BMW R nineT Urban G/S 2017

8/11/2016

Για όσους γνωρίζουν ήδη το R nineT Scrambler, το Urban G/S δεν αποτελεί έκπληξη, αλλά το επόμενο βήμα. Θα περίμενε κανείς πως η BMW δεν θα περιοριζόταν μόνο στην εμφάνιση, αλλά θα έδινε και λίγο διαφορετικό χαρακτήρα σε μια μοτοσυκλέτα που έχει τα ιστορικά αρχικά G/S. Αντί όμως για λίγο πιο χωματερές αναρτήσεις, το Urban G/S έχει ψηλό φτερό και μασκάκι που θυμίζει αυτά των πρώτων R80G/S του 1980, κοκκινοπορτοκαλί σέλα και αυτοκόλλητα στο λευκό ρεζερβουάρ του.

Μηχανολογικά δεν διαφοροποιείται σε τίποτα από το Scrambler, με τις ίδιες διαδρομές αναρτήσεων στα 125/140mm εμπρός – πίσω, τους ίδιους 110 ίππους, τις ίδιες χυτές ζάντες, ίδια όλα. Με τις έξτρα ακτινωτές ζάντες και τα TKC80 της Continental, φαίνεται πολύ καλύτερο, ειδικά αν του προσθέσει κανείς το μονόσελο και το σκαράκι από την σειρά των αξεσουάρ. Ο δρόμος που διάλεξε η BMW ήταν αυτός του ελάχιστου κόστους εξέλιξης και κατασκευής, μάλλον χάνοντας μια ευκαιρία να φτιάξει μια πραγματικά χρήσιμη μοτοσυκλέτα που θα γοήτευε τους ταξιδευτές.

Με ένα μεγαλύτερο ρεζερβουάρ σαν του R80G/S Paris Dakar, και αντίστοιχες διαδρομές αναρτήσεων, θα αποτελούσε μια πιο απλή εναλλακτική πρόταση τουρισμού παντός εδάφους, αντί να απευθύνεται μόνο σε αυτούς που τους αρκεί να θυμίζει κάτι η εμφάνιση.  Ήδη, η Ducati με την παρουσίαση του Scrambler Desert Sled έδειξε πως μπορείς να έχεις και φιλική μοτοσυκλέτα και εμφάνιση και δυνατότητες: Είναι μελετημένο και φτιαγμένο για χρήση στο χώμα, με πιο ενισχυμένο πλαίσιο και 200mm διαδρομές αναρτήσεων. Και η Ducati δεν είχε στην γκάμα της έναν θρύλο όπως το R80G/S.

Βασίλης Καραχάλιος

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”