Adam Riemann - Επικό βίντεο στον Αρκτικό Κύκλο με Honda Africa Twin 750

Εικόνες, ήχοι και προσωπική ιστορία που σε καθηλώνουν
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

7/10/2022

Σε ένα ακόμη μαγικό βίντεο από αυτά που μας έχει συνηθίσει, ο Adam Riemann που βρίσκεται πίσω από τον φακό της Motology Films, αγοράζει ένα μεταχειρισμένο Honda Africa Twin 750 και ξεκινά για τον Αρκτικό Κύκλο.

Μπορεί να έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε τον Riemann να γυρίζει βίντεο που πολλές φορές είναι promo κατασκευαστών, όμως το αποτέλεσμα είναι πάντα ξεχωριστό. Η ήρεμη φωνή του, ο στοχασμός κι οι σκέψεις που μοιράζεται μαζί μας, καθώς και οι κορυφαίες αξίες παραγωγής της κάθε ταινίας του, κάνουν τη Motology Films να ξεχωρίζει από οποιαδήποτε άλλη "φωνή" σε βίντεο περιπέτειας με μοτοσυκλέτα σήμερα.

Η διαφορά αυτή τη φορά είναι πως ο Riemann δεν οδηγεί κάποια κορυφαία, νέα Adventure μοτοσυκλέτα για λογαριασμό κάποιου εργοστασίου, αλλά αγοράζει μια μεταχειρισμένη Africa Twin 750 και επιστρέφει στις αξίες που τον ανέδειξαν, στο ταξίδι για το ταξίδι. Για την περιπέτεια, τη φύση, την ταλαιπωρία, και για την επιθυμία να μοιραστεί μαζί μας τις αξίες για τις οποίες ζει.

Η μοτοσυκλέτα είναι μόνο το όχημα, ενώ στόχος του Adam είναι να χαθεί για μια ακόμη φορά στη φύση, καταφέρνοντας να απαθανατίσει μοναδικά στιγμιότυπα, δημιουργώντας ένα αποτέλεσμα που δεν πιστεύεις πως μπορεί να είναι μια απολύτως ΑΤΟΜΙΚΗ προσπάθεια. Χειριζόμενος με μαεστρία κάμερες και  drone που τον ακολουθούν ακόμα και στη βροχή, και ολοκληρώνοντας το πακέτο με αριστοτεχνικό μοντάζ και επική μουσική, δίνει την εντύπωση πως πίσω από το βίντεο που βλέπουμε κρύβεται στρατός ολόκληρος από συνεργάτες, που παραμένουν κρυμμένοι από τα μάτια μας. Όμως δεν υπάρχει συνεργείο, δεν υπάρχει βοηθός, δεν υπάρχει στούντιο υπεύθυνο για τον συντονισμό εικόνας, ήχου και σεναρίου. Μόνο ο Adam και το "πολεμικό του άτι". Και το drone να πετά υπό βροχή και να τον απαθανατίζει να χαιρετά άλκες που διασχίζουν τρέχοντας τον δρόμο μπροστά του!

Κι ο Adam καταφέρνει όχι μόνο να τα βγάλει πέρα και στις πιο δύσκολες και απαιτητικές συνθήκες, απέναντι σε κρύο, βροχή, βλάβες και στα λασπωμένα δύσβατα μονοπάτια του Trans Euro Trail, αλλά την ίδια ώρα να τραβήξει αριστοτεχνικά πλάνα από το ταξίδι αυτό.

Τρεις χώρες, 6.000 χλμ., 12 μέρες ταξιδιού, μαγικές εικόνες και η υπνωτική φωνή του Riemann, σε ένα τριαντάλεπτο βίντεο που συγκλονίζει και εμπνέει. What's not to like που λένε κι οι Άγγλοι.

"Trans – Asian 2017", Myanmar

Σε μέρη εξωτικά
24/7/2017

Μετά την Ινδία, το "Trans – Asian 2017" συνεχίστηκε στην Myanmar (πρώην Βιρμανία). Εδώ όμως η κατάσταση ήταν λίγο ιδιαίτερη, όσον αφορά το ταξίδι μου σ’ αυτήν την χώρα της Νοτιοανατολικής Ασίας. Οι ταξιδιώτες που επισκέπτονται την Myanmar με το δικό τους μεταφορικό μέσον είναι υποχρεωμένοι -για όλο το χρονικό διάστημα της παρουσίας τους στην Myanmar- να έχουν μαζί τους την συνοδεία ενός αυτοκινήτου, με δυο κρατικούς υπαλλήλους του Υπουργείου Τουρισμού. Μιλάμε δηλαδή για έναν αυστηρά εποπτευόμενο-ελεγχόμενο τρόπο ταξιδιού…

Ούτε κι εγώ κατάφερα να ξεφύγω από το μάτι της κυβέρνησης των στρατιωτικών, που κυβερνούν με σιδερένια πυγμή την Μιανμάρ από το 1962. Από τα σύνορα της Ινδίας μέχρι τα σύνορα της Ταϊλάνδης –για 9 μέρες και για 2.000 χιλιόμετρα– μαζί μου είχα δυο κρατικούς λειτουργούς της Myanmar, οι οποίοι με ακολουθούσαν παντού με το αυτοκίνητό τους και φρόντιζαν να μου κάνουν την ζωή εύκολη –αλλά και ελεγχόμενη.

Αυτό φυσικά δεν με εμπόδισε καθόλου να εξερευνήσω –έστω και με αυτόν τον ιδιαίτερο τρόπο– την Βιρμανία των σχολικών μου βιβλίων (η χώρα άλλαξε όνομα το 1989). Ταξιδεύοντας με την λευκή Africa Twin 1000 στους υποβαθμισμένους δρόμους της Myanmar, παντού σκόνταφτα πάνω σε καλοσύνη και ευγένεια, ενώ με έκπληξη αντίκριζα μια χώρα που φωτίζεται από τον βουδισμό και τα χαμογελαστά πρόσωπα των φιλόξενων κατοίκων της. Κι όσον αφορά τα τουριστικά θέλγητρα της Myanmar, η κοιλάδα Bagan με τις 5.000 παγόδες, το βουδιστικό μοναστήρι στην κορυφή του όρους Mt. Popa, οι βουδιστικές παγόδες της πόλης Mandaley και η πρωτεύουσα Yangon μονοπώλησαν το ενδιαφέρον μου.

Τις δυο τελευταίες μέρες στην Myanmar πνίγηκα στην βροχή (εποχή μουσώνων γαρ). Η πιο δύσκολη στιγμή που πέρασα ήταν καθοδόν για τα σύνορα της Ταϊλάνδης. Για 50 χιλιόμετρα πορείας, χρειάστηκα περίπου 8 ώρες, μιας και είχαν ξεχειλίσει τρία ποτάμια πάνω στην διαδρομή και περιμέναμε να πέσει η στάθμη του νερού νερό για να περάσουμε. Ποιές γέφυρες, ποιός δρόμος!

Φτάνοντας στα ταϊλανδέζικα σύνορα, δεν στενοχωρήθηκα ιδιαίτερα που αποχωρίστηκα τους δυο “φύλακές” μου. Στενοχωρήθηκα όμως που δεν μπόρεσα να ταξιδέψω όπως εγώ ήθελα στην Myanmar, αλλά και χάρηκα που έβαζα πλέον ρόδα στην ξελογιάστρα Ταϊλάνδη…

 

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Ετικέτες