Marco Simoncelli: 8 πράγματα για τον φοβερό 58!

8 χρόνια από τον τραγικό θάνατό του
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

23/10/2019

Σαν σήμερα, 23 Οκτωβρίου, πριν από οκτώ χρόνια, έφυγε από την ζωή ο Marco Simoncelli ένας από τους πιο ταλαντούχους αναβάτες, κουβαλώντας στην πλάτη την προφητεία πως θα είναι ο επόμενος εκλεκτός, εκείνος που δεν θα μπορεί κανείς να παλέψει μαζί του και να νικήσει. Μία προφητεία που δεν καταφέραμε να την δούμε να επαληθεύεται. Τουλάχιστον εγώ σε αυτή την προφητεία πίστευα και του το είχα πει όταν τον συνάντησα, αφού πρώτα μαλώσαμε βέβαια.

Και μαλώσαμε γιατί «οκ», μας περνούσε όλους στην πίστα, δεν χρειαζόταν όμως να το κάνει τόσο εύκολα, έτσι του είχα πει και γέλασε λέγοντας πως είναι αδύνατο να αντισταθεί. Κι ένας από τους λόγους που δεν οδηγούσε πλέον στον δρόμο ήταν αυτός, η επικινδυνότητα. Όχι τόσο του αστάθμητου παράγοντα που φέρνουν οι υπόλοιποι οδηγοί, αλλά της αστάθειας που είχαν τα επίπεδα της αδρεναλίνης του, όπως σχολιάσαμε τότε. Άδειαζε πολύ γρήγορα και ήθελε εξίσου γρήγορα να την αναπληρώσει, οπότε δεν θα κρατιόταν σε καμία περίπτωση, όπως ακριβώς συνέβαινε και με τα ποδήλατα όταν έβγαινε σε δημόσιο δρόμο. Πήγαινε πιο γρήγορα με το ποδήλατο από τα υπόλοιπα οχήματα κάνοντας προπόνηση, προσπερνούσε και μοτοσυκλέτες…

Τα έλεγε όλα αυτά χαριτολογώντας αλλά όχι με καμάρι, ή με συγκεκαλλυμένη μαγκιά που εύκολα ξεχωρίζει και ξενίζει τον συνομιλητή σου. Όχι, ο Marco δεν θα ξεχώριζε τόσο πολύ, δεν θα ήταν τόσο αγαπητός στον κόσμο πριν ακόμη καταφέρει να ανέβει στο βάθρο σε έναν αγώνα στα MotoGP, αν δεν είχε χαρισματική προσωπικότητα και ευγενική ψυχή.

Τον συνάντησα ενώ είχε ήδη γίνει πρωταθλητής στα δυόμιση, και είχε μόλις κερδίσει τον πρώτο του αγώνα για την σεζόν 2009, έχοντας ήδη μία εγκατάλειψη. Εκείνη την χρονιά θα είχε άλλες τρεις και παρόλο αυτά θα ήταν τρίτος στο πρωτάθλημα, ενώ αργότερα θα έκανε και έναν αγώνα στο WSBK στην Imola. Ένα αγώνα και ήδη είχε βαλθεί να αποτρελάνει τον Max Biaggi με μία παράτολμη προσπέραση και ας ήταν ομόσταυλοι και ας έτρεχε ο Simoncelli ως “wildcart” χωρίς να τον νοιάζει το πρωτάθλημα. Τον ένοιαζαν όμως οι νίκες. Μιλώντας με τον πατέρα του που ήταν πάντα κοντά του, επίσης με την ίδια ποιότητα χαρακτήρα, χωρίς να επεμβαίνει, χωρίς να εμποδίζει τον νεαρό Marco να εκφραστεί, η μετάβαση στα MotoGP ήταν σίγουρη από τότε, αρχές του 2009, αλλά όχι ακόμη ανακοινώσιμη. Περίπου τρεις μήνες αργότερα, τον Ιούλιο, θα ανακοίνωνε πως είχε συμφωνία για να ανέβει στα MotoGP.

Η πρώτη του χρονιά δεν ξεκίνησε με τον καλύτερο τρόπο γιατί στις δοκιμές είχε σημειώσει σφοδρές πτώσεις, με μία από αυτές να διαλύει το κράνος και να τον στέλνει για εξετάσεις.

Σπασμένο κράνος βλέπεις σπάνια στα MotoGP, την επόμενη φορά που θα συνέβαινε, δυστυχώς θα ήταν και μοιραία για τον Simoncelli. Παρά την άσχημη αρχή της πρώτης σεζόν στα GP, είχε μαζέψει 125 πόντους στο πρωτάθλημα και βρισκόταν εντός δεκάδας, μόνο άσχημα δεν το λες, ενώ κανονικά θα είχε ανέβει και στο βάθρο, όταν παλεύοντας με τον Dovizioso τους χώρισαν μονάχα έξι δέκατα…

Dovizioso και Simoncelli, αυτοί οι δύο δεν τα πήγαιναν καθόλου καλά, κουβαλώντας παιδική έχθρα και κόντρα.

 

Την μοιραία σεζόν, το 2011, ο Marco θα έτρεχε τελικά με εργοστασιακή Honda και την βεβαιότητα σχεδόν όλων, πως θα ανακάτευε την τράπουλα στην βαθμολογία του πρωταθλήματος. Εξακολουθούσε όμως να έχει ατυχίες όλη την χρονιά και όταν έφτασε τελικά στην Μαλαισία, στην πίστα της Sepang που την προηγούμενη χρονιά είχε σπάσει εκεί το κράνος του, θα έχανε την ζωή του με αρχαιοελληνικού μεγέθους τραγωδία, τρεις αναβάτες, τρεις φίλοι και εκτός πίστας, με τον νεότερο να χάνει την ζωή του… 20.000 κόσμου θα πήγαινε στην κηδεία του να τον αποχαιρετήσει, και το νούμερο 58 θα αποσυρόταν από τους αγώνες για να είναι για πάντα δικό του.

Από όλα τα, πολλά, επιτεύγματά του καθώς κέρδιζε αγώνες με minimoto από επτά ετών, ας δούμε 8 πράγματα που είπε τότε, στην συζήτησή μας το 2009, περιμένοντας να κάνει το μεγάλο βήμα στα MotoGP, έχοντας το ήδη βέβαιο, 8 πράγματα για τα 8 χρόνια που δεν είναι μαζί μας.

  • Με τον εμπρός με πιάνει λύσσα, ακόμη κι αν του έχουν βγάλει μπλε σημαία. Είναι αδύνατο να συγκρατηθώ και θέλω να προσπεράσω, ακόμη κι αν σε αυτό οφείλονται πολλά από τα λάθη μου
  • Δεν θυμάμαι τον εαυτό μου να θέλω να κάνω κάτι άλλο στη ζωή μου εκτός από το να τρέχω αγώνες με μοτοσυκλέτα. Έχω βρει την ισορροπία στην ζωή μου με αυτό που κάνω
  • Ούτε μία φορά δεν μου είπε η κοπέλα μου (μετέπειτα αρραβωνιαστικιά – και χήρα) να της κάνω βόλτα, έχω σταματήσει να οδηγώ εκτός πίστας, με πιάνει μία ανάγκη να πάω γρήγορα, δεν πας ποτέ αρκετά γρήγορα στο δρόμο και τζάμπα το ρίσκο
  • Το μόνο πράγμα που με φοβίζει είναι ένας τραυματισμός που θα με κρατάει στο box να βλέπω τον αγώνα από την οθόνη
  • Φυσικά και μαθαίνω κάθε φορά που μπαίνω να οδηγήσω, ακόμη και σήμερα που οδηγούσα μαζί σας και ήσασταν πολύ πιο αργοί από εμένα (γελάει πειραχτικά)
  • Αν βρεθώ στην ίδια πίστα με τον Valentino σίγουρα θα προσπαθήσω να τον περάσω, κι αν το κάνω θα τον αγκαλιάσω μετά και θα του ζητήσω συγνώμη. Με είχε βοηθήσει πολύ στην αρχή (στα 250) είμαστε φίλοι, καλοί φίλοι
  • Μου αρέσει να προσπερνάω από την εξωτερική, δείχνει πως είσαι καλύτερος, είναι η πιο δύσκολη προσπέραση, είναι μία κατάκτηση
  • Στο μέλλον ναι θέλω να βρεθώ στα MotoGP, ονειρεύομαι τον τίτλο από την πρώτη στιγμή…

Ετικέτες

Triumph αποκλειστικό II: Πότε θα κάνει επίθεση στα παγκόσμια πρωταθλήματα MX & Enduro

Για πρώτη φορά το χρονοδιάγραμμα!

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

18/12/2021

Το ΜΟΤΟ αποκαλύπτει το χρονοδιάγραμμα για τις νέες Enduro και Motocross μοτοσυκλέτες σε μία παγκόσμια αποκλειστικότητα, παίρνοντας την επιβεβαίωση πως οι πρώτες μοτοσυκλέτες όχι απλά υπάρχουν αλλά κάνουν αυτή την στιγμή εκτεταμένο πρόγραμμα δοκιμών στα πλαίσια του R&D με το κινητό τηλέφωνο του στελέχους να είναι γεμάτο από εντυπωσιακές φωτογραφίες από την ενδιαφέρουσα αυτή διαδικασία!

Κατά την παρουσίαση του Tiger Sport 660 είχα την ευκαιρία να συνομιλήσω με τους ανθρώπους της Triumph σε ιδιαίτερα φιλικό κλίμα και να αποσπάσω και μερικές πληροφορίες για τα σχέδια της Triumph που ακούγονται για πρώτη φορά, ανάμεσά τους την επιστροφή της παραγωγής στην Αγγλία μέσα στην πανδημία και τα σχέδια για τις Motocross και Enduro μοτοσυκλέτες που ετοιμάζουν.

Σύμφωνα με καλά διασταυρωμένη πληροφορία, μέσα από το εργοστάσιο, το πλάνο είναι να βρίσκονται στις πρώτες θέσεις του παγκόσμιου πρωταθλήματος τόσο σε MX όσο και στο Enduro τα επόμενα τρία χρόνια! Τον περασμένο Ιούλιο, όταν για πρώτη φορά η Triumph αποκάλυψε πως σχεδιάζει να αναπτύξει την γκάμα της και στις κατηγορίες των Motocross και Enduro, δεν έδωσε κανένα στοιχείο πέρα από αυτή την πρόθεση, λέγοντας πως στους επόμενους μήνες θα μιλήσει για το χρονοδιάγραμμα της και θα δώσει και τις πρώτες εικόνες από τις μοτοσυκλέτες. Εμείς έχουμε τώρα την πρώτη αναφορά.

Μολονότι εκείνη τον περασμένο Ιούλιο ήταν μία απόλυτα ξεκάθαρη και σοβαρή τοποθέτηση, υπήρχε πάντα το ενδεχόμενο να πρόκειται για μέρος του “power play” που υπάρχει ανάμεσα στους δύο μεγάλους άντρες, τον ιδιοκτήτη της Bajaj που ελέγχει και την Triumph και τον ιδιοκτήτη της KTM που συνεργάζεται και με την Bajaj. Δεν φαίνεται να υπάρχει κανένα σύννεφο στις σχέσεις των δύο ισχυρών ανθρώπων που ελέγχουν μεγάλο κομμάτι της παγκόσμιας μοτοσυκλέτας και είναι από τους ικανότερους ανθρώπους στην σύγχρονη ιστορία της μοτοσυκλετιστικής βιομηχανίας. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν κάνουν συνέχεια κινήσεις που θα τους επιτρέψουν να έχουν εναλλακτικές τοποθετήσεις ανά πάσα ώρα και στιγμή. Η εξαγγελία για ένα δικύλινδρο KTM 490 που ίσως να φτιάξει η CFMOTO και έγινε από όσο πιο ψηλά μπορούσε να γίνει, από τον ίδιο τον κ.Pierer φάνηκε πως είναι μέρος αυτού του “power play” χωρίς να ετοιμάζεται πράγματι μία τέτοια μοτοσυκλέτα, όπως δήλωσαν στο ΜΟΤΟ τα αυστριακά στελέχη κατά την επίσκεψή μας στο εργοστάσιο της KTM μόλις τον περασμένο μήνα. Θα μπορούσε και η εξαγγελία της Triumph για την αγωνιστική είσοδό της στο χώμα να είναι η συνέχεια αυτού του φιλικού μπραντεφέρ αλλά πήραμε την διαβεβαίωση πως μόνο έτσι δεν είναι. Η ανάπτυξη της γκάμας της Triumph είναι μία στρατηγική κίνηση για το καλό της μάρκας και θα την έκανε οποιοσδήποτε την είχε στα χέρια και ενδιαφερόταν για την ανάπτυξή της.

«Μετανιώνω ήδη για αυτά που έχουν έρθει στην άκρη της γλώσσας και πρόκειται να σου πω, πριν ακόμη στα πω» - «Μην ανησυχείς, θα γραφτούν στα ελληνικά, κανείς ξένος δεν διαβάζει ελληνικά οπότε δεν θα γίνουν και viral» - Και κάπως έτσι συνεχίζουμε την κουβέντα μας νιώθοντας λιγότερες τύψεις:

Το πλάνο των τριών ετών δεν είναι για να μπουν στο πρωτάθλημα Enduro και Motocross, αλλά πολύ περισσότερο για να βρίσκονται ήδη σε επίπεδο που θα μπορούν να έχουν αξιώσεις! Που σημαίνει πως η πρώτη γεύση αγώνων πρέπει να έρθει νωρίτερα. Είναι μεγαλόπνοο σχέδιο αλλά όχι αδύνατο και σίγουρα πιο προσγειωμένο από το αντίστοιχο της KTM για τα MotoGP που ήθελαν μέσα σε τρία χρόνια να βρίσκονται στην πεντάδα, ίσως και ψηλότερα. Θα δούμε νωρίτερα την είσοδο της Triumph στους αγώνες του παγκοσμίου, και θα ξέρουμε τώρα πως δεν θα είναι ευχαριστημένοι αν δεν έχουν φτάσει στις πρώτες θέσεις μέσα σε μία τριετία.

Ωστόσο υπάρχει και κάτι άλλο πολύ σημαντικό: Θα είναι η πρώτη φορά στην τεράστια ιστορία της Triumph που θα μπει στους αγώνες με εργοστασιακή ομάδα! Ποτέ πριν η Triumph δεν είχε εργοστασιακή ομάδα! Είχε πάντα υποστηριζόμενους αναβάτες, έχει τώρα ένα πολύ δυνατό συμβόλαιο με την Dorna που προμηθεύει κινητήρες στα MotoGP, βρισκόνταν πάντα κοντά και γύρω από τους αγώνες, όμως εργοστασιακή ομάδα και κάθετη εργοστασιακή εμπλοκή με ό,τι αυτό συνεπάγεται δεν υπήρξε ποτέ! Όταν ήθελαν να αναπτύξουν το Tiger 800 γύρισαν τα Rally σε όλο τον κόσμο για να αποκτήσουν την εμπειρία που χρειαζόταν η εξέλιξη μίας Adventure που οι Offroad δυνατότητές της δεν θα εξαντλούνται σε μία διαφημιστική καταχώρηση, πατώνοντας μετά στα πρώτα σοβαρά συγκριτικά. Ακόμη όμως κι αυτή η σύντομη αγωνιστική συμμετοχή με όλο το R&D από πίσω, δεν εμπίπτει στον περιβάλλον μίας μόνιμης εργοστασιακής ομάδας, ακριβώς όπως αυτή που τώρα στήνεται. Θα είναι επίσης η πιο νέα που υπάρχει στον κόσμο, κι αυτό σημαίνει πως σχεδιάζεται από την αρχή με πρωτόκολλα επικοινωνίας μέσα στην Triumph που θα την βοηθήσουν να εκμεταλλευτεί στο έπακρο την τεράστια εμπειρία. Όσοι παρακολουθείτε στενά το ΜΟΤΟ, ίσως να θυμάστε πως κάτι τέτοιο δεν υπάρχει σε όλους πλην της KTM που χτίστηκε εξ αρχής έτσι. Οι εταιρείες κάνουν κύκλους ανάλογα με τους ανθρώπους που έχουν και σε βάθους χρόνου περνάνε από πολλά νερά, ήρεμα, ταραγμένα, με σκόπελους κτλ. Αποτραβιούνται από αγώνες και πρωταθλήματα, χάνουν τμήματα που είχαν στηθεί και τα ξανά στήνουν από την αρχή μετά από χρόνια, υπάρχουν άπειρα παραδείγματα. Η Yamaha για παράδειγμα έκτισε μία τέτοια επικοινωνία για πρώτη -ξανά- φορά κατά την δημιουργία του Tenere 700, που η ομάδα του Dakar είχε σημαντική συμβολή στην ανάπτυξη του. Πάντα οι αγώνες ήταν το πεδίο εξέλιξης αλλά μερικές φορές η συμμετοχή γίνεται για το γόητρο ή συγκυριακά ή αργεί να υπάρξει η επιστροφή εμπειρίας. Έχουμε επίσης δει όλα τα παραδείγματα. Η Triumph φαίνεται πως δεν χτίζει την εργοστασιακή ομάδα μόνο για το γόητρο και επενδύει στους αγώνες για να αναπτύξει την γκάμα της στο χώμα υπολογίζοντας και στην εμπειρία που θα κερδίσει από εκεί.

Ρώτησα συγκεκριμένα για τον Ricky Carmichael και τον Ivan Cervantes που ήταν τα πρόσωπα της πρώτης ανακοίνωσης του Ιουλίου και πήρα την επιβεβαίωση πως η παρουσία τους δεν είναι επιφανειακή, για επικοινωνιακούς λόγους. Έχουν άμεση σχέση με την εξέλιξη των μοτοσυκλετών και θα παραμείνουν και για να οργανώσουν όλα όσα χρειάζεται μία ομάδα, που δεν είναι λίγα. Οι μοτοσυκλέτες που φτιάχνει η Triumph θα είναι κάτι τελείως νέο στην αγορά και -με βάση το πλάνο τους- υποχρεωτικά θα πρέπει να είναι και καλές…

Προς το παρόν δεν υπάρχει κανένα σχέδιο για συμμετοχή στα Rally, πόσο μάλλον για το Dakar, είναι κάτι που επίσης μου το ξεκαθάρισαν, και επενδύουν στο Enduro και το Motocross ξεκάθαρα. Όταν βλέπουμε άλλους κατασκευαστές να κινούνται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση.

Πλησιάζει λοιπόν η πρώτη φορά στην ιστορία της Triumph που θα μπει στους αγώνες και με πλάνο να βρίσκονται στις πρώτες θέσεις μέσα σε μόλις τρία χρόνια!

Ετικέτες