτη (kg): 257(254 χωρίς ABS)
Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 18,5/
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: Ανεστραμμένο πιρούνι
Διάμετρος (mm): 41
Διαδρομή (mm): 120
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίων, ρύθμιση επαναφοράς
Πίσω: ένα αμορτισέρ, μοχλικό
Διαδρομή (mm): 150
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση επαναφοράς
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δύο δίσκοι 300mm, ακτινικές δαγκάνες με τέσσερα έμβολα Nissin (προαιρετικό ABS)
Πίσω: Δίσκος 250mm, δαγκάνα με ένα έμβολο (προαιρετικό ABS)
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 120/70-17
Ζάντα: Χυτή αλουμινένια, 3,5 x 17
Πίσω
Ελαστικό: 190/50-17
Ζάντα: Χυτή αλουμινένια, 6 x 17
ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Αναλογικό στροφόμετρο, ψηφιακό ταχύμετρο, οθόνη LCD με ενδείξεις ολικού και δύο μερικών χιλιομετρητών, στάθμης βενζίνης ,θερμοκρασία ψυκτικού, ενδεικτικές λυχνίες για νεκρά / φλας / μεγάλη σκάλα φώτων / ABS / immobilizer / χαμηλή πίεση λαδιού,




ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (HP/rpm): 125/10.000
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm): 10,1/8.200
ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗΣ
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 112,7/7.500
Ροπή στον τροχό (Kg.m/rpm): 9,2/5.900
Η συμμόρφωση του κινητήρα με τις προδιαγραφές Euro3 είχε σαν αποτέλεσμα τη μείωση της ισχύος στις υψηλές στροφές αλλά και θεαματική βελτίωση της απόδοσης στις μεσαίες. Ο ήχος του παρέμεινε ευχάριστος και ερεθιστικός ενώ η κατανάλωση μειώθηκε. Αξιόπιστος και ιδιαίτερα ευχάριστος στην οδήγηση κυρίως λόγω της γραμμικότητας στην απόδοσή του


ΒΑΡΟΣ (Ζυγισμένο)
Γεμάτο (Kg): 233 (χωρίς ABS)
Χωρίς καύσιμα(Kg): 219
ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (L/100Κm)
Μέση: 6,9
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (Km)
Μέση : 268,1

Aprilia Tuono 1000 R 2006 - 2010

Από το

Μαύρο Σκύλο

17/10/2011

Κινητήρας “διαμάντι”: Το Tuono πρωτοεμφανίστηκε στην γκάμα της Aprilia αρχικά το 2002 και ήταν βασισμένο στην superbike Mille που είχε προηγηθεί η παρουσίασή της το 1999. Η Aprilia παρουσίασε την επόμενη γενιά Mille το 2004 και δυο χρόνια αργότερα ήρθε η σειρά για τη παρουσίαση της δεύτερης γενιάς Tuono, που έμεινε στην παραγωγή μέχρι πέρσι
Στη δεύτερη γενιά, από το 2006 και μετά, καταργήθηκε το RSV και έμεινε μόνο το όνομά του να το χαρακτηρίζει, ενώ η Aprilia ακολούθησε την ίδια συνταγή με την οποία έφτιαξε και το πρώτο. Η συνταγή αυτή ήθελε τα Tuono να προέρχονται από τη μετατροπή του superbike σε streetfighter. Έτσι και το Tuonο της δεύτερης γενιάς έχει το πλαίσιο - κόσμημα του Mille, ένα πλαίσιο με αρετές γεννημένες σε πίστες και πρωταθλήματα. Χάρη σε αυτό το άκαμπτο πλαίσιο το Tuono αποκαλύπτει άριστη συμπεριφορά σε ψηλές και πολύ υψηλές ταχύτητες για τις οποίες είναι ικανό. Δεν είναι η πιο κατάλληλη μοτοσυκλέτα για ήσυχες βόλτες, αλλά είναι πολύ καλό για ανήσυχες, από εκείνες όπου οι αισθήσεις πρέπει να είναι ζωντανές. Έχοντας αλλαγμένη θέση οδήγησης σε σχέση με τη Mille, βάζει τον αναβάτη με τον κορμό πιο όρθιο, ενώ τα χέρια δεν χρειάζεται να κατέβουν για να πιάσουν το μεγάλο τιμόνι. Το Tuono της δεύτερης γενιάς, έχασε μερικές από τις τουριστικές δυνατότητες που είχε το προηγούμενο για χάρη του εκσυγχρονισμού του και της περισσότερο μοντέρνας εμφάνισής του. Μικρότερο έγινε το mini -αλλά σταθερό- φαίρινγκ, ενώ η σμίκρυνση της ουράς συρρίκνωσε και την σέλα του συνεπιβάτη. Οδηγοκεντρική θα λέγαμε ότι είναι η Tuono, θέλοντας να προσφέρει τα πολλά στον αναβάτη της, καθώς έχει στη διάθεσή του για να απολαμβάνει την οδήγησή, πέρα από το πλαίσιο και τις αναρτήσεις του, τα ακτινικά φρένα της Brembo, αλλά πάνω από όλα τον κινητήρα του. Ο μεγάλος δικύλινδρος αναβαθμίστηκε προηγουμένως για να τοποθετηθεί στο Mille και με λίγες αλλαγές για να ταιριάζει η απόδοσή του στον χαρακτήρα της streetfighter. Tου δόθηκε η ονομασία V60o Magnesium, με αφορμή την κατασκευή των καπακιών του από μαγνήσιο. Οι αλλαγές όμως ήταν πολύ περισσότερες, κυρίως σε κεφαλές, εξατμίσεις και ψεκασμό και το αποτέλεσμα είναι ποίημα. Δεν υπάρχει άλλος μεγάλος δικύλινδρος κινητήρας που προέρχεται από τα superbike, ο οποίος να δουλεύει τόσο γλυκά, ακόμη και κάτω από τις δυο χιλιάδες στροφές. Κυριολεκτικά η απόδοσή του είναι βελούδινη και ο αναβάτης του Tuono μπορεί να απολαμβάνει ήσυχες βόλτες, ακόμη και μέσα στην πόλη.
Το καλό του χαρτί όμως είναι η απόδοσή του στις μεσαίες όπου μόνο ο ήχος του θυμίζει ότι είναι ένας μεγάλος δικύλινδρος. Ομαλός και ροπάτος, με ρωμαλέα απόδοση, καλή απόκριση, χωρίς κραδασμούς και με απόδοση κοντά σε αυτήν των τετρακύλινδρων που έχουν οι ανταγωνιστές του από την Ιαπωνία. Ο κινητήρας αυτός πέρα από την ισχύ του έχει να επιδείξει και μια πάρα πολύ καλή αξιοπιστία, και υπάρχουν τέτοιες μοτοσυκλέτες που έχουν περάσει τις εκατό χιλιάδες χιλιόμετρα δίχως πρόβλημα ή κάποια επισκευή. Το μικρό του φαίρινγκ προσφέρει κάποια προστασία έως τα 140 χιλιόμετρα, ενώ από εκεί και πάνω τα πράγματα δυσκολεύουν για την άνεση του αναβάτη. Δεν δυσκολεύουν όμως καθόλου για το Tuono που μπορεί να στείλει την ψηφιακή ένδειξη του ταχύμετρου ακόμη και πάνω από τα 270 χιλιόμετρα. Την σταθερότητα που επιδεικνύει σε αυτές τις πολύ υψηλές ταχύτητες την οφείλει στο πλαίσιο, ενώ την βοηθάει και το σταμπιλιζατέρ της Sachs που βρίσκεται κάτω από την κάτω πλάκα του πιρουνιού του. Δίνοντας τη θέση του στο πιο προκλητικό νέο Tuono V4R, το τελευταίο δικύλινδρο Tuono παραμένει μια μεγάλη streetfighter, με κορυφαία εργονομία όπου πάνω της βολεύονται όλα τα αναστήματα, έναν “άσπαστο” κινητήρα και πολύ καλοφτιαγμένο. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Aprilia έδινε τέσσερα χρόνια εγγύηση. Είχε και καλή τιμή τότε και υπάρχουν αρκετά μεταχειρισμένα και με μεγάλο εύρος τιμών, αλλά κι με πολλές βελτιώσεις διαφόρων επιπέδων.  
Η έκδοση Factory
Σπανιότερη και πολύ ακριβότερη είναι η έκδοση Factory του Tuono. Παρουσιάστηκε λίγους μήνες πριν από την απλή έκδοση και ξεχωρίζει όχι μόνο από τα ανθρακονήματα σε καπάκια και φτερό, αλλά και από τις “χρυσές” αναρτήσεις της Ohlins εμπρός και πίσω και τις σφυρήλατες ζάντες της Oz. H απόδοση του κινητήρα ήταν ίδια, όπως και στο απλό μοντέλο.
[blockquote]Ναι...
Για τις επιδόσεις και την αξιοπιστία της
Όχι...
Εάν δεν θέλεις μια “αντρίκια” streetfighter
Γιατί…
Έχει απολαυστικό κινητήρα
Τι να προσέξετε
Η Aprilia έφτιαξε το Tuono ακολουθώντας πολύ υψηλής ποιότητας υλικά και το φινίρισμά του ήταν άριστο. Και επειδή η “μισή χαρά” ενός ιδιοκτήτη είναι η σωστή εμφάνιση αξίζει να ψάξει κάποιος για ένα όσο γίνεται πιο ανέπαφο Tuono. Η καλή του κατασκευή συνοδεύεται και από αξιοπιστία, ειδικά του κινητήρα. Εάν είναι σωστά συντηρημένος, η διάρκεια της ζωής του είναι πολύ μεγάλη και υπάρχουν τέτοιοι κινητήρες, απροβλημάτιστοι με πάρα πολλά χιλιόμετρα στην πλάτη τους. Εάν όμως πάθει κάτι, τα ανταλλακτικά του είναι ιδιαίτερα ακριβά, οπότε ο ευλαβικός του έλεγχος είναι απαραίτητος. Με πίσω ελαστικό πλάτους 180 το Τuono αποκτά λιγότερο “βαριά” αίσθηση και αλλάζει κλίσεις γρηγορότερα.[/blockquote]



ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Τετράχρονος, δικύλινδρος V60o , υγρόψυκτος, 2ΕΕΚ/4 βαλβίδες
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 97 x 67,5
Κυβικά (cc): 997,62
Σχέση συμπίεσης: 11,8:1
Ανάφλεξη: Ψηφιακή
Τροφοδοσία: Ψεκασμός Marelli
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
Σύστημα εξαγωγής: 2 σε 1 σε 2
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος, μονόδρομος
Σχέσεις ταχυτήτων: 6
Τελική μετάδοση: Αλυσίδα, γρανάζια



ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Αλουμινένιο περιμετρικό δύο δοκών, αφαιρούμενο αλουμινένιο υποπλαίσιο
Γωνία κάστερ (o): 25
Ίχνος (mm): 103,7
Μεταξόνιο (mm): 1.410
Ύψος σέλας (mm): 810
Βάρος κενή/γεμάτη (kg): 185/197,6
Βάρος, ζυγισμένο, γεμάτη (kg): 213,5
Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 18/4
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: Ανεστραμμένο
Διάμετρος (mm): 43
Διαδρομή (mm): 120
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίων, απόσβεση συμπίεσης και επαναφοράς
Πίσω: Ένα αμορτισέρ, μοχλικό
Διαδρομή (mm): 133
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση επαναφοράς


ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δύο δίσκοι 320mm, ακτινικές δαγκάνες με τέσσερα έμβολα
Πίσω: Δίσκος 220mm, δαγκάνα με δύο έμβολα


ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 120/70-17
Ζάντα: 3,50 x 16
Πίσω
Ελαστικό: 190/50 - 17
Ζάντα: 5 x 17


ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Ταχύμετρο, στροφόμετρο, ολικός και δύο μερικοί χιλιομετρητές, ρολόι, ενδείξεις για μέγιστη ταχύτητα / μέση ωριαία, υπολογιστής ταξιδιού, χρονόμετρο, shift light, δείκτης βενζίνης / ρεζέρβα






ΛΕΖΑΝΤΑ ΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΟΣ




Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 115,5/9.700
Ροπή στον τροχό (Kg.m/rpm): 9,1 /8.500


Ο μεγάλος δικύλινδρος έχει πολύ καλή απόδοση και λειτουργία ακόμη και στις χαμηλές στροφές κάνοντας εύκολα ήρεμες βόλτες. Ο ξεχωριστός του χαρακτήρας όμως είναι η απολαυστική του απόδοση στις μεσαίες και είναι ακριβώς αυτό που δίνει τον εκρηκτικό χαρακτήρα στη μοτοσυκλέτα.


ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (L/100Κm)
Μέση: 8
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (Km)
Μέση : 225