MotoGP Mugello 2023: Περίπατος Bagnaia μέχρι την καρό σημαία

Από τον

Μπάμπη Μέντη

11/6/2023

Το γεγονός πως ο Marc Marquez ξεκινούσε από τη δεύτερη θέση, ίσως να άφηνε κάποιες ελπίδες να δούμε κάποια άλλη μάρκα μοτοσυκλέτας πλην της Ducati στο βάθρο του Mugello, όπως και η πολύ καλή εκκίνηση που είχαν κάνει εχθές στο Sprint τα KTM, άφηναν ένα παράθυρο για λίγη… αγωνία κατά την διάρκεια του αγώνα. Πράγματι στην εκκίνηση ο Miller εκτόξευσε την KTM του στην κορυφή και ο Marquez έστριψε τέταρτος την Κ1, βάζοντας λίγο σασπένς στην ιστορία μας, όμως πολύ γρήγορα ο Bangaia και ο Martin έκοψαν το βήχα σε όλους, κάνοντας μάλιστα και μεγάλη διαφορά έως τον τρίτο γύρο, αφήνοντας στους υπόλοιπους ελπίδες μόνο για την τρίτη θέση του βάθρου.

Μέχρι τους πρώτους δέκα γύρους, όλοι ήταν υποψήφιοι για αυτή την τελευταία θέση του βάθρου, όμως η πτώση του Marc Marquez δημιούργησε τις συνθήκες να για μείνουν μόνο τρεις υποψήφιοι, δηλαδή ο Marini, ο αδερφός του Alex και ο Zarco, οι οποίοι δημιούργησαν το δικό τους γκρουπάκι και έδωσαν μια δυνατή μάχη μεταξύ τους, ειδικά ανάμεσα στον Marini και τον Alex Marquez που ήταν πολύ γρήγορος όλο το τριήμερο…

Λέμε ήταν διότι λίγο αργότερα θα πέσει, ενώ είχε περάσει μπροστά από τον Marini. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως ξεμείναμε από θέαμα, καθώς τώρα ήταν η σειρά του Zarco να παλέψει με τον Marini και να κάνει μια εξωπραγματική προσπέραση στον Ιταλό, την οποία φυσικά ο (για πολλοστή φορά…) ανίκανος σκηνοθέτης της Dorna δεν κατάφερα να μας την δείξει σε replay… Ούτε είδαμε ποτέ την πτώση του Oliveira ποτέ, ούτε καν την πτώση του Alex Rins στον χθεσινό αγώνα, όπου μάλλον θα χάσει τη χρονιά, καθώς έσπασε το πόδι του και έκανε ήδη μια εγχείρηση στη Φλωρεντία και θα κάνει και δεύτερη στην Ισπανία.

Κάπως έτσι φτάσαμε στους τρεις γύρους πριν το τέλος, χωρίς να έχουμε δει ή μάθει γιατί ο Bezzecchi κόλλησε στην 8^η θέση, Χωρίς να δούμε ή να μάθουμε κάτι για τα Aprilia και τα KTM… Έστω να τα δούμε στην οθόνη μας βρε παιδί μου!

Οπότε με τα τελευταία δευτερόλεπτα κυλούσαν βλέποντας τον Bagnaia να βολτάρει μέχρι την καρό σημαία και πίσω του τον martin που είχε επιλέξει soft πίσω ελαστικό και ήταν αδύνατόν να πιέσει για να φτάσει τον Bagnaia. Πίσω από τον Martin τερμάτισε φυσικά ο Zarco που για άλλον έναν αγώνα έδειξε πόσο δυνατός μπορεί να γίνει στους τελευταίους γύρους.

https://bit.ly/MOTO_669

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

5/8/2025

Το επόμενο Σαββατοκύριακο η κορυφαία κατηγορία των Grand Prix γιορτάζει τον 1000ό αγώνα της στο Red Bull Ring, χίλιοι αγώνες σε 76 χρόνια δράσης, ηρώων, κακών, θριάμβων και τραγωδιών

Τρεισήμισι δεκαετίες γεμάτες από αληθινούς θρύλους όπως οι Duke, Surtees, Hailwood, Agostini, Rainey, Doohan, Rossi και Marquez. Χίλια Grand Prix που ταξίδεψαν τον κόσμο σε θρυλικές πίστες: Assen, Phillip Island, Isle of Man, Sachsenring, Indianapolis, Buriram, Buddh και Losail. Ένα Πρωτάθλημα που έσπρωξε την τεχνολογική καινοτομία στα άκρα και ακόμα παραπέρα.

Από την αρχή…

Ο πρώτος αγώνας της κατηγορίας MotoGP διεξήχθη στον θρυλικό TT Mountain Circuit στο Isle of Man, στις 17 Ιουνίου 1949. Στον επτά γύρων, 425 χλμ. μαραθώνιο κέρδισε ο Harold Daniell με εργοστασιακή Norton.

Χρειάστηκαν 13 χρόνια για να φτάσουμε στον 100ό αγώνα, το 1962 στο Sachsenring, με νικητή τον Mike Hailwood και την MV Agusta. Δέκα χρόνια νωρίτερα, στη Monza, ο Les Graham χάριζε στην MV Agusta την πρώτη της νίκη. Το 1953, ο Fergus Anderson έγινε ο γηραιότερος νικητής στην ιστορία, κερδίζοντας στα 44 του με Moto Guzzi στο Montjuic Park.

Το 1957, ο Bob McIntyre κατέγραψε τον μεγαλύτερο σε διάρκεια αγώνα στα 76 χρόνια του θεσμού: 3 ώρες, 2 λεπτά και 57 δευτερόλεπτα για 8 γύρους στην διαδρομή των 60,27 χλμ. του Isle of Man.

Από τα 200 στα 400 Grand Prix

Ο 200ός αγώνας έγινε στο Assen με νικητή τον Giacomo Agostini. Λίγο πριν, ο Jim Redman έφερε τη Honda στην κορυφή για πρώτη φορά στο Hockenheim, ενώ ο Godfrey Nash κατέκτησε την τελευταία νίκη μονοκύλινδρης μοτοσυκλέτας στο Opatija το 1969. Το 1971, ο Jack Findlay χάρισε στη Suzuki την πρώτη νίκη δίχρονου κινητήρα.

Ο Barry Sheene γιόρτασε τον 300ό αγώνα το 1981 στο Anderstorp – τελευταία του νίκη και μοναδική με Yamaha. Το 1973, ο Jarno Saarinen κέρδισε τον πρώτο αγώνα με τετράκυλινδρο δίχρονο, όμως χάθηκε λίγες εβδομάδες αργότερα στο Monza.

Το 1976, στο Nürburgring, ο Agostini πήρε την τελευταία νίκη του, που ήταν και η τελευταία για τετράχρονη μηχανή στην κατηγορία μέχρι την εποχή MotoGP.

Το 1977, ο Sheene σημείωσε την υψηλότερη μέση ταχύτητα όλων των εποχών: 217,37 χλμ/ώρα στο Spa. Το 1989, στον 400ό αγώνα, ο Eddie Lawson νίκησε στο Le Mans.

Η σύγχρονη εποχή

Η μισή χιλιάδα αγώνων ήρθε με τον Mick Doohan νικητή στο Imola, ενώ το 2002, ο Valentino Rossi κέρδισε στον πρώτο αγώνα όπου οι τετράχρονοι 990 κ.εκ. έτρεξαν μαζί με τους δίχρονους.

Ο 600ός αγώνας πήγε στον Sete Gibernau μετά απο τρομερή μάχη με τον Rossi στο Le Mans, ενώ λίγο αργότερα ο Capirossi έφερε την πρώτη νίκη Ducati στο MotoGP. Το 2004, ο Rossi έγινε ο μόνος που κέρδισε διαδοχικά σε δύο διαφορετικές μάρκες (Honda και Yamaha).

Το 2007 ήρθαν τα 800 κ.εκ., με τον Stoner και την Ducati κυρίαρχους. Το 2008, το Qatar έγινε ο πρώτος νυχτερινός αγώνας στην ιστορία. Ο Jorge Lorenzo πήρε τον 700ό αγώνα στο Motegi (2009), ενώ το 2013 ο Marc Marquez έγινε ο νεότερος νικητής όλων των εποχών.

Από το 800 στο 1000

O Jorge Lorenzo κέρδισε και τον 800ό αγώνα με απόλυτη κυριαρχία. Το 2016 μπήκαν τα ενιαία ECU και τα ελαστικά της Michelin. Ο Cal Crutchlow έγινε ο πρώτος Βρετανός νικητής μετά από 35 χρόνια. Ο Rossi πήρε την τελευταία του νίκη το 2017, ενώ το 2020 η KTM πανηγύρισε τις πρώτες της νίκες με Binder και Oliveira που κέρδισε εντός έδρας για τον Αυστριακό κατασκευαστή στο Red Bull Ring τον 900ό αγώνα, όντας μέχρι σήμερα ο μοναδικός Πορτογάλος με νίκη στην μεγάλη κατηγορία.

Το 2021 στο Qatar, οι Quartararo και Zarco έκαναν το πρώτο γαλλικό 1-2. Το 2022, ο Aleix Espargaró έφερε την πρώτη νίκη Aprilia και ο Rins κέρδισε στον πιο κοντινό τερματισμό στην ιστορία (0,884’’ για 7 αναβάτες).

Το 2024, ο Viñales έγινε ο πρώτος που νίκησε με τρεις διαφορετικές μάρκες στην εποχή MotoGP. Ο Marc Marquez κέρδισε ξανά μετά από 1043 μέρες, αυτή τη φορά με Ducati. Λίγο αργότερα, οι αδελφοί Marquez έγραψαν ιστορία με το πρώτο 1-2 σε αδέρφούς. Στο Le Mans, ο Zarco χάρισε στη Γαλλία την πρώτη της νίκη εντός έδρας μετά από 71 χρόνια.

Και τώρα… το μέλλον

Βαθιά ανάσα και ετοιμαστείτε για τους επόμενους 1000 αγώνες. Ο κόσμος θα αλλάξει δραματικά, αλλά το σίγουρο είναι ένα, ο αγώνας θα είναι πάντα αγώνας.