Suzuki GSF 650 Bandit 2005 - 2007

Από το

Μαύρο Σκύλο

27/8/2010

Η οικογένεια GSF ή κοινώς Bandit, αποτελεί μια από τις μακροβιότερες της Suzuki. Πάντοτε υπήρχε ένα Bandit, και πάντοτε... θα υπάρχει, όπως εξάλλου και τα παιχνίδια της ιστορίας και του marketing. Η μοτοσυκλέτα που κάποτε ξεκίνησε ως ένα ξεγυμνωμένο GSX-R600, έφτασε σήμερα να αποτελεί τον ορισμό της φιλικότητας! [blockquote]Ναι…
στην ευχρηστία
στην άνεση
στην οικονομία
Όχι…
στη χαμηλή απόσταση από το έδαφος
στην αερόψυξη
Γιατί…
έχει εκπληκτική αναλογία κόστους απόδοσης
Τι να προσέξετε
Σε γενικές γραμμές, προσέξτε ό,τι και σε κάθε μοτοσυκλέτα. Καθώς ο κινητήρας του είναι αερόψυκτος, και από τη φύση του πιο ευαίσθητος στις μεγάλες και απότομες διακυμάνσεις θερμοκρασίας, αφήστε τον να ζεσταθεί και ψάξτε για διαρροές λαδιών. Ελέγξτε επίσης μήπως στο κάτω μέρος των εξατμίσεων υπάρχουν χτυπήματα. Μην ξεχνάτε επίσης, πως ένας αερόψυκτος κινητήρας, είναι λογικό να παράγει περισσότερους μηχανικούς θορύβους από έναν υδρόψυκτο. Και μην ξεχάσετε τα αλυσιδογράναζα![/blockquote]
Το συγκεκριμένο GSF 650, αποτελεί το τελευταίο αεροελαιόψυκτο Bandit της Suzuki (το ίδιο ισχύει και για το πρώην 1200, νυν 1250), αλλά και αυτό με τη συντομότερη πορεία στην αγορά. Παρουσιάστηκε “εκτάκτως” το 2005, λόγω προδιαγραφών Euro 2, αναβαθμισμένο σε πολλά σημεία, με περισσότερα κυβικά (656) και ίδιο αλλά αναβαθμισμένο κινητήρα με τον προηγούμενο 600, ενώ μόλις δύο χρόνια μετά έπαψε να παράγεται, δίνοντας τη θέση του στο νέο Bandit 650, με τον ολοκαίνουριο υδρόψυκτο κινητήρα της Suzuki. Με την ευκαιρία αύξησης του κυβισμού στα "πιασάρικα" 656 κυβικά εκατοστά, η ελληνική αντιπροσωπεία της Suzuki σκεφτόταν για μια περίοδο να μετονομάσει το μοντέλο σε Bandit 656, κάτι που όμως ποτέ δεν έγινε, αφού τελικά αποφασίστηκε πως ο ήπιος χαρακτήρας του Bandit δεν θα ταίριαζε σε μια τέτοιου είδους ονομασία, που συναντάται συνήθως σε πιο "άγρια" μοντέλα.
Το Bandit 650 του 2005, ήταν πιο δυνατό και με μεγαλύτερη ροπή από το 600 που διαδέχτηκε, ενώ ήταν το πρώτο Bandit με καταλύτη, TPS (αισθητήρα θέσης γκαζιού), εισαγωγή φρέσκου αέρα στις εξατμίσεις και ηλεκτροχημική επίστρωση στους κυλίνδρους (SCEM). Είχε επίσης χαμηλότερη συμπίεση, πιο μεγάλα και πιο επίπεδα έμβολα από τα "πομπέ" του 600, και νέους εκκεντροφόρους με πιο ήπιο προφίλ. Παράλληλα με τα προηγούμενα, το Bandit 650 ήταν τέσσερα κιλά ελαφρύτερο, είχε ρυθμιζόμενες αναρτήσεις, ρυθμιζόμενο ύψος σέλας μεταξύ 770 και 790 χιλιοστών, ρυθμιζόμενη απόσταση τιμονιού κατά ένα εκατοστό, βελτιωμένο πλαίσιο, μεγαλύτερη κάστερ και ίχνος, μεγαλύτερο προφίλ μπροστινού ελαστικού, νέα όργανα, νέα μαρσπιέ αναβάτη και συνεπιβάτη, κατάμαυρο κινητήρα και βέβαια ολοκαίνουρια πλαστικά. Ακόμα και το 2005 που παρουσιάστηκε, το GSF 650 ήταν μια από τις ελάχιστες μοτοσυκλέτες που διατηρούσαν ακόμα αερόψυκτο κινητήρα με καρμπιρατέρ, και μπορούσαν παράλληλα να ξεπεράσουν τις προδιαγραφές Euro 2.
Όπως και να ’χει, το Bandit 650 ήταν και εξακολουθεί να είναι μια μοτοσυκλέτα για όλες τις δουλειές, με βασικότερα χαρακτηριστικά την άνεση και την πρακτικότητα. Ο κινητήρας του είναι εξαιρετικά ελαστικός, και όσες στροφές και να έχει, μπορεί ανά πάσα στιγμή να επιταχύνει καθαρά και δυναμικά. Η δύναμη του κινητήρα είναι διαθέσιμη από τις 7.000 ως τις 10.000 στροφές, και στο ταξίδι δεν έχει κανένα πρόβλημα να κινείται ακόμα και με 160 χιλιόμετρα την ώρα. Αν και οι αναρτήσεις του είναι σχετικά μαλακές, σε γενικές γραμμές το Bandit μπορεί να στρίψει απροβλημάτιστα ακόμα και με μεγάλες ταχύτητες. Το δυνατό του σημείο όμως, είναι η καθημερινή χρήση, όπου φαντάζει ως το ιδανικότερο όχημα. Η θέση οδήγησης είναι χαμηλή και χαλαρή, και η κατανάλωση κυμαίνεται σε χαμηλά επίπεδα. Ίσως το μόνο σημείο που χρειάζεται προσοχή, είναι η μικρή απόσταση από το έδαφος, και η ένωση των λαιμών των εξατμίσεων που θα "βρει" πρώτη (με συνεπιβάτη, η απόσταση θα μειωθεί ακόμα περισσότερο0. Τα μπροστινά φρένα της Tokico (σε αντίθεση με τα πίσω) είναι και ένα από τα λίγα σημεία που δεν έχουν αλλάξει. Η απόδοσή τους όμως είναι ικανοποιητική, και η αίσθηση αρκετά καλή. Στις ανάγκες της πόλης ανταποκρίνονται άψογα, ενώ "στα πολλά" χιλιόμετρα θα χρειαστούν περισσότερη δύναμη.
Το GSF 650 Bandit, είναι μια φθηνή και αξιόλογη μοτοσυκλέτα, χωρίς συμβιβασμούς, με χαμηλό κόστος, κορυφαία άνεση και αξιοπιστία. Υπάρχει επίσης σε έκδοση και με ABS, καθώς και στην έκδοση S (με φέρινγκ), ενώ η τιμή του στη σημερινή αγορά μεταχειρισμένου, το καθιστά ως μια από τις πιο συμφέρουσες και αξιόλογες επιλογές.


ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Τετράχρονος, τετρακύλινδρος σε σειρά, αερόψυκτος, με 2 ΕΕΚ και 4 βαλβίδες
Χωρητικότητα (cc): 656
Σχέση συμπίεσης: 10,5:1
Ανάφλεξη: Ηλεκτρονική
Τροφοδοσία: Καρμπiρατέρ CVR32 με TPS
Σύστημα εξαγωγής: 4 σε 1
Σύστημα λίπανσης: Υγρό κάρτερ, ψυγείο λαδιού
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος, με ντίζα
Πρωτεύουσα μετάδοση / σχέση: Γρανάζια / 1,744 (75/43)
Σχέσεις ταχυτήτων: 1: 3,083 2: 2,062 3: 1,647 4: 1,400 5: 1,227 6: 1,095
Τελική μετάδοση / σχέση: Αλυσίδα / 3,133 (47/15)
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Ατσάλινο, διπλό περιμετρικό
Βάρος κενή (kg): 201
Ρεζερβουάρ / Ρεζέρβα (l): 20 / 4,5
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός
Τύπος: Τηλεσκοπικό πιρούνι
Διαδρομή (mm): 130
Διάμετρος (mm): 41
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίων
Πίσω
Τύπος: Ένα αμορτισέρ με μοχλικό
Διαδρομή (mm): 126
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση επαναφοράς
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δύο δίσκοι 290mm, δαγκάνες Tokico με δύο έμβολα και γλίστρα
Πίσω: Ένας δίσκος 240 χιλιοστών, δαγκάνα Nissin με δύο αντικριστά έμβολα
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ζάντα: 3,50x17’’
Ελαστικό: 120/70-17
Πίσω
Ζάντα: 4,50x17’’
Ελαστικό: 160/60-17
Διάγραμμα
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 74,1 / 10.000
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 5,9 / 7.400
Ο κινητήρας του Bandit είναι ένα υπόδειγμα γραμμικότητας. Μπορεί στο στροφόμετρο τα κόκκινα να αρχίζουν στις 12.000 στροφές, αλλά ήδη από 11.000 ο τετρακύλινδρος σταματά να ανεβάζει και δεν υπάρχει κανένας λόγος να προσπαθείς για κάτι παραπάνω. Εντυπωσιακή η καμπύλη της ροπής, που με σταθερά πάνω από 5 χιλιογραμμόμετρα από τις 4.000 ως τις 10.500 στροφές, είναι η κύρια υπεύθυνη για την ελαστικότητα που χαρακτηρίζει το Bandit.

Ducati Multistrada 1100/S 2007 - 2009

Από το

Μαύρο Σκύλο

25/1/2011

Η Multistrada 1100 ήταν η τελευταία έκδοση της ιδιαίτερης μοτοσυκλέτας που αρχικά είχε παρουσιαστεί το 2003 ως 1000. Ήταν η τελευταία με αερόψυκτο κινητήρα πριν δώσει τη θέση της στην υγρόψυκτη 1200
Η Multistrada δεν οφείλει την ιδιαιτερότητά της μόνο στο ότι δεν υπήρχε αντίστοιχη μοτοσυκλέτα στην γκάμα της Ducati μέχρι τότε. Μια μοτοσυκλέτα με όρθια θέση οδήγησης και μεγαλύτερες διαδρομές αναρτήσεων από τις υπόλοιπες μοτοσυκλέτες της γκάμας. Η πραγματική της ιδιαιτερότητα, όμως, είναι ο σχεδιασμός της. Το δημιούργημα του Pierre Terblanche που την σχεδίασε δεν περνά πουθενά απαρατήρητο. Δεν μοιάζει με καμιά άλλη μοτοσυκλέτα, όποιο εργοστάσιο και εάν την έχει φτιάξει. Οι εξατμίσεις ψηλά στην ουρά, το φαίρινγκ που χωρίζεται στα δυο με την ζελατίνα μόνο να περιστρέφεται μαζί με το τιμόνι, αλλά και το μεγάλης χωρητικότητας ρεζερβουάρ, είναι μερικά από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του σχεδιασμού της. Η ιδιαίτερη σιλουέτα της τραβάει πάντοτε την προσοχή, και όπως όλες οι σημαντικές σχεδιαστικά μοτοσυκλέτες χωρίζουν όσους τις βλέπουν σε θαυμαστές ή σε αυτούς που τις απορρίπτουν.
Η Ducati το 2007 την προσάρμοσε στις νέες προδιαγραφές, μεγαλώνοντας τον κυβισμό της και αντικαθιστώντας την προηγούμενη με τα χίλια κυβικά. Η αύξηση του κυβισμού ήρθε μετά την τοποθέτηση εμβόλων μεγαλύτερης διαμέτρου. Η μέγιστη απόδοση δεν αυξήθηκε μεν, αλλά υπήρχε ουσιαστική βελτίωση στις μεσαίες στροφές. Εκτός από την αλλαγή του κυβισμού ο κινητήρας απέκτησε υγρό συμπλέκτη και επανασχεδιαμένες κεφαλές. Οι εκκεντροφόροι πλέον γύρναγαν σε κουζινέτα και όχι σε ρουλεμάν, γεγονός που επέφερε αλλαγές στον σχεδιασμό που γίνονται αντιληπτές ακόμη και εξωτερικά, με τις μικρότερες διαστάσεις τους.
Βελτιωμένες και ισχυρότερες ήταν οι μπιέλες και ο στρόφαλος, ενώ ο συνολικός επανασχεδιασμός επέφερε και σημαντική αραίωση των διαστημάτων των service. Οι αυλοί του ψεκασμού είχαν μεγαλύτερη διάμετρο και ο διβάλβιδος αερόψυκτος κινητήρας με τα δυο μπουζί σε κάθε κύλινδρο έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα οικονομικός. Εκτός από τον κινητήρα και το λογότυπο με τα κυβικά, η Multistrada δεν άλλαξε σε κάτι άλλο. Έχει χώρους για δυο άτομα, με τον συνεπιβάτη να κάθεται ψηλότερα από τον αναβάτη σε καλοσχεδιασμένη και πλούσια σέλα και με τα πόδια του να είναι λυγισμένα με τρόπο ώστε να παραμένουν ξεκούραστα. Η προστασία από τον αέρα είναι πληρέστερη από την εντύπωση που δίνει η μικρή καμπύλη ζελατίνα. Ο αέρας απομακρύνεται από το κράνος του αναβάτη, χωρίς όμως να μένει ο κορμός του αναβάτη σε νηνεμία. Αξιόλογο χαρακτηριστικό της είναι η προστασία των ποδιών από τον αέρα και τη βροχή, που οφείλεται στον ιδιαίτερο σχεδιασμό των πλαστικών κάτω από το ρεζερβουάρ, αλλά και συνολικά του φαίρινγκ.
Γενικά, η μορφή και το σχήμα του φαίρινγκ δεν βρίσκονται εκεί μόνο για να φαίνονται και να εντυπωσιάζουν, αλλά κάνουν περισσότερη δουλειά από όση φαίνεται με την πρώτη ματιά. Η Multistrada δεν εντυπωσιάζει μόνο με την εμφάνισή της, αλλά και με την απόδοσή της στο δρόμο. Ο κινητήρας έχει επαρκή ισχύ για να ταξιδεύει τη μοτοσυκλέτα με υψηλές ταχύτητες με έναν ή δυο αναβάτες στη σέλα και να φθάνει σε τελική ταχύτητα στην περιοχή των 220 χιλιομέτρων. Η κατανομή των μαζών, το μικρό σχετικά βάρος της και οι καλορυθμισμένες αναρτήσεις την κάνουν πραγματικά απολαυστική και της επιτρέπουν να κινείται ταχύτατα, ειδικά σε διαδρομές με αλλεπάλληλες στροφές. Σε καλές συνθήκες πραγματικά απολαμβάνεις κάθε χιλιόμετρο που κάνεις μαζί της. Η στενή της σιλουέτα την βοηθάει στη βαριά κυκλοφορία, αλλά δεν βοηθά τον αναβάτη σε αυτές τις συνθήκες ο βαρύς συμπλέκτης και η τραχιά λειτουργία του κινητήρα στις χαμηλές στροφές. Όταν περάσει όμως τις 3.000 στροφές ο Desmo γίνεται ένας καλός σύμμαχος με άμεση απόκριση και μεστή επιτάχυνση που κάνει απολαυστικές τις εξόδους από στροφές. Συγχρόνως εμφανίζεται ιδιαίτερα οικονομικός καίγοντας πάντοτε λιγότερα από οκτώ λίτρα για κάθε εκατό χιλιόμετρα ακόμη και εάν το γκάζι είναι κολλημένο στο τέρμα του. Η ποιότητα κατασκευής είναι υψηλή, όπως και το φινίρισμά της, ενώ η Ducati έχει μια μεγάλη λίστα προαιρετικού εξοπλισμού, ικανή να την εξοπλίσει καλύτερα ιδιαίτερα για τουριστική χρήση.
Η Multistrada ήταν ακριβή μοτοσυκλέτα και ακόμη ακριβότερη στην έκδοση S, όπου το πιρούνι ήταν της Ohlins με αντιτριβική επίστρωση στα καλάμια, ενώ και το πλήρως ρυθμιζόμενο αμορτισέρ ήταν και αυτό της σουηδικής εταιρείας.


ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Τετράχρονος, δικύλινδρος V90o, αερόψυκτος, δεσμοδρομικός έλεγχος βαλβίδων, 1ΕΕΚ/2 βαλβίδες
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 98 x 71,5
Κυβικά (cc): 1078
Σχέση συμπίεσης: 10,5:1
Ανάφλεξη:
Ηλεκτρονική
Τροφοδοσία: Ψεκασμός Marelli, αυλοί 45mm
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
Σύστημα εξαγωγής: 2 σε 1, με προσιγαστήρα, καταλύτη, αισθητήρα λ
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη :
Υγρός , πολύδισκος, υδραυλικός
Σχέσεις ταχυτήτων:
6
Tελική μετάδοση:
Αλυσίδα, γρανάζια


ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Χωροδικτύωμα από ατσάλινους σωλήνες
Γωνία κάστερ (o): 24
Ίχνος (mm): 96
Μεταξόνιο (mm): 1462
Ύψος σέλας (mm): 850
Βάρος κενή (kg): 196/
Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 40622
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: Ανεστραμμένο πιρούνι, Showa
Διάμετρος (mm): 43
Διαδρομή (mm): 165
Ρυθμίσεις: Πλήρεις
Πίσω: Ένα αμορτισέρ Sachs, μοχλικό full floater
Διαδρομή (mm): 141
Ρυθμίσεις: Πλήρεις, προφόρτιση ελατηρίου δίχως εργαλεία


ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δίσκοι Brembo 320mm, δαγκάνες με 4 έμβολα
Πίσω: Δίσκος 245mm, δαγκάνα με δυο έμβολα


ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 120/70- ZR17
Ζάντα: 3,5 x 17
Πίσω
Ελαστικό: 180/55- ZR17
Ζάντα: 5,5 x 17


ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Αναλογικό στροφόμετρο , ψηφιακές ενδείξεις για κοντέρ / ολικό και δύο μερικούς χιλιομετρητές / ρολόι / service / στάθμη καυσίμου / θερμοκρασία λαδιού / μέση ωριαία ταχύτητα / μέση κατανάλωση / διαγνωστικό σύστημα, ενδεικτικές λυχνίες για πίεση λαδιού / ρεζέρβα / φλας / μεγάλη σκάλα φώτων / immobilizer


ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (HP/rpm): 95hp/7.750rpm
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm): 10,5kgm /4.750rpm


ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗΣ
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 83,4/7.800
Ροπή στον τροχό (Kg.m/rpm): 9,2/4.900


ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (L/100Κm) Μέση: 7
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (Km) Μέση : 285