Ταξίδι "SYM 2 Nordkapp" – A' ανταπόκριση

Κάθε χιλιόμετρο και Ιστορία
8/7/2021

Η τελευταία φορά που ταξίδεψα στο ακρωτήριο Nordkapp της Νορβηγίας ήταν το 2019, όταν στο βορειότερο ακρωτήριο της Ευρώπης έφτασα με τον γιο μου Γιώργο στην πίσω σέλα μιας Honda CRF1000L Africa Twin. Δυο χρόνια αργότερα, με τελικό προορισμό και πάλι το Nordkapp, κάθισα στην σέλα ενός σκούτερ SYM HD 300 και με συνεπιβάτη την μοναξιά ξεκίνησα ένα ανατρεπτικό δίτροχο οδοιπορικό προς την βόρεια εσχατιά της Ευρώπης

Στο πρώτο σκέλος του ταξιδιού διέσχισα οκτώ χώρες (Βόρεια Μακεδονία, Σερβία, Ουγγαρία, Σλοβακία, Πολωνία, Λιθουανία, Λετονία, Εσθονία), καταγράφοντας περίπου 3.600 χλμ., τόσο σε αυτοκινητοδρόμους, όσο και σε επαρχιακούς οδικούς άξονες. Παραδόξως, σε κανένα σύνορο δεν μου ζητήθηκε κάποιο έγγραφο (πιστοποιητικό εμβολιασμού ή αρνητικό τεστ PCR) σχετικό με τον covid-19. Πέρασα "αεροπορία" όλα τα σύνορα…

Οι εμπειρίες και παραστάσεις των πρώτων αυτών χιλιομέτρων υπήρξαν πολλές και συναρπαστικές. Αξέχαστη μού έμεινε η κεντρική πλατεία των Σκοπίων, που χαρακτηριζόταν από ένα αρχιτεκτονικό αχταρμά, με πομπώδης αγάλματα, κτίρια "σοβιετικού σουρεαλισμού", μοντέρνες κατασκευές και αρχαιοελληνικές κολώνες. Στο γειτονικό Βελιγράδι γνώρισα την ζεστή φιλοξενία του επιστήθιου φίλου Marko και της αξιολάτρευτης οικογένειάς του, ενώ στην Βουδαπέστη περπάτησα δίπλα στις όχθες του Δούναβη και αφέθηκα στην διαχρονική γοητεία της κοσμοπολίτικης ουγγρικής πρωτεύουσας.

Από το σύντομο πέρασμά μου μέσα από την Σλοβακία εντυπωσιάστηκα από την εκπληκτική φύση των ορέων Τάτρα. Παρόμοιο ήταν το "φυσικό" σκηνικό και στην νότια Πολωνία, εκεί όπου η Κρακοβία μού διηγήθηκε την χιλιόχρονη Ιστορία της χάρη στα αυθεντικά γοτθικά και αναγεννησιακά κτίσματά της –όλη η πόλη ήταν ένα μοναδικό μνημείο μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής. Και φυσικά, δεν μπορούσα να μην επισκεφθώ κατόπιν την Βαρσοβία, μια πόλη που ισοπεδώθηκε ολοκληρωτικά από τους Γερμανούς στην διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου και η οποία κατάφερε να αναγεννηθεί –κυριολεκτικά– μέσα από τις στάχτες της.

Οι Βαλτικές χώρες (Λιθουανία, Λετονία, Εσθονία) αποτέλεσαν από μόνες τους μια ξεχωριστή θεματική-ταξιδιωτική ενότητα. Οι τρεις πρώην δημοκρατίες της ΕΣΣΔ, με το βλέμμα πλέον στραμμένο στο ευρωπαϊκό μέλλον, αποδείχθηκαν η ευχάριστη έκπληξη αυτής της πρώτης διαδρομής. Οι δυο γοητευτικές πρωτεύουσες (Ρίγα, Ταλίν) και οι ζεστοί άνθρωποί της μού άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις.

Κι από το Ταλίν (μετά από ένα δίωρο ακτοπλοϊκό δρομολόγιο) αποβιβάστηκα στο Ελσίνκι της Φιλανδίας, Σκανδιναβία σου έρχομαι. Με αφετηρία την φιλανδική πρωτεύουσα, το ακούραστο SYM HD300 απείχε μόλις 1.500 χλμ. από το ακρωτήριο Nordkapp.

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Πατήστε στο gallery για να δείτε το πλούσιο φωτογραφικό υλικό από το ταξίδι

Ταξίδι "DAYTONA DAKAR": Μαρόκο-Μαυριτανία (Β' Ανταπόκριση)

Με αμμοθύελλες, στους 43 βαθμούς Κελσίου
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

4/7/2022
Με την πρωτεύουσα Rabat να χάνεται από τους καθρέπτες της μαύρης DAYTONA ROCKSTAR 500, είχε ουσιαστικά ξεκινήσει το ταξίδι προς τον μακρινό νότο του Μαρόκου, με προορισμό τα σύνορα της Μαυριτανίας (2.000 χλμ.). 
Παραπέμποντας για την επιστροφή την γνωριμία με την Casablanca και το Marrakech, οι πόλεις που επιλέχθηκαν να φιλοξενήσουν την μαροκινή διαδρομή μου ήταν η Agadir και η Laayoune, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των χιλιομέτρων θα ακολουθούσαν την ακτογραμμή του Ατλαντικού Ωκεανού.
Για τις τέσσερεις επόμενες μέρες, τα στοιχεία που χαρακτήρισαν το καθημερινό ταξίδι των αισθήσεων ήταν η μοναξιά του δρόμου, οι ελάχιστοι οικισμοί καθοδόν και η ερημοποίηση του τοπίου, ενώ ειδυλλιακή ήταν η εικόνα του γαλάζιου ωκεανού που πρωταγωνιστούσε στα δεξιά του οδικού άξονα.
 
Η πόλη Laayoune θεωρείται η άτυπη πρωτεύουσα της Δυτικής Σαχάρας, μια τεράστια σε έκταση περιοχή που διεκδικεί από το 1976 –μέσω των ανταρτών του μετώπου Πολισάριο– την αυτονομία της από το Μαρόκο. Μέχρι τότε ήταν ισπανική αποικία, την οποία όμως εγκατέλειψαν οι Ισπανοί.
Ταξιδεύοντας από την Laayoune ως τα σύνορα της Μαυριτανίας (850 χλμ.), το πέρασμά μου από την νοητή γραμμή του Τροπικού του Καρκίνου ήταν το σημαντικότερο γεγονός της διαδρομής. 
 
Όμως, η έρημος που είχε τις δικές της αντιρρήσεις για την επέλαση του Έλληνα αναβάτη, προσπάθησε για δυο μέρες με αμμοθύελλες και ισχυρούς πλευρικούς ανέμους να διακόψει την πορεία μου. Αρκετά δυναμική η προσπάθεια της τοπικής φύσης, αλλά το πείσμα μου αποδείχθηκε ισχυρότερο. Τελικά κατάφερα να μείνω όρθιος και να συνεχίσω!
 
Στα σύνορα Μαρόκου–Μαυριτανίας δεν ταλαιπωρήθηκα πολύ –μόλις 2 ώρες παρέμεινα στις τελωνειακές εγκαταστάσεις. Μετά πάτησα την μίζα της μαύρης DAYTONA ROCKSTAR 500 και ξεκίνησα. 
Η διαδρομή από τα σύνορα της Μαυριτανίας ως την πρωτεύουσα Nouakchott (420 χλμ.) ήταν ένα περιπετειώδη ταξίδι στην αμμώδη γη της Μαυριτανίας, με καυτές καιρικές συνθήκες (43C), καλοδιατηρημένο οδικό άξονα, αφόρητη μοναξιά και με απέραντους σαγηνευτικούς αμμόλοφους.
Χρειάστηκαν 7 ώρες επίπονης οδήγησης για να αντικρίσω τα πρώτα σπίτια της Nouakchott, όπου παρέμεινα για τις δυο επόμενες μέρες. Πρωτίστως για να ξεκουραστώ και κατά δεύτερο να γνωρίσω την μαυριτανική πρωτεύουσα, η οποία ωστόσο δεν με ξετρέλανε! Λίγα τα αξιοθέατά της (Τζαμί Mosque Saudi Arabia, Πάρκο Parc de la leberte), ενώ σκόνη, άμμο και σκουπίδια υπήρχαν σ’ όλη την έκταση της πόλης.
 
Ωστόσο, με την παρουσία μου στην Nouakchott είχα πλέον φτάσει σε απόσταση αναπνοής από το Dakar – μόλις 560 χλμ. με χώριζαν από τον θρυλικό προορισμό μου. Σύντομα θα ξεκινούσα το τελευταίο ετάπ στο δικό μου ταξιδιωτικό rally Dakar…