Yamaha Ténéré 700 2019 στην EICMA

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

5/11/2018

Έρημος Ténéré. Ατελείωτοι αμμόλοφοι και βράχια σε μια έκταση 400.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων στα νότια της Σαχάρα. Την μάθαμε από το rally Paris-Dakar, ενώ η οικογένεια των μονοκύλινδρων και δικύλινδρων Yamaha on-off φρόντισε να μην την ξεχάσουμε, από το 1983 που γνωρίσαμε το Ténéré 600 έως το σημερινό 1200. Τρία χρόνια πριν, η Yamaha άρχισε να μας ανοίγει την όρεξη, με το πρωτότυπο Τ7, για μια on-off με έμφαση στην συμπεριφορά στο χώμα και λογικά κυβικά. Ακολουθώντας την γνωστή πρακτική του teasing, κάθε χρονιά από τότε είχαμε κάποια νέα από την πορεία της εξέλιξης του νέου 700, και τελικά παρουσιάζεται ως μοντέλο 2019, που θα αρχίσει όμως να διατίθεται μετά το δεύτερο εξάμηνο της επόμενης χρονιάς. Γι’ αυτό και η Yamaha δεν έδωσε πλήρη τεχνικά χαρακτηριστικά, ούτε βάρος, ούτε ιπποδύναμη. Μάθαμε όμως κάποια πράγματα!

Το νέο Ténéré 700 χρησιμοποιεί τον γνωστό από τα ΜΤ-07 και XSR κινητήρα CP2 των 689cc, φυσικά με αλλαγές στην τροφοδοσία για να ταιριάξει με τον on-off ρόλο του. Η μέγιστη ροπή του αποδίδεται στις 6.500 στροφές, και η Yamaha υπόσχεται γραμμική απόδοση και καλή απόκριση στο γκάζι, όπως και κατανάλωση γύρω στα 4,6 lt/100km, κάτι που σημαίνει αυτονομία 350km με το ρεζερβουάρ των 16 λίτρων.

Εντελώς νέο είναι το διπλό σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο, όπως και το αλουμινένιο ψαλίδι. Στόχος της εξέλιξης στο στήσιμό του ήταν να συνδυαστεί η σταθερότητα στην άσφαλτο με την ευελιξία στο χώμα, κι ενώ δεν έχουμε τα στοιχεία της γεωμετρίας του, το μόνο που ξέρουμε είναι το μεταξόνιο, που είναι αρκετά μακρύ στα 1.590mm. Η θέση οδήγησης έχει μελετηθεί ώστε να βολεύει είτε καθιστός είτε όρθιος, αν και με την πρώτη ματιά η σέλα δεν φαίνεται να είναι πολύ φιλόξενη, ειδικά για τον συνεπιβάτη. Το ύψος της σέλας είναι στα 880mm (δύο εκατοστά ψηλότερα από του BMW F850GS).
Στις αναρτήσεις, η Yamaha δεν επέλεξε ιδιαίτερα μεγάλες διαδρομές, με το πιρούνι των 43mm να έχει 210, και η πίσω ανάρτηση 200mm. Το πιρούνι έχει ρυθμιζόμενες αποσβέσεις, ενώ για το αμορτισέρ το μόνο που λέει η Yamaha είναι πως έχει τηλεπροφόρτιση για το ελατήριο.

Πολύ ιδιαίτερα και χαρακτηριστικά είναι τα τέσσερα LED projector προβολάκια, κάτω από ένα διάφανο κάλυμμα, παρέα με daytime LED φώτα. Η ζελατίνα του φαίρινγκ δεν φαίνεται να ρυθμίζεται, αλλά μοιάζει με των αγωνιστικών του Dakar κι είναι σχεδόν κάθετη, με την οθόνη των οργάνων να είναι τοποθετημένη ψηλά για να διαβάζεται και όταν οδηγείς όρθιος. Από πάνω της, μια μπάρα μπορεί να δεχτεί βάση για GPS. H προστασία του φαίρινγκ πρέπει να είναι καλή, αφού η Yamaha μιλά για τουρισμό μεγάλων αποστάσεων και υψηλών ταχυτήτων και στην άσφαλτο. Κι ενώ υπάρχουν μαρσπιέ συνεπιβάτη, δεν υπάρχει χειρολαβή για να κρατηθεί, ούτε καν κάποια υποτυπώδης σχάρα για να δέσεις μια τσάντα.

Όπως ταιριάζει σε μια μοτοσυκλέτα που έχει φιλοδοξίες στο χώμα, οι τροχοί έχουν διαστάσεις 21 ίντσες μπροστά και 18 πίσω, για να δέχονται και χωματερά λάστιχα. Αυτά της πρώτης τοποθέτησης θα είναι τα Pirelli Scorpion STR. Στα φρένα, δύο δίσκους των 282mm μπροστά και έναν 245mm πίσω με δαγκάνες της Brembo, υπάρχει επιλογή απενεργοποίησης του ABS πίσω για το χώμα. Στον εξοπλισμό, υπάρχει και ποδιά (στα 240mm από το έδαφος, και χούφτες για προστασία των χεριών του αναβάτη. Το νέο Ténéré 700 θα βγαίνει σε τρεις χρωματισμούς, Ceramic Ice, Competition White και Power Black. Φαίνεται πως θα πρέπει να περιμένουμε την παρουσίασή του τον Μάρτιο για να μάθουμε τα πλήρη τεχνικά του χαρακτηριστικά.

Το άρθρο συνοδεύεται από gallery με πολές φωτογραφίες του Tenere 700

https://bit.ly/MOTO_671

Από τον

Κώστα Γκαζή

11/3/2025

Δεκαπέντε χρόνια μετά το τέλος του δικύλινδρου RSV1000 Mille, το 2010 και την αντικατάστασή του από την RSV4 μοτοσυκλέτα της Aprilia, η μητρική Piaggio κατοχυρώνει ξανά το όνομα της δικύλινδρης Superbike της, με τις πρώτες σκέψεις να δείχνουν φυσικά έναν νέο αντίπαλο στις πιο οικονομικές δικύλινδρες και τρικύλινδρες προτάσεις που πλέον αγωνίζονται στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Supersport.

Με τις επιδόσεις αλλά και τις τιμές των τετρακύλινδρων Superbike να βρίσκονται πλέον στα ύψη, αφορώντας ολοένα και μικρότερο κοινό, οι εταιρείες αναγεννούν την ιδέα της Sport οδήγησης με λιγότερους κυλίνδρους, πιο βατές ιπποδυνάμεις και χαμηλότερες τιμές, αποσκοπώντας στην προσέλκυση ευρύτερης βάσης αναβατών.

Η Ducati με το Panigale V2, η Triumph με το Street Triple RS 765 και η Yamaha με το R9, έχουν δείξει τα τελευταία χρόνια πως δικύλινδρα και τρικύλινδρα μοντέλα μπορούν να ανταγωνιστούν με επιτυχία τα τετρακύλινδρα στα WorldSSP, ενώ παράλληλα μοτοσυκλέτες όπως το Aprilia RS660, το Honda CBR500RR, το Yamaha R7, το Triumph Daytona 660, το Suzuki GSX-8R, κ.α. αποτελούν τίμιες sport προτάσεις, για καθημερινή οικονομική αλλά και διασκεδαστική μετακίνηση.

Έχοντας τα παραπάνω στο μυαλό, η κίνηση της Piaggio να κατοχυρώσει εκ νέου το όνομα RSV1000 Mille -αρχικά στις Η.Π.Α.-, θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελεί προάγγελο για την επιστροφή ενός δικύλινδρου sport μοντέλου στην γκάμα της εταιρείας, το οποίο θα προσπαθεί να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ του RS660 των 100 hp και του RSV4 των… 217 hp.

Εάν όντως το Noale σκέφτεται κάτι τέτοιο, θα μπορούσε να ακολουθήσει δυο δρόμους. Ο πρώτος είναι ο ακριβότερος, τον οποίο και συνήθως αποφεύγουν όποτε μπορούν τα εργοστάσια, και αφορά στην εξέλιξη μιας ολοκαίνουργιας πλατφόρμας. Ο δεύτερος και πιο οικονομικός θα ήταν να προσαρμόσουν στη νέα RSV1000 Mille τον ήδη εξελιγμένο -και πολύ πιο ταπεινό σε επιδόσεις- V2 που έχει φορεθεί προηγουμένως στα Shiver και Dorsoduro και είχε παραχθεί σε κυβισμούς 750, 900 και 1.200. Πλέον ο συγκεκριμένος V2 παράγεται στην Κίνα μέσω της συνεργασίας Piaggio-Zonsen, ενώ αρχικά είχε κυκλοφορήσει στα 896 κ.εκ. για το Shiver 900, τώρα ετοιμάζεται έκδοσή του στα 996 κ.εκ. για την επερχόμενη κινέζικη naked μοτοσυκλέτα Zonsen Cyclone SR1000 που είχαμε δει ως πρωτότυπο το 2021.

Η SR1000 μοιράζεται το πλαίσιο χωροδικτύωμα του Shiver, καθώς και τη βασική αρχιτεκτονική του κινητήρα, έχοντας μονόμπρατσο ψαλίδι και ένα τεράστιο πίσω ελαστικό 240.

Στα 996 κ.εκ. ο V2 αυτός αποδίδει 105 hp, ενώ πληροί τις κινέζικες προδιαγραφές ρύπων που πλησιάζουν εκείνες της Ευρώπης. Μια ιπποδύναμη χαμηλή για sport μοτοσυκλέτα του λίτρου, αλλά στα πρότυπα της νέας sport οικονομικής κατηγορίας, και συνοδευόμενη με τη σεβαστή ροπή των χιλίων κυβικών. Παρόλα αυτά, το Dorsoduro 1200 απέδιδε 130 hp από την έκδοση του κινητήρα στα 1.197 κ.εκ. δείχνοντας πως η Aprilia θα μπορούσε να βγάλει εύκολα περισσότερους ίππους αν το επιθυμεί. Θυμίζουμε πως το Aprilia RSV1000 Mille R στις τελευταίες του εκδόσεις παραγωγής απέδιδε κοντά ή και λίγο πάνω από τους 140 hp.

Ένας ακόμη παράγοντας για την ιταλική εταιρεία με το έντονο αγωνιστικό προφίλ θα ήταν και η δυνατότητα αγωνιστικής εμπλοκής της νέας RSV1000 σε Πρωταθλήματα όπως το WorldSSP, ακόμα και μια νέα κατηγορία στο MotoGP που θα μπορούσε να αντικαταστήσει τη Moto3.