MotoGP, Buriram Test, 2η ημέρα: Ο Marc Marquez και πάλι ταχύτερος όλων

Πρόοδος του Bezzecchi με την Aprilia, συνεχίζει τα καλά σημάδια ο Mir με τη Honda
Marc Marquez
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

13/2/2025

Η δεύτερη μέρα του τεστ της Ταϊλάνδης τελείωσε, και μαζί τελείωσαν όλα τα pre-season δοκιμαστικά της μεγάλης κατηγορίας του MotoGP, με τον πρώτο γύρο να λαμβάνει χώρα στην ίδια πίστα, όπου η δράση αρχίζει στις 28 Φεβρουαρίου.

Με τη ζέστη να κάνει και τη δεύτερη ημέρα των δοκιμών αισθητή την παρουσία της, οι αναβάτες βρέθηκαν να δοκιμάζουν τόσο διαφορετικά εξαρτήματα, φαίρινγκ και κινητήρες, κάνοντας παράλληλα προσπάθεια για επίτευξη ταχύτερου χρόνου, αλλά και προσομοίωση αγώνα, με σερί 10 ή 20 γύρων.

Σίγουρα τα δοκιμαστικά έχουν μέγιστη σημασία για την προετοιμασία αναβατών και ομάδων, όμως οι αγώνες φέρνουν πάντα επιπρόσθετους παράγοντες που τα δοκιμαστικά δεν μπορούν να προσομοιώσουν, και αφορούν τις προσπεράσεις, το αγωνιστικό πνεύμα του κάθε αναβάτη, το πόσο είναι έτοιμος καθένα να τα δώσει όλα, το πού θα κινηθεί στρατηγικά, και πολλά ακόμη. Οπότε, καλό είναι να μη συγχέουμε τα αποτελέσματα των δοκιμαστικών με τις προσδοκίες μας για την αγωνιστική σεζόν, κι αν το κάνουμε αυτό, να το κάνουμε πάντα με μέτρο.

Marc Marquez

Ο Marc Marquez ήταν ο αναβάτης που ξεχώρισε και τη δεύτερη μέρα του τεστ, γράφοντας και πάλι τον ταχύτερο χρόνο, ενώ ήταν ο μόνος που έπεσε στο 1:28, αν και δεν κατάφερε -για λίγο- να σπάσει το ρεκόρ πίστας που κατέχει από το 2024 ο (πλέον ομόσταυλός του) Bagnaia. Παράλληλα, ο Marc εντυπωσίασε και στην προσομοίωση αγώνα, όπου ήταν κι εκεί ταχύτερος όλων, δίνοντας μας ενδείξεις πως δικαίως περιλαμβάνεται μέσα στα μεγάλα φαβορί για το 2025.

Alex Marquez

Στη δεύτερη θέση βρέθηκε ο Alex Marquez με το GP24 (το οποίο θα χρησιμοποιήσει τελικά και η εργοστασιακή ομάδα της Ducati για το 2025, αντί του GP25 το οποίο εγκαταλείπεται έτσι άδοξα), μόλις 0.179 δευτερόλεπτα πίσω από τον αδελφό του. Ο Alex είναι σταθερά ταχύς στα δοκιμαστικά, όμως μένει να δούμε αν η αδιαμφισβήτητη ταχύτητά του συνδυαστεί και με σταθερά αποτελέσματα στην κορυφή, για να έχει πρωταγωνιστικό ή όχι ρόλο το 25.

Bez

Τρίτος ήταν ο Marco Bezzecchi που δείχνει να προσαρμόζεται ταχύτατα στην Aprilia, και συλλέγει και δεδομένα που η ιταλική εταιρεία θα μοιραστεί και με τον Jorge Martin, όταν ο Πρωταθλητής του 2024 επιστρέψει στα αγωνιστικά δρώμενα, αφού αναρρώσει από τον τραυματισμό του.

Acosta

Ο Pedro Acosta σημείωσε τον τέταρτο ταχύτερο χρόνο, και ήταν μακράν ο ταχύτερος αναβάτης με KTM, αφού ο επόμενος (Vinales) ήταν 9ος (σχεδόν 0,5 δευτερόλεπτα πιο πίσω), ο (Binder) ήταν 12ος, και ο Bastianini 15ος.

Pecco Bagnaia

Πέμπτος κατετάγη σε απόλυτο χρόνο ο Francesco Bagnaia, ο οποίος είχε δηλώσει μετά την 1η ημέρα πως δεν έχει την ταχύτητα που θέλει, αναφέροντας πως θα μελετούσε τα δεδομένα τηλεμετρίας του Marc, για να καταφέρει να βελτιώσει την απόδοσή του.

Joan Mir

Εξαιρετικός ήταν για δεύτερο συνεχόμενο τεστ ο Joan Mir της Honda, που ήταν 6ος τη δεύτερη ημέρα στο Buriram, 0,544 δευτερόλεπτα πίσω από τον Marc, ενώ παράλληλα ήταν και ο ταχύτερος αναβάτης ιαπωνικής μοτοσυκλέτας.

Fabio Quartararo

Ταχύτερος από το στρατόπεδο της Yamaha ήταν ο Fabio Quartararo, 0,731 δευτερόλεπτα πίσω από τον Marc, που δεν κατάφερε να επαναλάβει τις καλές εμφανίσεις των δοκιμαστικών της Sepang.

Ogura

Από τους rookies, ταχύτερος ήταν ο Ai Ogura στην 11η θέση με την Trackhouse Aprilia (13ος ο τραυματίας ομόσταυλός του, Raul Fernandez), ενώ αντίθετα ο Fermin Aldeguer της Gresini έδειξε να δυσκολεύεται, για να τερματίσει πολύ πίσω, στην 18η θέση, 1,2 δευτερόλεπτα μακριά από τον χρόνο του Marc.

Chantra

Αν και βελτίωσε σημαντικό τον χρόνο του, ο Ταϊλανδός Somkiat Chantra -3οςrookie της κατηγορίας για το 25-, δεν κατάφερε να ξεφύγει από την τελευταία θέση της κατάταξης, 1,6 δευτερόλεπτα πίσω από τον Marc (την 1η ημέρα ήταν 2 δευτερόλεπτα πίσω), καταφέρνοντας να περάσει μόνο τον δοκιμαστή Savadori.

Ακολουθούν οι χρόνοι της δεύτερης ημέρας του τεστ της Ταϊλάνδης.

ΘΕΣΗ ΑΝΑΒΑΤΗΣ ΟΜΑΔΑ ΧΡΟΝΟΣ / ΔΙΑΦΟΡΑ
1 Marc Marquez Ducati Lenovo (GP25) 1:28.855s
2 Alex Marquez Gresini Ducati (GP24) +0.179s
3 Marco Bezzecchi Aprilia Racing (RS-GP25) +0.205s
4 Pedro Acosta Red Bull KTM (RC16) +0.278s
5 Francesco Bagnaia Ducati Lenovo (GP25) +0.523s
6 Joan Mir Honda HRC Castrol (RC213V) +0.544s
7 Franco Morbidelli VR46 Ducati (GP24) +0.599s
8 Fabio Quartararo Monster Yamaha (YZR-M1) +0.731s
9 Maverick Viñales Red Bull KTM Tech3 (RC16) +0.751s
10 Jack Miller Pramac Yamaha (YZR-M1) +0.762s
11 Ai Ogura Trackhouse Aprilia (RS-GP25) +0.781s
12 Brad Binder Red Bull KTM (RC16) +0.877s
13 Raul Fernandez Trackhouse Aprilia (RS-GP25) +0.877s
14 Luca Marini Honda HRC Castrol (RC213V) +0.928s
15 Enea Bastianini Red Bull KTM Tech3 (RC16) +0.982s
16 Johann Zarco LCR Honda (RC213V) +1.027s
17 Alex Rins Monster Yamaha (YZR-M1) +1.207s
18 Fermin Aldeguer Gresini Ducati (GP24) +1.230s
19 Miguel Oliveira Pramac Yamaha (YZR-M1) +1.234s
20 Somkiat Chantra LCR Honda (RC213V) +1.610s
21 Lorenzo Savadori Aprilia Test Rider (RS-GP25) +2.352s
Ετικέτες

MotoGP: Στα 850 κυβικά η κυριαρχία των V4 θα αμφισβητηθεί ξανά, όπως παλιά!

Αντίθετα με την εξέλιξη έως σήμερα όπου έπεσε ακόμη και το κάστρο της Yamaha
Inline 4
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

16/12/2025

Ο πρώην test rider της Suzuki, Sylvain Guintoli, εξηγεί γιατί τα MotoGP οδηγήθηκαν στη κυριαρχία των V4 κινητήρων, αλλά και γιατί το πλεονέκτημα αυτό ίσως να μην είναι δεδομένο στην εποχή των 850cc.

Για πρώτη φορά από την αρχή της τετράχρονης εποχής τους, το 2002, τα MotoGP θα έχουν από την σεζόν του 2026 μοτοσυκλέτες αποκλειστικά με V4 κινητήρες, τώρα που έπεσε και το κάστρο της Yamaha.

Στις περισσότερες από τις 24 σεζόν που πέρασαν από την κατάργηση των δίχρονων 500cc, ο ανταγωνισμός μεταξύ V και Inline κινητήρων ήταν σχετικά ισορροπημένος.

Σε επίπεδο τίτλων αναβατών, 14 έχουν κατακτηθεί από V-κινητήρες, δύο με τον V5 της Honda. Ενώ οι υπόλοιποι δώδεκα με V4 των Honda και Ducati.
Οι εν σειρά κινητήρες μετρούν δέκα παγκόσμια πρωταθλήματα, εννέα από την Yamaha και ένα από την Suzuki, όταν ο Joan Mir κατέκτησε τον τίτλο το 2020.

Ο Fabio Quartararo χάρισε στη Yamaha τον πιο πρόσφατο τίτλο της το 2021, πριν η Suzuki αποχωρήσει με στυλ, κερδίζοντας δύο από τους τρεις τελευταίους αγώνες της το 2022. Αυτές έμελλε να είναι και οι τελευταίες νίκες εν σειρά κινητήρων, μέχρι νεοτέρας, με τη Yamaha να επιβεβαιώνει ότι από το 2026 θα περάσει και εκείνη σε V4, ακολουθώντας τις Ducati, Aprilia, KTM και Honda.

Η ίδια η ιστορία της Suzuki στο MotoGP δείχνει πόσο δραστικά έχει αλλάξει το τοπίο. Η ιαπωνική εταιρεία είχε δυσκολευτεί στο παρελθόν με τον V4 GSV-R, πριν επιστρέψει το 2015 με τετρακύλινδρο εν σειρά κινητήρα.

Καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της GSX-RR που κατέκτησε τίτλο έπαιξε ο πρώην αναβάτης του MotoGP και πρωταθλητής WorldSBK, Sylvain Guintoli, ως εργοστασιακός δοκιμαστής και με wild-card συμμετοχές.

inline4

"Η Suzuki έτρεχε με V4 πριν από πολλά χρόνια, αλλά όταν επέστρεψε, επέλεξε εν σειρά διάταξη, την περίοδο που ήμουν κι εγώ εκεί", δήλωσε ο Guintoli που πλέον εκτελεί χρέη σχολιαστή MotoGP ενώ ακόμα αγωνίζεται στην κατηγορία EWC με την BMW.

"Προφανώς λειτούργησε πολύ καλά, γιατί κερδίσαμε τον τίτλο το 2020. Και μετά ο Fabio πήρε τον τίτλο το 2021. Άρα είχαμε δύο συνεχόμενους τίτλους με εν σειρά κινητήρες.

"Μετά από αυτό ξεκίνησε η κυριαρχία των V4".

Στην ερώτηση τι προκάλεσε τη στροφή προς τους V4, ο Guintoli απάντησε. "Σίγουρα η αεροδυναμική, σε συνδυασμό με την υπεροχή σε ίππους του V4. Τους χρειάζεσαι αυτούς τους ίππους, γιατί έχεις όλη αυτή την αντίσταση από τα φτερά και τις αεροδυναμικές συσκευές στις ευθείες.

"Με τις συσκευές ρύθμισης ύψους, οι μοτοσυκλέτες είναι πλέον πιο “drag”, κάτι που βοηθά στο να περάσει όλη αυτή η δύναμη στο έδαφος."

"Όταν χαμηλώνεις την ανάρτηση πίσω σύστημα και μάλιστα αυτό μπορείς να το κάνεις δυναμικά, μέσα στην στροφή, τότε έχεις μεγαλύτερες δυνατότητες από αυτές που υπήρχαν παλαιότερα για να χρησιμοποιήσεις την ισχύ. Πάντα σε σχέση με μια συμβατική αγωνιστική μοτοσυκλέτα, όπου ο μόνος τρόπος που έχεις να ελέγξεις την δύναμη, είναι απλά να περιορίζεις το άνοιγμα της γκαζιέρας μέχρι να μπεις ουσιαστικά στην τέταρτη σχέση."

"Η αεροδυναμική, οι συσκευές ρύθμισης ύψους και η συνολική πρόσφυση μαζί με την συμβολή των ηλεκτρονικών, επέτρεψαν τις μοτοσυκλέτες να γίνουν πιο αποδοτικές, και στους αναβάτες να χρησιμοποιούν περισσότερη ισχύ από ποτέ. Νομίζω ότι εκεί βρίσκεται αυτό το μικρό πλεονέκτημα του V4".

Σύμφωνα με τον Guintoli, το πλεονέκτημα αυτό γίνεται ακόμη πιο εμφανές όταν πέφτει η πρόσφυση των ελαστικών στη διάρκεια του αγώνα.

"Σε συνθήκες αγώνα, όταν μειώνεται η πρόσφυση, δεν μπορείς να διατηρήσεις την ίδια ταχύτητα στη στροφή", εξηγεί.

"Με έναν V4 όμως μπορείς να φρενάρεις και να στρίψεις πιο γρήγορα στην κορυφή της στροφής και μετά να χρησιμοποιήσεις όλη τη δύναμη μόλις σηκώσεις τη μοτοσυκλέτα.”

inline4

"Έτσι χάνεις λιγότερο χρόνο σε σχέση με το να προσπαθείς να διατηρήσεις την ταχύτητα μέσα στη στροφή, που είναι το δυνατό σημείο ενός εν σειρά.

"Γι’ αυτό, κατά τη γνώμη μου, τα πράγματα πήγαν προς τα εκεί… Αλλά δεν είναι δεδομένο ότι αυτό θα ισχύει και με τους νέους κανονισμούς του 2027!".

Με το MotoGP να περνά στα 850cc από το 2027, να καταργεί τις συσκευές ρύθμισης ύψους και να αλλάζει σε ελαστικά Pirelli, το σημερινό πλεονέκτημα του V4, που βασίζεται στη μέγιστη αξιοποίηση του πίσω Michelin, μπορεί να εξαφανιστεί.

"Θα δούμε, αλλά το 2027 θα έχουμε πιο ‘φυσικές’ μοτοσυκλέτες, χωρίς συσκευές ρύθμισης ύψους, με λιγότερη αεροδυναμική. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα."

"Ίσως ένας Ι4 να μην είναι κακή ιδέα!".

Δεν είναι τυχαίο ότι Kawasaki, Yamaha και BMW με κινητήρες εν σειρά έχουν κατακτήσει τέσσερις από τους έξι τελευταίους τίτλους στο WorldSBK με ελαστικά Pirelli.

Ωστόσο, με τόση γνώση και δεδομένα πλέον χτισμένα γύρω από τον V4, και ακόμη και τη Yamaha να αλλάζει φιλοσοφία αναζητώντας περισσότερη πρόσφυση πίσω, κανένας κατασκευαστής των MotoGP δεν δείχνει προς το παρόν διατεθειμένος  να εξετάσει σοβαρά έναν Ι4 κινητήρα. Το αντίθετο μάλιστα, η Yamaha καίει την σεζόν που έρχεται ως προετοιμασία για να χτίσει εμπειρία με την διάταξη, ενώ ταυτόχρονα προετοιμάζει τον Toprak.

Ο Sylvain Guintoli ήρθε πρόσφατα ξανά στο προσκήνιο καθως προετοιμάζεται να τρέξει στον Μαραθώνιο του Λονδίνου το 2026, φορώντας τη στολή αγώνων του, στη μνήμη του γιου του Luca, για φιλανθρωπικό σκοπό.

inline4

 

Ετικέτες