Luca Marini - Το απόλυτο δράμα στη σεζόν MotoGP 2024 συνεχίζεται
298 βαθμούς πίσω από τον Marc Marquez, χωρίς ελπίδα καμιά…
Από τον
Κώστα Γκαζή
3/9/2024
Το 2023 στη μεγάλη κατηγορία του MotoGP μετά από 12 γύρους, ο Luca Marini με την Ducati GP23 βρισκόταν στην 7η θέση με 135 βαθμούς, πίσω από τον 1ο Pecco Bagnaia που είχε 283 βαθμούς. Το 2024, μετά από 12 γύρους, με τη Honda RC213V έχει 1 (έναν) βαθμό, πίσω από 1ο Jorge Martin που έχει 299 βαθμούς…
Μάλιστα στην κατάταξη του 2024, μετά το GP του Aragon, ο Marini που βρίσκεται στην 24η θέση, έχει πίσω του με 0 βαθμούς μόνο τους Stefan Bradl (δοκιμαστής Honda), Remy Gardner (wildcard στη θέση του Rins), και Luca Savadori (δοκιμαστής Aprilia). Ουσιαστικά ο αναβάτης της Repsol Honda είναι τελευταίος των τελευταίων, όσον αφορά τους full-time αναβάτες του MotoGP. Περιμένετε, γιατί τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Ποιοι βρίσκονται ακριβώς από πάνω του; Ο Pol Espargaro (δοκιμαστής της KTM) με 6 βαθμούς, Dani Pedrosa (δοκιμαστής της KTM) με 7 βαθμούς, και ο ομόσταυλός του, Joan Mir, με 15 βαθμούς.
Το δράμα του Ιταλού δεν δείχνει να έχει τέλος, καθώς στο Sprint του Aragon ο Marini τερμάτισε 16ος, ενώ στον αγώνα της Κυριακής τερμάτισε 17ος και τελευταίος, δυο λεπτά και 12 δευτερόλεπτα πίσω από τον Marquez! Στον συγκεκριμένο αγώνα, η RC213V του Marini “πέθανε” στην εκκίνηση, με τον Ιταλό να ξεκινά από τα pits με τη δεύτερη μοτοσυκλέτα του.
Εκεί, ο 27χρονος ετεροθαλής αδελφός του Rossi, έκανε έναν μοναχικό αγώνα, με κύριο στόχο… να μη φάει γύρο από τον Marc Marquez, κάτι που τελικά κατάφερε. Μάλιστα ο Marini ανέφερε μετά τον αγώνα πως για να βρει κίνητρα να συνεχίσει, υποκρίθηκε πως ο ίδιος βρισκόταν πρώτος, και δεν έπρεπε να αφήσει τον… δεύτερο MM93 να τον προσπεράσει!
“Στο τέλος, νίκησα” δήλωσε ο Luca… που για την ιστορία τερμάτισε 40 δευτερόλεπτα πίσω από τον προτελευταίο Raul Fernandez.
Και το δράμα του Marini συνεχίζεται, με 298 βαθμούς να τον χωρίζουν από τον πρώτο, και 228 από τον Marc Marquez που πέρυσι έτρεχε με την βασανιστικά κακή RC213V, μια μοτοσυκλέτα που τα τελευταία χρόνια δείχνει να καταβροχθίζει καριέρες αναβατών σαν στραγάλια. Μακάρι να δούμε την εμβληματική Honda να ξεκολλά από τις τελευταίες θέσεις, όμως για την ώρα οι προσπάθειες των Ιαπώνων συνεχίζουν να πέφτουν στο κενό.
MotoGP: Στα 850 κυβικά η κυριαρχία των V4 θα αμφισβητηθεί ξανά, όπως παλιά!
Αντίθετα με την εξέλιξη έως σήμερα όπου έπεσε ακόμη και το κάστρο της Yamaha
Από τον
Φίλιππο Σταυριδόπουλο
16/12/2025
Ο πρώην test rider της Suzuki, Sylvain Guintoli, εξηγεί γιατί τα MotoGP οδηγήθηκαν στη κυριαρχία των V4 κινητήρων, αλλά και γιατί το πλεονέκτημα αυτό ίσως να μην είναι δεδομένο στην εποχή των 850cc.
Για πρώτη φορά από την αρχή της τετράχρονης εποχής τους, το 2002, τα MotoGP θα έχουν από την σεζόν του 2026 μοτοσυκλέτες αποκλειστικά με V4 κινητήρες, τώρα που έπεσε και το κάστρο της Yamaha.
Στις περισσότερες από τις 24 σεζόν που πέρασαν από την κατάργηση των δίχρονων 500cc, ο ανταγωνισμός μεταξύ V και Inline κινητήρων ήταν σχετικά ισορροπημένος.
Σε επίπεδο τίτλων αναβατών, 14 έχουν κατακτηθεί από V-κινητήρες, δύο με τον V5 της Honda. Ενώ οι υπόλοιποι δώδεκα με V4 των Honda και Ducati.
Οι εν σειρά κινητήρες μετρούν δέκα παγκόσμια πρωταθλήματα, εννέα από την Yamaha και ένα από την Suzuki, όταν ο Joan Mir κατέκτησε τον τίτλο το 2020.
Ο Fabio Quartararo χάρισε στη Yamaha τον πιο πρόσφατο τίτλο της το 2021, πριν η Suzuki αποχωρήσει με στυλ, κερδίζοντας δύο από τους τρεις τελευταίους αγώνες της το 2022. Αυτές έμελλε να είναι και οι τελευταίες νίκες εν σειρά κινητήρων, μέχρι νεοτέρας, με τη Yamaha να επιβεβαιώνει ότι από το 2026 θα περάσει και εκείνη σε V4, ακολουθώντας τις Ducati, Aprilia, KTM και Honda.
Η ίδια η ιστορία της Suzuki στο MotoGP δείχνει πόσο δραστικά έχει αλλάξει το τοπίο. Η ιαπωνική εταιρεία είχε δυσκολευτεί στο παρελθόν με τον V4 GSV-R, πριν επιστρέψει το 2015 με τετρακύλινδρο εν σειρά κινητήρα.
Καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της GSX-RR που κατέκτησε τίτλο έπαιξε ο πρώην αναβάτης του MotoGP και πρωταθλητής WorldSBK, Sylvain Guintoli, ως εργοστασιακός δοκιμαστής και με wild-card συμμετοχές.
"Η Suzuki έτρεχε με V4 πριν από πολλά χρόνια, αλλά όταν επέστρεψε, επέλεξε εν σειρά διάταξη, την περίοδο που ήμουν κι εγώ εκεί", δήλωσε ο Guintoli που πλέον εκτελεί χρέη σχολιαστή MotoGP ενώ ακόμα αγωνίζεται στην κατηγορία EWC με την BMW.
"Προφανώς λειτούργησε πολύ καλά, γιατί κερδίσαμε τον τίτλο το 2020. Και μετά ο Fabio πήρε τον τίτλο το 2021. Άρα είχαμε δύο συνεχόμενους τίτλους με εν σειρά κινητήρες.
"Μετά από αυτό ξεκίνησε η κυριαρχία των V4".
Στην ερώτηση τι προκάλεσε τη στροφή προς τους V4, ο Guintoli απάντησε. "Σίγουρα η αεροδυναμική, σε συνδυασμό με την υπεροχή σε ίππους του V4. Τους χρειάζεσαι αυτούς τους ίππους, γιατί έχεις όλη αυτή την αντίσταση από τα φτερά και τις αεροδυναμικές συσκευές στις ευθείες.
"Με τις συσκευές ρύθμισης ύψους, οι μοτοσυκλέτες είναι πλέον πιο “drag”, κάτι που βοηθά στο να περάσει όλη αυτή η δύναμη στο έδαφος."
"Όταν χαμηλώνεις την ανάρτηση πίσω σύστημα και μάλιστα αυτό μπορείς να το κάνεις δυναμικά, μέσα στην στροφή, τότε έχεις μεγαλύτερες δυνατότητες από αυτές που υπήρχαν παλαιότερα για να χρησιμοποιήσεις την ισχύ. Πάντα σε σχέση με μια συμβατική αγωνιστική μοτοσυκλέτα, όπου ο μόνος τρόπος που έχεις να ελέγξεις την δύναμη, είναι απλά να περιορίζεις το άνοιγμα της γκαζιέρας μέχρι να μπεις ουσιαστικά στην τέταρτη σχέση."
"Η αεροδυναμική, οι συσκευές ρύθμισης ύψους και η συνολική πρόσφυση μαζί με την συμβολή των ηλεκτρονικών, επέτρεψαν τις μοτοσυκλέτες να γίνουν πιο αποδοτικές, και στους αναβάτες να χρησιμοποιούν περισσότερη ισχύ από ποτέ. Νομίζω ότι εκεί βρίσκεται αυτό το μικρό πλεονέκτημα του V4".
Σύμφωνα με τον Guintoli, το πλεονέκτημα αυτό γίνεται ακόμη πιο εμφανές όταν πέφτει η πρόσφυση των ελαστικών στη διάρκεια του αγώνα.
"Σε συνθήκες αγώνα, όταν μειώνεται η πρόσφυση, δεν μπορείς να διατηρήσεις την ίδια ταχύτητα στη στροφή", εξηγεί.
"Με έναν V4 όμως μπορείς να φρενάρεις και να στρίψεις πιο γρήγορα στην κορυφή της στροφής και μετά να χρησιμοποιήσεις όλη τη δύναμη μόλις σηκώσεις τη μοτοσυκλέτα.”
"Έτσι χάνεις λιγότερο χρόνο σε σχέση με το να προσπαθείς να διατηρήσεις την ταχύτητα μέσα στη στροφή, που είναι το δυνατό σημείο ενός εν σειρά.
"Γι’ αυτό, κατά τη γνώμη μου, τα πράγματα πήγαν προς τα εκεί… Αλλά δεν είναι δεδομένο ότι αυτό θα ισχύει και με τους νέους κανονισμούς του 2027!".
Με το MotoGP να περνά στα 850cc από το 2027, να καταργεί τις συσκευές ρύθμισης ύψους και να αλλάζει σε ελαστικά Pirelli, το σημερινό πλεονέκτημα του V4, που βασίζεται στη μέγιστη αξιοποίηση του πίσω Michelin, μπορεί να εξαφανιστεί.
"Θα δούμε, αλλά το 2027 θα έχουμε πιο ‘φυσικές’ μοτοσυκλέτες, χωρίς συσκευές ρύθμισης ύψους, με λιγότερη αεροδυναμική. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα."
"Ίσως ένας Ι4 να μην είναι κακή ιδέα!".
Δεν είναι τυχαίο ότι Kawasaki, Yamaha και BMW με κινητήρες εν σειρά έχουν κατακτήσει τέσσερις από τους έξι τελευταίους τίτλους στο WorldSBK με ελαστικά Pirelli.
Ωστόσο, με τόση γνώση και δεδομένα πλέον χτισμένα γύρω από τον V4, και ακόμη και τη Yamaha να αλλάζει φιλοσοφία αναζητώντας περισσότερη πρόσφυση πίσω, κανένας κατασκευαστής των MotoGP δεν δείχνει προς το παρόν διατεθειμένος να εξετάσει σοβαρά έναν Ι4 κινητήρα. Το αντίθετο μάλιστα, η Yamaha καίει την σεζόν που έρχεται ως προετοιμασία για να χτίσει εμπειρία με την διάταξη, ενώ ταυτόχρονα προετοιμάζει τον Toprak.