Yamaha YZF-R6 2006 - 2007

Από το

Μαύρο Σκύλο

27/8/2010

Το R6 του 2006, έφερε κυριολεκτικά τα πάνω κάτω! Το πιο ευκολοδήγητο supersport 600 της Yamaha, το καλύτερο R6 στην πίστα, το δεύτερο στην κατηγορία του με slipper συμπλέκτη, η πρώτη μοτοσυκλέτα δρόμου με ρύθμιση αργής και γρήγορης απόσβεσης συμπίεσης στο αμορτισέρ και στοπιρούνι, και η πρώτη Yamaha της ιστορίας με e-γκάζι. Είπατε κάτι; [blockquote]Ναι
στις εντυπωσιακές επιδόσεις
στην εκπληκτική οδική συμπεριφορά
στα εξαιρετικά φρένα
Όχι
στις μικρές διαστάσεις
στη μέτρια απόδοση στις χαμηλές στροφές
Γιατί
μπορεί να κερδίσει αγώνα, αλλά και να φτάσει μέχρι την πίστα οδικώς
Τι να προσέξετε
Προσέξτε περισσότερο τον ιδιοκτήτη και όχι τη μοτοσυκλέτα. Μακριά από "γκαζοφονιάδες"! Ένας σοβαρός προκάτοχος, θα πουλάει και μια σοβαρή μοτοσυκλέτα. Μακριά από σπασμένα φέρινγκ, διαρροές και περίεργους ήχους. Αυτό το R6, όπως και οι περισσότερες μοτοσυκλέτες της κατηγορίας του, πρέπει να είναι άρτιες μέχρι και την τελευταία βίδα τους. Γιατί αν δεν είναι, δύσκολα "μαζεύονται".[/blockquote]
Η Yamaha έριξε πολλή δουλειά για αυτή τη μοτοσυκλέτα. Νέες τεχνολογίες, νέες ιδέες, εντελώς νέα φιλοσοφία, και η αρχή μιας νέας γενιάς. Με καταπληκτικό πλαίσιο, φρένα από άλλον πλανήτη, υστερικό και πανίσχυρο κινητήρα, εξαιρετική κατανομή μαζών, εντυπωσιακή εμφάνιση και κορυφαίες αναρτήσεις, αυτό το R6, δεν αποτελεί μόνο μια από τις καλύτερες, ποιοτικότερες και ομορφότερες σπορ μοτοσυκλέτες της Yamaha, που έχουν δει ποτέ το φως της δημοσιότητας, αλλά ούτε και μια φυσική συνέχεια της εξέλιξης του προηγούμενου R6. Είναι ένα απότομο και τεράστιο άλμα προς τα εμπρός!
Πρώτος στόχος, η σμίκρυνση του κινητήρα και η αύξηση της απόδοσης. Μικρότερη διαδρομή στροφάλου, 7% ελαφρύτερα έμβολα, 26% ελαφρύτερος στρόφαλος, βαλβίδες τιτανίου και "κόκκινα" στις 16.000 στροφές (σύμφωνα με το δυναμόμετρό μας). Έτσι... απλά! Κούφιες χαμηλές, σαφώς πιο αδύναμες από το προηγούμενο R6, μέτρια απόδοση από τις 4.000 μέχρι και τις 8.000, ακόμα και σε σχέση με τα υπόλοιπα 600 της κατηγορίας, αλλά απίστευτη και ασταμάτητη δύναμη πάνω από τις 10.000 στροφές.
Δεύτερος στόχος, η σμίκρυνση της μοτοσυκλέτας. Μεγαλύτερο ύψος σέλας και πολύ μικρότερη απόσταση σέλας-τιμονιού. Αν είσαι μεγαλόσωμος, τα κλιπόν φτάνουν κάτω από το κράνος και τα γόνατα σχεδόν ακουμπούν στις άκρες των κλιπόν! Μείωση των πλαστικών επιφανειών, και μεγάλο μέρος του κινητήρα σε κοινή θέα.
Τρίτος στόχος, ο ήχος. Καμία σχέση με κανένα προηγούμενο R6, με το φιλτροκούτι, την εξάτμιση και τον κινητήρα να δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό. Το κλασικό τετρακύλινδρο άκουσμα που μας συνόδευε δεκαετίες ολόκληρες, έδωσε τη θέση του για πάντα σε έναν άγριο, τραχύ και μπάσο ήχο, που ακόμα και στο ρελαντί... σε ξεσηκώνει.
Τέταρτος στόχος και τελειωτικός, η οδική συμπεριφορά. Απίστευτη αίσθηση ελαφρότητας. Νομίζεις πως λείπουν περισσότερα από πενήντα κιλά, ενώ στην πραγματικότητα είναι μόνο έξι! Με τη συγκέντρωση των μαζών στο κέντρο, και με λιγότερα από 80 χιλιόμετρα ανά ώρα, το R6 αισθάνεται πολύ πιο ελαφρύ και πρόθυμο από τον πρόγονό του. Παράλληλα, η αίσθηση σιγουριάς και ασφάλειας από το σωστά ρυθμισμένο και ποιοτικό μπροστινό είναι εκπληκτική -τόσο, που όμοιά της σπάνια συναντάται σε μοτοσυκλέτα παραγωγής.
Ομοίως και τα φρένα. Όσο καλά και να φρενάρεις, πάντα μένεις με την αίσθηση ότι μπορούσες κι άλλο -είναι από τα καλύτερα φρένα που έχουν φορεθεί ποτέ σε μοτοσυκλέτα παραγωγής. Το πλαίσιο χαρίζει σταθερότητα μέσα στη στροφή, και οι αναρτήσεις έχουν δεμένη και στιβαρή αίσθηση, χωρίς όμως να είναι "κούτσουρα". Αυτό το R6 θα μπορούσε εύκολα, έτσι όπως είναι, με φλας, καθρέφτες και πινακίδες, να πάρει την καρό σημαία στα χέρια ενός αγωνιζόμενου!
Όσο για το YCC-T ή πιο απλά το ηλεκτρονικό γκάζι... η απόκρισή του δεν διαφέρει καθόλου από ένα καλό σύστημα ψεκασμού! Παρότι η γκαζιέρα δεν συνδέεται άμεσα με τις πεταλούδες του ψεκασμού, δεν υπάρχει η παραμικρή υστέρηση στις εντολές του δεξιού καρπού. Ο υπολογιστής του R6 παίρνει υπ' όψη του και την πιο ανεπαίσθητη περιστροφή της γκαζιέρας, και σε συνδυασμό με τις πληροφορίες που λαμβάνει από τους δεκάδες αισθητήρες που βρίσκονται πάνω στη μοτοσυκλέτα, στέλνει στον πίσω τροχό την απολύτως απαραίτητη ισχύ.
Αυτό το R6 όμως, έχει και ένα μεγάλο μειονέκτημα. Έχει τόσο μικρές διαστάσεις, που το ταξίδι μαζί του είναι μια δύσκολη υπόθεση, για έναν μεγαλόσωμο αναβάτη. Επίσης, η ουρά του είναι τόσο μικρή, που το φόρτωμα γίνεται και αυτό μπελάς. Ακόμα και μια μέτρια τσάντα στην πίσω σέλα, μπορεί να γείρει και να καλύψει εντελώς το πίσω φανάρι. Παραδόξως, η μικροσκοπική ζελατίνα και τα πλαϊνά φέρινγκ κάνουν εξαιρετική δουλειά. Το ίδιο και ο κινητήρας, που μπορεί να ταξιδεύει τη μοτοσυκλέτα αξιοπρεπέστατα ακόμα και με έκτη στο κιβώτιο.
Το R6 του 2006, είναι μια καταπληκτική μοτοσυκλέτα. Είναι τόσο ποιοτική και καλοφτιαγμένη, που φαντάζει ως φυσική προέκταση... του εαυτού σου. Και πέρα από την εμφάνιση, τον ήχο, τα φρένα, και τον κινητήρα, αυτό που πραγματικά αξίζει πάνω της, είναι ο τρόπος με τον οποίο επιτυγχάνει ό,τι δημιουργήθηκε για να κάνει: Να κρατάει τον αναβάτη της πάντα χαμογελαστό.


ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Τετράχρονος, υγρόψυκτος, τετρακύλινδρος σε σειρά, με 2 ΕΕΚ και 4 βαλβίδες
Χωρητικότητα (cc): 599
Σχέση συμπίεσης: 12,8:1
Ανάφλεξη: Ηλεκτρονική
Τροφοδοσία: Ψεκασμός Mikuni με δύο σειρές μπεκ και ηλεκτρονικά ελεγχόμενες πεταλούδες (YCC-T)
Σύστημα εξαγωγής: 4 σε 2 σε 1
Σύστημα λίπανσης: Υγρό κάρτερ
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος, μονόδρομος (slipper) με ντίζα
Πρωτεύουσα μετάδοση / σχέση: Γρανάζια / 2,073
Σχέσεις ταχυτήτων: 1: 2,583 2: 2,000 3: 1,667 4: 1,444 5: 1,286 6: 1,150
Τελική μετάδοση / σχέση: Αλυσίδα / 2,813
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Αλουμινένιο, περιμετρικό, τύπου Deltabox, χυτό, αλουμινένιο, αφαιρούμενο υποπλαίσιο
Βάρος κενή (kg): 161
Ρεζερβουάρ / Ρεζέρβα (l): 17,5 / -
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός
Τύπος: Ανεστραμμένο τηλεσκοπικό πιρούνι
Διαδρομή (mm): 120
Διάμετρος (mm): 41
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίων, αργή και γρήγορη απόσβεση συμπίεσης, απόσβεση επαναφοράς
Πίσω
Τύπος: Ένα αμορτισέρ με μοχλικό
Διαδρομή (mm): 120
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, αργή και γρήγορη απόσβεση συμπίεσης, απόσβεση επαναφοράς
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δύο δίσκοι 310mm, ακτινικές τετραέμβολες δαγκάνες Sumitomo, ακτινική τρόμπα Brembo
Πίσω: Δίσκος 220 χιλιοστών, δαγκάνα Nissin ενός εμβόλου με γλίστρα, τρόμπα Nissin
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ζάντα: 3,50x17’’
Ελαστικό: 120/70-17
Πίσω
Ζάντα: 5,50x17’’
Ελαστικό: 180/55-17
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 113,8 / 14.300
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 6,1 / 11.700
Ο απολύτως δυνατότερος κινητήρας στα 599cc, με σχεδόν 114 ίππους στην κορύφωση της καμπύλης του. Το διάγραμμα αποτυπώνει με ακρίβεια την πραγματικότητα: Μέχρι τις 8.000 στροφές, συμβαίνουν ελάχιστα. Από εκεί και ύστερα, η ισχύς κάνει ένα άλμα και ο κινητήρας αρχίζει να δείχνει τα δόντια του. Το διάγραμμα της ροπής είναι πιο ομαλό απ’ ό,τι φαντάζεσαι οδηγώντας τη μοτοσυκλέτα, και αναμενόμενα κορυφώνεται πολύ ψηλά στο φάσμα λειτουργίας του κινητήρα.

KTM Duke ΙΙ 640 LC4 E 1999-2007

Από το

Μαύρο Σκύλο

26/8/2010

Ευτυχώς, στη νεότερη Ιστορία της Ελλάδας ως αυτόνομου κράτους, η βασιλεία πέρασε γρήγορα. Πέρα από κάποιους που αυτοχαρακτηρίζονται... πρίγκιπες, προσπαθώντας να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους, δεν υπάρχουν ούτε αυλικοί ούτε δούκες. Εκτός βέβαια από τους Αυστριακούς, που περιφέρουν τους... τίτλους τους, σε κάθε περιοχή της Ελλάδας [blockquote]Ναι
για τη διαχρονική εμφάνιση
για το ατέλειωτο παιχνίδι
για τον ολοκληρωμένο χαρακτήρα του
Όχι
γιατί θέλετε κάτι ήσυχο
γιατί σας αρέσουν τα ταξίδια
Γιατί
θα κάνετε ξανά όσες διαδρομές γνωρίζετε, αναζητώντας εκ νέου τα όριά σας και καθημερινά θα παρεκκλίνετε από την πορεία σας, ώστε να τον οδηγήσετε λίγο ακόμα
Τι πρέπει να προσέξετε
Η μοτοσυκλέτα αυτή δεν φτιάχτηκε για να πηγαίνει αργά. Σε περίπτωση που ο προηγούμενος ιδιοκτήτης ήταν... φιλήσυχος και οι υψηλές θερμοκρασίες και το σταθερό γκάζι ταλαιπώρησαν τον μονοκύλινδρο, η διαμαρτυρία του κινητήρα θα έχει εκφραστεί με ραγισμένη κεφαλή και ταλαιπωρημένα ρουλεμάν στροφάλου. Επίσης, οι κραδασμοί, οι σούζες και οι λακκούβες επιβαρύνουν το έργο της βάσης της πινακίδας, και είναι πιθανό να τη δείτε ραγισμένη (η αλλαγή της κοστίζει γύρω στα εκατό ευρώ).[/blockquote]
Το Duke της KTM το βρίσκεις παντού -και κυρίως στις πόλεις, καθώς ο Δούκας ο Δεύτερος, αν και λιγότερο εξτρεμιστής, αρέσκεται στο αστικό περιβάλλον όπως και οι πρόγονοί του. Το best seller της KTM και ένα από τα μοντέλα με τις υψηλότερες πωλήσεις στην ελληνική αγορά, έχει δημιουργήσει παράδοση πλέον και αποτελεί μέτρο σύγκρισης για τους νέους ανταγωνιστές. Αυτό δικαιολογεί και τη χρήση αυτού του βαρυσήμαντου ονόματος, που αποτελεί τίτλο ευγενείας και μάλιστα τον υψηλότερο, μετά τα μέλη της βασιλικής οικογένειας. Όταν η επιτυχία δεν είναι εφήμερη, τότε ασφαλώς το πόρισμα είναι ότι αυτή δεν είναι αποτέλεσμα ιδιοφυών ενεργειών marketing και πρόσκαιρων παραγόντων.
Αναζητώντας τα στοιχεία που το έκαναν τόσο αγαπητό, συγκεντρώνοντας πιστούς ακόλουθους, ήρθε στη μνήμη η απόλυτα χωμάτινη καταγωγή του. Τα καθαρόαιμα γονίδια προέρχονται από το EXC 620 του 1994, που με 17 ιντσών ζάντες, νέο πιρούνι της WP και βαρύτερο βολάν, αποτέλεσε τον πρώτο Δούκα. Από την επόμενη έκδοση του 1995 και μέχρι το Last Edition του 1998, ο Δούκας ήταν άξιος εκπρόσωπος του βασιλείου της KTM. Με τέτοια κληρονομιά και επιφορτισμένο με την ευθύνη να συνεχίσει την αξιόλογη πορεία, το Duke II παρουσιάστηκε το 1999, με υψηλές αξιώσεις και με εμφάνιση από το μέλλον.  
Δούκας ο Μοντέρνος
Αυτή η σχεδίαση με τους δύο κάθετους προβολείς της μάσκας και τα γεμάτα γωνίες πλαστικά, ήταν τόσο μπροστά από το ταπεινό 1999, που έμεινε σχεδόν απαράλλακτη μέχρι το 2007. Οι χρωματισμοί που προκαλούν αίσθηση ακόμα και τώρα και οι διπλές εξατμίσεις κάτω από την ουρά, σημαίνουν ότι θα γυρνάτε με μία μεταχειρισμένη μοτοσυκλέτα που δεν θα δείχνει τα χρόνια της. Ούτε στην οδήγηση όμως θα στερηθείτε εκείνα τα μοντέρνα χαρακτηριστικά, που ευνοούν το ασφαλές παιχνίδι. Με ανεστραμμένο πιρούνι WP, δίσκο Brembo 320 χιλιοστών με δαγκάνα τεσσάρων εμβόλων μπροστά, και πλαίσιο αρκετά στιβαρό, ο γρήγορος ρυθμός μπορεί να κρατηθεί για πολλή ώρα. Σε αυτό θα βοηθήσουν και οι 46,9 ίπποι (από τους 55) που φτάνουν στον πίσω τροχό. Δεν είναι στο επίπεδο των σημερινών μονοκύλινδρων, αλλά ούτως ή άλλως, μέχρι φέτος δεν υπήρχαν πολύ δυνατότεροι κινητήρες.
Εκεί που επίσης δεν μπορεί να υπάρξει σύγκριση είναι με το νέο Duke, καθώς είναι μια τελείως καινούρια μοτοσυκλέτα με διαφορετικό κινητήρα, πλαίσιο και εμφάνιση, με μόνη ομοιότητα το όνομα. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Θα μπορούσε να έχει υποστεί ένα ριζοσπαστικό "facelift" χωρίς άλλες αλλαγές, και τότε η σύγκριση ανάμεσα σε παλιό και νέο θα άφηνε το πρώτο κατά πολύ πίσω. Ουσιαστικά μιλάμε για δύο διαφορετικές μοτοσυκλέτες, αφήνοντας έτσι το Duke χωρίς πραγματικό διάδοχο. Mην το φέρνετε σε άμεση αντιπαράθεση με τον νέο Δούκα, ο οποίος φλερτάρει με τη naked κατηγορία. Αυτό που αντιλαμβάνεται κανείς κοιτώντας τη γκάμα της KTM είναι, ότι το Duke II θα μπορούσε να "στριμωχτεί" κάπου ανάμεσα στον νέο Δούκα και τα SMC και Supermoto.
Αν ψάχνετε ένα "urban fighter" και δεν θέλετε την κοινή λύση ενός enduro με άλλους τροχούς και αναρτήσεις, ή την "πολεμική" εμφάνιση ενός naked, τότε το Duke II είναι ακόμα εδώ. Ακόμα και η συμπεριφορά του, είναι κάτι το ενδιάμεσο. Στρίβει και ελίσσεται με αμεσότητα, προσφέροντας τους ίδιους μοχλούς και "κόψιμο" τιμονιού με τα supermoto, αλλά χωρίς κραδασμούς και περιορισμούς χώρου και άνεσης. Στην εθνική θα κουράσει και "στα πολλά" θα αρχίσει να χάνει σε σταθερότητα, αλλά στον επαρχιακό δρόμο θα ανταποδώσει με ατέλειωτο παιχνίδι από στροφή σε στροφή και συνεχή εξερεύνηση των ορίων. Μέσα στην πόλη, είναι ικανό να κυνηγήσει οτιδήποτε άλλο κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή και μάλιστα με αξιώσεις, διατηρώντας την αίγλη και τη φήμη που το ακολουθούν όλα αυτά τα χρόνια. Αυτό το μεγάλο διάστημα παρουσίας του, είναι που δεν πρέπει να σας απασχολεί, καθώς την αξιοπιστία του την έχει αποδείξει.
Πέρα από τα συνηθισμένα που ισχύουν για κάθε μεταχειρισμένη μοτοσυκλέτα, σημασία εδώ έχει το πώς το χειριζόταν ο προηγούμενος ιδιοκτήτης. Το Duke II σχεδιάστηκε πολύ προσεκτικά για συγκεκριμένες χρήσεις και για αγοραστές που ήξεραν τι ζητούσαν. Με δεδομένο ότι πρέπει να χειριζόμαστε τις μοτοσυκλέτες μέσα στα πλαίσια του σχεδιασμού τους, έτσι και ο Δούκας, αν δεν είχε οδηγηθεί αποφασιστικά και νευρικά, το πιο πιθανό είναι ότι θα αντιμετωπίζει προβλήματα. Όσο περίεργο και αν ακούγεται, η χαλαρή οδήγηση με τις στροφές χαμηλά, οι μικρές ταχύτητες με μία σχέση πάνω και το σταθερό γκάζι, ήταν πάντα η αχίλλειος πτέρνα αυτού του κινητήρα με τις άγριες διαθέσεις. Τέτοιου είδους συμπεριφορά ταλαιπωρούσε τα ρουλεμάν στροφάλου, και η πολύωρη λειτουργία σε ρελαντί ή χαμηλές ταχύτητες, δεν προσέφερε την κατάλληλη ροή αέρα για ψύξη, με αποτέλεσμα το ράγισμα της κεφαλής.
Ένας έμπειρος μηχανικός θα σας πει αμέσως αν ο Δούκας που σκοπεύετε να αποκτήσετε, πάσχει από τις συνέπειες της "μαλακής" οδήγησης. Ο ήχος του κινητήρα είναι αρκετός για κάποιον γνώστη, ώστε να καταλάβει αν υπάρχει πρόβλημα στα ρουλεμάν στροφάλου, και μια ματιά στο καπάκι της κεφαλής θα αποκαλύψει πιθανές κολλήσεις. Η βάση της πινακίδας είναι επίσης ένα σημείο που κατ’ εξαίρεση στο Duke II χρήζει προσοχής, καθώς δέχεται περισσότερες δυνάμεις απ’ όσες μπορεί να διαχειριστεί και ραγίζει. Καλό επίσης θα ήταν να δείτε τα ρουλεμάν λαιμού, γιατί αν η προσγείωση μετά τις σούζες ερχόταν απότομα, τότε ίσως να χρειάζονται αντικατάσταση -και οι σούζες με αυτή τη μοτοσυκλέτα είναι... φυσικό επακόλουθο.
Υπάρχουν πολλές μεταχειρισμένες που υπόσχονται ευρεία γκάμα χρήσεως, ωστόσο λίγες είναι τόσο απόλυτες στις επιλογές τους. Ο δεύτερος Δούκας δεν κάνει λίγο απ’ όλα, αλλά τέλεια αυτά που υπόσχεται. Πιο άνετος και εξοπλισμένος από καθαρόαιμο, πιο γνήσιος από μεσαίο οn-off με street λάστιχα. Μια ιδιότυπα ενδιάμεση λύση, που ως καθημερινό μέσο μετακίνησης έχει την ιδιότητα να κάνει ευχάριστη και την πιο ανούσια διαδρομή. Γιατί πωλείται; Για να έρθει η σειρά σας στο καθημερινό παιχνίδι, ακροβατώντας στα όρια της νομιμότητας -οι πρώην ιδιοκτήτες, έχουν πάρει τη δόση τους...


ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Τετράχρονος, υγρόψυκτος, μονοκύλινδρος, 1 ΕΕΚ, 4 βαλβίδες
Χωρητικότητα (cc): 625
Σχέση συμπίεσης: 11:1
Ανάφλεξη: Ηλεκτρονική CDI Kokusan
Τροφοδοσία: Καρμπιρατέρ Mikuni BST 40-225
Σύστημα εξαγωγής: 2 σε 2
Σύστημα λίπανσης: Ξηρό κάρτερ, αντλίες λαδιού
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα / Μανιβέλα
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος
Πρωτεύουσα μετάδοση / σχέση: Γρανάζια / 2,700
Σχέσεις ταχυτήτων: 1: 2,500 2: 1,600 3: 1,166 4: 0,950 5: 0,818
Τελική μετάδοση / σχέση: Αλυσίδα / 2,300
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Μονό, κλειστό σωληνωτό
Βάρος κενή (kg): 145
Ρεζερβουάρ / Ρεζέρβα (l): 12 / 2,5
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός
Τύπος: Τηλεσκοπικό πιρούνι, ανάποδο WP Roma
Διάμετρος (mm): 43
Ρυθμίσεις: Aπόσβεση συμπίεσης, απόσβεση επαναφοράς
Πίσω
Τύπος: Ένα αμορτισέρ WP
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση συμπίεσης, απόσβεση επαναφοράς
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δίσκος 320 χιλιοστών, με δαγκάνες τεσσάρων εμβόλων, της Brembo
Πίσω: Δίσκος 220 χιλιοστών, με δαγκάνα ενός εμβόλου και γλίστρα, της Brembo
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ζάντα: 3,50x17’’
Ελαστικό: 120/70-17
Πίσω
Ζάντα: 4,25x17’’
Ελαστικό: 160/60-17
Διάγραμμα
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 47,6 / 6.800
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 5,7 / 4.900
Χτεσινός μονοκύλινδρος με σημερινή απόκριση. Πολύ καλή γραμμικότητα χωρίς σκορτσαρίσματα, που σημαίνει ότι το καρμπιρατέρ της Mikuni κάνει τη δουλειά του. Ανεβάζει σταθερά χωρίς κενά και ψηλά αποδίδει καλύτερα. Η ροπή είναι διαθέσιμη σε σταθερά επίπεδα από χαμηλά και βρίσκεται παντού.