Scrambler Ducati στην Ελλάδα

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

10/3/2015

Το καινούργιο brand της Ducati ήρθε πλέον και στην Ελλάδα. Ο λόγος για την οικογένεια των Scrambler, που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά σε ελληνικό έδαφος από την Kosmocar A.E., την ελληνική αντιπροσωπεία της εταιρείας. Όπως είχαμε γράψει κι από την πρώτη επίσημη παρουσίαση στο Σαλόνι του Μιλάνου, η Scrambler δεν αποτελεί απλώς μια νέα οικογένεια μοντέλων αλλά μια ξεχωριστή, ανεξάρτητη φίρμα.
Στα πλαίσια της συγκεκριμένης παρουσίασης, είχαμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε και με τον κ. Gherardo Morico, υπεύθυνο πωλήσεων της Ducati για τη νότια Ευρώπη και την Αφρική, ο οποίος τόνισε το ιδιαίτερο βάρος που ρίχνει το εργοστάσιο στα Scrambler και την ευρεία απήχηση που αναμένουν να έχουν. Γι' αυτό άλλωστε έχουν επενδύσει αρκετά στην lifestyle πλευρά της μοτοσυκλέτας, ώστε να διευρύνουν το αγοραστικό κοινό στο οποίο απευθύνεται. Αυτό ήταν κάτι που γινόταν σαφές, τόσο από τον χώρο που επιλέχθηκε για την παρουσίαση, το "Root Artspace" (πρώην Στάβλος) στο Θησείο, όσο και από το γενικότερο στήσιμο της εκδήλωσης, στα πρότυπα της παγκόσμιας καμπάνιας για την προώθηση των Scrambler.

Πέρα όμως από τις στρατηγικές του marketing και το όραμα των χίπστερ δημιουργών τους, η ουσία είναι ότι τα Scrambler ως μοτοσυκλέτες αποτελούν την πιο απλή και προσιτή πρόταση της Ducati, ως entry level επιλογές. Απλή και λιτή φόρμα που λειτουργεί ως κοινή πλατφόρμα και για τις τέσσερις εκδόσεις, που ταυτόχρονα αποτελεί και μια πρώτης τάξεως βάση για customizing, είτε μέσω των προσωπικών επιλογών του ιδιοκτήτη, είτε μέσω των έτοιμων λύσεων που προτείνει η ίδια η Ducati. Αυτή είναι η πραγματική προστιθέμενη αξία που συνοδεύει τα αερόψυκτα δικύλινδρα από τη Bologna.
Ενδιαφέρουσα επίσης είναι και η φιλοσοφία πίσω από τη νέα τιμολογιακή πολιτική του εργοστασίου, καθώς πλέον υπάρχει μια διαφορετική προσέγγιση ανάμεσα στα… κόκκινα μοντέλα της εταιρείας και σε όλα τα υπόλοιπα χρώματα, καθώς όπως μας δήλωσε ο κύριος Morico –σε ό,τι αφορά τα Scrambler- αναμένουν να πουληθούν περισσότερες κίτρινες μοτοσυκλέτες, αφού το κίτρινο είναι το πιο προβεβλημένο χρώμα των Scrambler, οπότε ακόμη και το μικρό επιπλέον κέρδος που μπορούν να επιφέρουν, είναι σημαντικά υπολογίσιμο από το εργοστάσιο. Από την άλλη, το κόκκινο είναι παραδοσιακά το χρώμα της Ducati, οπότε οτιδήποτε άλλο θεωρείται ως κάτι "ιδιαίτερο", άρα σύμφωνα με τις επιταγές του marketing θα πρέπει να κοστολογηθεί ακριβότερα…

Η οικονομοτεχνική παρουσίαση από τον εμπορικό διευθυντή της Ducati στην Ελλάδα, τον κ. Γιάννη Μυτιληνάκη, σχετικά με την πορεία της φίρμας τα τελευταία χρόνια παγκοσμίως και ειδικότερα στην Ελλάδα άνοιξε τη δημοσιογραφική ενημέρωση, ενώ ο κ. Γιώργος Παγιατάκης (προϊστάμενος τμήματος marketing) ανέλαβε την παρουσίαση της μοτοσυκλέτας και των βασικών αρχών της Ducati, πάνω στις οποίες βασίστηκε η κατασκευή της.

Είναι αυτονόητο (παρόλο που μερικοί δημοσιογράφοι είχαν την απορία, όπως και για το αν θα καλύπτονται από εγγύηση…), ότι τα Scrambler συνοδεύονται από έναν μακρύ κατάλογο αξεσουάρ και ένδυσης, μια πεπατημένη συνταγή για την δημιουργία μιας ολοκληρωμένης εικόνας και μιας "οικογενειακής ταυτότητας" σαν αυτή που θέλουν να δημιουργήσει η Ducati.

https://bit.ly/MOTO_673

Νέα Μοντέλα

EICMA: Italjet Roadster 400 2026 - Το πιο ξεχωριστό scooter της έκθεσης

Steam-punk μετάλλαξη που συνδυάζει κλασικές γραμμές με ακραίο design

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

5/11/2025

Μετά την σειρά των τριών Dragster 125, 200 και 300 κ.εκ, και μετά το extreme Dragster 700 Twin το οποίο οδηγήσαμε με ολόσωμη φόρμα στην πίστα της Imola (!), μια παρουσίαση που δημοσιεύτηκε στο τεύχος 671, η Italjet παρουσιάζει το Roadster 400, ένα μοντέλο που ισορροπεί μεταξύ ρετρό αισθητικής και ακραίου design.

Το Roadster 400 είναι ένα πραγματικά ξεχωριστό δικύκλο που παρότι είναι εμφανές ότι μοιράζεται DNA με τα υπόλοιπα της εταιρείας, καταφέρνει να ενσωματώσει και σειρά ρετρό στοιχείων σε scooter που μόνο ως μοναδικό μπορεί να περιγραφεί.

Την ιδιαίτερη αυτή, σχεδόν steampunk αισθητική συμπληρώνει η χρωματική επιλογή με την αντίθεση του κομψού μαύρου ματ, με στοιχεία που τονίζονται από την χρυσή βαφή, ενώ παρουσιάστηκε και σε έναν ακόμη χρωματισμό με βάση το ασημί και κόκκινες λεπτομέρειες.

Ο σχεδιασμός του αποτίει φόρο τιμής στις σιλουέτες του παρελθόντος παντρεύοντας τις με δυναμικές γραμμές. Τα καμπυλωτά πλαϊνά πάνελ που θυμίζουν εισαγωγές στροβιλοκινητήρων έχουν και πρακτική χρησιμότητα κατευθύνοντας την ροή του ψυχρού εισερχόμενου αέρα προς τις επιφάνειες των ψυγείων που εδράζουν εντός των πλαστικών, διακριτικά κρυμμένα.

Στο Roadster 400 εμφανίζεται και το σύστημα DLAS (Dynamic Linkage Articulated Steering), μια εξέλιξη του χαρακτηριστικού συστήματος κατεύθυνσης της Italjet με το μονό εμπρός ψαλίδι που προσφέρει πέρα από ακρίβεια και μια ισχυρή σχεδιαστική ταυτότητα. Οι δύο δαγκάνες της Nissin εμπρός συνδέονται σε σειρά με τα υπόλοιπα τμήματα της ανάρτησης μπερδεύοντας και εντυπωσιάζοντας, με κάποια να θυμίζουν έντονα μπιέλες.

Το πλαίσιο χωροδικτύωμα αφήνει εκτεθειμένο σε κοινή θέα το ρεζερβουάρ καυσίμου όπως είναι άλλωστε και τα δύο μονά, ρυθμιζόμενα αμορτισέρ της Ohlins εμπρός και πίσω, με την τοποθέτηση του τελευταίου να προβληματίζει, καθώς βρίσκεται ανάμεσα στα δύο τελικά της Akrapovic, εγείροντας ανησυχίες για το πώς αυτό επηρεάζει την λειτουργία του.

Τα μεγάλα πίσω πλαϊνά πάνελ καταλήγουν σε μια αιχμηρή ουρά και φέρουν τα διαγώνια φωτιστικά σώματα σε κάθε πλευρά και το σήμα “Roadster” σε καλλιγραφική γραμματοσειρά. Ανάμεσα τους και πίσω από την σέλα του συνεπιβάτη ξεπροβάλει η πίσω ανάρτηση με τα τελικά, πάνω από το πίσω φτερό.

Χωρίς ακόμα να είναι γνωστά τα πλήρη τεχνικά χαρακτηριστικά του και το που τοποθετείται τιμολογιακά, είναι ένα scooter που κερδίζει τα βλέμματα εξ αρχής, αν και αναρωτιόμαστε για το πόσες λεπτομέρειες θα αναγκαστεί να αλλάξει πάνω του η Italjet όταν το βγάλει σε παραγωγή.

Χωρίς να υπονοούμε κάτι, έχει ενδιαφέρον να δούμε (φωτό άνω) ένα σκίτσο του Έλληνα σχεδιαστή Χρήστου Κοφίτη, σκίτσο που είχε γίνει πριν μερικές δεκαετίες, για ένα ακραίο scooter που θυμίζει ΠΟΛΥ το Roadster. Μπράβο στην Italjet για το θάρρος που έχει να βγάζει στην παραγωγή ακραία αντισυμβατικά σχέδια, δίχως να νοιάζεται για το αν αυτά θα είναι ευρέως αποδεκτά ή ακόμα και... λογικά.