Δοκιμή Triumph Rocket3 R: Κτηνώδες αριστούργημα!

Όταν η τέχνη αψηφά τους νόμους της φυσικής
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

5/3/2020

Με το νέο Rocket3 των 2500 κυβικών εκατοστών, η Triumph τσαλαπατά κάθε έννοια μέτρου και λογικής. Για αυτούς που βιάζονται να βάλουν τα πάντα μέσα σε κουτάκια, η Rocket 3 R είναι μια μοτοσυκλέτα της κατηγορίας των power cruisers, που γεννήθηκε στις αρχές των 80ies από το Yamaha V-Max. Έκτοτε έχουμε δει πολλούς κατασκευαστές να καταπιάνονται με την ιδέα ενός μυώδους cruiser που θυμίζει αγωνιστικές μοτοσυκλέτες dragster. Από το Harley Davidson V-Rod έως το Honda X-4 και το Ducati Diavel, η βασική ιδέα ήταν πάντα ένας μεγάλου κυβισμού κινητήρας με άφθονη ροπή, ένα πολύ φαρδύ πίσω ελαστικό και μια μακριά-χαμηλή σιλουέτα που αποτρέπει τις σούζες στις άγριες επιταχύνσεις από τα φανάρια της πόλης. Το πόσο επιτυχημένα υλοποίησαν την ιδέα ενός dragster για τον δρόμο είναι συζητήσιμο, καθώς μόνο το V-Max και το Diavel κατάφεραν να επιβιώσουν εμπορικά στο πέρασμα των χρόνων. Πιθανότατα αυτό έγινε γιατί το V-Max είχε πάντα έναν μοναδικό V4 κινητήρα και το Diavel είχε συμπεριφορά “κανονικής” μοτοσυκλέτας, που της έδινε μεγαλύτερο εύρος χρήσης.

Όμως όσο υπερβολικά κι αν είναι τα 1.679 κυβικά του V4 κινητήρα της Yamaha και οι 159 ίπποι της Ducati, δεν συγκρίνονται με τίποτα σε υπερβολή δίπλα στα 2.500 κυβικά του τρικύλινδρου κινητήρα της Triumph. Κι αν η Rocket3 σου προκαλεί δέος διαβάζοντας τους γιγαντιαίους αριθμούς των τεχνικών χαρακτηριστικών της, όταν την δεις από κοντά θα σου πέσουν τα σαγόνια στο δρόμο. Κι όταν λέμε από κοντά, εννοούμε να έχεις στο χέρι μεγεθυντικό φακό και φιλεράκια, για να κρίνεις όσο πιο αυστηρά γίνεται την ποιότητα υλικών, φινιρίσματος, βαφής και συνολικά την ποιότητα κατασκευής. Είναι μακράν η πιο ποιοτική power cruiser που έχει κατασκευαστεί τα τελευταία 30 χρόνια. Τελεία! Το πρώτο Honda Varkyrie 1600 και το Yamaha V-Max 1700 είχαν αυτόν τον τίτλο έως σήμερα, όμως τον έχασαν (και με μεγάλη διαφορά…) από μια εγγλέζικη εταιρεία που κατασκευάζει μοτοσυκλέτες στην Ταϋλάνδη. Κι ο λόγος που το Rocket3 R πήρε τον τίτλο από τους Ιάπωνες, είναι πως το κορυφαίο φινίρισμα και τα ποιοτικά υλικά συνεχίζονται ακόμα και σε σημεία που δεν βλέπει το γυμνό μάτι, σε αντίθεση με την Honda και την Yamaha που ακολουθούν την λογική: ”Όσα βλέπει η Πεθερά”. Στο Rocket3 R δεν υπάρχει βίδα που να μην είναι ανοδοιωμένη ή να μην την έχουν κρύψει με κάποιο ειδικά σχεδιασμένο καπάκι. Ό,τι φαίνεται μεταλλικό, ΕΙΝΑΙ μεταλλικό και όχι βαμμένο πλαστικό. Ακόμα και οι αρμοί στα τρία διαφορετικά καπάκια του τελικού τις εξάτμισης έχουν ΑΚΡΙΒΩΣ την ίδια απόσταση μισού χιλιοστού σε όλα τα σημεία! Το αποκορύφωμα της τελειομανίας το ανακαλύπτεις όταν ξεκλειδώσεις τη σέλα και κοιτάξεις από κάτω της, όπου το ατσάλινο διακοσμητικό φιλέτο είναι φινιρισμένο έως μέσα και οι βίδες που το συγκρατούν είναι και αυτές ανοδοιωμένες… Μα φυσικά, τί άλλο θα μπορούσαν να βάλουν εκεί που δεν θα κοιτάξει σχεδόν ποτέ κανείς! Όπως φυσικά όλα τα καλώδια είναι κρυμμένα και το κάλυμμα της σέλας έχει όψη και υφή μαλακού δέρματος nappa. Όσο για τα μαρσπιέ του συνεπιβάτη, τί μπορείς να πεις; Μιλάμε για το απόλυτο over-kill κατασκευαστικής και σχεδιαστικής αρτιότητας.

Βέβαια όλα αυτά θα εντυπωσιάσουν περισσότερο τους μεγαλύτερης ηλικίας μοτοσυκλετιστές, που έχουν ζήσει τις εποχές όπου η λέξη “πολυτέλεια” ήταν συνυφασμένη με την μεταλλουργία και την ποιότητα υλικών και όχι με τα κουμπάκια, τα λαμπάκια και τα πάσης φύσεων “μπλιμπλίκια”. Όχι πως η Rocket3 R δεν έχει πάνω της τα πάντα από τον κατάλογο των σύγχρονων ηλεκτρονικών. Έγχρωμη οθόνη TFT με επιλογή riding mode, traction control, cruise control, Bluetooth και keyless σύστημα εκκίνησης με την καλύτερη ηλεκτρική κλειδαριά τιμονιού της αγοράς αυτή τη στιγμή. Φυσικά όλα τα φώτα είναι LED, με τους διπλούς εμπρός προβολείς να την ξεχωρίζουν από κάθε άλλη μοτοσυκλέτα στο δρόμο και ταυτόχρονα να την εντάσσουν μέσα στην οικογενειακή ταυτότητα της Triumph.

Η έκδοση R έχει τα μαρσπιέ κοντά στο σώμα του αναβάτη και πιο ψηλή σέλα, ενώ η έκδοση GT έχει τα μαρσπιέ πολύ πιο μπροστά και χαμηλότερο ύψος σέλας, διαφοροποιώντας αισθητά την εργονομία των δύο εκδόσεων. Η έκδοση R που οδηγήσαμε εμείς έχει σαφώς την πιο “επιθετική” θέση οδήγησης και σε προδιαθέτει να οδηγάς με διάθεση “race mode”.

Η Rocket3 R δείχνει στο μάτι (και είναι!) ένα μεγάλο κομμάτι μασίφ μετάλλου, αδιαπέραστο από το φως. Η οδήγησή της όμως είναι αναπάντεχα εύκολη μέσα στην πόλη και κρύβει πολύ εύκολα τα κιλά της. Σαφώς πιο εύκολη από τα Harley V-Rod και Yamaha V-Max και αρκετά κοντά στα πιο σπορ μοντέλα της κατηγορίας, όπως το Harley Fat Bob και Ducati Diavel. Όλα αυτά βέβαια, με την βασική προϋπόθεση πως δεν έχεις απενεργοποιήσει το traction control και δεν έχεις κάποιον δίπλα σου στο φανάρι να μαρσάρει. Διότι μόλις τα ηλεκτρονικά βοηθήματα πάνε για ύπνο, τότε καταλαβαίνεις γιατί η ροπή από 2.500 κυβικά μοιάζει σαν το χέρι του Θεού να σε σπρώχνει μπροστά και δεν έχει σχέση με καμία άλλη αντίστοιχων ή καλύτερων επιδόσεων μοτοσυκλέτα.

Το Rocket3 R  είναι ξεκάθαρα μια μοτοσυκλέτα που βιάζει την κοινή λογική σε όλες τις πτυχές της. Αυτός είναι ο σκοπός της και αυτή είναι η εμπειρία οδήγησης που προσφέρει. Πρόκειται για ένα έργο μοντέρνας τέχνης του Salvador Dali που προκαλεί τη φαντασία του θεατή και όχι για έναν φωτορεαλιστικό πίνακα της Αναγέννησης που καθοδηγεί τη σκέψη του θεατή.   

 
ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ                                Triumph Rocket 3 R (GT)
Αντιπρόσωπος:
Ηλιοφίλ Α.Ε.
Τιμή:
24.290€
 
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ
Μήκος (mm):
-
Ύψος (mm):
1.065 (χωρίς καθρέπτες)
Μεταξόνιο (mm):
1.677
Απόσταση από το έδαφος (mm):
-
Ύψος σέλας (mm):
773 (750)
Ίχνος (mm):
134,9
Γωνία κάστερ (˚):
27,9
 
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος:
Αλουμινένιο
Πλάτος (mm):
889
Βάρος κατασκευαστή, κενή / γεμάτη (kg):
-/291 (-/294)
Ρεζερβουάρ (l):
18
 
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος:
Τετράχρονος, υγρόψυκτος, τρικύλινδρος εν σειρά με 2ΕΕΚ και 4Β/Κ
Διάμετρος επί διαδρομή (mm):
110,2 x 85,9
Χωρητικότητα (cc):
2.458
Σχέση συμπίεσης:
-
Ισχύς (ΗΡ/rpm):
165/6.000
Ροπή (kg.m/rpm):
22,5/4.000
Ειδική ισχύς (ΗΡ/l):
67,1
Τροφοδοσία:
Ηλεκτρονικά ελεγχόμενος ψεκασμός
Σύστημα εξαγωγής:
3 σε 1 σε 3
Σύστημα λίπανσης:
Υγρό κάρτερ
Σύστημα εκκίνησης:
Μίζα
 
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Συμπλέκτης:
Υδραυλικός και μονόδρομος
Πρωτεύουσα μετάδοση / σχέση:
Με γρανάζια / -
Τελική μετάδοση / σχέση:
Με άξονα / -
 
ΚΙΛΑ ΑΝΑ ΙΠΠΟ
 
Κενή
Γεμάτη
Θεωρητικά
-
1,76 (1,78)
 
ΠΙΣΩ
ΑΝΑΡΤΗΣΗ
Ένα αμορτισέρ της Showa με piggyback
Διαδρομή (mm):
107
Ρυθμίσεις:
Πλήρως ρυθμιζόμενο με
ΤΡΟΧΟΣ
Ζάντα:
16 x 7,5
Ελαστικό:
240/50-16
ΦΡΕΝΟ
Ένας δίσκος 300mm με της monobloc δαγκάνα της Brembo M4.30 με τέσσερα έμβολα και cornering ABS
 
ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
TFT οθόνη με όλες τις ενδείξεις και δυνατότητα σύνδεσης με Smartphone. Πέντε Riding modes (Rain/Road/Sport/Rider), cornering ABS, LED φώτα και DRL
 
ΕΜΠΡΟΣ
ΑΝΑΡΤΗΣΗ
Ανεστραμμένο πιρούνι της Showa
Διαδρομή/Διάμετρος (mm):
120/47
Ρυθμίσεις:
Απόσβεση συμπίεσης και επαναφοράς
ΤΡΟΧΟΣ
Ζάντα:
17 x 3,5
Ελαστικό:
150/80-17
ΦΡΕΝΟ
Δύο δίσκοι 320mm με τις ακτινικά τοποθετημένες monobloc Stylema της Brembo τεσσάρων εμβόλων και cornering ABS
 
 
 
 
 

 

       

            

Suzuki SV 650 2019: Δοκιμή μακράς διαρκείας Part 1

Μεταμόρφωση λόγω… φρένων!
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

20/12/2019

Το Suzuki SV 650 του 2019 είναι από τα καλύτερα παραδείγματα που μπορείς να βρεις για να αποδείξεις σε κάποιον πως είναι δυνατόν μια-δυο μικρές αλλαγές να μεταμορφώσουν ολοκληρωτικά το χαρακτήρα μιας μοτοσυκλέτας. Η συγκεκριμένη άσπρη-μπλε SV 650 που βλέπετε σε αυτές τις φωτογραφίες ήρθε στα χέρια μας πριν δύο εβδομάδες και θα παραμείνει στην κατοχή μας για μερικές ακόμα. Αυτό σημαίνει πως ήδη έχουμε ζήσει μαζί της ικανό διάστημα για να την νιώσουμε σαν να ήταν δική μας. Μάλιστα χάρη στον άστατο καιρό και την έντονη επαγγελματική δραστηριότητα που έχουμε αυτή την περίοδο πριν τις διακοπές των Χριστουγέννων, η SV 650 ήρθε αντιμέτωπη σχεδόν με όλες τις δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίσει στην καθημερινότητά του ο ιδιοκτήτης της. Η ουσιαστική διαφορά αυτού του μοντέλου από το προηγούμενο που είχαμε κάνει τεστ και συγκριτικό με το Yamaha MT-07 στο τεύχος 563 τον Οκτώβριο του 2016, είναι στα εμπρός φρένα και… στη μπογιά! Κι όμως, αυτά τα δύο στοιχεία άλλαξαν δραματικά και επί της ουσίας τις ικανότητες του SV 650. Τα νέα μεταλλικά χρώματα και το μπλε πλαίσιο χωροδικτύωμα, κάνουν τη μοτοσυκλέτα να δείχνει πολύ πιο ακριβή και πολυτελή σε σχέση με πριν που κυριαρχούσε το μαύρο ματ χρώμα παντού. Κι αν η εμφάνιση είναι θέμα υποκειμενικό, τότε η αντικατάσταση των διέμβολων δαγκανών με τις νέες τετραέμβολες, έχουν αντικειμενικά μεταμορφώσει τα δυναμικά χαρακτηριστικά, αλλά και την άνεση της μοτοσυκλέτας. Πως γίνεται αυτό; Πολύ απλά, στο προηγούμενο μοντέλο έπρεπε να έχεις τουλάχιστον δύο δάκτυλα στη μανέτα και να την πατάς με δύναμη για να φρενάρεις αξιοπρεπώς. Τις περισσότερες φορές αυτό σε απέτρεπε από το να ανοίξεις περισσότερο το γκάζι και να οδηγήσεις σβέλτα. Είτε γιατί δεν σου δημιουργούσε την πεποίθηση πως θα σταματήσεις εγκαίρως αν σου πεταχτεί κάτι απότομα στην πορεία σου, είτε γιατί γινόταν κουραστικό να πατάς με τόση δύναμη τη μανέτα, όποτε έκοβες ρυθμό. Τώρα όμως, ένα δάκτυλο στη μανέτα αρκεί για τον πλήρη έλεγχο της επιβράδυνσης και η οδήγηση μέσα στην πόλη με τα πολλά σταμάτα-ξεκίνα είναι μια ξεκούραστη διαδικασία. Η σιγουριά που σου δίνει η ανώτερη αίσθηση από τα φρένα και φυσικά η επιπλέον δύναμη που έχουν, αυτομάτως ζωντανεύουν τον ρυθμό που οδηγείς και εκμεταλλεύεσαι όλο και περισσότερο τον υπέροχο V2 κινητήρα του. Είκοσι χρόνια μετά και αυτός ο κινητήρας εξακολουθεί να εντυπωσιάζει με τον τρόπο λειτουργίας του, παρά το γεγονός πως δεν είχε σχεδιαστεί για να αντιμετωπίσει τις αυστηρές προδιαγραφές Euro4.

Η ροπή στις χαμηλές και μεσαίες στροφές είναι τόσο γενναιόδωρη που νομίζεις πως οδηγείς μεγαλύτερου κυβισμού μοτοσυκλέτα. Καθώς είναι πολύ ελαφρύτερη από το V-Strom 650, έχει αμεσότητα αντιδράσεων σε κάθε άνοιγμα του γκαζιού. Μαζί με το μικρό συνολικό πλάτος, το SV 650 είναι από τις πιο σβέλτες και διασκεδαστικές μοτοσυκλέτες μέσα στην κίνηση της πόλης.  Εξίσου εντυπωσιακό είναι και το γεγονός, πως ενώ ανοίγουμε το γκάζι πολύ περισσότερο και οδηγούμε το νέο SV 650 πολύ πιο γρήγορα απ΄ ότι το προηγούμενο μοντέλο, η μέση κατανάλωση παρέμεινε κάτω από τα 5 λίτρα για κάθε 100 χιλιόμετρα. Επίσης μας αρέσει που στα όργανα υπάρχει ένδειξη αυτονομίας, κάτι που δεν συναντάς σε αυτή την κατηγορία, ειδικά από τα ιαπωνικά εργοστάσια. Η συμβίωση με το SV 650 θα συνεχιστεί για αρκετές ημέρες ακόμα, οπότε θα επανέλθουμε έχοντας συλλέξει ακόμα περισσότερες εμπειρίες μαζί του.