Αποκλειστικές πληροφορίες για το Aprilia Tuareg 660

Θα μπει σφήνα σε ΚΤΜ και Honda
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

20/2/2020

Το είδαμε κρυμμένο στην EICMA μέσα σε ένα “ενυδρείο με πικροδάφνες” όπου το μόνο που φαινόταν ήταν ο εμπρός μεγάλος τροχός των 21 ιντσών με off-road τρακτερωτό ελαστικό και το μακρύ αλουμινένιο ψαλίδι. Μιλάμε φυσικά για το νέο Tuareg 660 που θα εμφανιστεί ως μοντέλο παραγωγής στην επόμενη έκθεση της EICMA, όπως μας επιβεβαίωσαν οι άνθρωποι του Piaggio Group στο οποίο ανήκει η Aprilia, κατά την διάρκεια της δημοσιογραφικής παρουσίασης των Medley 125/150. Εκεί είχαμε μια μεγάλης διάρκειας κουβέντα μαζί τους όπου μάθαμε πολλά και ενδιαφέροντα για την νέα μεσαία on-off της Aprilia και τις σκέψεις των Ιταλών για αυτή. Πρώτα απ΄όλα οι άνθρωποι του Piaggio Group θέλουν η μοτοσυκλέτα τους να τοποθετηθεί στην αγορά ανάμεσα στο KTM 790 και το Honda Africa Twin 1100. Ακούγεται κάπως παράξενα αυτό, κυρίως επειδή ο κυβισμός του νέου δικύλινδρου εν σειρά κινητήρα είναι μικρότερος από αυτές τις δύο μοτοσυκλέτες και πιο κοντά στο Yamaha Tenere 700. Όμως σύμφωνα με το δικό τους σκεπτικό, το Tuareg 660 θα έχει ονομαστική ιπποδύναμη στο φάσμα των 85-95 ίππων και όπως ξέρουμε η νέα Africa Twin 1100 έβγαλε στο δυναμόμετρό μας 89,2 ίππους στις 7.500 στροφές και το 790 Adventure έβγαλε 84,8 ίππους στις 8.300 στροφές. Άρα με κριτήριο την ιπποδύναμη, όντως το Tuareg 660 είναι ανταγωνιστής τους και όχι του Yamaha Tenere 700 που έχει 58,89 ίππους στον πίσω τροχό. Βέβαια για να βγάλεις τόσα άλογα από 660 κυβικά χρειάζεσαι πολλές στροφές, κάτι που δεν ταιριάζει τόσο πολύ με τον χαρακτήρα των on-off. Η απάντηση του Piaggio Group σε αυτό, είναι πως έχουν αποφασίσει το Tuareg 660 να έχει ξεκάθαρα σπορ χαρακτήρα, διότι φοβόντουσαν πως αν το έκαναν πιο mainstream θα γινόταν ανταγωνιστής του Moto Guzzi  V85TT. Αυτή η λογική “ομίλου” για τις εταιρείες τους που έχουν οι άνθρωποι της Piaggio ίσως έχει κάποια αξία στην τοπική ιταλική αγορά, όμως σε όλες τις υπόλοιπες αγορές του κόσμου, ο πελάτης που θα κοιτάξει μία Moto Guzzi δεν πρόκειται ποτέ να ασχοληθεί με καμία μοτοσυκλέτα της Aprilia, όπως φυσικά το κοινό της Aprilia δεν πρόκειται ποτέ να μπει στο δίλημμα να αγοράσει μια Moto Guzzi. Κι αυτό γιατί οι δύο αυτές εταιρείες έχουν πολύ ισχυρό DNA, που υψώνει ολόκληρο εμπορικό τοίχος ανάμεσά τους ακόμα κι αν είναι παρκαρισμένες δίπλα-δίπλα στο ίδιο κατάστημα. Δυστυχώς όμως οι Ιταλοί δεν το καταλαβαίνουν αυτό, με αποτέλεσμα να βλέπουμε τεράστια κενά στην γκάμα μοντέλων της Aprilia, τα οποία νομίζουν πως καλύπτονται από τα μοντέλα των άλλων εταιρειών του ομίλου.

Τα ευχάριστα νέα για του φίλους της Aprilia είναι πως η Piaggio έχει πάρει (ξανά….) την απόφαση να δώσει ολοκληρωμένη εμπορική οντότητα στην Aprilia. Σε αυτό το πλάνο αναβάθμισης εντάσσεται η επένδυση στα MotoGP, όπου φέτος έχουν ολοκαίνουρια μοτοσυκλέτα και το 2021 έχουν ζητήσει από την Dorna να υπογράψουν συμβόλαιο κανονικά ως κατασκευαστές, όπως φυσικά και η δημιουργία του δικύλινδρου εν σειρά κινητήρα των 660, που θα γίνει η βάση για μια ολόκληρη σειρά νέων μοντέλων στη μεσαία κατηγορία, από την οποία απουσίαζε ολοκληρωτικά η Aprilia τα τελευταία χρόνια. Κι αυτό είναι από τα μεγάλα παράδοξα του ομίλου Piaggio διότι τα Pegaso 600/650 με τον κινητήρα της Rotax και αργότερα τα Pegaso με τον κινητήρα του Yamaha XT 660 είχαν θαυμάσια εμπορική επιτυχία στις χώρες της Μεσογείου. Μια βασική αιτία γι΄αυτό, είναι το γεγονός πως η Aprilia είναι από τις λίγες ευρωπαϊκές εταιρείες που προσελκύει εύκολα πελάτες από τους ιάπωνες ανταγωνιστές. Σε κάθε περίπτωση, η Piaggio έχει πάρει τις τελικές της αποφάσεις για την προσωπικότητα του Tuareg 660, έστω κι αν στη διάρκεια της κουβέντας μας άφηναν ανοιχτό το ενδεχόμενο να χρησιμοποιήσουν το όνομα “Caponord” ή να επαναφέρουν το όνομα “Pegaso”. Το βέβαιο είναι πως η νέα μοτοσυκλέτα θα έχει την τελευταία λέξη της τεχνολογίας σε ηλεκτρονικά βοηθήματα και ο εξοπλισμός της θα είναι αντίστοιχος των Mega On-Off.

Φυσικά ένα μεγάλο μέρος την κουβέντας αφορούσε την τιμή του, που σε αυτή την κατηγορία είναι υψίστης σημασίας… προς το παρόν. Λέμε “προς το παρόν” διότι φαίνεται πως στις αγορές όλης της Ευρώπης υπάρχει η ανάγκη δημιουργίας μιας νέας Premium υποκατηγορίας στα μεσαίου κυβισμού On-Off. Υπάρχει κόσμος που θεωρεί πλέον υπερβολικά τα Mega On-Off των 1200+ κυβισμών, όχι μόνο σε τιμή, αλλά κυρίως σε ιπποδύναμη και βάρος. Η BMW σχεδίασε τη νέα γενιά των F850GS έχοντας ακριβώς αυτό το σκεπτικό στο μυαλό της και ακολούθησαν από κοντά και η KTM με το 790 Adventure R, αλλά και η Ducati με το καινούριο Multistrada 950, όπου σε επίπεδο εξοπλισμού και τεχνολογίας είναι πανομοιότυπα με τα κτηνώδη Mega On-Off. Άρα το σκεπτικό της Piaggio να φτιάξει μια Premium μεσαία On-Off για όσους θέλουν τα πάντα εκτός από το υπερβολικό βάρος, τον υπερβολικό όγκο και την αντίστοιχα υπερβολική τιμή, έχει νόημα. Το νέο Tuareg 660 θα έχει σίγουρα έγχρωμα όργανα με Bluetooth και κάθε μορφής ρύθμιση των ηλεκτρονικών βοηθημάτων, που θα βασίζονται στην τεχνολογία την κεντρικής μονάδας IMU.

Οπότε περιμένουμε να δούμε ρυθμιζόμενο cornering ABS και αντίστοιχα ρυθμιζόμενης ευαισθησίας Traction Control. Ποια όμως θα είναι η τιμή του νέου Tuareg; Εννοείται πως δεν μας έδειξαν τιμοκατάλογο, αλλά από τα συμφραζόμενα έγινε παραπάνω από σαφές πως θα είναι αρκετά πιο ακριβό από το “σπαρτιάτικο” σε επίπεδο εξοπλισμού Yamaha Tenere 700. Μάλιστα η χαρακτηριστική φράση που ακούσαμε ήταν: “Εμείς δεν μπορούμε να φτιάξουμε τέτοια μοτοσυκλέτα στην Ιταλία με τιμή κάτω από 10.000€ όπως κάνουν οι Ιάπωνες (εννοούσε τη Yamaha). Είναι αδύνατον για εμάς”. Μια ρεαλιστική τιμή φαίνεται πως θα είναι μεταξύ 12.500-14.500€,  που θα το τοποθετεί ανάμεσα στο Tenere (10.500€) και στη βασική έκδοση του 790 Adventure (14.390€) στην ελληνική αγορά αυτή τη στιγμή. Μένει να δούμε αν ο κόσμος θα κρίνει την τιμή του με βάση την ιπποδύναμη και τον εξοπλισμό του νέου Tuareg 660 ή αν θα την κρίνει βάσει του κυβισμού του. Επίσης μένει να δούμε αν η ελληνική αντιπροσωπεία καταφέρει να κάνει για άλλη μια φορά το θαύμα της, καθώς αρκετές φορές έχει πετύχει σε κάποια μοντέλα (π.χ. στα Medley) οι τιμές τους στην Ελλάδα να είναι πιο κάτω από των υπόλοιπων Ευρωπαϊκών χωρών.

   


 

Νέα Ducati Panigale V4 R: 218 άλογα – 318 τελική! Πιάνει 330 με το πρόγραμμα της εξάτμισης – 16.000 ο κόφτης! Μετακόμισε η νεκρά!

Πρώτη πάνω και μετά δευτέρα!
Νέα Ducati Panigale V4 R: 218 άλογα – 318 τελική! Πιάνει 330 με το πρόγραμμα της εξάτμισης – 16.000 ο κόφτης! Μετακόμισε η νεκρά!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

23/9/2025

Σχεδιασμένη και έτοιμη για αγώνες Superbike, για να κερδίζει στα εθνικά πρωταθλήματα και να ζει αποκλειστικά στα box μίας πίστας, η νέα Panigale V4 R συνεχίζει επάξια στον δρόμο που χάραξε η προηγούμενη έκδοση, δηλαδή πηγαίνοντας τα πράγματα ένα βήμα πιο κάτω. Μεγάλο, από εκείνα που γίνονται σπαγκάτο!

Εκτός από τα απίστευτα νούμερα με τελική που μέχρι πριν από λίγο καιρό ήταν προνόμιο των μοτοσυκλετών MotoGP, και μην πει κανείς – σας παρακαλούμε λυπηθείτε μας – για την Kawasaki H2R γιατί αυτή ΔΕΝ είναι superbike. Είναι μία άλλη κατηγορία, δική της, όπως έχουμε πει στην δοκιμή – και συγκριτικό που έχουμε κάνει για αυτή και είμαστε και οι μόνοι στην Ελλάδα άλλωστε που την ξέρουμε τόσο καλά. Εκτός από hyperbike, όπως η H2R και άλλες κατασκευές σχεδόν όλες τους βασισμένες στην Hayabusa, ιστορίες για «άνοιγμα όπως μόνο ο Τάδε ξέρει» για παλαιότερα Kawasaki κτλ, σαν μοτοσυκλέτα της κατηγορίας superbike με τα αυστηρά πλαίσια που αυτή έχει, έχουμε τώρα την υψηλότερη τελική.

Η διαφορά με τις υπόλοιπες και συγκεκριμένα με την BMW M1000RR και την Aprilia σε δεύτερο πλάνο, με την M1000RR να έχει την ίδια -αρχική- ιπποδύναμη, είναι πως η Ducati έχει ετοιμάσει ένα ολόκληρο πλάνο για την ομάδα που θέλει να επενδύσει επάνω της με αντίστοιχα πακέτα εξοπλισμού και οδηγίες. Οπότε από τα 218 άλογα στις 15.750 στροφές ανεβαίνει στα 235 με το πρόγραμμα της εξάτμισης και αν βάλεις και το λάδι της Ducati ξεκλειδώνεις ακόμη 3,5 ίππους, όπως δηλαδή ήταν τα πράγματα και στην προηγούμενη έκδοση. Δεν διαφέρει ως προς αυτό, αλλά συνεχίζει την παράδοση, έχοντας δει πως αυτό είναι κάτι που εκτιμάται από τον κόσμο που ασχολείται με τους αγώνες, εκεί δηλαδή που στοχεύει η Panigale V4 R, η βάση για την μοτοσυκλέτα των WSBK.

Ο κινητήρας, γνωστός, Desmosedici Stradale R στα 998 κυβικά, με σφυρήλατο ατσάλινο στρόφαλο, τώρα με μεγαλύτερο βάρος άρα και υψηλότερη αδράνεια. Η Ducati έχει πει πως θέλει την αδράνεια του κινητήρα, θέλει να στρίβεις την μοτοσυκλέτα με το άνοιγμα του γκαζιού, εκμεταλλευόμενος εκείνη την στιγμή αυτό που αρχικά σου εναντιωνόταν πριν την πλαγιάσεις. Το συνολικό ποσό της αδράνειας δεν έχει αλλάξει πολύ προς τα πάνω σαν νούμερο, αν κάποιος μπορούσε να το μετρήσει, η βασική αλλαγή είναι πως μετακόμισε χαμηλότερα ως προς το κέντρο βάρους της μοτοσυκλέτας. Ως συνήθως αυτές είναι εξαιρετικά μικρές αλλαγές που μόνο μέσα στην πίστα έχουν νόημα, αλλά είπαμε, αυτός είναι και ο ρόλος της, ότι πιο σύγχρονο μπορεί να αποκτήσει ένας ιδιώτης ή μία ομάδα σε κάποιο εθνικό πρωτάθλημα για να την ανεβάσει πολύ κοντά στο επίπεδο των WSBK. Στην άυξηση λοιπόν του βάρους του στροφάλου, έρχονται τα χυτά αλουμινένια έμβολα, ελαφρύτερα κατά 5,1% με επίστρωση DLC στο πάνω μέρος και κάτω με δαχτυλίδι απόξεσης.

Βασική αλλαγή είναι η χρήση του DRG (Ducati Racing Gearbox) που ταυτόχρονα έρχεται και με το σύστημα κλειδώματος νεκράς. Αυτό είναι απαραίτητο, δηλαδή πηγαίνει με τον τύπο που αγωνιστικού κιβωτίου ώστε να μην μπορείς να βάλεις νεκρά κατεβάζοντας πριν την στροφή. Ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος από πριν γιατί η νεκρά είναι τώρα κάτω από την πρώτη και δεν είναι καθόλου δύσκολο, ακόμη και για τον πλέον έμπειρο να συνεχίσει να πιέζει τον λεβιέ.

Με την νεκρά να φεύγει ανάμεσα από την πρώτη και την δευτέρα καθιστά αυτή την αλλαγή ταχύτερη και εξαλείφει την πιθανότητα να μην πάει κάτι καλά στην χρήση του quickshifter. Το κλείδωμα νεκράς, πατέντα της Ducati, τουλάχιστον με τον συγκεκριμένο τρόπο υλοποίησης, δεν σε αφήνει να βάλεις νεκρά αν δεν κάνεις τους ίδιους ακριβώς συνδυασμούς με την μανέτα που κάνουν και στα WSBK!

Νέα Ducati Panigale V4 R: 218 άλογα – 318 τελική! Πιάνει 330 με το πρόγραμμα της εξάτμισης – 16.000 ο κόφτης! Μετακόμισε η νεκρά!

Η νέα V4 R έχει το εμπρός υποπλαίσιο που έχει και η κανονική Panigale V4 με την γενναία μείωση της στρεπτικής ακαμψίας κατά 40%, και συνδυάζεται με το συμμετρικό και εξίσου άκαμπτο νέο ψαλίδι. Ο υπολογισμός έχει γίνει βάση των δυνατοτήτων των διαθέσιμων ελαστικών αυτή την στιγμή, που σημαίνει πως εδώ έχουμε και ακόμη μία παράδοση που συνεχίζει ακάθεκτη: Όσο περισσότερο θα παλαιώνει αυτή η μοτοσυκλέτα τόσο λιγότερο θα συνεργάζεται με τα ελαστικά που θα υπάρχουν απαιτώντας δομικές αλλαγές για να ταιριάξει εκ νέου το ίδιο!

Με την μάστιγα των Euro5+ προδιαγραφών, η Ducati έπρεπε να βρει ορισμένες ευφάνταστες λύσεις για μικρή αλλά καίρια βελτίωση της καύσης. Δεν γινόταν να κάνει και θαύματα σε έναν τέτοιο, ήδη υψηλής απόδοσης κινητήρα, ούτε όμως και χρειαζόταν κάτι τέτοιο. Μόνο να πετύχει τον στόχο για το συγκεκριμένο εύρος στροφών που οι νέες προδιαγραφές το απαιτούν. Για αυτό τον λόγο άλλαξε την θέση των μπεκ ψεκασμού και το προφίλ των εκκεντροφόρων τόσο για την εισαγωγή, όσο και για την εξαγωγή.

Αυτό αναπόφευκτα έφερε αλλαγή και στην αναπνοή του κινητήρα που άλλαξε από την εισαγωγή έως και το φιλτροκούτι. Μόλις 1,5% έχει αυξηθεί η ροή, αλλά ήταν αρκετή για να επιτευχθεί ο στόχος. Στο μεταξύ ο κόφτης είναι στις 16.000 στροφές για όλες τις σχέσεις εκτός της έκτης που μπορεί να ανέβει στις 16.500 στροφές, ενώ η μέγιστη απόδοση έρχεται λίγο πιο κάτω, καταδεικνύοντας και τα περιθώρια που υπάρχουν σε αυτό τον κινητήρα που έχει δεχτεί υψηλή τεχνογνωσία από τα MotoGP και είναι φτιαγμένος για να μπορεί να αποτελεί την βάση για τα WSBK.

Στις αναρτήσεις έχουμε την κορυφή του αγωνιστικού κόσμου με πιρούνι 43 χιλιοστών, Öhlins NPX25/30 και αμορτισέρ πίσω TTX36, όλα τους ρυθμισμένα για την νέα απόδοση του κινητήρα και με μία τεράστια βιβλιοθήκη εμπειρίας να συνοδεύει τις αναρτήσεις για πλήρη ρύθμιση στις ανάγκες του συγκεκριμένου αναβάτη, σε συγκεκριμένη πίστα.

Νέο είναι και το σταμπιλιζατέρ SD20 επίσης της Öhlins, ενώ ακριβώς για τον λόγο των πολλών ρυθμίσεων που απαιτούνται για να προσωποποιήσεις την συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας, μπορείς να ρυθμίσεις την έδραση στο ψαλίδι σε 4 διαφορετικές θέσεις με βήμα δύο χιλιοστών κάθε φορά. Δεν υπάρχει σύγχρονη superbike που να μην προσφέρει τέτοιες αλλαγές ώστε να μπορεί να προσαρμοστεί από την ομάδα σε κάθε ξεχωριστή πίστα, οπότε αντίστοιχα και εδώ οι ρυθμίσεις όχι μόνο προσφέρονται αλλά έχουν και τριπλάσιο εύρος από την προηγούμενη έκδοση. Για εκείνους που θα συνεχίσουν και με αγωνιστική τηλεμετρία υπάρχει ήδη και η βάση για αναλογική, οριζόντια τοποθέτηση αισθητήρα στο πίσω αμορτισέρ.

Νέα Ducati Panigale V4 R: 218 άλογα – 318 τελική! Πιάνει 330 με το πρόγραμμα της εξάτμισης – 16.000 ο κόφτης! Μετακόμισε η νεκρά!

Στο μεταξύ έχουμε εδώ το γνωστό από παλαιότερα DDL (Ducati Data Logger) που συλλέγει όλες τις πληροφορίες από όλους τους σένσορες της μοτοσυκλέτας και είναι πλέον αναβαθμισμένο στην τελευταία του έκδοση, επιτρέποντας στους μηχανικούς να ρυθμίσουν την μοτοσυκλέτα σε ταχύτατο χρόνο με τον εξοπλισμό που παρέχει -φυσικά έξτρα- η Ducati. Εννοείται πως κάλλιστα μπορεί να το κάνει αυτό και ο αναβάτης από μόνος του, αλλά στο επίπεδο για το οποίο πλέον μιλάμε, είναι δεδομένο πως την εργασία αυτή θα την αναλάβει μηχανικός.

Στα φρένα έχουμε τις νέες δαγκάνες Brembo Hypure με δίσκους 330mm αλλά όπως πάντα είναι το Cornering ABS της Bosch που κάνει την διαφορά. Εδώ αποκλειστικά φτιαγμένο στις ανάγκες του Ducati Corse, με τους δικούς τους αλγόριθμους. Όπως και πριν, η Ducati σε συνεργασία με την Bosch έχει το δικό της Firmware πάνω στο οποίο τρέχουν οι δικοί της αλγόριθμοι και δεν βασίζεται σε ρύθμιση με βάση τους αλγόριθμους της Bosch. Βέβαια κομμάτι αυτού του προγραμματισμού πηγαίνει πίσω στην Bosch και από εκεί σε άλλους κατασκευαστές, ως μέρος της συμφωνίας μεταξύ των Ιταλών της Ducati και των Γερμανών της Bosch. Που σημαίνει πως η εξέλιξη των φρένων στις superbike παραγωγής έχει διαποτιστεί από το DNA της Ducati.

Εκτός από τον πρόσθετο εξοπλισμό που μπορείς να έχεις για να ρυθμίσεις την μοτοσυκλέτα σου, όλα είναι διαθέσιμα και από την οθόνη των 6,9 ιντσών που έχουμε ήδη δει στην Panigale V4 με δύο βασικά πακέτα μενού, το Track και το Road που με βάση τον προσανατολισμό αυτής της μοτοσυκλέτας, μόνο το πρώτο θα πρέπει να χρησιμοποιείται.

Στην ήδη αδιανόητη μοναχικότητά της, ως κάτι απόλυτα εξειδικευμένο, μπορεί κανείς να συνεχίσει να προσθέτει, από ζάντες κάρμπον για να γλιτώσεις ένα γραμμάριο από τις ήδη ελαφριές ζάντες (!) μέχρι πακέτα PRO στα φρένα, αγωνιστικά φαίρινγκ (αυτό είναι και το μόνο σίγουρο) ρυθμιζόμενα μαρπσιέ και ένα σωρό λεπτομέρειες για να κερδίσεις στο εθνικό σου πρωτάθλημα, αφού αυτός είναι και ο στόχος αυτής της μοτοσυκλέτας. Ναι εμείς δεν έχουμε, εθνικό πρωτάθλημα, τουλάχιστον όχι κάποιο που να μπορεί να συντηρήσει τέτοιες μοτοσυκλέτες, αλλά η Ducati Panigale V4 R έτσι και αλλιώς έχει το κοινό της…