Οδηγήσαμε KTM EXC 2020! Εντυπώσεις από ολόκληρη την γκάμα Enduro [VIDEO]

Αποκλειστικά στην Ισπανία
Από τον

Κίμωνα Καράμπελα

3/6/2019

Καθόλου τυχαία, στην Ισπανία σε μία τοποθεσία που δένει το όνομά της με το Extreme Enduro, στην Bassella, η KTM παρουσίασε την σειρά EXC, την γκάμα Enduro για το 2020. Κι όπως κάθε φορά, σε κάθε τέτοια παρουσίαση, η KTM είχε ετοιμάσει μία ποικιλία από διαφορετικές τοποθεσίες και διαδρομές που σου επέτρεπαν να δοκιμάσεις τις enduro μοτοσυκλέτες σε όλες σχεδόν τις επιφάνειες φροντίζοντας ταυτόχρονα για μπόλικο χρόνο οδήγησης. Το MOTO ήταν εκεί, και δοκιμάσαμε τις νέες enduro της KTM που φαίνεται να έχουν υιοθετήσει πολλές από τις αλλαγές που υπάρχουν στις αγωνιστικές μοτοσυκλέτες, όπως και τις σειράς SX και να είναι έτσι προετοιμασμένες όχι απλά για έναν αγώνα, αλλά απευθείας για να τον κερδίσουν…

Η KTM τράβηξε μία γραμμή ξεκινώντας πέρσι μία νέα εποχή για το enduro. Ολόκληρη η αγωνιστική της ομάδα παρακολούθησε το παγκόσμιο πρωτάθλημα FIM SuperEnduro και παράλληλα το WESS, World Enduro Super Series. Την ενοποίηση δηλαδή ορισμένων αγώνων Extreme Enduro με άλλους πιο παραδοσιακούς, κάτω από μία ομπρέλα στην οποία παραμένουν ανεξάρτητοι, αλλά ακολουθούν μία ενιαία βαθμολογική πολιτική. Πέρσι ο Jonny Walker θα είχε επικρατήσει με άνεση, και θα είχε ανακηρυχθεί ο καλύτερος αναβάτης του Enduro αν δεν σημείωνε μία άσχημη πτώση… Σε κάθε περίπτωση όμως, η εμπλοκή του εργοστασίου στο νεοσύστατο WESS με τα ίδια δεδομένα που παρακολουθεί το παγκόσμιο πρωτάθλημα Enduro της FIM, μετέτρεψε τους ιδιαίτερους αγώνες που το απαρτίζουν σε πεδίο δοκιμών. Ένα πεδίο δοκιμών από τα πλέον απαιτητικά καθώς ενισχύεται από το γεγονός πως είναι εκεί για να κερδίσουν και όχι απλά για την συμμετοχή και την εξέλιξη. Κάθε αγώνας έχε τις δικές του ανάγκες και ιδιαιτερότητες και οι συγκεκριμένοι πακετάρουν μπόλικες σε ένα συμπυκνωμένο πακέτο, ιδανικό για εξέλιξη και βελτίωση. Πολλές από τις αλλαγές που φέρει η ανανεωμένη γκάμα, έχουν τελειοποιηθεί μέσα από αυτή την αγωνιστική ενασχόληση, με την συνδρομή κορυφαίων αναβατών μετά και τον τραυματισμό του Walker. Αναβάτες όπως οι Taddy Blazusiak, Nathan Watson, Josep Garcia, Manuel Lettenbichler κ.α.

Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που η KTM επέλεξε την συγκεκριμένη τοποθεσία για δοκιμή, εδώ που γίνεται ο μεγαλύτερος ίσως αγώνας της χρονιάς για την Ισπανία, με έντονα στοιχεία Extreme Enduro που κάθε χρόνο γίνονται και δυσκολοτέρα. Ξεπερνώντας τις 1000 συμμετοχές, ένα αστρονομικό νούμερο, ο στόχος γίνεται κάθε χρονιά να τερματίζουν ολοένα και λιγότεροι!

Φέτος η KTM ρίχνει όλο της το βάρος στο WESS, έχοντας πρακτικά μονοπωλήσει το παγκόσμιο πρωτάθλημα enduro για τόσο πολύ καιρό, που πλέον χρειαζόταν κάτι νέο, μία σειρά από αγώνες που κάθε ένας θα απαιτεί με τον τρόπο του να έχεις την καλύτερη μοτοσυκλέτα, κι όχι απλά τον καλύτερο αναβάτη. Η KTM επιλέγει συνειδητά να αναβαθμίσει την δυσκολία στο αγωνιστικό πεδίο των μοτοσυκλετών της, κι αυτό στο τέλος καταλήγει προνόμιο για τον χομπίστα και τον ερασιτέχνη…

Αυτό που είδαμε εμείς από κοντά, είναι πως η γκάμα έχει ανανεωθεί σημαντικά και πως οι αλλαγές που έχουν γίνει έχουν γνώμονα την λειτουργικότητα. Σε επόμενο τεύχος του ΜΟΤΟ θα δούμε αναλυτικά τα EXC μοντέλα του 2020, αλλά μέχρι τότε ας δούμε τα βασικά σημεία που έχουμε ξεχωρίσει. Ξεκινάμε με την πεπατημένη, όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος η διαδικασία ήταν ίδια, οι αλλαγές των motocross μοντέλων περνούν απ’ ευθείας στα endure. Πέρσι ήταν η χρονιά των SX οπότε το 2020 ήταν η σειρά των EXC όπως μας έχουν συνηθίσει εδώ και χρόνια οι Αυστριακοί. Είχαμε την χαρά να βρισκόμαστε εκεί με τους επίσημους αναβάτες της ΚΤΜ, Josep Garcia και Nathan Watson με τους οποίους συνομιλήσαμε αλλά και οδηγήσαμε παρέα σε διαδρομές της Basella.

Όλες οι EXC δέχτηκαν αλλαγές ως προς την εργονομία, οι σιλουέτες τους μίκρυναν σε διαστάσεις με καλύτερη συγκέντρωση της μάζας κοντά στο γεωμετρικό κέντρο της μοτοσυκλέτας, κι έτσι συμπληρώθηκαν πάνω από 65 αλλαγές σε σημεία των EXC όπου μερικά ανανεώθηκαν και άλλα είναι εντελώς νέα.

Οι κινητήρες δέχτηκαν αλλαγές με το 60% αυτών να είναι νέας σχεδίασης, στα τετράχρονα endurο αφαιρέθηκε η μανιβέλα και άλλες πολλές ακόμη λεπτομέρειες με το ενδιαφέρον να πέφτει πάνω στο νέο πλαίσιο όπου πλέον είναι πιο άκαμπτο στις κάθετες δυνάμεις διατηρώντας την ελαστικότητα του στις πλευρικές πιέσεις με αποτέλεσμα να βελτιωθεί η σταθερότητα της μοτοσυκλέτας αλλά και η αίσθηση από τον εμπρός τροχό. Οι αναρτήσεις δέχτηκαν νέες ρυθμίσεις με σκληρότερα settings αλλά πιο μαλακά ελατήρια και υπόσχονται καλύτερη συμπεριφορά στις μεγάλες ταχύτητες.

Δείτε το TRAILER της παρουσίασής τους:

 

150 EXC TPI

Η αποκάλυψη της παρουσίασης δεν ήταν άλλη από την νέα ‘’μικρή’’ δίχρονη endurο ΚΤΜ 150 EXC TPI, μια εντελώς νέα μοτοσυκλέτα σχεδιασμένη από λευκό χαρτί που ‘’διέγραψε’’ από τον χάρτη το 125 EXC αφού επίσημα σταμάτησε η παραγωγή του ανοίγοντας μια νέα σελίδα στις μικρού κυβισμού δίχρονες enduro καθώς διαθέτει ψεκασμό αντί καρμπυρατέρ. Η δύναμη δεν λείπει καθόλου από το 150, έχει την ροπή που χρειάζεσαι στις χαμηλές στροφές και ψηλά ουρλιάζεις από χαρά εσύ ο ίδιος, μαζί με τον πολύστροφο κινητήρα, από την δύναμη που εκείνος σου δίνει. Τα προγνωστικά λένε πως θα αγαπηθεί αρκετά από τους πιτσιρικάδες που θα το καβαλήσουν και από τους χομπίστες που θα το επιλέξουν για να τους κάνει την ζωή εύκολη στην βόλτα.

250/300 EXC TPI

Τί να πει κανείς για τα δύο πιο επαναστατικά δίχρονα enduro της αγοράς όταν ξέρεις ότι από πολύ καλά έγιναν ακόμα καλύτερα; Δέχτηκαν αλλαγές στον κινητήρα και συγκεκριμένα στον αισθητήρα που καθορίζει την πίεση του ψεκασμού ανά υψόμετρο και θερμοκρασία και μάλιστα απέκτησαν και δεύτερο για μεγαλύτερη ακρίβεια ακόμη και στις πιο άμεσες αλλαγές, τόσο τις υψομετρικές όσο καις τις διαφοροποιήσεις της θερμοκρασίας. Ο κινητήρας επίσης ‘’’έστριψε’’ μια μοίρα πιο μπροστά για να δώσει μεγαλύτερο βάρος στον μπροστινό τροχό αυξάνοντας και την πληροφόρηση που δέχεσαι από αυτόν.

Πρακτικά οι διαφορές είναι μικρές και με μία πρώτη ματιά υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να μην τις καταλάβεις και καθόλου, όμως είναι εκεί και σίγουρα παίζουν τον ρόλο τους. Το 250 EXC είναι εκείνο που θέλεις για να σε ξυπνήσει ανοίγοντας το γκάζι με πιο ζωηρή απόκριση από τον μεγάλο αδερφό 300 EXC που πιο νωχελικά θα μαζέψει χιλιόμετρα, αλλά με ροπή που θα σε βοηθήσει να σκαρφαλώσεις κάθετους τοίχους με άνεση.

250/350 EXC-F

Τα πιστόλια της γκάμας, τα enduro που θες για να κάνεις την ζωή σου εύκολη στις χαλαρές εντουροβόλτες αλλά ταυτόχρονα θα κάνεις και πλάκα στα χρονόμετρα με τους πιο γρήγορους χρόνους που θα μπορούσες να έχεις. Πιο ανανεωμένα από ποτέ, πιο γρήγορα από ποτέ με τις αλλαγές που δέχτηκαν στο σύνολο τους. Πλέον οι διαφορές στην αίσθηση με τα SX-F είναι πιο μικρές χωρίς όμως να χάνουν την ικανότητα τους και στις πιο απαιτητικές endurο διαδρομές. Η νέα εργονομία σε βοηθά να τα χειρίζεσαι πιο άνετα και βολεύεσαι πάνω τους από τα πρώτα μέτρα. Απλά επιλέγεις ένα τελικό εξάτμισης από τον κατάλογο των powerparts της ΚΤΜ και αυτό είναι όλο, έχεις μια enduro μοτοσυκλέτα έτοιμη για κάθε γούστο. Έτοιμη να την ταΐσεις με οτιδήποτε βρεις σε μία βόλτα ή σε έναν αγώνα!

450/500 EXC-F

Για τα μεγάλα τετράχρονα 450 και 500 EXC-F η συζήτηση είναι εξίσου μεγάλη, είναι η κατηγορία που πλέον λίγοι θα επιλέξουν μιας και ξέρουν τι να περιμένουν όταν κληθούν να αντιμετωπίσουν την δύναμη και την ροπή από τους κινητήρες τους. Το 450 δέχτηκε τις περισσότερες αλλαγές από την γκάμα των τετράχρονων όπως είχε γίνει και στα SX πέρυσι με το 450 SX-F. Ο κινητήρας δέχτηκε σχεδόν τις ίδιες αλλαγές όσον αφορά την κεφαλή και τον κύλινδρο με μεγάλη διαφορά στην απόδοση με πιο φιλικό χαρακτήρα αλλά περισσότερη ιπποδύναμη. Οι διαφορές μεταξύ του 450 και του 500 είναι παρόμοιες με αυτές του 250 και 300 EXC TPI, ή θα επιλέξεις το 450 για εκρηκτική δύναμη και ακαριαία απόκριση σε κάθε γκαζιά ή θα πας στην λύση του 500 που με την ροπή που διαθέτει νομίζεις ότι θα ‘’κόψεις’’ το βουνό στη μέση χαράζοντας νέα μονοπάτια ή θα βγάλεις από μέσα σου τον αναβάτη BAJA που χρόνια έκρυβες.

 

Δείτε μία πλούσια συλλογή φωτογραφιών από την παρουσιάσή της οικογένειας EXC για το 2020 στην Ισπανία:

 

 

Honda CBR1000RR & CBR1000RR SP

Οδηγούμε στην Πορτογαλία!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

2/2/2017

Στον δικό του δρόμο

Επιστρέψαμε από την παρουσίαση των νέων Honda CBR1000RR και Honda CBR1000RR SP - MY 2017 αφήνοντας πίσω μας το Portimao της Πορτογαλίας, να προσπαθεί να στεγνώσει. Από τα τερτίπια της τύχης και του καιρού, είμασταν ανάμεσα στους ελάχιστους που πραγματοποίησαν την δοκιμή στο βρεγμένο, καθώς πέσαμε στην αρχή μία κακοκαιρίας, την στιγμή που άλλοι ξένοι δημοσιογράφοι είχαν την εμπειρία της οδήγησής του στην ηλιόλουστη πίστα του παγκοσμίου WSBK. Αυτό αφαιρεί πολλούς πόντους από την ευχαρίστηση της δοκιμής, δεν μας δίνει την ευκαιρία να δούμε πώς συμπεριφέρεται σε πολύ γρήγορο ρυθμό, όμως από την άλλη μας αποκαλύπτει τα ηλεκτρονικά βοηθήματα στις πιο δύσκολες συνθήκες… και τα ηλεκτρονικά βοηθήματα στο Fireblade είναι από τις βασικότερες των αλλαγών, συγκριτικά με το προηγούμενο μοντέλο.

Μαζί μας στην οδήγηση ήταν ο Freddie “Fast” Spencer και ο Nicky Hayden -που μόλις είχε επιστρέψει από την Jerez και την δοκιμή του SP2- κι έτσι με την δική τους παρουσία η εμπειρία της οδήγησης στην καταρρακτώδη βροχή, έγινε σημαντικά πιο ανώδυνη. Έχοντας μπροστά σου τον Freddie Spencer να οδηγεί δεκάδες φορές πιο ομαλά από όλους τους υπόλοιπους, κρατώντας τις ιδανικές γραμμές και καταβάλλοντας ελάχιστη προσπάθεια, σε έκανε να ξεχνάς τον κόπο αλλά και τον θυμό που η δοκιμή δεν θα ήταν τόσο διασκεδαστική όσο την περίμενες. Η πίστα του Portimao αποτελεί παράδεισο για δοκιμές μοτοσυκλέτων και απόλαυση οδήγησης, αλλά όχι τόσο για αγώνες σύμφωνα με τον Fast Freddie, κι ας φιλοξενείται εκεί το WSBK… Όπως και να ‘χει είναι απολαυστική και έχοντας οδηγήσει εκεί BMW S1000RR, Kawasaki Ninja ZX-10R, Ducati Panigale αλλά και supersport μοτοσυκλέτες, ανυπομονούσα να αντιπαραβάλλω την εμπειρία τους με εκείνη του νέου Fireblade. Αντί αυτού, βρεθήκαμε όσοι είμασταν εκεί να υποβάλλουμε τα νέα ηλεκτρονικά στις δυσκολότερες των συνθηκών, με μόνη βοήθεια προς όφελός τους, τα αγωνιστικά βρόχινα ελαστικά της Bridgestone. Η απόδοση των ελαστικών στο βρεγμένο σου δίνει μία εντύπωση για τα περιθώρια πρόσφυσης που απολαμβάνουν οι αναβάτες στα παγκόσμια πρωταθλήματα, αλλά δεν παύουν να υπάρχουν και όρια. Μπορεί να παρουσιάζουν κορυφαία συμπεριφορά στην βρεγμένη άσφαλτο, αλλά δεν γίνονται και θαύματα όταν το νερό καλύπτει στην άσφαλτο και δημιουργεί ρυάκια.

Πρώτη μεγάλη προσθήκη, είναι η χρήση Ride by Wire και μπορεί να ακουστεί περίεργο, όμως αυτή είναι η πρώτη φορά που η Honda χρησιμοποιεί RbW σε τετρακύλινδρο εν σειρά. Κάτι τέτοιο περνά ως λιγότερα σημαντικό μπροστά στα υπόλοιπα ηλεκτρονικά βοηθήματα που φέρνει η Honda στην οικογένεια Fireblade, όμως αν γνωρίζει κανείς την εμμονή της Honda με το RbW θα καταλάβει τον λόγο που δίνουμε έκταση. Στο Africa Twin δεν τοποθέτησαν RbW λέγοντας ότι δεν είχαν τρόπο να το κάνει να συμπεριφέρεται σαν να υπάρχει κανονική γκαζιέρα, πράγμα σημαντικό για την οδήγηση στο χώμα. Αντίστοιχα σημαντικό είναι και για την οδήγηση στην πίστα, καθώς όταν ανοίγεις το γκάζι στην έξοδο με την μοτοσυκλέτα πλαγιασμένη, χρειάζεται να έχεις πολύ καλό έλεγχο του γκαζιού. Εδώ είναι που έρχεται η εμμονή της Honda, που λέει ότι για να χρησιμοποιήσει RbW θα πρέπει αυτό να ανταποκρίνεται με την αίσθηση που σου δίνει μία κανονική γκαζιέρα, αλλιώς δεν βλέπει τον λόγο να το κάνει. Για να είναι λοιπόν παρόν το RbW στο νέο Fireblade, σημαίνει ότι η Honda κατάφερε να προσαρμόσει την λειτουργία του, και να την φέρει πολύ κοντά στο συνηθισμένο. Πράγματι, η αίσθηση από το γκάζι είναι εκπληκτική και δεν σ’ αφήνει να παραπονεθείς για κανένα από τα μειονεκτήματα που έχει η ηλεκτρονική διαχείριση του γκαζιού σε άλλες μοτοσυκλέτες.

Πέρα όμως από τα ηλεκτρονικά, το σημαντικότερο για εμένα είναι η μείωση της ακαμψίας του πλαισίου κατά 10% και η αύξηση της ακαμψίας του ψαλιδιού κατά ίδιο ποσοστό. Μεταφέροντας ένα μέρος των στρεβλώσεων στο πλαίσιο, από το ψαλίδι που ήταν μέχρι τώρα, το Fireblade μετατρέπεται αρκετά σε συμπεριφορά. Αυξάνεται σημαντικά η ευελιξία και οι αλλαγές κατεύθυνσης γίνονται πιο άμεσα από πριν. Σε επόμενο τεύχος θα αναλύσουμε πλήρως τι έχουν κάνει με πλαίσιο και ψαλίδι οι Ιάπωνες της Honda, και πώς μεταφράζεται αυτό στην οδήγηση της μοτοσυκλέτας. Προς το παρόν ας κρατήσουμε το σχόλιο του “Fast” Freddie: «Οι αλλαγές σε ακαμψία που ήθελα από το 2008, είναι τώρα εδώ! Η μοτοσυκλέτα είναι πολύ πιο εύκολο να μετατοπίσει το βάρος εμπρός, ώστε να ελαφρύνεις τον πίσω τροχό στην είσοδο και να τον κατευθύνεις προς το εξωτερικό της στροφής στο σημείο ακριβώς που θέλεις»

Πέρα όμως από τα ηλεκτρονικά, το σημαντικότερο για εμένα είναι η μείωση της ακαμψίας του πλαισίου κατά 10% και η αύξηση της ακαμψίας του ψαλιδιού κατά ίδιο ποσοστό

Το ABS και το traction control είχαν άψογη συμπεριφορά στις δύσκολες δικές μας συνθήκες. Είναι τελείως διαφορετικό να δοκιμάζεις το ABS με slick ελαστικά κρατώντας τα φρένα μέχρι το εσωτερικό της στροφής σε μεγάλη κλίση, από το να φρενάρεις οριακά με βρόχινα αγωνιστικά ελαστικά, πριν αφήσεις τα φρένα για να στρίψεις με πολύ μικρότερη κλίση. Στις δύο αυτές περιπτώσεις έχεις την ευκαιρία να καταλάβεις τα πάντα για την λειτουργία του, αλλά χρειάζεται να το γνωρίσεις και στις δύο περιπτώσεις κι όχι σε μία από τις δύο. Αντίστοιχα είναι τα πράγματα και για το traction control με την διαφορά ότι στο βρεγμένο αντιλαμβάνεσαι πολύ καλύτερα την προοδευτικότητα του συστήματος και τον βαθμό παρέμβασης. Δεν περίμενα η Honda να πράξει κάτι λιγότερο, από το να κυνηγήσει τα υψηλότερα των στάνταρ αυτή την στιγμή. Δεν είχε και επιλογή άλλωστε. Όταν μπαίνεις τελευταίος στον χορό των ηλεκτρονικών δεν υπάρχουν περιθώρια για αναθεωρήσεις. Θα πρέπει κατευθείαν να βρεθείς στο ίδιο σκαλί με τους υπόλοιπους, αν όχι στο πιο πάνω.
Όταν βρίσκεσαι σε μία τέτοια παρουσίαση, τόσο σημαντική, η χαρά της οδήγησης είναι μονάχα μία πτυχή της δουλειάς. Η συζήτηση με τους ανθρώπους του εργοστασίου έχει σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα. Το «σημαντική παρουσίαση» στην αρχή της παραγράφου, χαρακτηρίζει την τεχνολογική πολυπλοκότητα του μοντέλου και τον βαθμό κατάρτισης όσων έδωσαν το παρόν. Δεν έχει να κάνει με το αγοραστικό ενδιαφέρον του κόσμου, ή την εμπορικότητα του μοντέλου. Οι μηχανικοί του CBR1000RR είναι από τους καλύτερους στην Honda και μαζί τους έφεραν τους καλύτερους από Bridgestone και Ohlins. Είχα την ευκαιρία να απευθύνω τις ερωτήσεις απευθείας στα αυτιά εκείνου που ήταν σε θέση να απαντήσει… Μαθαίοντας για παράδειγμα για τις χιλιάδες γραμμές κώδικα που χρειάζονται οι αναρτήσεις του SP, τον λόγο που λειτουργούν με προκαθορισμένα βήματα και όχι ελεύθερα ανάμεσα σε πλαίσια, όπως της Aprilia, και εκείνος να εκθέσει τα υπέρ και τα κατά κάθε επιλογής. Μιλάμε για μία σπάνια ευκαιρία. Οι ημι-ενεργητικές αναρτήσεις του SP έχουν ένα πολύπλοκο τρόπο λειτουργίας, για τον οποίο μπορείς –αν βαριέσαι- να μην μάθεις καμία λεπτομέρεια και να τις διαχειριστείς με εύκολο τρόπο που δεν μαρτυρά τι γίνεται παρακάτω.

Τα εθνικά πρωταθλήματα έχουν φτάσει σε σημείο που μονάχα με πολλά λεφτά και προετοιμασία, μπορείς να τα κυνηγήσεις. Υπάρχουν αγώνες που μπορείς να συμμετέχεις με πολύ μικρότερο κόστος, όμως σε γενικές γραμμές τα πρωταθλήματα έχουν ξεφύγει πλήρως από τότε που αγόραζες μία μοτοσυκλέτα από τον αντιπρόσωπο και την επόμενη μέρα την έτρεχες με σκοπό το κύπελλο. Πολλές δεκαετίες και τεράστια βήματα εξέλιξης έχουν γίνει από τότε, και τώρα έρχονται τα ηλεκτρονικά να μας φέρουν πιο κοντά σε αυτή την εξαιρετική περίπτωση: Να αγοράζουμε κάτι ανταγωνιστικό με αυτό που ο πρωταθλητής της χώρας κερδίζει το κύπελλο!

Είχαμε αυτή την συζήτηση με τον Freddie Spencer, τον άνθρωπο που το μυαλό του και το χέρι του, ήταν το software και το hardware ενός traction control που διαχειριζόταν σε αγωνιστικές συνθήκες περισσότερα άλογα σε λιγότερα κιλά. Και το έκανε αλάνθαστα πατώντας στα χειρότερα ελαστικά. Λέγοντας πως τα ηλεκτρονικά θα μας δώσουν ή μας δίνουν, την ευκαιρία να είμαστε κοντά στην κορυφή ενός εθνικού πρωταθλήματος, απλά περνώντας την πόρτα του αντιπροσώπου, σηματοδοτεί μία νέα εποχή για αυτό το σπορ. Υπό λογικά πλαίσια μπορείς να πεις ότι είναι και προσιτή μία τέτοια μοτοσυκλέτα. Όχι για την δική μας οικονομική κατάσταση, όχι για την εποχή μας, όμως και τότε που κέρδιζε κανείς - απλά αγοράζοντας την superbike της εποχής, χρειαζόταν ένα τεράστιο ποσό συγκριτικά με τον μέσο μισθό της εποχής. Αντί να υποστηρίζεσαι από μία ομάδα μηχανικών για να τρέχεις έναν αγώνα, έρχεται η Ohlins και σου λέει ότι θα το κάνεις μόνος σου - και μάλιστα θα σε βοηθήσει ξεμπλέκοντας τις διαφορετικές καταστάσεις λειτουργίας και απλοποιώντας τις ρυθμίσεις. Εννοείται ότι θέλεις έναν χάρτη στην αρχή για να πλοηγηθείς στο μενού, αφού δεν χωράνε συγκεντρωμένα όλα αυτά στην έγχρωμη, πανέμορφη οθόνη, όμως αμέσως θα το συνηθίσεις και θα αποστηθίσεις τις διαδικασίες.

Είχα επίσης πολύ περισσότερο χρόνο παρέα με τον κ. Masatoshi Sato, υπεύθυνο εξέλιξης του νέου CBR, από την αρχική μας συνομιλία στην EICMA, όταν τον ρωτούσα για τις αλλαγές στο σύστημα ψύξης του CBR και την σχεδιαστική λεπτομέρεια στην ψύξη του τέταρτου και τρίτου κυλίνδρου, που στο προηγούμενο επέφερε διαφορά στην δυνατότητα αποβολής θερμότητας. Τα είχαμε γράψει αυτά στο ρεπορτάζ από την EICMA στο τεύχος 565… Επειδή τέτοιες ερωτήσεις δεν είχε συνηθίσει να ακούει από δημοσιογράφους, θυμόταν το όνομα και τώρα ρωτούσε ο ίδιος πώς ήταν η μοτοσυκλέτα, αν μου άρεσε το design κτλ… Του μετέφερα εκτός από την δική μας άποψη, κι όσα έγραφαν στο Facebook του MOTO συμφωνώντας οι περισσότεροι πως δεν τους αρέσει το τελικό της εξάτμισης και διαφωνώντας για την συνολική εικόνα της μοτοσυκλέτας, που στους περισσότερους άρεσε και μάλιστα αρκετά…

Στο τεύχος Μαρτίου λοιπόν, στο επόμενο τεύχος του MOTΟ, θα δώσουμε μία εκτεταμένη ανάλυση σε όλα τα παραπάνω, όπως ακριβώς χρειάζεται, στην έκταση που τους αξίζει και μπορούν να πάρουν στην έντυπη έκδοση. Θα σχολιάσουμε επίσης και το «πρέπει να ακούς το κοινό σου» που είπε ο αρχιμηχανικός του CBR, την στιγμή που μάλλον τους πήρε πολύ καιρό από τότε που άκουσαν μέχρι τότε που έπραξαν… έμαθαν όμως το μάθημα – μου τόνισε κλείνοντας το μάτι. Οι Ιάπωνες έχουν αλλάξει: Κανονικά δεν μιλούν για τον ανταγωνισμό, δεν είναι διαχυτικοί για όσα φτιάχνουν και προπαντός δεν «κλείνουν το μάτι», ενώ γενικότερα οι γκριμάτσες περιορίζονται ανάμεσα σε φίλους… οπότε αυτά είναι νέα δεδομένα και φανερώνουν αλλαγές και στον τρόπο σκέψης.

Ο John McGuinness όπως είναι κάθε φορά όταν πρόκειται να οδηγήσει...
 
 
Δείτε περισσότερες φωτογραφίες από την παρουσίαση των Honda CBR1000RR και CBR1000RR SP: