KTM 1290 Superduke GT 2022: Ήρθε η σειρά του

Από τον

Μπάμπη Μέντη

6/11/2020

Με ένα χρόνο καθυστέρηση θα φτάσει στα καταστήματα η έκδοση GT του Superduke R που όπως ξέρουμε επανασχεδιάστηκε πλήρως για το 2020. Το νέο touring “κτήνος” των Αυστριακών δεν θα είναι απλά Euro 5, αλλά όπως βλέπουμε στις κατασκοπικές φωτογραφίες θα έχει πολλές αλλαγές στην εργονομία και φυσικά στον τεχνολογικό τομέα του εξοπλισμού ενεργητικής ασφάλειας και άνεσης.

Το γυμνό Superduke R του 2020 έχει εντελώς διαφορετικό πλαίσιο και υποπλαίσιο, οπότε και η νέα έκδοση GT θα πρέπει να προσαρμοστεί αντίστοιχα. Είναι σίγουρο πως η θέση οδήγησης θα έχει μεγάλες διαφορές από τη γυμνή έκδοση, όπως και εκείνη του συνεπιβάτη. Τα μαρσπιέ είναι σε διαφορετικά σημεία και η εξάτμιση είναι πολύ πιο χαμηλά, ώστε να μην τρώει αποθηκευτικό χώρο από τις βαλίτσες. Όπως και στην προηγούμενη έκδοση GT, έτσι και στη νέα, η έγχρωμη οθόνη TFT είναι μεγαλύτερη σε μέγεθος από του γυμνού μοντέλου και περιμένουμε να έχει ακόμα περισσότερες λειτουργίες και ενδείξεις, καθώς στον εξοπλισμό άμεσης θα προστεθεί και το Adaptive Cruise Control της Bosch.

Αυτό σημαίνει πως και οι προβολείς που έχει η μοτοσυκλέτα δοκιμών στις φωτογραφίες θα αλλάξουν σχήμα για να χωρέσει το ραντάρ. Μικρές διαφορές περιμένουμε να δούμε και στην εξωτερική εμφάνιση, σε ό,τι αφορά το κάλυμμα του ρεζερβουάρ.

Φωτό: Motorrad.de

https://bit.ly/MOTO_669

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

1/8/2025

Η Moto Guzzi ετοιμάζει το μεγαλύτερο τεχνολογικό άλμα εκτός παράδοσης εδώ και δεκαετίες. Αντί για τον κλασικό εγκάρσια τοποθετημένο V2, η νέα της μικρή μοτοσυκλέτα θα χρησιμοποιεί δικύλινδρο σε σειρά 457 κ.εκ., προερχόμενο από την Aprilia, με στόχο την παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα την Ασιατική

Το καλοκαίρι του 2023 η Aprilia παρουσίασε την RS457, εξοπλισμένη με νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα. Το μοτέρ αυτό γρήγορα έγινε η βάση για ολόκληρη οικογένεια μοντέλων, την RS457, την Tuono 457 και σύντομα την Tuareg 457. Όλα παράγονται στο εργοστάσιο της Piaggio στην Ινδία, διασφαλίζοντας χαμηλότερο κόστος και άμεση πρόσβαση σε αναδυόμενες αγορές.

Η Moto Guzzi, μέλος του ίδιου ομίλου (Piaggio) από το 2004, αποφάσισε να υιοθετήσει τον κινητήρα, φέρνοντας για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν έναν αιώνα έναν δικύλινδρο σε σειρά σε μοντέλο παραγωγής της. Αν και η Guzzi είχε φτιάξει εν σειρά κινητήρες τη δεκαετία του ’30, αυτοί περιορίζονταν σε αγωνιστικές εφαρμογές. Από το 1967 και μετά, η εταιρική ταυτότητα της, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εγκάρσιο αερόψυκτο V2. Η εισαγωγή της υδρόψυξης με το V100 Mandello ήταν ήδη μεγάλο βήμα αλλά η εγκατάλειψη του V2 αποτελεί πραγματική επανάσταση.

Η νέα naked της Guzzi θα μοιράζεται τον κινητήρα και ορισμένα περιφερειακά με την Tuono 457, αλλά θα έχει ολοκληρωτικά δική της αρχιτεκτονική στηριζόμενη σε σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο αντί για αλουμινίου, με στόχο να προσδώσει διαφορετική γεωμετρία αναβάτη για μια πιο άνετη θέση οδήγησης αλλά και μια μια πιο παραδοσιακή σχεδίαση ρεζερβουάρ και φωτιστικών σωμάτων.

Η κατηγορία 350-500 κ.εκ. αναπτύσσεται ραγδαία, ιδιαίτερα στην Ασία. Για μικρές εταιρείες όπως η Guzzi (15.000 μονάδες ετησίως), η διείσδυση σε αυτές τις αγορές είναι ζήτημα επιβίωσης. Η παραγωγή στην Ινδία, όπως ήδη γίνεται με την Aprilia, ανοίγει τον δρόμο για οικονομικά προσιτά μοντέλα που θα μπορούν να πωλούνται τόσο σε Ασία όσο και σε Ευρώπη.

Παράλληλα, η Moto Guzzi ακολουθεί το παράδειγμα άλλων κατασκευαστών: KTM- Bajaj, Triumph-Bajaj και εργοστάσια στην Ταϊλάνδη, BMW-TVS. Όλοι προσαρμόζουν την παραγωγή τους σε μικρότερες και πιο οικονομικές μοτοσυκλέτες για να κερδίσουν μερίδιο αγοράς σε χώρες με εκρηκτική ζήτηση.

Αν και είχε ακουστεί ότι η Guzzi θα επαναφέρει το όνομα “Eldorado”, αυτό φαίνεται απίθανο, καθώς ιστορικά αφορούσε μεγάλες cruiser. Μια πιο ταιριαστή επιλογή θα ήταν ίσως το “Airone”, το πρώτο μεταπολεμικό Guzzi μαζικής παραγωγής που έφερε την ελευθερία ταξιδιού σε χιλιάδες αναβάτες, ακριβώς όπως στοχεύει να κάνει και η νέα, μικρή Moto Guzzi.