Road to MotoGP - O δρόμος των αναβατών προς την κορυφή αλλάζει μορφή
Κλιμακωτή δομή και σαφές μονοπάτι για την εξέλιξη των αυριανών πρωταθλητών αποκτά το πρόγραμμα ανάδειξης ταλέντων
Από τον
Φίλιππο Σταυριδόπουλο
8/12/2025
Το αγωνιστικό πρόγραμμα Road to MotoGP εισέρχεται σε μια νέα εποχή, με σαφή, ενιαία και παγκόσμια δομή που υπόσχεται ίσες ευκαιρίες σε όλους τους νεαρούς αναβάτες που θέλουν να φτάσουν μια μέρα στην κορυφαία κατηγορία.
Το πρόγραμμα Road to MotoGP εξελίσσεται. Η πρωτοβουλία που ανοίγει τον δρόμο σε νέα ταλέντα από κάθε γωνιά του κόσμου, προσφέρει μια πλήρη, κλιμακωτή διαδρομή για κάθε επίδοξο αναβάτη, ανεξάρτητα από καταγωγή ή υπόβαθρο. Πλέον, όλες αυτές οι διαδρομές αποκτούν μια νέα, ενιαία ταυτότητα. Από το MotoMini στο Moto4 και στο MotoJunior, κάθε βαθμίδα λειτουργεί ως μέρος ενός ενιαίου συστήματος, δημιουργώντας ένα ξεκάθαρο πλαίσιο εξέλιξης και επιτρέποντας στο πρόγραμμα να επεκταθεί ακόμη περισσότερο σε όλο τον κόσμο.
Η αρχή γίνεται με το FIM MotoMini World Series, την πρώτη παγκόσμια πρωτοβουλία στον κόσμο του μηχανοκίνητου αθλητισμού που στοχεύει στη δημιουργία ισότητας από την πρώτη βαθμίδα της πυραμίδας εξέλιξης ενός αναβάτη. Η κατηγορία 160cc για αναβάτες 10–14 ετών και η 190cc για αναβάτες από 12 ετών προσφέρουν δύο επίπεδα αγωνιστικής δράσης σε πίστες kart ανά τον κόσμο. Οι κορυφαίοι σε εθνικό επίπεδο προσκαλούνται στον Παγκόσμιο Τελικό στη Βαλένθια, (λίγο πριν τον τελικό του MotoGP), όπου τους περιμένουν ευκαιρίες για διάκριση και ανέλιξη μέσα στο Road to MotoGP.
Από εκεί, η επόμενη βαθμίδα είναι το Moto4, για αναβάτες από 14 ετών και άνω, προσφέροντας εμπειρία σε μεγαλύτερες πίστες και ίσους όρους με κοινή μοτοσυκλέτα στην κατηγορία, την Honda NSF250R. Η Moto4 περιλαμβάνει σήμερα το Momoven Moto4 European Cup, το Idemitsu Moto4 Asia Cup, το Moto4 Northern Cup, το R&G Moto4 British Cup και το Moto4 Latin Cup, καλύπτοντας διαφορετικές γεωγραφικές ζώνες και προσφέροντας περισσότερες ευκαιρίες παγκοσμίως.
Τα τελευταία βήματα στο Road to MotoGP είναι το Red Bull MotoGP Rookies Cup και το FIM Moto3 Junior World Championship. Το Rookies Cup, που ξεκινά από τα 15 έτη, διατηρεί την ονομασία του και συνεχίζει να πραγματοποιείται στις ίδιες ευρωπαϊκές πίστες. Το FIM Moto3 Junior World Championship, για αναβάτες από 16 ετών, αποτελεί πλέον την κορυφαία βαθμίδα του ανανεωμένου MotoJunior World Championship, το οποίο περιλαμβάνει επίσης το Moto2 European Championship, ένα ακόμη σημαντικό πέρασμα προς το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Moto2 και το Moto4 European Cup ως entry-level κατηγορία του MotoJunior.
Από το 2026, όλο το Road to MotoGP θα μετασχηματιστεί πλήρως σύμφωνα με αυτή τη νέα δομή, με νέες επιπλέον παροχές για τις ομάδες που υποστηρίζουν αναβάτες του MotoJunior από σημαντικές, αλλά λιγότερο ανεπτυγμένες αγωνιστικά χώρες με σκοπό την παροχή περισσότερης υποστήριξης σε ομάδες που φέρνουν νέα ταλέντα από περιοχές εκτός των παραδοσιακών πυρήνων του σπορ -την Ισπανία και την Ιταλία.
Ο Πρόεδρος της FIM, Jorge Viegas, δήλωσε σχετικά: "Η FIM παραμένει αφοσιωμένη στο να εντοπίζει, να στηρίζει και να προσφέρει ευκαιρίες σε ανερχόμενους και ταλαντούχους αναβάτες από κάθε γωνιά του κόσμου. Η νέα δομή του Road to MotoGP αποτελεί ένα πολύ σημαντικό βήμα, διασφαλίζοντας ίσες ευκαιρίες ανεξάρτητα από το πού αγωνίζεται κάποιος. Τα MotoGP έχουν ένα πραγματικά παγκόσμιο κοινό, και είναι κρίσιμο αυτό να αντικατοπτρίζεται και στην πίστα."
Ο Carlos Ezpeleta, εκπροσωπώντας την Dorna, διοργανώτρια των MotoGP πρόσθεσε: "Είμαστε πολύ περήφανοι για το Road to MotoGP. Επενδύουμε στη συνεχή ανάπτυξη του σπορ από τα θεμέλια και επιδιώκουμε να διευρύνουμε τη βάση της πυραμίδας παγκοσμίως. Η νέα αυτή δομή δημιουργεί μια σαφή διαδρομή για αναβάτες, γονείς και φιλάθλους, πλήρως ευθυγραμμισμένη με το μέλλον των κατηγοριών Grand Prix. Παράλληλα, αποτελεί μια εξαιρετική βάση για την περαιτέρω επέκταση του προγράμματος και για τη δημιουργία παγκόσμιων ευκαιριών που είναι κρίσιμες για τους νέους αναβάτες, για τα MotoGP αλλά και για το παγκόσμιο κοινό."
Isle of Man TT 2024, Superbike 1 - Ο Peter Hickman παίρνει την 14η νίκη του, άτυχος ο Michael Dunlop – [VIDEO]
Παρά το ρεκόρ μέσης ωριαίας στην κατηγορία, μία ατυχία με την ζελατίνα του κράνους του MD, χάρισε ουσιαστικά την νίκη στον Hickman
Από τον
Αλέξανδρο Λαμπράκη
3/6/2024
Η νίκη του δραματικού αγώνα των Superbike στο TT ανήκει στον Peter Hickman, με την 14η νίκη του να τον φέρνει πλάι στον θρυλικό Mike Hailwood, ενώ 5,84 δευτερόλεπτα πίσω του βρέθηκε ο Davey Todd, με τον Dean Harrison να ολοκληρώνει την τριάδα του βάθρου, σε έναν αγώνα που σημαδεύτηκε από την ατυχία του Dunlop που του στέρησε την ευκαιρία να ξεπεράσει τον θείο του Joey Dunlop, σημειώνοντας την 27η νίκη του στο Isle of Man TT.
Ο πρώτος αγώνας των Superbike στις 2/6 ήταν ένας από τους πιο συνταρακτικούς των πρόσφατων χρόνων, με τον Michael Dunlop να ηγείται για 25 ολόκληρα δευτερόλεπτα στα 2/3 της διάρκειας του αγώνα. Δυστυχώς, όμως, η απόλυτη κυριαρχία του θα ερχόταν σε άδοξο τέλος, καθώς βγαίνοντας από το δεύτερο pit stop, αντιμετώπισε ένα ζήτημα με την ζελατίνα του, η οποία ξεκόλλησε από το ένα σημείο συγκράτησης στο κράνος. Αυτό, τον ανάγκασε να σταματήσει στο Bray Hill, χάνοντας πολύτιμο χρόνο, που του στέρησε μία θέση στο βάθρο, με τον MD να τερματίζει τελικώς στην τέταρτη θέση. Τέσσερις αγωνιστικές ημέρες μένουν μέχρι τις 8/6, για τον Dunlop να καταφέρει τον στόχο του, που δεν είναι άλλος από το να ξεπεράσει έναν από τους πιο ιστορικούς αναβάτες του TT και θείο του, Joey Dunlop.
Στις 2:40 μ.μ. (τοπική ώρα) στις 2/6 και με τον καιρό να κάνει την χάρη σε αγωνιζόμενους και θεατές, οι κινητήρες της SBK κατηγορίας πήραν μπροστά για την εκκίνηση του πρώτου αγώνα. Περνώντας από το Glen Helen για πρώτη φορά, ο Todd ήταν αυτός που είχε τα ηνία του αγώνα, με τον Hickman μόλις 0,037 δέκατα πίσω του. Πίσω τους έρχονταν οι Harrison και Dunlop, ακολουθούμενοι από τον ομόσταυλο του Hickman, Josh Brookes. Έκτος ήταν ο James Hillier (WTF Racing Honda), με μόλις 3,5 δευτερόλεπτα να χωρίζουν την πρώτη εξάδα μεταξύ τους. Σύντομα, όμως, ο Brookes αναγκάστηκε αν εγκαταλείψει, καθώς στο Handley βγήκε η αλυσίδα από την μοτοσυκλέτα του.
Περνώντας από την γέφυρα Ballaugh, ο Todd παρέμενε μπροστά, με μόλις 0,166 δευτερόλεπτα να τον χωρίζουν από τον Harrison που πλέον είχε περάσει στην δεύτερη θέση. Ο Dunlop είχε και αυτός με την σειρά του περάσει τον Hickman, αφήνοντάς τον στην τέταρτη θέση. Μέχρι και το επόμενο σημείο ελέγχου, στο Ramsey, ο Todd είχε ανοίξει την διαφορά του στα 1,18 δευτερόλεπτα από τον Harrison, αν και ταχύτερος αναβάτης μεταξύ των δύο checkpoint – Ballaugh με Ramsey-, ήταν ο Hickman. Ο James Hind, ο οποίος βρέθηκε στην πέμπτη θέση την προηγούμενη ημέρα στον αγώνα των Supersport, αναγκάστηκε και αυτός σε εγκατάλειψη. Μαζί ακολούθησε και ο Shaun Anderson.
Η ολοκλήρωση του πρώτου από τους συνολικά 6, βρήκε τον Todd να γράφει μέση ωριαία 134,417 μ.α.ω. (216,323 χ.α.ω.), που του έδωσε 2,2 δευτερόλεπτα προβάδισμα από τον Dunlop με μέση ωριαία 134,118 (215,841 χ.α.ω.). Σημαντικό ρόλο σε αυτό έπαιξε και ο χρόνος του πρώτου στο τμήμα από Bungalow μέχρι Cronk Ny Mona, με τον Todd να σημειώνει το ταχύτερο πέρασμα, μέχρι τώρα. Ο Harrison με μέση ωριαία 134,048 (215,82 χ.α.ω.) ήταν μισό δευτερόλεπτο πιο πίσω, στην τρίτη θέση, με τον Hickman να γράφει 133,754 μ.α.ω. (215,256 χ.α.ω.) μένοντας τέταρτος. Ο Hillier και ο Jamie Coward της KTS Racing βρισκόντουσαν στην πέμπτη και έκτη θέση, αντίστοιχα. Πίσω τους ήταν οι Conor Cummins, John McGuinness, David Johnson και Mike Browne. Μάλιστα, ο τελευταίος έγινε ο ταχύτερος αναβάτης με Aprilia στο Βουνό.
Ο Dunlop βρήκε την ταχύτητα στο Glen Helen, ψαλιδίζοντας το προβάδισμα του Todd στα 1,5 δευτερόλεπτα. Αν και ο Hickman ερχόταν όλο και πιο κοντά στον Harrison, με μόλις τρία δέκατα, παρ’ όλ’ αυτά έχασε ένα ακόμα δευτερόλεπτο από τους μπροστινούς. Ο Coward, επίσης, πλησίαζε τον Hillier, ρίχνοντας την απόσταση στα 2,2 δευτερόλεπτα.
Το πέρασμα από την γέφυρα Ballaugh βρήκε τον Dunlop μισό δευτερόλεπτο μπροστά, ενώ περνώντας για δεύτερη φορά από την φουρκέτα Ramsey η ψαλίδα με τον Todd είχε φτάσει στα 4,4 δευτερόλεπτα. Μεταξύ των δύο σημείων ελέγχου, ο MD είχε καταφέρει να σημειώσει και το ταχύτερο χρόνο στην κατηγορία, μέχρι τώρα, κάτι που αναμφίβολα τον βοήθησε να ξεφύγει, ενώ είχε βάλει πορεία για να σπάσει το ρεκόρ μέσης ωριαίας.
Τα 135,543 μ.α.ω. (218,135 χ.α.ω.) του δεύτερου γύρου, όμως, τον εκτόξευσαν στα 9 δευτερόλεπτα απόστασης από τον δεύτερο. Εκεί βρισκόταν πλέον ο Hickman με μέση ωριαία 134,701 μ.α.ω. (216,78 χ.α.ω.), αφήνοντας 4 δέκατα πιο πίσω στην τρίτη θέση τον Todd με 133,980 μ.α.ω. (215,619 χ.α.ω.). Ο τέταρτος Harrison συνέχιζε να χάνει έδαφος, ολοκληρώνοντας τον γύρο του Βουνού με μέση ωριαία 133,234 μ.α.ω. (214,419 χ.α.ω.). Hillier και Coward ολοκλήρωναν την πρώτη εξάδα, στην πέμπτη και έκτη θέση, αντίστοιχα. Πιο πίσω ήταν οι McGuinness, Cummins, Johnson και ο Browne, ο οποίος έμεινε μόλις για λίγο εκτός από το να σπάσει για πρώτη φορά το φράγμα των 130 μ.α.ω. (209 χ.α.ω.)
Η είσοδος στα πιτς επηρέασε περισσότερο τον Hickman, ο οποίος έχασε αρκετό χρόνο. Περνώντας για τρίτη φορά από το Glen Helen, είχε χάσει την δεύτερη θέση, με τον Todd να έχει ξεμακρύνει 5 δευτερόλεπτα από τον τρίτο Hickman. Εννιά ακόμα, μπροστά από τον δεύτερο, ήταν ο Dunlop, που είχε θέσει τον δικό του ρυθμό ξεχωρίζοντας από τους υπόλοιπους. Στην ευθεία Sulby ο Dunlop βρήκε τον Harrison μπροστά του, περνώντας τον για να ηγείται τόσο στην κατάταξη, όσο και στην διαδρομή εκείνη την στιγμή.
Ο απίστευτος Dunlop συνέχισε να είναι ταχύτατος αυξάνοντας σε κάθε σημείο ελέγχου την διαφορά του, φτάνοντας τα 17,3(!) δευτερόλεπτα από τον Todd. Στο μεταξύ, ο έτερος αναβάτης της BMW, ο Hickman, ήταν τέσσερα δευτερόλεπτα πιο πίσω, στην τρίτη θέση. Ο Harrison βρισκόταν τέταρτος, χωρίς να απειλείται, ενώ λίγο πιο πίσω ο Coward είχε περάσει τον Hillier στην πέμπτη θέση, αν και μόλις για 0,3 δέκατα. Στην ένατη θέση, ο Cummins, αναγκάστηκε να αποσυρθεί, όπως το ίδιο έκαναν και οι Phill Crow και Rob Hodson. Ο 16 φορές νικητής του TT, Ian Hutchinson, που φέτος επέστρεψε στο TT μετά την περιπέτεια υγείας του, βγήκε εκτός στην Στροφή Windy.
Με την ολοκλήρωση του τέταρτου γύρου, η μέση ωριαία των 135,235 μ.α.ω. (217,639 χ.α.ω.) έδωσε στον Dunlop την δυνατότητα να μεγαλώσει ακόμη περισσότερο την διαφορά του από τον Todd, φτάνοντας τα 25,1 δευτερόλεπτα, λίγο πριν μπουν για δεύτερη – και μοιραία για τον Dunlop – φορά στα πιτς! Τα πράγματα είχαν αρχίσει να ζεσταίνονται στην μάχη της τρίτης θέσης, με τον Harrison να έχει εκμεταλλευτεί το ότι μπροστά του είχε τον Dunlop, ακολουθώντας τον – όσο μπορούσε – για να σημειώσει την καλύτερή του επίδοση με 135,185 μ.α.ω. (217,559 χ.α.ω.). Αυτό τον έφερε δύο δευτερόλεπτα μπροστά από τον Hickman. Προσωπικό ρεκόρ είχαμε και για τον Coward με 132,655 μ.α.ω (213,487 χ.α.ω.), μέση ωριαία που τον έστειλε πέμπτο, μπροστά από τον McGuinness στην έκτη θέση.
Δυστυχώς, η καταστροφή περίμενε στην επόμενη γωνία τον Dunlop, καθώς φεύγοντας από τα πιτς, η νέα ζελατίνα στο κράνος του δεν είχε κουμπώσει σωστά. Αναγκάστηκε να σταματήσει στο Bray Hill, χάνοντας πολύτιμο χρόνο για να την βάλει στην θέση της. Το προτελευταίο του πέρασμα από το Glen Helen τον έφερε στην τέταρτη θέση, με τον Harrison να έχει πλέον τα ηνία της κούρσας! Ο Hickman είχε περάσει στην δεύτερη θέση, μόλις 1,1 δευτερόλεπτα πίσω από τον Harrison, με τον Todd να ακολουθεί από απόσταση δέκα δευτερολέπτων. Αναμφίβολα, θα υπάρχει ένταση στο box του MD, με όποιον είχε αναλάβει αυτή την δουλειά, να αναμένεται ότι άκουσε αρκετά… γαλλικά μετά τον αγώνα.
Μπαίνοντας στον τελευταίο γύρο μας περίμενε μία ακόμη αλλαγή μπροστά, με τον Hickman να βρίσκεται πλέον δύο δευτερόλεπτα μπροστά από τον Harrison. Στο μεταξύ, ο Todd έκανε τον ταχύτερο χρόνο μεταξύ Ballaugh και Ramsey, παίρνοντας τα σκήπτρα από τον Dunlop, μένοντας κοντά μόλις 4,7 δευτερόλεπτα από τους προπορευόμενους. Όλα ήταν έτοιμα για έναν συναρπαστικό τελευταίο γύρο 60,3 χιλιομέτρων.
Εκεί ήταν που ο Hickman έδειξε την εμπειρία του στο TT, ανεβάζοντας τον ρυθμό για να σημειώσει μέση ωριαία 135,534 μ.α.ω. (218,120 χ.α.ω.) και να πάρει τελικώς την νίκη με 5,8 δευτερόλεπτα από τον Todd. Στην τρίτη θέση είδε την καρό σημαία εν τέλει ο Harrison, ολοκληρώνοντας τις θέσεις του βάθρου. Δυστυχώς η ατυχία που κόστισε πολύ χρόνο στον Dunlop, τον άφησε εκνευρισμένο στην τέταρτη θέση. Μόνη του παρηγοριά ότι κατέχει πλέον τον ταχύτερο γύρο στην Superbike κατηγορία, ολοκληρώνοντας την διαδρομή του Βουνού με μέση ωριαία 135,970 μ.α.ω (218,822 χ.α.ω.)!
Σπουδαία ήταν η μάχη και για την πέμπτη θέση, που τράβηξε μέχρι και το τέλος. Τελικός νικητής ήταν ο Hillier, 2,8 δευτερόλεπτα μπροστά από τον McGuinness, με τον Coward έβδομο, μόλις 0,2 δευτερόλεπτα πίσω. Την δεκάδα συμπλήρωσε ο Browne της INCompetition Aprilia, μαζί με τους Michael Rutter (Bathams Ales BMW) και Brian McCormack (Roadhouse Macau by FHO BMW). Τέσσερις ακόμη αγωνιστικές ημέρες απομένουν μέχρι και τις 8/6, όπου ο Dunlop θα έχει την ευκαιρία να περάσει μπροστά από τον θείο του, σημειώνοντας την 27η νίκη του, κάτι που σίγουρα ήθελε να καταφέρει στον αγώνα Superbike, δείχνοντάς το και με τον καταιγιστικό ρυθμό του.