Από τον

Μπάμπη Μέντη

13/4/2020

Μια νέα πατέντα κατέθεσε η Honda σχετική με την αεροδυναμική, η οποία όμως είναι γεμάτη χρηστικές αντιφάσεις και δημιουργεί πολλά ερωτηματικά για τον τελικό στόχο της.

Ξεκινώντας με όσα έχουν συμβατική λογική, στα σχέδια βλέπουμε μια μονόσελη μοτοσυκλέτα όπου η ουρά της είναι στην πραγματικότητα μια πενταγωνική αεροτομή. Αυτό επιτρέπει στον αέρα που έρχεται με στροβιλισμούς από το πίσω μέρος του σώματος του αναβάτη να περάσει μέσα και γύρω από αυτή την αεροτομή. Τα αεροδυναμικά πλεονεκτήματα από αυτή την διέλευση είναι πολλαπλά.

Πρώτον η ροή του αέρα ομαλοποιείται και οι λιγότεροι στροβιλισμοί έχουν ως αποτέλεσμα μικρότερο συντελεστή οποθέλκουσας, δηλαδή μικρότερη αεροδυναμική αντίσταση. Επίσης γεμίζει με “τρεχούμενο” αέρα το πίσω μέρος τις μοτοσυκλέτας και μειώνεται η υποπίεση. Η υποπίεση είναι κακό πράγμα στο πίσω μέρος της μοτοσυκλέτας γιατί παγιδεύει αέρα, ο οποίος μένει ακίνητος και τον κουβαλάμε σαν αλεξίπτωτο. Αυτό το “αλεξίπτωτο” δεν έχει σταθερό σχήμα αλλά διαρκώς μεταβάλλεται, με αποτέλεσμα οι επιπτώσεις του να μην περιορίζονται μόνο στην αεροδυναμική αντίσταση, αλλά δημιουργεί και συνθήκες αστάθειας, ανασηκώνοντας  ή πιέζοντας το πίσω μέρος της μοτοσυκλέτας από και προς την άσφαλτο. Τόσο το υπερβολικό ανασήκωμα της ουράς, όσο και η πίεσή της προς το έδαφος  επηρεάζουν με τη σειρά τους το εμπρός τμήμα της μοτοσυκλέτας. Σαν να έχεις δηλαδή ένα υπέρβαρο συνεπιβάτη να χοροπηδά στη πίσω σέλα.

Έτσι η σωστή αεροδυναμική συμπεριφορά της ουράς, μπορεί να βελτιώσει ΚΑΙ το εμπρός τμήμα της μοτοσυκλέτας. Οπότε η Honda έχει κάθε λόγο να ισχυρίζεται πως αυτή η πατέντα στην ουρά αυξάνει το downforce ολόκληρης της μοτοσυκλέτας και όχι μόνο πίσω. Αντίστοιχο σχεδιασμό βέβαια έχουν οι ουρές των Ducati Panigale, και Yamaha R1 και R6, οι οποίες διαθέτουν δύο τεράστιες τρύπες ροής αέρα ανάμεσα στο πίσω φανάρι.

Η διαφορά εδώ είναι πως η Honda πάει αυτή τη φιλοσοφία σχεδιασμού στα άκρα, καθώς απουσιάζει εντελώς το πίσω φανάρι, το οποίο έχει μεταφερθεί στην άκρη μια πολύ μακριάς βάσης πινακίδας. Ο λόγος για το μεγάλο μήκος αυτής της βάσης είναι φυσικά… αεροδυναμικός, μεταφέροντας όσο πιο ευθύγραμμα γίνεται τον αέρα που βγαίνει από την ουρά και τις εξατμίσεις μακριά από τη μοτοσυκλέτα.

Ναι, οι εξατμίσεις επανέρχονται στην ουρά σε αυτόν τον σχεδιασμό, καθώς με τα καυσαέρια που βγάζουν γεμίζουν τον χώρο με αέρα και μειώνουν ακόμα περισσότερο την υποπίεση. Η ειρωνεία είναι πως αυτός  ήταν ένας βασικός λόγος που σταμάτησε η μόδα με τις εξατμίσεις στην ουρά, διότι στις χαμηλές ταχύτητες τα καυσαέρια εγκλωβίζονταν από την υποπίεση και τα ρούχα του αναβάτη και του συνεπιβάτη μύριζαν βενζίνη. Οι ιδιοκτήτες TDR 250 είχαν και μερικά λίτρα διχρονόλαδου στην πλάτη… Ίσως σε αυτή την περίπτωση που ο αέρας περνάει μέσα από την ουρά, το πρόβλημα αυτό να έχει λυθεί. Εκείνο που δεν λύνει, είναι η κακή κατανομή βάρους που έχει η τοποθέτηση των εξατμίσεων στην ουρά. Πιθανόν όμως να μην υπάρχει και άλλη λύση στο μέλλον, καθώς οι αυστηρότερες προδιαγραφές ρύπων και θορύβου απαιτούν διαρκώς μεγαλύτερες σε όγκο και μήκος εξατμίσεις.

Εδώ όμως σταματάει η λογική και αρχίζουν οι αντιφάσεις αυτής της πατέντας, διότι η Honda μοιάζει να θέλει να την εφαρμόσει σε μια γυμνή μονόσελη μοτοσυκλέτα δρόμου! Τον ισχυρισμό πως πρόκειται για γυμνή μοτοσυκλέτα δεν τον βγάζουμε από τα σχέδια, διότι στις πατέντες δεν είναι υποχρεωμένοι να αποκαλύψουν την τελική μορφή της μοτοσυκλέτας. Όμως ότι πρόκειται για μοτοσυκλέτα δρόμου είναι ξεκάθαρο, αφού αναπόσπαστο μέρος της πατέντας είναι η βάση της πινακίδας και ένα ειδικά σχεδιασμένο αποσπώμενο αξεσουάρ που προσθέτει αποθηκευτικό χώρο.

Εδώ τα ερωτήματα είναι δύο: Γιατί να κάτσεις να σχεδιάσεις αποσπώμενο αποθηκευτικό χώρο σε μια μονόσελη μοτοσυκλέτα; Σε τί χρειάζεται σε μια μονόσελη superbike; Και κυρίως, γιατί να σχεδιάσεις έναν αποσπώμενο αποθηκευτικό χώρο που μπλοκάρει την ροή αέρα μέσα από την ουρά… δηλαδή το βασικό στοιχείο της πατέντας!!! Με την Honda ποτέ δεν ξέρεις. Πρόκειται για την εταιρεία που έβαλε το καλύτερο αυτόματο κιβώτιο για οδήγηση σε πόλη στο DN-01, δηλαδή ένα διαστημικό cruiser που δεν έχει καμία ευελιξία και πρακτικότητα. Μετά το παράτησε και άρχισε από την αρχή να εξελίσσει ένα άλλο αυτόματο κιβώτιο (το DCT), το οποίο όταν θα φτάσει την ποιότητα λειτουργίας του κιβωτίου του DN-01 θα ανοίξουμε σαμπάνιες. Ελπίζουμε αυτή η πατέντα να έχει διαφορετική κατάληξη και να την δούμε σε μια superbike, ή στο επόμενο CBR 600 RR ή έστω σε κάποιο ακραίο streetfighter και να μην πάει χαμένη σε μια τυπική γυμνή μοτοσυκλέτα όπως πήγε χαμένο το αυτόματο κιβώτιο του DN-01.