Αφιέρωμα Γιάννης Περιστεράς: Επιλέγοντας τον δύσκολο δρόμο

Το ταξίδι από τις Αφίδνες έως την Imola
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

7/9/2020

Αν “γκουγκλάρεις” το όνομα του Γιάννη Περιστερά στη μηχανή αναζήτησης του διαδικτύου, θα βρεις δεκάδες άρθρα και φωτογραφίες που τον αφορούν. Είναι ένα όνομα που όλοι όσοι ασχολούνται με τους αγώνες μοτοσυκλετών το ακούν και διαβάζουν συχνά για τα αγωνιστικά του αποτελέσματα τα τελευταία χρόνια. Όμως η ιστορία ξεκινά αρκετά χρόνια πριν και αυτό που την χαρακτηρίζει είναι η επιλογή του δύσκολου δρόμου προς την κορυφή.   

 

Το ξεκίνημα

O Ιωάννης Περιστεράς γεννήθηκε στις 21/05/2005 και μπορείς να πεις πως γεννήθηκε μέσα στους αγώνες ταχύτητας, αφού το πρώτο του ερέθισμα με τον κόσμο της αγωνιστικής μοτοσυκλέτας έγινε όταν ήταν μόλις 40 ημερών σε αγώνα του Πανελληνίου Πρωταθλήματος Ταχύτητας στην πίστα των Σερρών, στην αγκαλιά του πατέρα του Νίκου Περιστερά. Το 2009 σε ηλικία 4 χρονών θα αποκτήσει την πρώτη του μοτοσυκλέτα, ένα Yamaha PW50 και θα ακουστεί για πρώτη φορά το όνομά του από τα μεγάφωνα σε διεθνή αγώνα, κατά την διάρκεια του Supercross στο στάδιο Ειρήνης και Φιλίας του Φαλήρου, μπαίνοντας μέσα στην πίστα υπό το βλέμμα 20.000 θεατών.  

Το 2014 θα κάνει την πρώτη του “πρωταθληματική” εμφάνιση σε επίσημο θεσμό, στο MiniGP CUP, με ένα Honda NSF. Την επόμενη χρονιά, το 2015, αποφασίζει να κάνει ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα για τον εαυτό του, συμμετέχοντας ταυτόχρονα σε αγώνες δύο κατηγοριών του θεσμού και μάλιστα με δύο διαφορετικές μοτοσυκλέτες! Στο μεν MiniGP Cup με μοτοσυκλέτα Honda NSF και στο KidGP με μοτοσυκλέτα Blata, κατακτώντας στο τέλος της χρονιάς την 3η και την 2η θέση της βαθμολογίας αντίστοιχα.

Το 2016 κατέκτησε τον πρώτο του τίτλο στην Ελλάδα στην κατηγορία MiniGP και ταυτόχρονα κάνει το ντεμπούτο του στο πρωτάθλημα Ιταλίας στην κατηγορία Pre-MiniGp με μοτοσυκλέτα Metrakit. Βασικός στόχος είναι η συλλογή εμπειριών από διεθνούς επιπέδου αγώνες και η προετοιμασία του για το Red Bull Rookies Cup, όμως ο Γιάννης καταφέρνει να φέρει και εντυπωσιακά αποτελέσματα. Τον Σεπτέμβριο του 2016, ο αγώνας στην Valelunga έφερε έναν Έλληνα αναβάτη στο βάθρο των νικητών! Στην συγκεκριμένη πίστα θα πάρει την νίκη με την Ohvale σε στεγνό αγώνα και την δεύτερη θέση στα pre-MiniGP. Ο 11χρονος τότε Γιάννης Περιστεράς είχε δείξει πολύ καλά στοιχεία στους προηγούμενους αγώνες της χρονιάς, όμως στη γνωστή Ιταλική πίστα βρέθηκε περισσότερο προπονημένος από ποτέ και με ισχυρή θέληση για ένα καλό αποτέλεσμα, θα γίνει ένας από τους ελάχιστους Έλληνες αναβάτες που ανεβαίνει στο βάθρο σε αγώνα του εξωτερικού με στεγνή πίστα.

 

Άνιση μάχη

Τον Οκτώβριου του 2017 και σε ηλικία μόλις 12 ετών αποφασίζει να συμμετάσχει στην  σκληρή διαδικασία του Red Bull MotoGP Rookies Cup Selection με αντιπάλους μεγαλύτερης ηλικίας αναβάτες. Μάλιστα από τους 109 συνολικά συμμετέχοντες ο Γιάννης είναι ο πιο μικρόσωμος και ελαφρύς (λόγω ηλικίας), έχοντας άλλο ένα σοβαρό μειονέκτημα απέναντι στους διεκδικητές των ελάχιστον θέσεων που οδηγούν στο Red Bull Rookies Cup. Θυμίζουμε πως το Red Bull Rookies Cup ακολουθεί στην πλειοψηφία του το πρόγραμμα των MotoGP και είναι η τελευταία στάση πριν την Moto3. Το πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα, φαίνεται από το γεγονός πως αναβάτες όπως ο Joan Mir προσπάθησαν δύο και τρεις φορές μέχρι να πάρουν το εισιτήριο για το Red Bull Rookies Cup. Έτσι, ολόκληρο το 2018 το αφιερώνει στην προετοιμασία του για να επανέλθει πιο δυνατός και έτοιμος, έχοντας στις προπονήσεις την βοήθεια του πολυπρωταθλητή Σάκη Συνιώρη. Οι κόποι και οι θυσίες του μικρού Γιάννη, που έλειωνε μέσα στη δερμάτινη φόρμα του και ακολουθούσε αυστηρή διατροφή και σωματική άσκηση, την στιγμή που τα άλλα παιδάκια στην ηλικία του έπαιζαν με τα κουβαδάκια τους στην παραλία, δεν άργησε να φανεί.

 

Η ανταμοιβή

Η πρώτη του εμφάνιση στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ταχύτητας το 2019 ήταν εμφατική, καθώς συνοδεύτηκε με εντυπωσιακές νίκες και ταχύτατους χρόνους, πετυχαίνοντας τρεις νίκες στους τρεις πρώτους αγώνες. Μάλιστα για άλλη μια φορά, συμμετείχε σε δύο κατηγορίες ταυτόχρονα, την SS 300 και την Racing, με μεγαλύτερης ηλικίας αντιπάλους και έγινε ο μικρότερος σε ηλικία νικητής στην ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος ταχύτητας. Όμως στον μηχανοκίνητο αθλητισμό χρειάζεσαι κάποιες φορές και την τύχη. Ένας σοβαρός τραυματισμός στο πόδι κατά την διάρκεια προπόνησης στην πίστα των Μεγάρων, τον έστειλε στο χειρουργείο λίγες μόλις μέρες πριν τους τελευταίους αγώνες του πρωταθλήματος. Με το πρόγραμμα των ελληνικών αγώνων να έχει ως συνήθως λίγους αγώνες και λίγες συμμετοχές σε κάθε κατηγορία, τέτοιες ατυχίες σε βγάζουν αμέσως από την μάχη του τίτλου, ακόμα κι αν έχεις δημιουργήσει μεγάλη βαθμολογική διαφορά. Την ίδια χρονιά ταξιδεύει στην Ιταλία μαζί με την ομάδα Tsokos Racing του Λάμπρου Τσόκου, και συμμετέχει ως wild card στο CIV (το ιταλικό πρωτάθλημα ταχύτητας).

 

Η διαχείριση της επιτυχίας

Παρά την ισχυρή εμφάνισή του στους ελληνικούς αγώνες, το 2020 ο Γιάννης Περιστεράς παραμένει προσηλωμένος στο απαιτητικό πεδίο μάχης των αγώνων στο εξωτερικό. Όχι οποιωνδήποτε αγώνων, αλλά συγκεκριμένα στο ιταλικό CIV, όπου αποδεδειγμένα βρίσκεται στην κορυφή σε επίπεδο ανταγωνισμού, με αναβάτες παγκοσμίου επιπέδου, όπου ακόμα και νικητές της Moto3 -όπως ο Livio Loi- δυσκολεύονται να ανέβουν στο βάθρο. Οποιαδήποτε θέση μέσα στη δεκαπεντάδα είναι τεράστια επιτυχία και στον τέταρτο αγώνα της χρονιάς για το CIV, με την ομάδα Team Roc'n'DeA και Yamaha R3, τερμάτισε στην 18η θέση μετά από έναν αγώνα που χαρακτηρίστηκε από τεχνικά προβλήματα. Η πλεξούδα της ηλεκτρονικής που επιβάλλει ο κανονισμός, αποδείχτηκε πως είχε κατασκευαστικά προβλήματα σε κάποιες μοτοσυκλέτες, προκαλώντας αναπάντεχες και ξαφνικές δυσλειτουργίες.

Ο Γιάννης ήταν ένας από τους άτυχους που είχαν την προβληματική πλεξούδα στη μοτοσυκλέτα του και η μειωμένη απόδοση του κινητήρα κατά την διάρκεια του αγώνα φάνηκε στην τηλεμετρία, αφού είχε στην ευθεία την μικρότερη τελική από τις υπόλοιπες 31 μοτοσυκλέτες, με 172,8km/h αντί 184,6km/h των αντιπάλων του. Η πανδημία του COVID-19 δημιούργησε πολλά προβλήματα φέτος στους διεθνείς αγώνες και σίγουρα δεν ήταν ό,τι καλύτερο για την αγωνιστική εξέλιξη του Γιάννη. Το πείσμα και οι στόχοι όμως δεν αλλάζουν και μέσα στον Αύγουστο θυσίασε για άλλη μια φορά της διακοπές του και συνέχισε την προετοιμασία του, ταξιδεύοντας στην Ιταλία για δοκιμές στην Imola δίπλα στους αντιπάλους του. Σε αυτή την διάσημη και απαιτητική πίστα της Ιταλίας θα γινόταν η επανεκκίνηση του ιταλικού πρωταθλήματος στις αρχές Σεπτεμβρίου, όπου ο Γιάννης Περιστεράς έκανε άλλο ένα σημαντικό βήμα εμπρός σε αυτό το κακοτράχαλο μονοπάτι που αποφάσισε να ακολουθήσει, καταφέρνοντας να είναι ο ταχύτερος όλων στο τρομακτικό τέταρτο section της Imola. Αυτή είναι η διαφορά αν δεν σε ενδιαφέρει να είσαι μόνο πρώτος στο χωριό σου… Δουλεύεις σκληρά για κάθε section ξεχωριστά.

Ο 15χρονος Γιάννης Περιστεράς συμμετείχε το Σαββατοκύριακο 5-6 Σεπτεμβρίου στους δύο Αγώνες της Ίμολα για το Ιταλικό Πρωτάθλημα CIV, στην κατηγορία Supersport 300, με την Yamaha R3 και την ομάδα Roc'n'DeA.

Το Σάββατο έγινε ο πρώτος από τους δύο Αγώνες και ο Έλληνας οδηγός ξεκίνησε από την 22η θέση, μετά από τεχνικά προβλήματα που είχε αντιμετωπίσει στις Κατατακτήριες Δοκιμές. Τα προβλήματα εντοπίστηκαν στα ηλεκτρικά και τη χαρτογράφηση του κινητήρα και η ομάδα μαζί με τον Έλληνα μηχανικό και Πρωταθλητή Άκη Τσώκο, βρήκαν τις λύσεις και με την εκκίνηση του Αγώνα ο John#41 (όπως ξέρουν τον Γιάννη στην Ιταλία), βρέθηκε να δίνει μάχες με το γκρουπ των οδηγών της πρώτης δεκάδας.

Μια μικρή έξοδος στην προσπάθεια να κερδίσει μια θέση τον έφερε πιο πίσω και έτσι έχασε την επαφή με εκείνο το γκρουπ, δίνοντας τη μάχη για την 11η θέση. Μαζί με δύο Ιταλούς πάλεψε μέχρι τον τελευταίο γύρο, όταν βγήκε και πάλι εκτός ορίων της πίστας για να τερματίσει τελικά 12ος και να πάρει τους πρώτους 4 βαθμούς στο απαιτητικό Πρωτάθλημα, στο οποίο συμμετέχουν έμπειροι οδηγοί μέχρι την ηλικία των 28 χρόνων – όπως επιτρέπεται από τους κανονισμούς.

 

Την προσπάθεια υποστηρίζουν οι εταιρείες: REPSOL Petrolmak S.A., Yamaha ΜΟΤΟΔΥΝΑΜΙΚΗ, Akrapovic, DNA Filters, TECNO MOTO Performance, SHOEI, KARASSULIS International Transport, Rider Repair Graphics, Peristeras Tyres, Pirelli – INTRAMOTO.

Συνέντευξη Δημήτρης Καρακώστας: Υπερασπίζοντας το "στέμμα"

Μία διαρκής πορεία εξέλιξης
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

28/7/2020

Ο Δημήτρης Καρακώστας, ο περσινός Πανελλήνιος Πρωταθλητής της κατηγορίας Supersport, είναι πραγματικά η χαρά της ζωής. Ένα παιδί 20 ετών που είναι πάντα χαμογελαστό, πολύ προσιτό και –κυρίως- ένα παιδί που έχει μάθει να κερδίζει τα πάντα δουλεύοντας, τόσο στην προσωπική του ζωή, όσο και στην αγωνιστική του καριέρα. Αυτό το καταλαβαίνεις αμέσως ακόμη κι αν δεν τον γνωρίζεις, βλέποντάς τον να δουλεύει ως full time μηχανικός στην κάθετη μονάδα "Honda Καρακώστας", του επίσης πρωταθλητή πατέρα του, Γιώργου Καρακώστα.

Εκεί τον συναντήσαμε για μια κουβέντα εν όψει της εκκίνησης του Πανελληνίου Πρωταθλήματος ταχύτητας, αλλά και το πόσο έχουν αλλάξει τα δεδομένα εξαιτίας της πρωτόγνωρης κατάστασης λόγω της πανδημίας. Έχοντας απέναντί μου ένα φιλικό και ταπεινό παιδί, η συζήτησή μας ξεκίνησε με έναν μικρό απολογισμό της περσινής χρονιάς. Ο Δημήτρης, την σεζόν του 2019, έκανε την απόλυτη συγκομιδή βαθμών, νικώντας σε όλους τους αγώνες. Ο πολυπόθητος τίτλος ήρθε πανηγυρικά, μετά από το 2018 όπου είχε φτάσει στην πηγή χωρίς να πιει νερό. "Πέρσι, πέρα από την μοτοσυκλέτα μου, μια Honda CBR600RR, που ήταν αρκετά δυνατή και καινούργια, είχα και ένα ψυχολογικό αβαντάζ γιατί ήξερα ότι μπορούσα να κερδίσω. Το πρωτάθλημα της προηγούμενης χρονιάς το έχασα από δικά μου λάθη κι ένα μηχανικό πρόβλημα", μας λέει ο Δημήτρης. "Το 2019 ήμουν πολύ πιο ήρεμος και πιο ώριμος, γιατί ήξερα τις δυνατότητές μου. Είχα μια διαφορετική αύρα που μου έδωσε αυτοπεποίθηση".

Με ένα τέτοιο σερί αποτελεσμάτων, θα περίμενε κανείς –και δικαιολογημένα- ότι σε συνδυασμό με το νεαρό της ηλικίας του, θα υπήρχε μία έπαρση στον λόγο και την συμπεριφορά του. Η αλήθεια είναι διαμετρικά αντίθετη. Ο Δημήτρης Καρακώστας είναι απόλυτα προσγειωμένος και τρέφει έναν πολύ μεγάλο σεβασμό για τους αντιπάλους του μέσα στην πίστα. Το ότι πήρε τον τίτλο είναι λιγότερο σημαντικό για τον ίδιο από το γεγονός ότι έκανε καλούς αγώνες και το ευχαριστήθηκε. "Από μικρός θυμάμαι τον πατέρα μου να μου λέει ότι δεν έχει σημασία το αποτέλεσμα, ή ο άσος πάνω στην μοτοσυκλέτα μου. Είναι σημαντικότερο να απολαμβάνεις τους αγώνες που συμμετέχεις και να περνάς καλά. Να είσαι ευχαριστημένος με τον εαυτό σου", μας είπε.

"Οι αντίπαλοί μου ήταν πολύ δυνατοί, αλλά γενικότερα σαν χώρα είμαστε πολύ πίσω σε επίπεδο. Ο λόγος είναι ότι δεν υπάρχουν συντονισμένες προσπάθειες για να μπαίνει νέο αίμα στους αγώνες και κάθε απόπειρα καταλήγει μετά από λίγο στην αφάνεια. Είναι κρίμα να υπάρχει διχασμός πάνω σ' αυτό το θέμα μεταξύ όσων προσπαθούν να φέρουν νέα παιδιά στον χώρο." Η προσέγγισή του βέβαια, μόνο εντύπωση δεν προκαλεί σε όσους παρακολουθούν την πορεία του Δημήτρη από την αρχή ή σε όσους γνωρίζουν την καριέρα του πατέρα του, τόσο ως αγωνιζόμενου όσο και ως υποστηρικτή της προσπάθειας του Δημήτρη. Βασικός άξονας ήταν, είναι και θα είναι πάντα το ήθος και το αθλητικό ιδεώδες, κι αυτό για την οικογένεια Καρακώστα θεωρείται εκ των ουκ άνευ.

Φέτος, ο Δημήτρης Καρακώστας, όπως και όλοι οι υπόλοιποι αγωνιζόμενοι στα πανελλήνια πρωταθλήματα, βίωσε τις ιδιαίτερες συνθήκες και την καραντίνα που μας επέβαλλε η πανδημία του κορωνοϊού. "Ήταν δύσκολο γιατί συνέβη την εποχή που ετοιμαζόμασταν να ξεκινήσουμε το πρωτάθλημα, αλλά ευτυχώς κατάφερα να προσαρμόσω την προπόνησή μου στα νέα δεδομένα. Το γυμναστήριο μετατράπηκε σε περισσότερη προπόνηση motocross και enduro, ενώ παράλληλα πήγαινα για τρέξιμο και ποδήλατο. Για μένα η προπόνηση δεν σταμάτησε ποτέ, απλώς μεταλλάχτηκε το στιλ." Ο Δημήτρης είχε παρέα στο ΜΧ τον πολυπρωταθλητή Παναγιώτη Κουζή, αν και όπως μας είπε στην κουβέντα, "δεν ρισκάριζα να προσπαθήσω να τον ακολουθήσω σε όσα έκανε. Ήξερα ότι έπρεπε να προσέχω, γιατί στο motocross κάθε τραυματισμός μπορεί να γίνει πολύ σοβαρός. Ήταν όμως ένα καλό σχολείο γιατί η προπόνηση στο χώμα, όπως έχουμε δει και σε παγκόσμιο επίπεδο, βοηθά τα μέγιστα στην άσφαλτο."

Τώρα, ενόψει της εκκίνησης του Πανελληνίου Πρωταθλήματος με ένα συμπυκνωμένο πρόγραμμα και διπλούς αγώνες μόνο σε μία πίστα (αυτή των Μεγάρων), ο Δημήτρης μετρά τις μέρες αντίστροφα για να ξεκινήσει η δράση. "Σίγουρα δεν είναι καλό το ότι θα λείπουν οι Σέρρες από το ημερολόγιο, καθώς η πίστα των μεγάρων είναι περισσότερο… αυτοκινητάδικη, με πολλά φρένα και επιταχύνσεις, ενώ στις Σέρρες οδηγείς περισσότερο με ροή και φόρα, κάτι που ταιριάζει καλύτερα και στις supersport μοτοσυκλέτες. Παρ' όλα αυτά, οι χρόνοι μου είναι πολύ κοντά σε αυτούς των Superbikes τα οποία λόγω της περισσότερης δύναμης αποδίδουν καλύτερα στα Μέγαρα από τα supersport."

Για άλλη μια χρονιά ο Δημήτρης Καρακώστας θα τρέξει με την αγαπημένη του Honda CBR600RR, έχοντας την υποστήριξη των Καρακώστας Honda, Σαρακάκης Honda, Pirelli Intramoto, Τζωρτζόπουλος Moto Fashion and Accessories, Τασουλης Extra Products, Liqui Moly, Papastavrou Shop, Georgopoulos Racing, Moto Monkey, Rise Custom και φυσικά του πατέρα του ως αρχιμηχανικού της ομάδας, μαζί με την πολύτιμη βοήθεια του Manos Injection and Performance. Όπως λέει και ο ίδιος "είμαι καθ' όλα έτοιμος, χωρίς κανένα άγχος μιας και έχω και την εμπειρία από διπλούς αγώνες από τη συμμετοχή μου στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα πέρσι, αλλά και από τον τελευταίο περσινό αγώνα στα Μέγαρα. Σίγουρα υπάρχει μεγάλο ρίσκο, μιας και οποιαδήποτε ατυχία από πτώση ή μηχανική βλάβη θα έχει πολύ μεγαλύτερο κόστος στην βαθμολογία του πρωταθλήματος, αλλά είμαι αισιόδοξος ότι όλα θα πάνε καλά".

Η μοτοσυκλέτα του δεν θα έχει καμία αλλαγή σε σχέση με πέρσι, με την απόδοσή της να φτάνει τους 120 ίππους, αλλά μεγαλύτερο ενδιαφέρον –και είδηση αν θέλετε- είναι τα πλάνα του για την επόμενη σεζόν. "Θέλαμε από φέτος να συμμετέχω σε δύο κατηγορίες, αλλά λόγω την πανδημίας και του πισωγυρίσματος στην παραγωγή των εργοστασίων, δεν μπορούσαμε να έχουμε μία Honda CBR1000RR-R για να τρέξω και στην κατηγορία των superbikes. Του χρόνου όμως, κι αν όλα πάνε καλά με την μοτοσυκλέτα- θα συμμετέχω στην μεγάλη κατηγορία. Επιπλέον, όπως κάθε χρονιά θα προσπαθήσω να τρέξω μερικούς αγώνες στο Ιταλικό Πρωτάθλημα, αλλά και να ακολουθήσω όλο το Βαλκανικό Πρωτάθλημα, αν δεν συμπέσουν οι ημερομηνίες με το Πανελλήνιο."

Εμείς από τη μεριά μας του ευχόμαστε κάθε επιτυχία, με την ελπίδα ότι περιπτώσεις σαν του Δημήτρη Καρακώστα δεν θα αποτελούν πια εξαίρεση, αλλά τον κανόνα για τους ελληνικούς αγώνες ταχύτητας.