2 Generations’ Ride / Balkan Tour: Στην χώρα του Δράκουλα!

10/7/2020

Με την Βουλγαρία να αποτελεί πια παρελθόν, η μαύρη Yamaha Tracer 900 και οι αναβάτες της “εισέβαλλαν” ειρηνικά στην Ρουμανία. Εδώ, τον ταξιδιωτικό λόγο είχε η επιβλητική οροσειρά των Καρπαθίων (στην γεωγραφική καρδιά της Ρουμανίας), εκεί όπου θα σπαταλούσαμε τον περισσότερο χρόνο μας και θα γράφαμε τα πιο πολλά χιλιόμετρα εντός της χώρας.

Πρωτίστως όμως είχαμε να κάνουμε μια διήμερη στάση και να γνωρίσουμε το Βουκουρέστι. Εκτός από τα ενδιαφέροντα αξιοθέατά της, στην ρουμάνικη πρωτεύουσα επισκεφθούμε επίσης και το κατάστημα της ΜΟΤΟΔΥΝΑΜΙΚΗΣ, της επίσημης εισαγωγικής εταιρίας της Yamaha Motors Co. στην Ρουμανία. Ο Νίκος Κοτσαφίτης και η Lavinia Monica ήταν οι άνθρωποι της ΜΟΤΟΔΥΝΑΜΙΚΗΣ που καλωσόρισαν τους δυο Έλληνες αναβάτες της Yamaha στον φιλόξενο χώρο τους.

Η Ρουμανία φημίζεται για δυο εκπληκτικές ορεινές διαδρομές, οι οποίες αποτελούν πόλο έλξης για χιλιάδες οδικούς ταξιδευτές της Ευρώπης. Συγκεκριμένα, ο Transfagarasan Road (DN-7C) & η Transalpina (DN-67C) ξεδιπλώνονται πάνω στο τραχύ ανάγλυφο των Καρπαθίων και κορυφώνονται στα 2.034 μ. και 2.145 μ. αντίστοιχα. Πρόκειται για δυο δαντελωτές διαδρομές με καθαρά αλπικά χαρακτηριστικά και εικόνες, που δεν αφήνουν κανέναν ταξιδιώτη ασυγκίνητο.

Κατασκευασμένος αρχικά ως ένας στρατιωτικός δρόμος υψίστης σημασίας, ο Transfagarasan Road διασχίζει το ορεινό σύμπλεγμα των Καρπαθίων ενώνοντας τις πόλεις Sibiu και Pitesti, και κατ’ επέκταση τις ιστορικές περιοχές Transylvania και Wallachia. Η διαδρομή του Transfagarasan road ήταν μια σκέτη μαγεία και μας συγκλόνισε, ιδιαίτερα τον Γιώργο.

Κατόπιν, με άτυπη αφετηρία την πόλη Sebes και τερματισμό στην πόλη Novaci, διασχίσαμε την Transalpina, που είναι η ψηλότερη διαδρομή της Ρουμανίας και ταυτόχρονα είναι ο αρχαιότερος δρόμος των Καρπαθίων! Οδηγώντας γρήγορα και με μεγάλη ασφάλεια (χάρη στα all-round ελαστικά της Continental “ContiRoadAttack3”), πατέρας και γιος φτάσαμε στο πέρασμα Urdele Pass (2.145 μ.), εκεί όπου αγγίξαμε κατενθουσιασμένοι την άνυδρη κορυφή της Transalpina.

Ωστόσο, το κερασάκι στην τούρτα των Καρπαθίων ήταν η πόλη Sibiu, στους βόρειους πρόποδες της οροσειράς. Θεμελιωμένη τον 12^ο αιώνα από Γερμανούς εμπόρους, η καλοδιατηρημένη Sibiu διατηρούσε σε μεγάλο βαθμό την αρχιτεκτονική προσωπικότητα των μεσαιωνικών χρόνων και μας πρόσφερε ένα μοναδικό ταξίδι πίσω στον χρόνο...

Κωνσταντίνος Μητσάκης

https://bit.ly/MOTO_672

Ταξιδιωτικά άρθρα

Επικαιρότητα

“Δρόμος ειρήνης 2018”: Ρωσία

Στη χώρα του Μουντιάλ!

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

3/7/2018

Αναμφισβήτητα, το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός της χρονιάς είναι το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου (Mundial 2018) που διοργανώνεται στην Ρωσία. Εκατοντάδες χιλιάδες ποδοσφαιρόφιλοι απ’ όλο τον κόσμο έχουν κατακλύσει αυτήν την περίοδο την Ρωσία, για να ζήσουν την μεγάλη γιορτή του ποδοσφαίρου. Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος που όλοι με ρωτούσαν αν ήρθα στην Ρωσία να δω από κοντά το Μουντιάλ. Η ίδια ερώτηση στα σύνορα, στα ξενοδοχεία, στα εστιατόρια, παντού…
Όχι αγαπητοί σύντροφοι… Στην απέραντη Ρωσία ήρθα με την μικρή μοτοσυκλέτα μου για να ζήσω μια μεγάλη περιπέτεια δρόμου ως το μακρινό Βλαδιβοστόκ και όχι για να προσκυνήσω την στρογγυλή θεά!
Με αφετηρία τα ουκρανο-ρωσικά σύνορα, η διαδρομή της μαύρης Honda CRF 250 Rally μέσα στα όρια της Ευρωπαϊκής Ρωσίας είχε μήκος 1.800 χλμ. Οι πόλεις Kursk, Saratov, Samara και Ufa θα φρόντιζαν να με κοιμίσουν στα αστικά τους όρια, ενώ απώτατος προορισμός μου στην ρώσικη επικράτεια οι πρόποδες των Ουραλίων. Η υπέρβαση του ορεινού όγκου των Ουραλίων θα με οδηγούσε κατόπιν σε άλλη γεωγραφική διάσταση, σ’ αυτήν της Σιβηρίας, και ταυτόχρονα θα άλλαζα ήπειρο, βάζοντας ρόδα στην Ασία.
Για πέντε μέρες "βασανιζόμουν" από την ανία των απέραντων ρωσικών πεδιάδων (που συντρόφευαν όλα τα χιλιόμετρα της διαδρομής), την απόκοσμη γαλήνη της τοπικής φύσης και την αυξημένη κίνηση των οχημάτων. Μοναδικό αντίδοτο καθοδόν αποτελούσαν οι πάμπολλοι μικροί αγροτικοί οικισμοί με τις ταπεινές ξύλινες κατοικίες που παρεμβάλλονταν στην διαδρομή και ξεχώριζαν για τον διάκοσμό τους από σκαλιστό ξύλο και ζωηρόχρωμα παραθυρόφυλλα. Ήταν μια εικόνα γοητευτική, που με υποχρέωνε συχνά να σταματώ και να την απαθανατίζω φωτογραφικά.

Όσον αφορά τους ντόπιους, αν και στην συντριπτική τους πλειοψηφία δεν μιλούσαν αγγλικά, δεν δίσταζαν να με προσεγγίσουν για να μάθουν σχετικά με την παρουσία μου. Πρόθυμοι και ευγενικοί, όποτε ζήτησα βοήθεια σε θέματα καθημερινότητας δεν αρνήθηκαν να με εξυπηρετήσουν. Μάλιστα, υπήρξαν περιπτώσεις που σε χωριά της διαδρομής μού άνοιξαν την πόρτα του σπιτιού τους και με ξενάγησαν στα ενδότερα. Και κάθε φορά που η Εθνική Ρωσία νικούσε, η βότκα έρρεε άφθονη και τα κεράσματα έδιναν και έπαιρναν…