Ταξίδι "SYM 2 Nordkapp" – A' ανταπόκριση

Κάθε χιλιόμετρο και Ιστορία
8/7/2021

Η τελευταία φορά που ταξίδεψα στο ακρωτήριο Nordkapp της Νορβηγίας ήταν το 2019, όταν στο βορειότερο ακρωτήριο της Ευρώπης έφτασα με τον γιο μου Γιώργο στην πίσω σέλα μιας Honda CRF1000L Africa Twin. Δυο χρόνια αργότερα, με τελικό προορισμό και πάλι το Nordkapp, κάθισα στην σέλα ενός σκούτερ SYM HD 300 και με συνεπιβάτη την μοναξιά ξεκίνησα ένα ανατρεπτικό δίτροχο οδοιπορικό προς την βόρεια εσχατιά της Ευρώπης

Στο πρώτο σκέλος του ταξιδιού διέσχισα οκτώ χώρες (Βόρεια Μακεδονία, Σερβία, Ουγγαρία, Σλοβακία, Πολωνία, Λιθουανία, Λετονία, Εσθονία), καταγράφοντας περίπου 3.600 χλμ., τόσο σε αυτοκινητοδρόμους, όσο και σε επαρχιακούς οδικούς άξονες. Παραδόξως, σε κανένα σύνορο δεν μου ζητήθηκε κάποιο έγγραφο (πιστοποιητικό εμβολιασμού ή αρνητικό τεστ PCR) σχετικό με τον covid-19. Πέρασα "αεροπορία" όλα τα σύνορα…

Οι εμπειρίες και παραστάσεις των πρώτων αυτών χιλιομέτρων υπήρξαν πολλές και συναρπαστικές. Αξέχαστη μού έμεινε η κεντρική πλατεία των Σκοπίων, που χαρακτηριζόταν από ένα αρχιτεκτονικό αχταρμά, με πομπώδης αγάλματα, κτίρια "σοβιετικού σουρεαλισμού", μοντέρνες κατασκευές και αρχαιοελληνικές κολώνες. Στο γειτονικό Βελιγράδι γνώρισα την ζεστή φιλοξενία του επιστήθιου φίλου Marko και της αξιολάτρευτης οικογένειάς του, ενώ στην Βουδαπέστη περπάτησα δίπλα στις όχθες του Δούναβη και αφέθηκα στην διαχρονική γοητεία της κοσμοπολίτικης ουγγρικής πρωτεύουσας.

Από το σύντομο πέρασμά μου μέσα από την Σλοβακία εντυπωσιάστηκα από την εκπληκτική φύση των ορέων Τάτρα. Παρόμοιο ήταν το "φυσικό" σκηνικό και στην νότια Πολωνία, εκεί όπου η Κρακοβία μού διηγήθηκε την χιλιόχρονη Ιστορία της χάρη στα αυθεντικά γοτθικά και αναγεννησιακά κτίσματά της –όλη η πόλη ήταν ένα μοναδικό μνημείο μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής. Και φυσικά, δεν μπορούσα να μην επισκεφθώ κατόπιν την Βαρσοβία, μια πόλη που ισοπεδώθηκε ολοκληρωτικά από τους Γερμανούς στην διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου και η οποία κατάφερε να αναγεννηθεί –κυριολεκτικά– μέσα από τις στάχτες της.

Οι Βαλτικές χώρες (Λιθουανία, Λετονία, Εσθονία) αποτέλεσαν από μόνες τους μια ξεχωριστή θεματική-ταξιδιωτική ενότητα. Οι τρεις πρώην δημοκρατίες της ΕΣΣΔ, με το βλέμμα πλέον στραμμένο στο ευρωπαϊκό μέλλον, αποδείχθηκαν η ευχάριστη έκπληξη αυτής της πρώτης διαδρομής. Οι δυο γοητευτικές πρωτεύουσες (Ρίγα, Ταλίν) και οι ζεστοί άνθρωποί της μού άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις.

Κι από το Ταλίν (μετά από ένα δίωρο ακτοπλοϊκό δρομολόγιο) αποβιβάστηκα στο Ελσίνκι της Φιλανδίας, Σκανδιναβία σου έρχομαι. Με αφετηρία την φιλανδική πρωτεύουσα, το ακούραστο SYM HD300 απείχε μόλις 1.500 χλμ. από το ακρωτήριο Nordkapp.

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Πατήστε στο gallery για να δείτε το πλούσιο φωτογραφικό υλικό από το ταξίδι

Ταξίδι "Daytona East": Τουρκία-Λίβανος (Γ' Ανταπόκριση)

Στο κρησφύγετο της Χεσμπολάχ
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

11/1/2022

Μετά την γνωριμία με την σύγχρονη λιβανέζικη πραγματικότητα, ήταν καιρός να ταξιδέψω πίσω στο χρόνο προκειμένου να θαυμάσω τις αρχαίες μαρτυρίες αυτού του ιστορικού τόπου. Ύψιστο σημείο αναφοράς αποτελεί για τον Λίβανο η αρχαιοελληνική αποικία Ηλιούπολη, γνωστότερη με την αραβική ονομασία Μπάαλμπεκ, που βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από τα σύνορα της Συρίας (80 χλμ. ανατολικά της Βηρυτού).

Μέσα στη κλειστή στενόμακρη κοιλάδα Μπεκάα, η οποία βρίσκεται "εγκλωβισμένη" ανάμεσα στις οροσειρές του Λιβάνου και του Αντιλιβάνου, είχα την τύχη να επισκεφθώ έναν από τους επιβλητικότερους αρχαιολογικούς χώρους της Μέσης Ανατολής. Εδώ, το λαμπρότερο και πιο εμβληματικό αρχιτεκτόνημα του χώρου ήταν αναμφίβολα ο εντυπωσιακός σε μέγεθος οκτάστυλος ναός του Βάκχου -κτίσμα της ρωμαϊκής εποχής.

Παρεμπιπτόντως, η κοιλάδα Μπεκάα αποτελεί εδώ και δεκαετίες το ορμητήριο της φιλοϊρανικής εξτρεμιστικής οργάνωσης Χεσμπολάχ, πράγμα που μαρτυρούσαν τόσο οι σημαίες της οργάνωσης που ανέμιζαν παντού, όσο και τα δεκάδες ιρανικά πανό που ήταν αναρτημένα στα όρια της κοιλάδας.

Η προσπάθειά μου να επισκεφθώ κατόπιν τον αρχαιολογικό χώρο της Τύρου (85 χλμ. νότια της Βηρυτού) στέφτηκε από πλήρη αποτυχία. Περίπου 40 χλμ. πριν φτάσω στη Τύρο, η κατά νότο πορεία μου με την μαύρη Daytona Maverick 500 σταμάτησε οριστικά, αφού στο μπλόκο ελέγχου που υπήρχε στον οδικό άξονα Βηρυτός-Τύρος, μου διευκρίνισαν πως απαγορεύονται οι μοτοσυκλέτες στο Νότιο Λίβανο. Για μια στιγμή νόμισα πως μου έκαναν πλάκα. Και παρά τις αντιρρήσεις και τις διαμαρτυρίες μου, οι αδιαπραγμάτευτοι Λιβανέζοι στρατιώτες με γύρισαν άρον άρον πίσω στην Βηρυτό.

Μετά από μια βδομάδα παραμονής στον Λίβανο, ήταν καιρός να αποχαιρετήσω τη γη της αρχαίας Φοινίκης και να επιστρέψω ακτοπλοϊκώς πίσω στην Τουρκία. Έτσι, από την λιβανέζικη πρωτεύουσα κατευθύνθηκα στην πόλη Βύβλο, η οποία βρίσκεται στο μέσο της απόστασης μεταξύ Βηρυτού και Τρίπολης. Είχα προγραμματίσει να περάσω εδώ την τελευταία μου νύχτα στον Λίβανο, μιας και ήθελα διακαώς να περπατήσω στα σοκάκια της παραθαλάσσιας Βύβλου, που θεωρείται η παλαιότερη συνεχώς κατοικούμενη πόλη του κόσμου (πιστεύεται ότι πρωτοκατοικήθηκε μεταξύ 8800 και 7500 π. Χ.) και αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.

Περπατώντας αργόσυρτα στο χώρο του μικρού λιμανιού της Βύβλου, με τα ματιά της φαντασίας βρέθηκα ξαφνικά να ταξιδεύω στους φοινικικούς χρόνους, τότε που η Βύβλος ήταν ένα μεγάλο ναυτιλιακό και εμπορικό κέντρο της Μεσογείου. Συνεπαρμένος έβλεπα τα ξύλινα καράβια των Φοινίκων –φορτωμένα με πάπυρο– να ανοίγουν τα πανιά τους και να αναχωρούν με προορισμό τις αρχαίες πόλεις–λιμάνια της μεσογειακής λεκάνης. Τα συναισθήματα που με πλημμύρισαν; Μόνο συγκίνηση και δέος ένιωσα γι’ αυτό το απρόσμενο ταξίδι πίσω στην αρχαιότητα που μου χάρισε η Βύβλος…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Απολαύστε το gallery με πλούσιο φωτογραφικό υλικό από το ταξίδι του Μητσάκη!