Nordkapp 2017 – 6η μέρα «Το Malangen»!

Εκεί που «φυτρώνει» το Β. Σέλας!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

2/7/2017

Κάτι πρωτοποριακό έγινε στην χθεσινή διαδρομή για τις 40 Africa Twin, δεν πήραν ούτε ένα φέριμποτ! Ξεκίνησαν από την κατασκήνωση που είχαν στήσει στο Lofoten, στην άκρη του μεγαλύτερου από τα νησιά του Moskenes, του πιο γραφικού νομού της Νορβηγίας.

Τα σχεδόν 500 χιλιόμετρα που κάλυψαν εχθές μέχρι το Malagen, ξεκίνησαν σε μια ηλιόλουστη μέρα με όλους τους συμμετέχοντες ξεκούραστους, έχοντας απολαύσει έναν μαγικό ύπνο, όπως είπε χαρακτηριστικά ο Πυρπασόπουλος, που έπρεπε να πείσει την εαυτό του να κοιμηθεί. Η μέρα που δεν φεύγει ποτέ, με τον ήλιο που δύει μέχρι το σημείο να αγγίξει την θάλασσα κι έπειτα ξεκινά να μεσουρανεί ξανά, παίζει παιχνίδια με το μυαλό των ταξιδευτών. «Είχαμε στήσει εκείνη την τεράστια φωτιά, ακούγαμε τα βιολιά και το φολκλορικά τραγούδια πίνοντας μπύρες, σε ένα ατέλειωτο ηλιοβασίλεμα που κρατούσε ώρες αντί για λεπτά. Πως το αφήνεις αυτό να πας για ύπνο;».

Είναι μία εύλογη απορία και η λύση όπως μας περιέγραψε, είναι απλά να το πάρεις απόφαση. Ξεκινώντας λοιπόν το πρωί του Σαββάτου με τον ήλιο ήδη ψηλά, χρειάστηκε να ανοίξουν οι αεραγωγοί στο μπουφάν για πρώτη φορά. Η θερμοκρασία ήταν στους 23ο Κελσίου, κάτι απίστευτο για την περιοχή και πραγματικά σπάνιο. Οι κάτοικοι δεν βλέπουν με καλό μάτι τις υψηλές αυτές θερμοκρασίες. Όχι λόγω συνήθειας, τους αρέσει και ο ήλιος και η ηλιοθεραπεία, αλλά αντιλαμβάνονται πλήρως την επέκταση  και τις συνέπειες των μικρών αλλαγών στο κλίμα τους. Ο παγετώνας που επισκέφτηκε ο Γιώργος τις προηγούμενες μέρες, είναι ένας από τους λίγους που έχουν απομείνει στην Νορβηγία και σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη θα έχει εξαφανιστεί μέσα στην επόμενη δεκαετία. Το πρόβλημα για τους κατοίκους είναι πιο πρακτικό από το να χάσουν τον παγετώνα που έβλεπαν από την αρχή της ζωής τους… Είναι όλοι τους ψαράδες που έχουν χτίσει τα σπίτια και τα χωριά τους κυριολεκτικά ένα βήμα από την θάλασσα, πολλοί φυλάσσουν τις βάρκες τους σε προφυλαγμένα κιόσκια σαν σε γκαράζ, με πρόσβαση απευθείας στο σπίτι. Βλέπουν λοιπόν την κλιματική αλλαγή με διαφορετικό μάτι, από τους υπόλοιπους, αντιλαμβανόμενοι πως είναι ένα πρόβλημα που θα τους απασχολήσει άμεσα. Είναι συνηθισμένοι σε αυτή την θερμοκρασία, αλλά όχι με την συχνότητα που συμβαίνει τα τελευταία χρόνια.

Για τους ταξιδιώτες η θερμοκρασία των εικοσιτριών βαθμών Κελσίου είναι όμως ευπρόσδεκτη και φυσικά δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστη, όταν στην αρχή του ταξιδιού πάγωναν τα χέρια στο τιμόνι, βρέχονταν και έβλεπαν το χιόνι να πέφτει στον δρόμο.. Μέσα στον Αρκτικό Κύκλο όμως ζούνε μία μικρή Άνοιξη! Ο Γιώργος περιγράφει μία κατάσταση όπου πλέον όλοι οι συμμετέχοντες είναι μία πραγματική παρέα σαν να γνωρίζονται χρόνια, με πειράγματα αστεία που βγάζουν νόημα μονάχα στους ίδιους και δεν εξηγούνται, κι έχουν δημιουργηθεί διάφορα πηγαδάκια. Ο Γιώργος με τον Τούρκο αναβάτη Enduro και αγωνιζόμενο, Ümit Salkim είναι ένα από αυτά τα πηγαδάκια, σε μία φίλια που θα παραμείνει μετά το τέλος του Nordkapp 2017, όπως λένε και οι δύο.

Μέχρι στιγμής έχουν διανύσει σχεδόν 3.000 χιλιόμετρα χωρίς κανένα πρόβλημα για οποιαδήποτε από τις σαράντα Africa Twin, και με εξαίρεση ένα ατύχημα στην αρχή του ταξιδιού, δεν έχει υπάρξει κάποιο συμβάν. Μία από τις κοπέλες παρατηρώντας το τοπίο δεν φρενάρισε εγκαίρως. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο για να της αφαιρεθεί ένα αιμάτωμα και δεν υπήρξε κάτι σοβαρότερο.

Όλοι οι συμμετέχοντες δίνουν μεγάλη προσοχή στα ραντάρ της τροχαίας και στην τήρηση των ορίων ταχύτητας, όμως στους δρόμους που πλέον κινούνται, έρημοι από κίνηση και με εξαιρετική άσφαλτο, δεν είναι πρόβλημα να ανοίξει κανείς το γκάζι λίγο παραπάνω. Ο Kevin Benavides που μέχρι εχθές ήταν μαζί τους, έδωσε πρώτος το παράδειγμα, φτάνοντας στις προκαθορισμένες στάσεις με τεράστια διαφορά κάθε φορά! Ο Πυρπασόπουλος γνωρίζει έτσι τον δεύτερο αναβάτη των παγκόσμιων Rally και αρχίζει να βλέπει με άλλο μάτι την ενασχόλησή του με την μοτοσυκλέτα:

«Δεν έχω υπάρξει πιο άνετος πάνω σε μηχανή, από αυτό που ζω τώρα με την Africa Twin! Κάνουμε τόσα χιλιόμετρα κάθε μέρα και την επόμενη ανεβαίνω με μεγαλύτερη ανυπομονησία! Η σέλα είναι εξαιρετική, δεν υπήρξε μέρα που να κουράστηκα, η προστασία από τον αέρα είναι άψογη και νιώθω μεγάλη ευκολία στο χειρισμό της, ότι ελιγμό κι αν χρειάστηκε να κάνω!».

Φτάνοντας στο Malangen, το καλύτερο σημείο της Ευρώπης για να παρακολουθήσεις το Β. Σέλας, όχι βέβαια αυτή την εποχή του χρόνου που δεν νυχτώνει, τους περίμενε άλλη μία μεγάλη μέρα, αντί για νύχτα. Αυτή την στιγμή ξεκινάνε για Alta, την τελευταία στάστη πριν το Nordkapp! Περιμένουμε λοιπόν φωτογραφίες από το φημισμένο πέρασμα Birtavarre στο ομώνυμο χωριό των μεταλλωρύχων, για το οποίο οι θρύλοι με trolls είναι όσοι και οι κάτοικοι!

  

 

Διαβάστε επίσης:

Εκκίνηση

Μέρα 1η

Μέρα 2η

Μέρα 3η

Μέρα 4η

Μέρα 5η

 

Διασώστες-Μοτοσυκλετιστές του Ε.Κ.Α.Β.

Σώζοντας ζωές με τη μοτοσυκλέτα
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

28/2/2018

Ρισκάρουν τη δική τους υγεία και σωματική ακεραιότητα οδηγώντας όσο πιο γρήγορα μπορούν την μοτοσυκλέτα τους, κάθε φορά που κινδυνεύει η υγεία (ή και η ζωή ακόμη) κάποιου άλλου. Οι διασώστες-μοτοσυκλετιστές του Ε.Κ.Α.Β. είναι ένας ακόμη τομέας από δημόσιο φορέα, που χρησιμοποιεί την μοτοσυκλέτα ως μέσο για την προσφορά ενός ευαίσθητου κοινωνικού έργου.

 

Πριν λίγο καιρό είχαμε κάνει το αφιέρωμα στους αστυνομικούς της Ομάδας ΔΙ.ΑΣ., με την μοτοσυκλέτα να κατέχει έναν "πολεμικό" ρόλο. Τώρα, με το αντίστοιχο αφιέρωμα στους διασώστες του Ε.Κ.Α.Β. που φιλοξενείται στο τεύχος που κυκλοφορεί αυτή την στιγμή στα περίπτερα, αναδεικνύεται ένας διαφορετικός, αλλά εξίσου νευραλγικός στο κοινωνικό σύνολο, ρόλος που καλείται να υπηρετήσει.


Σίγουρα οι περισσότεροι από εμάς, αν όχι όλοι, έχουμε δει στο δρόμο να κυκλοφορούν οι μοτοσυκλέτες του Εθνικού Κέντρου Άμεσης Βοήθειας με το χαρακτηριστικό κίτρινο χρώμα και το έμβλημα στα ρεζερβουάρ τους, αλλά δύσκολα μπορεί κανείς να φανταστεί το πόσο δύσκολη κι απαιτητική είναι μια "μέρα στη δουλειά" αυτών των ανθρώπων. Εμείς το διαπιστώσαμε από κοντά, μιλώντας και βλέποντας στην πράξη την αποτελεσματικότητα των διασωστών, μένοντας πραγματικά εντυπωσιασμένοι.

Πρόκειται για έναν τομέα που δημιουργήθηκε ακολουθώντας τα πρότυπα του εξωτερικού, υιοθετώντας από την αρχή ένα υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης σε ό,τι αφορά την παροχή άμεσης βοήθειας σε ανθρώπους που κινδυνεύει η υγεία τους.

Μετά από 22 χρόνια λειτουργίας, οι άνθρωποι που στελεχώνουν τον τομέα έχουν αναπτύξει μια υψηλού επαγγελματισμού μεθοδολογία, ξεπερνώντας κατά πολύ τα στάνταρ που μπορούν να προσφέρουν τα μέσα που διαθέτουν, όπως είδαμε και από την προσομοίωση περιστατικού σε πραγματικές συνθήκες στο οποίο συμμετείχαμε.
Όπως θα διαβάσετε, οι ελλείψεις είναι πολλές και σημαντικές, ξεκινώντας από έναν στόλο μοτοσυκλετών που έχει να ανανεωθεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια, με ό,τι συνεπάγεται αυτό…

Η μεγαλύτερη έλλειψη όμως είναι η ανύπαρκτη μοτοσυκλετιστική εκπαίδευση που παρέχει η Υπηρεσία, με το στατιστικό των μηδενικών ατυχημάτων εν ώρα εργασίας να μοιάζει με άθλο, που επιτυγχάνεται όμως χάρη στην μοτοσυκλετιστική κουλτούρα που διαθέτει ο καθένας από τους διασώστες ξεχωριστά. Φροντίζοντας οι ίδιοι για την εκπαίδευσή τους, έχουν καταφέρει να γίνουν "ένα σώμα" με τα θηρία των 300+ κιλών που οδηγούν, κουβαλώντας ένα μεγάλο φορτίο ιατροτεχνικού εξοπλισμού.

Έχουν αναπτύξει μια υψηλού επαγγελματισμού μεθοδολογία, ξεπερνώντας κατά πολύ τα στάνταρ που μπορούν να προσφέρουν τα μέσα που διαθέτουν

Ιδιαίτερα δύσκολες -και όχι εύκολα διαχειρίσιμες από τον καθένα- είναι και τα περιστατικά που καλούνται να αντιμετωπίσουν, ενώ μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει και ο τρόπος που έχουν καταφέρει να αναπτύξουν ως προσωπική άμυνα απέναντι σε καταστάσεις, που σε πολλούς από εμάς θα επέφεραν και ψυχολογικές συνέπειες.
Κι όμως, όπως θα διαπιστώσετε όσοι διαβάσετε το συγκεκριμένο αφιέρωμα, το ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι πάνω απ' όλα μοτοσυκλετιστές με την ανόθευτη έννοια του όρου (ένα χαρακτηριστικό που όπως γνωρίζουμε όλοι μας έχει πολύ μεγάλο ρόλο στη συνολική διαμόρφωση του χαρακτήρα κάθε ατόμου), συμβάλλει τα μέγιστα στην εκπληκτική αποτελεσματικότητά τους σε όλα τα επίπεδα.