KTM Duke ΙΙ 640 LC4 E 1999-2007

Από το

Μαύρο Σκύλο

26/8/2010

Ευτυχώς, στη νεότερη Ιστορία της Ελλάδας ως αυτόνομου κράτους, η βασιλεία πέρασε γρήγορα. Πέρα από κάποιους που αυτοχαρακτηρίζονται... πρίγκιπες, προσπαθώντας να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους, δεν υπάρχουν ούτε αυλικοί ούτε δούκες. Εκτός βέβαια από τους Αυστριακούς, που περιφέρουν τους... τίτλους τους, σε κάθε περιοχή της Ελλάδας [blockquote]Ναι
για τη διαχρονική εμφάνιση
για το ατέλειωτο παιχνίδι
για τον ολοκληρωμένο χαρακτήρα του
Όχι
γιατί θέλετε κάτι ήσυχο
γιατί σας αρέσουν τα ταξίδια
Γιατί
θα κάνετε ξανά όσες διαδρομές γνωρίζετε, αναζητώντας εκ νέου τα όριά σας και καθημερινά θα παρεκκλίνετε από την πορεία σας, ώστε να τον οδηγήσετε λίγο ακόμα
Τι πρέπει να προσέξετε
Η μοτοσυκλέτα αυτή δεν φτιάχτηκε για να πηγαίνει αργά. Σε περίπτωση που ο προηγούμενος ιδιοκτήτης ήταν... φιλήσυχος και οι υψηλές θερμοκρασίες και το σταθερό γκάζι ταλαιπώρησαν τον μονοκύλινδρο, η διαμαρτυρία του κινητήρα θα έχει εκφραστεί με ραγισμένη κεφαλή και ταλαιπωρημένα ρουλεμάν στροφάλου. Επίσης, οι κραδασμοί, οι σούζες και οι λακκούβες επιβαρύνουν το έργο της βάσης της πινακίδας, και είναι πιθανό να τη δείτε ραγισμένη (η αλλαγή της κοστίζει γύρω στα εκατό ευρώ).[/blockquote]
Το Duke της KTM το βρίσκεις παντού -και κυρίως στις πόλεις, καθώς ο Δούκας ο Δεύτερος, αν και λιγότερο εξτρεμιστής, αρέσκεται στο αστικό περιβάλλον όπως και οι πρόγονοί του. Το best seller της KTM και ένα από τα μοντέλα με τις υψηλότερες πωλήσεις στην ελληνική αγορά, έχει δημιουργήσει παράδοση πλέον και αποτελεί μέτρο σύγκρισης για τους νέους ανταγωνιστές. Αυτό δικαιολογεί και τη χρήση αυτού του βαρυσήμαντου ονόματος, που αποτελεί τίτλο ευγενείας και μάλιστα τον υψηλότερο, μετά τα μέλη της βασιλικής οικογένειας. Όταν η επιτυχία δεν είναι εφήμερη, τότε ασφαλώς το πόρισμα είναι ότι αυτή δεν είναι αποτέλεσμα ιδιοφυών ενεργειών marketing και πρόσκαιρων παραγόντων.
Αναζητώντας τα στοιχεία που το έκαναν τόσο αγαπητό, συγκεντρώνοντας πιστούς ακόλουθους, ήρθε στη μνήμη η απόλυτα χωμάτινη καταγωγή του. Τα καθαρόαιμα γονίδια προέρχονται από το EXC 620 του 1994, που με 17 ιντσών ζάντες, νέο πιρούνι της WP και βαρύτερο βολάν, αποτέλεσε τον πρώτο Δούκα. Από την επόμενη έκδοση του 1995 και μέχρι το Last Edition του 1998, ο Δούκας ήταν άξιος εκπρόσωπος του βασιλείου της KTM. Με τέτοια κληρονομιά και επιφορτισμένο με την ευθύνη να συνεχίσει την αξιόλογη πορεία, το Duke II παρουσιάστηκε το 1999, με υψηλές αξιώσεις και με εμφάνιση από το μέλλον.  
Δούκας ο Μοντέρνος
Αυτή η σχεδίαση με τους δύο κάθετους προβολείς της μάσκας και τα γεμάτα γωνίες πλαστικά, ήταν τόσο μπροστά από το ταπεινό 1999, που έμεινε σχεδόν απαράλλακτη μέχρι το 2007. Οι χρωματισμοί που προκαλούν αίσθηση ακόμα και τώρα και οι διπλές εξατμίσεις κάτω από την ουρά, σημαίνουν ότι θα γυρνάτε με μία μεταχειρισμένη μοτοσυκλέτα που δεν θα δείχνει τα χρόνια της. Ούτε στην οδήγηση όμως θα στερηθείτε εκείνα τα μοντέρνα χαρακτηριστικά, που ευνοούν το ασφαλές παιχνίδι. Με ανεστραμμένο πιρούνι WP, δίσκο Brembo 320 χιλιοστών με δαγκάνα τεσσάρων εμβόλων μπροστά, και πλαίσιο αρκετά στιβαρό, ο γρήγορος ρυθμός μπορεί να κρατηθεί για πολλή ώρα. Σε αυτό θα βοηθήσουν και οι 46,9 ίπποι (από τους 55) που φτάνουν στον πίσω τροχό. Δεν είναι στο επίπεδο των σημερινών μονοκύλινδρων, αλλά ούτως ή άλλως, μέχρι φέτος δεν υπήρχαν πολύ δυνατότεροι κινητήρες.
Εκεί που επίσης δεν μπορεί να υπάρξει σύγκριση είναι με το νέο Duke, καθώς είναι μια τελείως καινούρια μοτοσυκλέτα με διαφορετικό κινητήρα, πλαίσιο και εμφάνιση, με μόνη ομοιότητα το όνομα. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Θα μπορούσε να έχει υποστεί ένα ριζοσπαστικό "facelift" χωρίς άλλες αλλαγές, και τότε η σύγκριση ανάμεσα σε παλιό και νέο θα άφηνε το πρώτο κατά πολύ πίσω. Ουσιαστικά μιλάμε για δύο διαφορετικές μοτοσυκλέτες, αφήνοντας έτσι το Duke χωρίς πραγματικό διάδοχο. Mην το φέρνετε σε άμεση αντιπαράθεση με τον νέο Δούκα, ο οποίος φλερτάρει με τη naked κατηγορία. Αυτό που αντιλαμβάνεται κανείς κοιτώντας τη γκάμα της KTM είναι, ότι το Duke II θα μπορούσε να "στριμωχτεί" κάπου ανάμεσα στον νέο Δούκα και τα SMC και Supermoto.
Αν ψάχνετε ένα "urban fighter" και δεν θέλετε την κοινή λύση ενός enduro με άλλους τροχούς και αναρτήσεις, ή την "πολεμική" εμφάνιση ενός naked, τότε το Duke II είναι ακόμα εδώ. Ακόμα και η συμπεριφορά του, είναι κάτι το ενδιάμεσο. Στρίβει και ελίσσεται με αμεσότητα, προσφέροντας τους ίδιους μοχλούς και "κόψιμο" τιμονιού με τα supermoto, αλλά χωρίς κραδασμούς και περιορισμούς χώρου και άνεσης. Στην εθνική θα κουράσει και "στα πολλά" θα αρχίσει να χάνει σε σταθερότητα, αλλά στον επαρχιακό δρόμο θα ανταποδώσει με ατέλειωτο παιχνίδι από στροφή σε στροφή και συνεχή εξερεύνηση των ορίων. Μέσα στην πόλη, είναι ικανό να κυνηγήσει οτιδήποτε άλλο κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή και μάλιστα με αξιώσεις, διατηρώντας την αίγλη και τη φήμη που το ακολουθούν όλα αυτά τα χρόνια. Αυτό το μεγάλο διάστημα παρουσίας του, είναι που δεν πρέπει να σας απασχολεί, καθώς την αξιοπιστία του την έχει αποδείξει.
Πέρα από τα συνηθισμένα που ισχύουν για κάθε μεταχειρισμένη μοτοσυκλέτα, σημασία εδώ έχει το πώς το χειριζόταν ο προηγούμενος ιδιοκτήτης. Το Duke II σχεδιάστηκε πολύ προσεκτικά για συγκεκριμένες χρήσεις και για αγοραστές που ήξεραν τι ζητούσαν. Με δεδομένο ότι πρέπει να χειριζόμαστε τις μοτοσυκλέτες μέσα στα πλαίσια του σχεδιασμού τους, έτσι και ο Δούκας, αν δεν είχε οδηγηθεί αποφασιστικά και νευρικά, το πιο πιθανό είναι ότι θα αντιμετωπίζει προβλήματα. Όσο περίεργο και αν ακούγεται, η χαλαρή οδήγηση με τις στροφές χαμηλά, οι μικρές ταχύτητες με μία σχέση πάνω και το σταθερό γκάζι, ήταν πάντα η αχίλλειος πτέρνα αυτού του κινητήρα με τις άγριες διαθέσεις. Τέτοιου είδους συμπεριφορά ταλαιπωρούσε τα ρουλεμάν στροφάλου, και η πολύωρη λειτουργία σε ρελαντί ή χαμηλές ταχύτητες, δεν προσέφερε την κατάλληλη ροή αέρα για ψύξη, με αποτέλεσμα το ράγισμα της κεφαλής.
Ένας έμπειρος μηχανικός θα σας πει αμέσως αν ο Δούκας που σκοπεύετε να αποκτήσετε, πάσχει από τις συνέπειες της "μαλακής" οδήγησης. Ο ήχος του κινητήρα είναι αρκετός για κάποιον γνώστη, ώστε να καταλάβει αν υπάρχει πρόβλημα στα ρουλεμάν στροφάλου, και μια ματιά στο καπάκι της κεφαλής θα αποκαλύψει πιθανές κολλήσεις. Η βάση της πινακίδας είναι επίσης ένα σημείο που κατ’ εξαίρεση στο Duke II χρήζει προσοχής, καθώς δέχεται περισσότερες δυνάμεις απ’ όσες μπορεί να διαχειριστεί και ραγίζει. Καλό επίσης θα ήταν να δείτε τα ρουλεμάν λαιμού, γιατί αν η προσγείωση μετά τις σούζες ερχόταν απότομα, τότε ίσως να χρειάζονται αντικατάσταση -και οι σούζες με αυτή τη μοτοσυκλέτα είναι... φυσικό επακόλουθο.
Υπάρχουν πολλές μεταχειρισμένες που υπόσχονται ευρεία γκάμα χρήσεως, ωστόσο λίγες είναι τόσο απόλυτες στις επιλογές τους. Ο δεύτερος Δούκας δεν κάνει λίγο απ’ όλα, αλλά τέλεια αυτά που υπόσχεται. Πιο άνετος και εξοπλισμένος από καθαρόαιμο, πιο γνήσιος από μεσαίο οn-off με street λάστιχα. Μια ιδιότυπα ενδιάμεση λύση, που ως καθημερινό μέσο μετακίνησης έχει την ιδιότητα να κάνει ευχάριστη και την πιο ανούσια διαδρομή. Γιατί πωλείται; Για να έρθει η σειρά σας στο καθημερινό παιχνίδι, ακροβατώντας στα όρια της νομιμότητας -οι πρώην ιδιοκτήτες, έχουν πάρει τη δόση τους...


ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Τετράχρονος, υγρόψυκτος, μονοκύλινδρος, 1 ΕΕΚ, 4 βαλβίδες
Χωρητικότητα (cc): 625
Σχέση συμπίεσης: 11:1
Ανάφλεξη: Ηλεκτρονική CDI Kokusan
Τροφοδοσία: Καρμπιρατέρ Mikuni BST 40-225
Σύστημα εξαγωγής: 2 σε 2
Σύστημα λίπανσης: Ξηρό κάρτερ, αντλίες λαδιού
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα / Μανιβέλα
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος
Πρωτεύουσα μετάδοση / σχέση: Γρανάζια / 2,700
Σχέσεις ταχυτήτων: 1: 2,500 2: 1,600 3: 1,166 4: 0,950 5: 0,818
Τελική μετάδοση / σχέση: Αλυσίδα / 2,300
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Μονό, κλειστό σωληνωτό
Βάρος κενή (kg): 145
Ρεζερβουάρ / Ρεζέρβα (l): 12 / 2,5
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός
Τύπος: Τηλεσκοπικό πιρούνι, ανάποδο WP Roma
Διάμετρος (mm): 43
Ρυθμίσεις: Aπόσβεση συμπίεσης, απόσβεση επαναφοράς
Πίσω
Τύπος: Ένα αμορτισέρ WP
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση συμπίεσης, απόσβεση επαναφοράς
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δίσκος 320 χιλιοστών, με δαγκάνες τεσσάρων εμβόλων, της Brembo
Πίσω: Δίσκος 220 χιλιοστών, με δαγκάνα ενός εμβόλου και γλίστρα, της Brembo
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ζάντα: 3,50x17’’
Ελαστικό: 120/70-17
Πίσω
Ζάντα: 4,25x17’’
Ελαστικό: 160/60-17
Διάγραμμα
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 47,6 / 6.800
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 5,7 / 4.900
Χτεσινός μονοκύλινδρος με σημερινή απόκριση. Πολύ καλή γραμμικότητα χωρίς σκορτσαρίσματα, που σημαίνει ότι το καρμπιρατέρ της Mikuni κάνει τη δουλειά του. Ανεβάζει σταθερά χωρίς κενά και ψηλά αποδίδει καλύτερα. Η ροπή είναι διαθέσιμη σε σταθερά επίπεδα από χαμηλά και βρίσκεται παντού.

Triumph Speed Triple 2008-2010

Από το

Μαύρο Σκύλο

19/4/2011

Η Triumph σχεδόν ταυτόχρονα με την αναβίωσή της το 1992 περιέλαβε στην γκάμα της το Speed Triple. Μια μεγάλη γυμνή μοτοσυκλέτα με έκθετο τον τρικύλινδρο κινητήρα της, η δυνατή streetfighter της εταιρείας. Από το 1994, που αρχικά εμφανίστηκε, εξελίσσεται συνεχώς, παραμένοντας πάντοτε στις κορυφαίες επιλογές της κατηγορίας

Ανάμεσα στις προτάσεις των διάφορων κατασκευαστών από την Ευρώπη και την Ιαπωνία η μοτοσυκλέτα της Triumph έχει τον ολόδικό της χαρακτήρα οδηγικά, ακουστικά, αλλά και όσον αφορά την εμφάνισή της. Σε αυτήν καθοριστικό σημείο είναι οι διπλοί προβολείς της. Τα δυο “μάτια εντόμου” μπροστά και το μονόμπρατσο ψαλίδι δίνουν την εικόνα της καλοφτιαγμένης και ακριβής μοτοσυκλέτας που ήταν πάντα η Speed Triple. Το εργοστάσιο την εξελίσσει περισσότερα από δεκαπέντε χρόνια πλέον αναβαθμίζοντάς την ώστε να παραμένει μέσα στον ανταγωνισμό. Έχοντας ήδη από το 2005 ο κινητήρας μεγαλώσει στα 1050 κυβικά, αποκτήσει τον ψεκασμό της Κeihin και το ανεστραμμένο πιρούνι, ώστε να παρακολουθεί από κοντά τις νέες τάσεις που διαμορφώνουν τις επιθυμίες των μοτοσυκλετιστών -επομένως και τον δρόμο που ακολουθούν τα εργοστάσια που τους ακούν- συνέχισε με μια αναβάθμιση ακόμη που έγινε το 2007. Τότε η μοτοσυκλέτα προσαρμόστηκε στις προδιαγραφές Euro III με τις απαραίτητες αλλαγές στο σύστημα της εξάτμισης, την προσθήκη νέας μονάδας διαχείρισης του κινητήρα -που συνοδεύτηκε από την αύξηση της απόδοσης στα τεχνικά της χαρακτηριστικά στους 132 ίππους- και την τοποθέτηση μεταλλικού ρεζερβουάρ. Το 2008 ήταν άλλη μια χρονιά με αλλαγές ώστε η Speed Triple να κοιτά στα ίσα τον ανταγωνισμό, από όπου και εάν αυτός προερχόταν. Τότε ήρθε η ώρα για μια σειρά από επεμβάσεις που άλλαξαν την εμφάνιση, την απόδοση και τη λειτουργικότητα. Στην εμφάνιση συνέχισαν να δεσπόζουν οι χαρακτηριστικοί προβολείς “μάτια εντόμου” αν και πλέον άρχισαν να ανάβουν και οι δυο μαζί. Καινούριες ήταν οι χυτές ζάντες του, ενώ η λειτουργικότητα βελτιώθηκε και για τους δυο επιβάτες του. Ο συνεπιβάτης κάθεται πλέον σε μεγαλύτερη σέλα, αφού μεγάλωσε και η ουρά της. Για τον αναβάτη τα μαρσπιέ του απομακρύνθηκαν πέντε εκατοστά από το τιμόνι, το οποίο ήταν fat bar της Magura, ειδικά για την Speed Triple του 2008. Τέλος, στα φρένα τοποθετήθηκε η τελευταία λέξη της υψηλής “ραπτικής” από την Ιταλία και συγκεκριμένα οι monoblock ακτινικές δαγκάνες της Brembo, που αντικατέστησαν τις “απλές” ακτινικές στο ανεστραμμένο πιρούνι.
Έτσι με αυτές τις λίγες επεμβάσεις η μεγάλη γυμνή συνέχιζε την ιστορία της εξελισσόμενη, αλλά χωρίς να αλλάζει η βασική σκέψη πίσω από την κατασκευή της. Πρόκειται για μια εργοστασιακή streetfighter και μάλιστα από τις πιο ακραίες. Ο κινητήρας της είναι τα μισά της λεφτά. Ο τρικύλινδρος εξακολουθεί να έχει τον ιδιαίτερο ήχο του, άλλοτε τραχύς, άλλοτε διανθισμένος με υψηλές νότες και κάποιους μηχανικούς θορύβους, αλλά και μια απόδοση που σε κάνει χούλιγκαν. Εμφανίζεται ιδιαίτερα δυνατός από τις χαμηλές στροφές, “τραβώντας” την τέταρτη ταχύτητα από τις 1.500 στροφές, κάτι που δεν μπορεί να κάνει κανένας τετρακύλινδρος ανταγωνιστής και συνεχίζει να αποδίδει γραμμικά και δυνατά όσο ανεβαίνουν οι στροφές του. Ψηλά μόνο “ξεμένει” από αναπνοή, αλλά καταφέρνει να στέλνει περισσότερους από 110 ίππους στον πίσω τροχό. Η θέση οδήγησης δεν είναι από τις ακραίες που βασανίζουν τους καρπούς στις χαμηλές ταχύτητες με το βάρος να πέφτει στα χέρια. Η Speed Triple έχει μια σχετικά άνετη θέση, είναι στενή, το τιμόνι της κόβει αρκετά, το βάρος της δεν είναι ανοικονόμητο και τελικά, είναι μια μοτοσυκλέτα που μπορεί να οδηγείται και για τις καθημερινές ανάγκες, όπως συνηθίζουμε στη χώρα μας. Η διασκέδαση όμως πάνω στη σέλα μιας streetfighter δεν εξαντλείται στο καθημερινό πέρα - δώθε, παρά τα ευχάριστα διαλείμματα που βρίσκονται ακόμη και στους γυαλισμένους και γεμάτους δρόμους. Όταν βρεθεί σε δρόμο που εμπιστεύεσαι την πρόσφυσή του, το μεγάλο βρετανικό τρικύλινδρο μπορεί να οδηγηθεί με ρυθμούς που πλησιάζουν αυτόν των superbikes. Ρυθμιζόμενες αναρτήσεις και κορυφαία φρένα είναι εκεί για να κάνουν το παιχνίδι διασκεδαστικό και γρήγορο. Άλλωστε είναι μια μοτοσυκλέτα ικανή να ξεπερνά τα διακόσια σαράντα χιλιόμετρα, αν και θέλει πολύ γερό σβέρκο για να μένει στη θέση του το κεφάλι σου σε τέτοιες ταχύτητες. Τι τα θέλεις τόσα και εσύ πάνω σε μια γυμνή;
Η Speed Triple παρήχθη σε λευκό, πορτοκαλί και δυο διαφορετικά μαύρα - ένα ματ και ένα γυαλιστερό- αλλά και στην περιορισμένης παραγωγής SΕ το 2010, πριν δώσει τη θέση της στο πλήρως ανανεωμένο μοντέλο του 2011. Είναι μια μοτοσυκλέτα - σύμβολο για το εργοστάσιο με ιδιαίτερο χαρακτήρα. Μπορεί να κόβει ήσυχες βόλτες και με την ίδια ευκολία να οδηγείται ακραία. Διατηρώντας πάντοτε την συμπεριφορά της φιλική και την εμφάνισή της εντυπωσιακή.
[blockquote]Ναι...
Για ήρεμες βόλτες έως αλήτικη οδήγηση
Όχι...
Εάν δεν σου αρέσει ο ιδιόμορφος ήχος του τρικύλινδρου
Γιατί …
Είναι πάντα η μεγάλη streetfighter της Triumph
Τι να προσέξετε
Η Speed Triple είναι μια ακριβή και καλοφτιαγμένη μοτοσυκλέτα με τα περισσότερα εξαρτήματα έκθετα και φινιρισμένα. Το εάν το καλό φινίρισμα και η ακεραιότητα διατηρείται στην υποψήφια προς αγορά είναι το πρώτο βήμα. Εάν ακούσετε θορύβους γύρω από τη μίζα, θα χρειαστεί αντικατάσταση το κόμπλερ της, που δεν είναι φθηνό. Εάν η μπαταρία του ήταν μονίμως καλά φορτισμένη δεν θα το είχε πάθει. Πλην αυτού ο κινητήρας είναι αξιόπιστος και δεν διαμαρτύρεται ούτε σε βάρβαρη χρήση.[/blockquote]



ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Τετράχρονος, τρικύλινδρος σε σειρά, υγρόψυκτος, 2ΕΕΚ/4 βαλβίδες
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 79 x 71,4
Κυβικά (cc): 1050
Σχέση συμπίεσης: 0,50069444
Ανάφλεξη: Ψηφιακή
Τροφοδοσία: Ψεκασμός Keihin
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
Σύστημα εξαγωγής: 3 σε 1 σε 2
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος,
Σχέσεις ταχυτήτων: 6
Τελική μετάδοση: Αλυσίδα, γρανάζια




ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Αλουμινένιο περιμετρικό σωληνωτό, κινητήρας ενεργό μέρος, αφαιρούμενο αλουμινένιο υποπλαίσιο
Γωνία κάστερ (o): 23,5
Ίχνος (mm): 84
Μεταξόνιο (mm): 1429
Ύψος σέλας (mm): 815
Βάρος κενή/γεμάτη (kg): 189/
Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 18/4
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: Ανεστραμμένο Showa
Διάμετρος (mm): 45
Διαδρομή (mm): 120
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίων, απόσβεση συμπίεσης και επαναφοράς
Πίσω: Ένα αμορτισέρ Showa, μοχλικό
Διαδρομή (mm): 141
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση επαναφοράς και συμπίεσης


ΦΡΕΝΑ
Εμπρός:
Δύο δίσκοι 320mm, με ακτινικές δαγκάνες Brembo με τέσσερα έμβολα
Πίσω: Δίσκος 220mm, δαγκάνα με δύο έμβολα


ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 120/70-17
Ζάντα: 3,50 x 17
Πίσω
Ελαστικό: 180/55- 17
Ζάντα: 180/55-17


ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Αναλογικό στροφόμετρο, οθόνη με ψηφιακές ενδείξεις για ταχύτητα, ολικό και δύο μερικούς χιλιομετρητές, ένδειξη μέσης και στιγμιαίας κατανάλωσης, μέσης και μέγιστης ταχύτητας, shift light ρολόι, ενδεικτικές λυχνίες για φλας/νεκρά/μεγάλη σκάλα φώτων/πίεση λαδιού/θερμοκρασία ψυκτικού


ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (HP/rpm): 132/9.250
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm): 10,5/7.500


Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 112,7/9.300
Ροπή στον τροχό (Kg.m/rpm): 9,3/7.900

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (L/100Κm)
Μέση: 8,8
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (Km)
Μέση : 198,1