Siberia – Road of bones (A' ανταπόκριση)

Μια ανάσα πριν την Κίνα
19/8/2019

Από καιρό ήθελα να κάνω ένα ταξίδι στις ανατολικές εσχατιές (Far East) της Σιβηρίας. Αν και έχω βρεθεί τρεις φορές στην συγκεκριμένη περιοχή (1996, 2007, 2018) ταξιδεύοντας για το Vladivostok, ήθελα ωστόσο να πραγματοποιήσω μια πιο επισταμένη εξερεύνηση της Ανατολικής Σιβηρίας.
Έτσι, μην αντέχοντας να οδηγήσω για τέταρτη φορά στον Υπερσιβηρικό προκειμένου να φτάσω ως εκεί, αποφάσισα να στείλω ατμοπλοϊκώς στο Vladivostok την προσωπική μου BMW F-650 κι εγώ να μεταβώ κατόπιν αεροπορικώς – όπως και τελικά έγινε.
Αφού πέρασα έναν εκτελωνιστικό-γραφειοκρατικό Γολγοθά στο λιμάνι του Vladivostok, κατάφερα να παραλάβω την γαλανόλευκή μοτοσυκλέτα μου και να ξεκινήσω το δίτροχο οδοιπορικό μου στο Far East της Σιβηρίας, που σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου άγγιζε τα 6.000 χλμ.


Στο ταξιδιωτικό πλάνο που είχα καταστρώσει, υπήρχαν επισκέψεις γνωριμίας στις πόλεις Khabarovsk, Belogorsk, Blagoveshchensk, Yukutsk και Magadan, ενώ συμπεριλαμβανόταν και η οδήγηση σε χωματόδρομους, που το μήκος τους ξεπερνούσε τα 2.000 χιλιόμετρα. Αποχαιρετώντας το Vladivostok, ξεκίνησα να οδηγώ πάνω στον Υπερσιβηρικό με αρχικό προορισμό την πόλη Khabarovsk, (740 χλμ. βορειοδυτικά). Η πόλη Khabarovsk θεμελιώθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα στις όχθες του ποταμού Amur, ο οποίος αποτελεί την συνοριακή γραμμή ανάμεσα στην Ρωσία και την Κίνα. Ήταν μια πανέμορφη παραποτάμια πόλη, με αρχιτεκτονική κομψότητα και όμορφες γωνιές, που δικαίως κέρδισε άλλον ένα θαυμαστή. Αντίθετα, η πόλη Belogorsk ήταν ένα άχρωμο και αδιάφορο αστικό κέντρο, που γρήγορα έσβησα από τα κύτταρα της μνήμης μου.


Στην προσπάθειά μου να οδηγήσω κατόπιν βόρεια του Υπερσιβηρικού, πάνω στον οδικό άξονα Lena Hwy με προορισμό τις πόλεις Yukutsk και Magadan, είχα δυο πτώσεις στον χωμάτινο άξονα (περίπου 300 χιλιόμετρα νότια της πόλης Yukutsk). Ένα άσχημα κτυπημένο πόδι δεν μου επέτρεψε να συνεχίσω την πορεία μου πιο βόρεια, με αποτέλεσμα να επιστρέψω ξανά στον Υπερσιβηρικό και να στραφώ προς την πόλη Blagoveshchensk.


Την περίοδο που ήμουν στην Σιβηρία, εκτός από τις καταστροφικές πυρκαγιές που εκδηλώθηκαν, εκτεταμένες πλημμύρες σάρωσαν την περιοχή του Far East. Τα δυσάρεστα αποτελέσματα των σφοδρών βροχοπτώσεων ήταν ορατά στα χωριά της παραποτάμιας περιοχής του Amur, καθώς πολλά ήταν πλημμυρισμένα.


Το κοινό στοιχείο των πόλεων Khabarovsk και Blagoveshchensk είναι ο ποταμός Amur. Και τα δυο αστικά κέντρα της Ανατολικής Σιβηρίας είναι κτισμένα στις όχθες του συνοριακού ποταμού και θωπεύουν από απόσταση αναπνοής την Κίνα…
Κωνσταντίνος Μητσάκης


 

Το άρθρο συνοδεύεται από πλούσιο φωτογραφικό υλικό

Ταξίδι "Amazonas 2021" – Γ Ανταπόκριση

Ρόδα στον Ισημερινό της Γης
11/10/2021

Ένα υδάτινο ταξίδι στα νερά του Αμαζονίου ήταν η κρυφή επιθυμία –ένα όνειρο μάλλον– των νεανικών μου χρόνων, τότε που άρχισα να εξερευνώ τον κόσμο μέσα από τα νοερά μονοπάτια ενός απλωμένου χάρτη. Η πραγμάτωση εκείνου του μακρινού ονείρου μπορεί να άργησε αρκετά, αλλά εντέλει ήρθε όταν αναβάτης και μοτοσυκλέτα βρεθήκαμε να διαπλέουμε τον Αμαζόνιο στην διαδρομή SantaremManaus. Ήταν ένα ανεπανάληπτο ταξίδι στα θολά νερά του Αμαζονίου που διήρκησε 18 ώρες, ενώ φτάνοντας στην Manaus, το διάπλατο χαμόγελό μου μαρτυρούσε τι είχε προηγηθεί εν πλω και τι θα ακολουθούσε τις επόμενες τέσσερεις μέρες στην πρωτεύουσα της Αμαζονίας.

Με εξαίρεση το κομμάτι της παλαιάς πόλης (μιλάμε για τις γειτονιές γύρω από την πλατεία Sao Sebastiao και το εμβληματικό κτίσμα Amazon Theater), η υπόλοιπη αστική εικόνα της Manaus δεν κατάφερε να με ταρακουνήσει ιδιαίτερα. Αυτό όμως που πραγματικά με ενθουσίασε ήταν η ολοήμερη εκδρομή με πλοιάριο που έκανα πέριξ της Manaus. Με αμέτρητα φωτογραφικά κλικ εγκλώβισα στην μνήμη μου παραδοσιακούς οικισμούς αυτοχθόνων ιθαγενών, τοπικά ήθη και έθιμα, παρόχθια τροπική βλάστηση, ροζ δελφίνια και παραποτάμια χωριά. Όλος ο κόσμος της Αμαζονίας παρέλασε μπροστά από τα μάτια μου...

Η Manaus, που ιδρύθηκε από τους Πορτογάλους το 1669, βρίσκεται 370 χλμ. νότια του γεωγραφικού σημείου απ’ όπου διέρχεται η νοητή γραμμή του Ισημερινού (τοποθεσία Caracarai) και χωρίζει τον πλανήτη σε Βόρειο και Νότιο Ημισφαίριο. Αδυνατώντας να αντισταθώ στον “πειρασμό” του Ισημερινού, πραγματοποίησα με την μαύρη Honda XRE 300 RALLY μια αυθημερόν καταδρομική εξόρμηση 740 χιλιομέτρων και ευτύχησα να βάλω ρόδα στο γεωγραφικό πλάτος 0 μοίρες.

Επιστροφή στην Manaus και δείπνο κατόπιν με τον Joan Tagino, τον ιδιοκτήτη της εταιρίας "Tagino Adventure Tour", ο οποίος μου είχε παραχωρήσει την Honda XRE 300 RALLY για το ταξίδι της Αμαζονίας. Στο πλούσιο παλμαρέ του, o αεικίνητος Joan είχε μεταξύ άλλων δυο εθνικά πρωταθλήματα enduro και μια συμμετοχή στο Rally Dakar (2013). Θαυμαστή φυσιογνωμία ο Βραζιλιάνος φίλος…

Προς μεγάλη μου έκπληξη, ο Joan Tagino με παρότρυνε να συνεχίσω το αμαζόνιο οδοιπορικό μου μέχρι την πόλη Porto Velho (887 χλμ. νοτιότερα), διατρέχοντας τον φημισμένο οδικό άξονα BR 319, γνωστός ως “Ghost Road”. Και το καλύτερο; Ο Joan μού έκανε δώρο το αεροπορικό εισιτήριο Porto Velho Manaus, προκειμένου να επιστρέψω έγκυρα στην Manaus και να προλάβω το αεροπορικό ταξίδι της επιστροφής για Ελλάδα. Πώς να του πω μετά όχι;

Στις δύο μέρες που χρειάστηκα για να προσεγγίσω την Porto Velho, ο δυσκολοδιάβατος BR 319 επιβεβαίωσε την ονομασία “Ghost Road”. Μιλάμε για 460 χωμάτινα χιλιόμετρα, παντελή απουσία βενζινάδικων και οικισμών για 480 χιλιόμετρα, πυκνή βλάστηση, μοναξιά και ελάχιστη κίνηση καθοδόν. Φτάνοντας οριακά –σε χρόνο– στην Porto Velho, παρέδωσα την μαύρη Honda XRE 300 RALLY στις εγκαταστάσεις της "Tagino Adventure Tour", άλλαξα αμέσως ρούχα και με την ψυχή στο στόμα πρόλαβα την πτήση για Manaus. Ουφ, τα κατάφερα…

Κάπου εδώ όμως, η δίτροχη περιπλάνησή μου στην Αμαζονία έλαβε τέλος. Παρά τις δυσκολίες του δρόμου, το άγνωστο τροπικό περιβάλλον και τις ιδιαίτερες κλιματικές συνθήκες που αντιμετώπισα καθοδόν, το νοτιοαμερικανικό ταξίδι “Amazonas 2021” αποδείχθηκε τελικά μια συναρπαστική ταινία δρόμου, που ταξίδεψε την ψυχή και τα όνειρά μου στα σκονισμένα μονοπάτια ενός αληθινού χάρτη…

Κωνασταντίνος Μητσάκης