2 Generations’ Ride / Balkan Tour: Στην χώρα του Δράκουλα!

Στα πιο ψηλά περάσματα
10/7/2020

Με την Βουλγαρία να αποτελεί πια παρελθόν, η μαύρη Yamaha Tracer 900 και οι αναβάτες της “εισέβαλλαν” ειρηνικά στην Ρουμανία. Εδώ, τον ταξιδιωτικό λόγο είχε η επιβλητική οροσειρά των Καρπαθίων (στην γεωγραφική καρδιά της Ρουμανίας), εκεί όπου θα σπαταλούσαμε τον περισσότερο χρόνο μας και θα γράφαμε τα πιο πολλά χιλιόμετρα εντός της χώρας.

Πρωτίστως όμως είχαμε να κάνουμε μια διήμερη στάση και να γνωρίσουμε το Βουκουρέστι. Εκτός από τα ενδιαφέροντα αξιοθέατά της, στην ρουμάνικη πρωτεύουσα επισκεφθούμε επίσης και το κατάστημα της ΜΟΤΟΔΥΝΑΜΙΚΗΣ, της επίσημης εισαγωγικής εταιρίας της Yamaha Motors Co. στην Ρουμανία. Ο Νίκος Κοτσαφίτης και η Lavinia Monica ήταν οι άνθρωποι της ΜΟΤΟΔΥΝΑΜΙΚΗΣ που καλωσόρισαν τους δυο Έλληνες αναβάτες της Yamaha στον φιλόξενο χώρο τους.

Η Ρουμανία φημίζεται για δυο εκπληκτικές ορεινές διαδρομές, οι οποίες αποτελούν πόλο έλξης για χιλιάδες οδικούς ταξιδευτές της Ευρώπης. Συγκεκριμένα, ο Transfagarasan Road (DN-7C) & η Transalpina (DN-67C) ξεδιπλώνονται πάνω στο τραχύ ανάγλυφο των Καρπαθίων και κορυφώνονται στα 2.034 μ. και 2.145 μ. αντίστοιχα. Πρόκειται για δυο δαντελωτές διαδρομές με καθαρά αλπικά χαρακτηριστικά και εικόνες, που δεν αφήνουν κανέναν ταξιδιώτη ασυγκίνητο.

Κατασκευασμένος αρχικά ως ένας στρατιωτικός δρόμος υψίστης σημασίας, ο Transfagarasan Road διασχίζει το ορεινό σύμπλεγμα των Καρπαθίων ενώνοντας τις πόλεις Sibiu και Pitesti, και κατ’ επέκταση τις ιστορικές περιοχές Transylvania και Wallachia. Η διαδρομή του Transfagarasan road ήταν μια σκέτη μαγεία και μας συγκλόνισε, ιδιαίτερα τον Γιώργο.

Κατόπιν, με άτυπη αφετηρία την πόλη Sebes και τερματισμό στην πόλη Novaci, διασχίσαμε την Transalpina, που είναι η ψηλότερη διαδρομή της Ρουμανίας και ταυτόχρονα είναι ο αρχαιότερος δρόμος των Καρπαθίων! Οδηγώντας γρήγορα και με μεγάλη ασφάλεια (χάρη στα all-round ελαστικά της Continental “ContiRoadAttack3”), πατέρας και γιος φτάσαμε στο πέρασμα Urdele Pass (2.145 μ.), εκεί όπου αγγίξαμε κατενθουσιασμένοι την άνυδρη κορυφή της Transalpina.

Ωστόσο, το κερασάκι στην τούρτα των Καρπαθίων ήταν η πόλη Sibiu, στους βόρειους πρόποδες της οροσειράς. Θεμελιωμένη τον 12ο αιώνα από Γερμανούς εμπόρους, η καλοδιατηρημένη Sibiu διατηρούσε σε μεγάλο βαθμό την αρχιτεκτονική προσωπικότητα των μεσαιωνικών χρόνων και μας πρόσφερε ένα μοναδικό ταξίδι πίσω στον χρόνο...

Κωνσταντίνος Μητσάκης

"Δρόμος ειρήνης 2018": Μογγολία

Ένας άλλος κόσμος
16/7/2018

Προσεγγίζοντας την ατμοσφαιρική πόλη Irkutsk, που έχει ταυτιστεί στο μυαλό μου με την πόλη του Μιχαήλ Στρογγόφ (τον μυθιστορηματικό ήρωα του Ιουλίου Βερν), η μαύρη Honda CRF 250 Rally είχε "καταβροχθίσει" 8.370 χλμ. από την αρχή του ταξιδιού. Η τριήμερη στάση εδώ ήταν επιβεβλημένη για μια επισταμένη περιήγηση στα αξιοθέατα της πόλης του ποταμού Ανγκάρα, αλλά και για μια βόλτα στη κοντινή λίμνη Βαϊκάλη, την βαθύτερη και αρχαιότερη λίμνη του κόσμου.
Ομολογουμένως, το θέαμα της Βαϊκάλης ήταν συναρπαστικό. Το γενναιόδωρο πράσινο της φύσης "μπερδευόταν" προκλητικά με το βαθύ γαλάζιο της απέραντης σιβηρικής λίμνης, που αποτελεί σημείο αναφοράς ενός τόπου απλόχερα προικισμένου με ανυπέρβλητο φυσικό κάλλος. Γι’ αυτές άλλωστε τις σπάνιες παραστάσεις είχα ταξιδέψει ως εδώ…


Και μετά την Irkutsk και την Βαϊκάλη, με καρτερούσε η πόλη Ulan Ude, 445 χλμ. μακριά. Το διασημότερο αξιοθέατο της πόλης, που αποτελεί την σημαντικότερη κοιτίδα του βουδισμού στην Σιβηρία, είναι η προτομή του Λένιν, η μεγαλύτερη παγκοσμίως. Οι φωτογραφίες εδώ κρίθηκαν απαραίτητες…
Το πρόγραμμα είχε κατόπιν Μογγολία, της οποίας τα σύνορα απείχαν μόλις 220 χλμ. από την Ulan Ude. Με την βίζα της Μογγολίας στο διαβατήριο, επιχείρησα την υπέρβαση των συνόρων και για έξι μέρες περιπλανήθηκα στην γη του Τζένγκις Χαν, έναν τελείως διαφορετικό γεωγραφικό και πολιτισμικό χώρο σε σχέση με την γειτονική Σιβηρία.

Γιούρτες, λιβάδια, κοπάδια με άλογα, φιλόξενοι νομάδες, παραδοσιακές ενδυμασίες, πατροπαράδοτα ήθη και έθιμα, στέπες και άμμο ήταν τα στοιχεία που πρωταγωνίστησαν στην γνωριμία μου με την μογγολική ύπαιθρο, έναν τόπο που έχει για σύνορα τον ουρανό και τα απέραντα βοσκοτόπια.
Αντίθετα, στην απέριττη πρωτεύουσα Ulan Bator, τις εντυπώσεις έκλεψαν το Προεδρικό Μέγαρο στην κεντρική πλατεία Sur Battar και το τεράστιο άγαλμα του έφιππου Τζένγκις Χαν (ύψους 40 μ.), που ορθώνεται 54 χλμ. ανατολικά της πρωτεύουσας.
Χορτασμένος από τις σπάνιες εικόνες και τις αξέχαστες εμπειρίες που μου πρόσφερε γενναιόδωρα η χώρα του Τζένγκις Χαν, επέστρεψα και πάλι στην Σιβηρία, και συγκεκριμένα στην Ulan Ude, απ’ όπου θα ξεκινούσα την τελευταία διαδρομή του “Δρόμος ειρήνης 2018”  επί σιβηρικού εδάφους. Τελικός προορισμός το παραθαλάσσιο Vladivostok, μόλις 3.400 χλμ. μακριά…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Ετικέτες