MotoGP: Δικαιώθηκε η Ducati

Ανακοινώθηκε η απόφαση για την έφεση των ομάδων

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

27/3/2019

Ο πρώτος αγώνας για τα MotoGP στο Qatar πρόσφερε θέαμα και ένταση, όχι μόνο εντός πίστας αλλά και εκτός, καθώς μετά τη νίκη του Dovizioso πάνω στο νήμα, κατατέθηκαν ενστάσεις από τις ομάδες των Honda, KTM, Suzuki και Aprilia, οι οποίες αρχικά απορρίφθηκαν από τους αγωνοδίκες, αλλά στη συνέχεια κατατέθηκε έφεση στο αρμόδιο όργανο του θεσμού. Το θέμα είχε να κάνει με τα αεροδυναμικά βοηθήματα που είχε χρησιμοποιήσει η Ducati στο πίσω ελαστικό και στο πιρούνι των Desmosedici των Miller, Dovizioso και Petrucci.

Πίσω από αυτές τις κινήσεις υπήρξε πολύ παρασκήνιο, με το κάθε εργοστάσιο να παίρνει θέση για το λόγο που υπέβαλλε την έφεση, ενώ από την πλευρά της Ducati o Team Manager Gigi Dall'Igna προέβαλε την δική τους εκδοχή (ότι λειτουργούν δηλαδή ως βοηθήματα για την ψύξη του ελαστικού κι όχι υπέρ της αεροδυναμικής), αφήνοντας μάλιστα και ανοιχτό το ενδεχόμενο για αντίποινα προς την Honda, τονίζοντας έτσι την ενόχληση των Ιταλών από αυτή την κίνηση.

Το όργανο της FIM που εξετάζει τέτοιες περιπτώσεις είχε δεσμευθεί ότι θα ανακοίνωνε την απόφασή του πριν τον αγώνα της Αργεντινής στις 31 Μαρτίου, όπως και έγινε καθώς χθες βγήκε η επίσημη ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία δικαιώνεται η Ducati. Διαβάστε την πλήρη ανακοίνωση της FIM:
"Κατά την διάρκεια του πρώτου αγώνα της σεζόν των MotoGP στο Qatar στις 10 Μαρτίου, κατατέθηκαν στους αγωνοδίκες τεχνικές ενστάσεις που αφορούσαν την χρήση ενός εξαρτήματος στις μοτοσυκλέτες της Ducati, από την ομάδα Suzuki Ecstar κατά του αναβάτη Jack Miller (Νο 43, Ducati), από την ομάδα Repsol Honda κατά του αναβάτη Andrea Dovizioso (Νο 4, Ducati) και από τιςομάδες Red Bull KTM Factory και Aprilia Racing Gresini, κατά του αναβάτη Danilo Petrucci (Νο 9, Ducati). Οι ομάδες που διαμαρτυρήθηκαν θεώρησαν ότι το εξάρτημα ήταν κυρίως ένα αεροδυναμικό βοήθημα και ως εκ τούτου ήταν ενάντια στους τεχνικούς κανονισμούς των MotoGP. Μετά από ακρόαση, οι τέσσερις ενστάσεις απορρίφθηκαν. Στη συνέχεια, οι ίδιες τέσσερις ομάδες κατέθεσαν εφέσεις κατά της απόφασης των αγωνοδικών στο Όργανο Εφέσεων των MotoGP και προγραμματίστηκε μια νέα ακρόαση. Το Όργανο Εφέσεων θεώρησε ότι απαιτούνταν επιπλέον τεχνική αξιολόγηση, κάτι το οποίο δεν ήταν δυνατόν κάτω από τις συγκεκριμένες συνθήκες. Γι' αυτό το λόγο αποφάσισαν ότι θα έπρεπε να αποταθούν στο Εφετείο των MotoGP σύμφωνα με το άρθρο 3.3.3.2 των κανονισμών.
Έπειτα από την ακρόαση που διεξήχθη στην Mies της Ελβετίας την Παρασκευή 22 Μαρτίου, το Εφετείο παρέδωσε την απόφασή του χθες στις 26 Μαρτίου και οι εμπλεκόμενοι (οι τέσσερις ομάδες, η Ducati και η FIM) ενημερώθηκαν πλήρως ότι:
• Οι εφέσεις που κατατέθηκαν από τις ομάδες των Aprilia, Suzuki, Honda και KTM έγιναν δεκτές.
• Τα προσωρινά αποτελέσματα του αγώνα επικυρώνονται και ανακοινώνονται ως τελικά
• Το αίτημα να ανακηρυχθεί το εξάρτημα παράνομο και να απαγορευθεί η μελλοντική του χρήση σε αγώνες, απορρίφθηκε.
Μία εκ νέου έφεση πάνω στην συγκεκριμένη απόφαση μπορεί να κατατεθεί στο CAS (Court of Arbitration of Sport, το διαιτητικό δικαστήριο επίλυσης αθλητικών διαφορών) στην Λωζάνη της Ελβετίας μέσα σε πέντε ημέρες, βάσει του άρθρου 3.9 των κανονισμών του 2019 της FIM για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα."

Ετικέτες

Ducati

motogp

https://bit.ly/MOTO_665

Επικαιρότητα

Holy Bastard - Δίχρονος «κανίβαλος» με 50 ίππους για 92 κιλά!

Το δεύτερο ακραίο δίχρονο project του Tony Mοckel - Παλιά ήταν... Simson!

Από το

motomag

30/4/2025

Αυτό το ακραίο δίχρονο project που βασίζεται σε ένα Simson επονομαζόμενο και ως “Holy Bastard” του Tony Mοckel ζυγίζει λιγότερο από 100 κιλά και έχει στόχο να παράγει 50 ίππους!

Ο Tony Mοckel μας εντυπωσίασε το 2024 με το “Orange Monster” του που βασίστηκε σε ένα 40 ετών Simson S 51. Ο δίχρονος αερόψυκτος κινητήρας του απέδιδε 32 ίππους και οι λάτρεις των δίχρονων κινητήρων δήλωναν ενθουσιασμένοι. Το 2025, ο Tony ξεκίνησε το δεύτερο project του, αυτή τη φορά σε ματ κίτρινο χρώμα και σχεδόν δύο φορές πιο δυνατό.

Η βάση για το Holy Bastard του Mοckel είναι επίσης ένα Simson S 51, βέβαια ελάχιστα μέρη του δεν έχουν πειραχτεί. Με το λογότυπο Hoonigan και number plate το 43, αυτό το project είναι αφιερωμένο στον θρυλικό οδηγό αγώνων και stuntman Ken Block.

Το Holy Bastard φέρει έναν δίχρονο κινητήρα 125 κυβικών, το αλουμίνιο περίβλημα του κινητήρα είναι σκαλισμένο σε CNC και ο κύλινδρος είναι τύπου Rotax dd2. Ο κινητήρας ψύχεται από δύο διαφορετικά ψυγεία και η ηλεκτρική αντλία νερού προέρχεται από ένα VW T6 ενώ την τροφοδοσία αναλαμβάνει ένα καρμπυρατέρ Smartcarb 38 χλστ. Το σύστημα εξαγωγής είναι της SA-Tuning.

Η μοτοσυκλέτα φέρει ένα κιβώτιο ταχυτήτων 5 σχέσεων με υδραυλικά υποβοηθούμενο συμπλέκτη. Όμως η τελική μετάδοση δεν γίνεται με τη συνηθισμένη αλυσίδα αλλά με έναν οδοντωτό ιμάντα τύπου Gates με ειδικά σχεδιασμένες τροχαλίες.

Ο ιδιοκτήτης του Holy Bastard αναφέρει πως η τελική του ταχύτητα υπολογίζεται σε 150 πραγματικά χλμ./ώρα ή και λίγο παραπάνω. Όπως είναι αντιληπτό για να επιτευχθεί η συγκεκριμένη τελική με ασφάλεια, το πλαίσιο, οι αναρτήσεις και τα φρένα έχουν τροποποιηθεί καταλλήλως. Το πλαίσιο είναι Simson GP με πρόσθετα ενισχυτικά. Τα φρένα αναλαμβάνουν τρεις δίσκοι της Brembo – δύο μπροστά και ένας πίσω - διαμέτρου 320 χιλιοστών ο καθένας. Όσον αφορά τις αναρτήσεις, μπροστά, το ανάποδο τηλεσκοπικό πιρούνι της WP είναι από KTM 1290 Super Duke R και πίσω συναντάμε δύο ρυθμιζόμενα αμορτισέρ από την YSS.

Οι τροχοί της μοτοσυκλέτας έχουν διαστάσεις 90/90-17 εμπρός και 110/70-17 πίσω και τα ελαστικά που καλούνται να διαχειριστούν την αυξημένη ιπποδύναμη είναι τα Continental Race Attack 2 Street. Οι στενοί τροχοί βοηθούν στο να κρατηθεί το βάρος σε χαμηλά επίπεδα καθώς σύμφωνα με τον Tony Möckel, η μοτοσυκλέτα χωρίς καύσιμα ζυγίζει ακριβώς 92 κιλά.

Το ντεπόζιτο είναι ειδική παραγγελία και προέρχεται από ένα Simson S 50. Ιδιαίτερη είναι επίσης και η σέλα του Holy Bastard που προέρχεται από το κάθισμα Recaro Podium, με πλάκα βάσης από άνθρακα. Η μάσκα προβολέων του Holy Bastard περιέχει δύο LED σώματα για μεσαία και μεγάλη σκάλα που είναι τοποθετημένα το ένα πάνω από το άλλο.