MotoGP 2η μέρα δοκιμών Sepang: Κορυφή ο Vinales

Έπεσαν οι χρόνοι

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

7/2/2019

Η δεύτερη μέρα στην πίστα της Sepang ξεκίνησε με ένα ζεστό ήλιο, για άλλη μια φορά, δίνοντας την δυνατότητα σε ομάδες και αναβάτες να δοκιμάσουν όσα περισσότερα πράγματα μπορούσαν, γράφοντας αρκετούς γύρους και συλλέγοντας πολύ χρήσιμα δεδομένα, όπως συνέβη και την πρώτη μέρα. Στο τέλος της πρώτης ώρας, το όνομα του Valentino Rossi βρισκόταν στην κορυφή του πίνακα με τους χρόνους, επιβεβαιώνοντας έτσι τις δηλώσεις του, ότι η Yamaha έφερε σημαντικές αλλαγές στην Μαλαισία, σε σύγκριση με τις μικρές βελτιώσεις που είχαν τεστάρει πέρσι στην Valencia. Ο Marquez, ο οποίος είχε γράψει τον ταχύτερο γύρο την πρώτη μέρα, ήταν δεύτερος πίσω από τον Ιταλό, ενώ και οι Petrucci, Rabat και Rins είχαν σπάσει από νωρίς το φράγμα των δύο λεπτών.
Λίγο αργότερα όμως ήταν η σειρά του Dovizioso να τεθεί επικεφαλής των ταχύτερων αναβατών, με τον Cal Crutchlow να ακολουθεί με μόλις τέσσερα χιλιοστά διαφορά! Αυτή η κατάσταση παρέμεινε και ως τα μισά περίπου της ημέρας, καθώς όσο η θερμοκρασία ανέβαινε, τόσο πιο δύσκολο γινόταν για τους αναβάτες να κατεβάσουν χρόνους, ενώ δεν έλειπαν και οι δύσκολες στιγμές, όπως αυτή του Pol Espargaro που είχε ένα highsiding χωρίς ευτυχώς να τραυματιστεί, ο οποίος ανέβηκε ξανά στην μοτοσυκλέτα του και συνέχισε.

Οι ομάδες και οι αναβάτες ήταν σε διαρκή οργασμό δουλειάς, ενώ ιδιαίτερη αίσθηση έκανε κάποια στιγμή η κίνηση του Marquez, όταν βγήκε από την πίστα και μπήκε κατευθείαν στο box της ομάδας –αντί να αφήσει την μοτοσυκλέτα απ' έξω- γεγονός που δημιούργησε ερωτηματικά σχετικά με το αν θα δοκίμαζε κάτι ιδιαίτερο. Η μοναδική πάντως οπτική διαφορά που ήταν διακριτή στην επόμενη έξοδό του, ήταν το ελαφρώς αλλαγμένο πίσω μέρος της μοτοσυκλέτας του. Λίγο αργότερα, ο Aleix Espargaro θα γινόταν ο πρώτος αναβάτης που θα ολοκλήρωνε προσομοίωση αγώνα, με τον ρυθμό του να κυμαίνεται κοντά στα 2m 1s, κάτι που θεωρείται σχετικά γρήγορο σε σύγκριση με τον ρυθμό του αγώνα.
Λίγο πριν το μεσημεριανό διάλλειμα, ο πίνακας με τους χρόνους έδειχνε 19 αναβάτες των οποίων η μεταξύ τους διαφορά ήταν κάτω από ένα δευτερόλεπτο (!) θυμίζοντας περισσότερο δοκιμαστικά της Moto2 παρά των MotoGP, δείγμα του πόσο μεγάλη βελτίωση είχαν στο σύνολό τους οι ομάδες και οι μοτοσυκλέτες. Και μιας και μιλάμε για την Moto2, δεν μπορούμε να μην σημειώσουμε την πολύ καλή επίδοση του rookie που προέρχεται από την μικρότερη κατηγορία, του Fabio Quartararo, ο οποίος ήταν μέχρι εκείνη την στιγμή στην 11η θέση.

Μέχρι τις 15:00 τοπική ώρα δεν υπήρχε ιδιαίτερη κινητικότητα μέσα στην πίστα, μέχρι που οι δύο εργοστασιακοί αναβάτες της Ducati, Dovizioso και Petrucci, μπήκαν για να κάνουν μια προσομοίωση μισής διάρκειας αγώνα, με όλο το επιτελείο της ομάδας πάνω στον τοίχο των Pits για να τους δει. Εν τω μεταξύ η θερμοκρασία στην άσφαλτο είχε φτάσει στους 60°C, όσο και την χθεσινή μέρα, αλλά η αίσθηση ήταν ότι υπήρχε πιο πολλή ζέστη. Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες πάντως οι δύο Ιταλοί έκαναν συνεχόμενους γύρους για 30 περίπου λεπτά, πριν αρχίσει και πάλι η κίνηση στην πίστα.
Με τόσο ζεστές συνθήκες ήταν πολύ δύσκολο για όλους τους αναβάτες να βελτιώσουν τους χρόνους που είχαν γράψει νωρίτερα με πιο χαμηλή θερμοκρασία ασφάλτου, εκτός από τον Maverick Vinales που σημείωσε τον τρίτο ταχύτερο χρόνο της ημέρας, μπαίνοντας πάνω από τον team mate του στην κατάταξη. Πολύ καλή ήταν και η επίδοση του έτερου rookie, του Francesco Bagnaia, ο οποίος ήταν μεν στην 16η θέση, αλλά η διαφορά από τον πρώτο Dovizioso ήταν μόλις εφτά δέκατα του δευτερολέπτου.

Μια ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια που έπιασαν οι φωτογραφικοί φακοί, ήταν επίσης και το σύστημα που χρησιμοποίησε η Ducati για να αποτρέψει τις σούζες στις εκκινήσεις. Εκτός από το launch control, φαίνεται ότι οι Ιταλοί επιστράτευσαν κι ένα μηχανικό σύστημα ίδιο με αυτό που χρησιμοποιούν στο Motocross, το οποίο κρατά συμπιεσμένη την μπροστινή ανάρτηση κατά την διάρκεια των εκκινήσεων.

Με τις δοκιμές της δεύτερης μέρας να πλησιάζουν προς το τέλος και την θερμοκρασία της ασφάλτου να έχει πέσει στους 49°C, οι αναβάτες τα έδωσαν όλα προκειμένου να κατεβάσουν τους χρόνους. Πρώτος το κατάφερε ο Alex Rins με το Suzuki, ο οποίος αναρριχήθηκε στην δεύτερη θέση της κατάταξης, εκεί που είχε τερματίσει την πρώτη μέρα, ενώ και ο Vinales έκανε έναν… διαστημικό γύρο, όντας και ο πρώτος αναβάτης που κατέβηκε στο 1m 58s, μπαίνοντας στην πρώτη θέση της κατάταξης, με λιγότερο από πέντε λεπτά να απομένουν. Εντυπωσιακός και ο Jack Miller που ανέβηκε έξι θέσεις σημειώνοντας τον τρίτο καλύτερο χρόνο της ημέρας, ενώ ο Marquez που σταμάτησε σχετικά νωρίς τις δοκιμές για να προφυλάξει τον ώμο του, περιορίστηκε στην όγδοη θέση.

Οι χρόνοι της 2ης μέρας
1. Maverick Viñales ESP Monster Yamaha (YZR-M1) 1m 58.897s [Lap 62/63]
2. Alex Rins ESP Suzuki Ecstar (GSX-RR) 1m 59.424s +0.527s [58/61]
3. Jack Miller AUS Pramac Ducati (Desmosedici) 1m 59.517s +0.620s [48/49]
4. Andrea Dovizioso ITA Ducati Team (Desmosedici) 1m 59.562s +0.665s [19/60]
5. Cal Crutchlow GBR LCR Honda (RC213V) 1m 59.566s +0.669s [14/53]
6. Valentino Rossi ITA Monster Yamaha (YZR-M1) 1m 59.625s +0.728s [8/51]
7. Tito Rabat ESP Reale Avintia (Desmosedici) 1m 59.664s +0.767s [74/75]
8. Marc Marquez ESP Repsol Honda (RC213V) 1m 59.790s +0.893s [5/37]
9. Danilo Petrucci ITA Ducati Team (Desmosedici) 1m 59.845s +0.948s [11/65]
10. Takaaki Nakagami JPN LCR Honda (RC213V) 1m 59.966s +1.069s [57/60]
11. Johann Zarco FRA Red Bull KTM Factory (RC16) 1m 59.973s +1.076s [56/58]
12. Francesco Bagnaia ITA Pramac Ducati (Desmosedici)* 1m 59.995s +1.098s [51/52]
13. Aleix Espargaro ESP Factory Aprilia Gresini (RS-GP) 2m 0.101s +1.204s [9/54]
14. Fabio Quartararo FRA Petronas Yamaha SRT (YZR-M1)* 2m 0.108s +1.211s [11/58]
15. Franco Morbidelli ITA Petronas Yamaha SRT (YZR-M1) 2m 0.151s +1.254s [56/58]
16. Stefan Bradl GER LCR Honda (RC213V) 2m 0.230s +1.333s [25/59]
17. Pol Espargaro ESP Red Bull KTM Factory (RC16) 2m 0.305s +1.408s [66/67]
18. Andrea Iannone ITA Factory Aprilia Gresini (RS-GP) 2m 0.510s +1.613s [21/39]
19. Mika Kallio FIN Red Bull KTM Factory (RC16) 2m 0.523s +1.626s [4/41]
20. Miguel Oliveira POR Red Bull KTM Tech3 (RC16)* 2m 0.672s +1.775s [7/61]
21. Joan Mir SPA Suzuki Ecstar (GSX-RR)* 2m 0.876s +1.979s [17/64]
22. Karel Abraham CZE Reale Avintia (Desmosedici) 2m 1.245s +2.348s [9/56]
23. Yamaha Test 1 N/A Yamaha Test Rider (YZR-M1) 2m 1.406s +2.509s [15/42]
24. Sylvain Guintoli FRA Suzuki Ecstar (GSX-RR) 2m 1.654s +2.757s [3/45]
25. Hafizh Syahrin MAL Red Bull KTM Tech3 (RC16) 2m 1.859s +2.962s [39/53]
26. Yamaha Test 2 N/A Yamaha Test Rider (YZR-M1) 2m 2.989s +4.092s [8/16]
27. Takuya Tsuda JPN Suzuki Test Rider (GSX-RR) 2m 3.276s +4.379s [17/22]

Ετικέτες

motogp

Yamaha

Ducati

Honda

valentino rossi

https://bit.ly/MOTO_673

Επικαιρότητα

Stark Varg EX: Παγκόσμιο ρεκόρ υψομέτρου από τα Temu - Λέει ότι το έκανε, αλλά υπάρχει μεγαλύτερο [Video]

Η ανωτερότητα των ηλεκτρικών κινητήρων που ευαγγελίζεται η εταιρεία σηκώνει συζήτηση - Όπως και το ρεκόρ που ισχυρίζεται

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

10/12/2025

Η Stark Future πραγματοποίησε ανάβαση στο υψηλότερο ενεργό ηφαίστειο στον κόσμο, Los Ojos del Salado, φτάνοντας σε υψόμετρο 6.721 μέτρων με τον Ελβετό αναβάτη Jiri Zak επάνω στην ηλεκτρική Varg EX και διατυμπανίζει ότι έσπασε το ρεκόρ για την υψηλότερη ανάβαση με μοτοσυκλέτα που ανήκει στη Yamaha και τον Pol Tarres. Τα δεδομένα την διαψεύδουν.

Εν συντομία: Υπάρχει ένα κωνικό ηφαίστειο που προσφέρεται για αναβάσεις οχημάτων εξαιτίας της ομαλότητάς του και τις εύκολης προσέγγισης με αυτοκίνητο μέχρι περίπου τα 5.000 μέτρα. Εδώ και μία εικοσαετία, 9 στους 10 που θέλουν να σπάσουν το συγκεκριμένο ρεκόρ, επιλέγουν το συγκεκριμένο βουνό και σε ότι αφορά τις μοτοσυκλέτες κολλάνε σε ένα σημείο της σάρας που βυθίζει την μοτοσυκλέτα και έτσι κανείς δεν έχει σπάσει το όριο των 7.000 μέτρων, ενώ είναι αρκετά εύκολο (συγκριτικά και μόνο η λέξη "εύκολο") να φτάσουν στα 6.500 μέτρα.

Ο Tarres επιχείρησε με Tenere και έκανε ρεκόρ δικύλινδρων αλλά επιχείρησε και με YZ450 και έφτασε ψηλότερα από όλους. Εκείνο το ρεκόρ ΔΕΝ έχει σπάσει ακόμη. Η Yamaha το έχει επικοινωνήσει και διάφοροι οργανισμοί καταγραφής ρεκόρ περιμένουν ακόμη να το πιστοποιήσουν. Διασημότερος όλων είναι τα Guiness φυσικά που δεν τα βρήκαν με την Yamaha στην δήλωση του ρεκόρ και δεν έχουν συμπεριλάβει στην λίστα τους την προσπάθεια του Tarres. Η Stark Varg ποντάρει ότι θα μπει στην λίστα αυτή, όμως αυτό δεν σημαίνει πως το YZ450 της Yamaha δεν έχει φτάσει ψηλότερα. Αν η Stark Varg έκανε λόγο για ρεκόρ ηλεκτρικής μοτοσυκλέτας, δεν θα ήταν πρόβλημα. Δηλώνοντας πως έχει πάει ψηλότερα από όλους και μάλιστα πως αυτό συνέβη γιατί δεν έχει τα "προβλήματα των κινητήρων εσωτερικής καύσης σε μεγάλα υψόμετρα" είναι ένα σημαντικό ατόπημα.

Ακόμη και αν οι Ισπανοί δεν θέλουν να υπολογίσουν το ρεκόρ του YZ450, υπάρχει άλλο ρεκόρ μόλις 40 μέτρων που αναγνωρίζεται και από τα Guiness με μόλις διψήφια διαφορά, οπότε ο τονισμός της προσπάθειας ως κάτι που μόνο μία ηλεκτρική μπορεί να κάνει είναι διπλά άτοπος.

Πιο αναλυτικά:

Το μόνο σίγουρο πως ανεβαίνοντας αναπνέει ένας κινητήρας δυσκολότερα. Έχουμε φτάσει εντός Ελλάδας τα 2.810 με τέσσερις μοτοσυκλέτες, ΤΕΥΧΟΣ #625 Δεκέμβριος 2021, και τα 1.301 κυβικά δεν είχαν κανένα θέμα, τα μικρότερα είχαν χάσει λίγη από την δύναμη τους.

Στο Νεπάλ οδηγώντας στα 5.200 μέτρα το πρόβλημα των 400 κυβικών ήταν ακριβώς το ίδιο με πριν, δεν υπήρχε σημαντική διαφορά. Δεν έχουμε οδηγήσει πάνω από τα 6.000 μέτρα εδώ στο MOTO, αλλά το μόνο σίγουρο, μιλώντας και με τον Tarres, είναι πως κάθε 100 μέτρα είναι και σημαντική η διαφορά ιδιαίτερα αν μιλάμε για ταχεία άνοδο, όπως συμβαίνει στην συγκεκριμένη περίπτωση που απαιτεί δηλαδή μπόλικο γκάζι.

Τα ψηλά βουνά είναι απαιτητικά με τα μέλη των αποστολών να χρειάζονται εβδομάδες σταδιακής προσαρμογής για να εγκλιματιστούν στην οροσειρά των Άνδεων. Ακόμη και με την απίστευτη φυσική κατάσταση των κορυφαίων αθλητών τα πράγματα δεν είναι εύκολα. Το μεγάλα υψόμετρα μπορούν να λυγίσουν τους περισσότερους ανθρώπους με την “ασθένεια του υψομέτρου” να είναι μόνιμος σύντροφος για τις ομάδες που επιχειρούν σε αυτά. Χιονοπτώσεις, κατολισθήσεις, ισχυροί άνεμοι, χαμηλές θερμοκρασίες, απότομές κόψεις, παγωμένα τμήματα και σάρες περιπλέκουν την αναζήτηση και τελική επιλογή βέλτιστης διαδρομής. Ξεκινώντας από το Καταφύγιο Murray στα 4.522 μέτρα, οι δυσκολίες των εγχειρημάτων αυτών είναι δυσκολότερες από όσο οι περισσότεροι φανταζόμαστε.

Το πνεύμα της δημοσίευσης δεν είναι να μειωθεί καμία από τις απόπειρες που καταβάλλουν κατασκευαστές και εταιρείες, επιτυχημένες ή όχι, αλλά μια διευκρίνηση στο τι έχει έως τώρα επιτευχθεί, το οποίο είναι και αντίθετο με τους ισχυρισμούς της Stark Varg για νέο παγκόσμιο ρεκόρ.

Το απόλυτο ρεκόρ υψομέτρου διατηρεί ο Pol Tarres από το 2024 όταν στο πλαίσιο της αποστολής της Yamaha, ανέβηκε έως τα 6.756 μέτρα με ένα cross country YZ450FX, ξεπερνώντας το ρεκόρ των 6.546 μέτρων που είχε κάνει ο Jiri Zak με ένα ΚΤΜ 450 τo 2020.

Στην ίδια αποστολή ο Ισπανός αναβάτης επέκτεινε το ήδη δικό του ρεκόρ ανάβασης σε υψόμετρο για πολυκύλινδρη μοτοσυκλέτα από τα 6.157,5 μετρά (Yamaha Tenere 700 - 2022), στα 6.677 μέτρα, ξανά με ένα Yamaha Tenere 700.

Εδώ πρέπει να σημειωθεί πως ένα ρεκόρ δεν καταγράφεται μονάχα από τα Guiness Records καθώς η συγκεκριμένη εταιρεία και οι διαδικασίες της δεν είναι ο μοναδικός "θεματοφύλακας" ρεκόρ στον κόσμο.

Σύμφωνα με αυτήν πάντως, το υψηλότερο υψόμετρο που επιτεύχθηκε ποτέ με μοτοσικλέτα είναι τα 6.639 μέτρα και καταγράφηκε από τους Francisco Rencoret, Max Rencoret και Tomás Rencoret, στις 25 Νοεμβρίου 2025, με την ομάδα (πατέρας και δύο γιοι) να σημειώνει νέο παγκόσμιο ρεκόρ υψομέτρου οδηγώντας τις μοτοσυκλέτες τους έως τα 6.639,976 μέτρα, πάλι στο Ojos del Salado, το ψηλότερο ενεργό ηφαίστειο στον κόσμο, χωρίς να γίνεται αναφορά στις μοτοσυκλέτες.

Η προσπάθεια κεφαλαιοποίησης του εγχειρήματος από το τμήμα marketing της Stark Future είναι τουλάχιστον προβληματική, παρουσιάζοντας την ανωτερότητα των ηλεκτροκινητήρων έναντι των συμβατικών, εσωτερικής καύσης, λόγω της μη εξάρτησης τους από την περιεκτικότητα του ατμοσφαιρικού αέρα σε οξυγόνο που χρειάζεται ο θερμικός κινητήρας για να λειτουργήσει σωστά κατά την καύση του μίγματος. Τι κάνει δηλαδή νιάου νιάου στα κεραμίδια.

Την ίδια στιγμή η Starl Varg φυσικά και “ξεχνάει” να αναφερθεί στα ζητήματα αυτονομίας και ανεφοδιασμού της μοτοσυκλέτας της, το ντύσιμο των μπαταριών με αλουμινοκουβέρτες (φαίνεται στις φωτογραφίες) για την διατήρηση της θερμότητας που απαιτείται ώστε λειτουργούν οι μπαταρίες και κυρίως το γεγονός ότι δεν πρόκειται για ένα απόλυτο ρεκόρ υψομέτρου, αλλά για την καλύτερη επίδοση ηλεκτρικής μοτοσυκλέτας, έως τώρα. Χώρια που για να φτάσει εκεί η ηλεκτρική της μοτοσυκλέτα χρειάστηκαν άλλα οχήματα με θερμικούς κινητήρες για να τη μεταφέρουν εκεί πάνω, αλλά και για να την φέρουν ξανά κάτω... Άρα για ποια ακριβώς "νίκη" των ηλεκτρικών έναντι των συμβατικών μοτοσυκλετών υπερηφανεύεται;

Ακόμα και άγοντας όμως την ανάβαση του Tarres με το YZ450FX -το ρεκόρ περιμένει επικαιροποίηση- είναι όντως τόσο μεγάλη επιτυχία για ένα αγωνιστικό enduro, ακόμα και εάν αυτό είναι ηλεκτρικό, το να ξεπεράσει ένα μεσαίο on-off για μόλις 44 μέτρα;